Odmiana o wysokiej wydajności, która urzekła wielu - czerwona porzeczka „ukochana”

Odmiana porzeczki czerwonej Ukochany wyhodowany niedawno, ale zdążył już urzekać serca wielu ogrodników tym, że nie wymagając większych kłopotów, daje bogate zbiory wcale nie kwaśne, ale bardzo smaczne i zdrowe jagody.

Opis odmiany Nenaglyadnaya

Opis czerwonej porzeczki "Drogi". Krótki, zwarty krzew porzeczek, gęsto obwieszony ciemnoczerwonym, niczym lakierowane kiście jagód, wygląda jak wzorowy przedstawiciel gatunku.

Ucieczki ma proste i grube z podłużnymi pąkami, młode są czerwono-fioletowe, a zdrewniałe są szare.

Pozostawia odmiana ta przypomina klon pięciopalczasty - duży, szorstki materiał, pozbawiony blasku, z tępymi zębami wzdłuż krawędzi. Drobne delikatne kwiatki Ukochanego pojawiają się w pierwszym tygodniu maja i pozostają do połowy miesiąca, wyglądają jak ciemnożółto-zielone spodki.

I jagody - czerwone z ciemnymi prążkami, miękkie i soczyste, tej samej wielkości, uważane są za prawie najsłodsze. Nic dziwnego, że ich ocena degustacyjna to 4,8 na 5. Oczywiście jest w nich również przyjemna kwaskowatość.

Przeciętna jagoda waży 0,6-0,8 grama, pod cienką skórką jest niewiele nasion. Jagody mogą wisieć na gałęziach bez kruszenia się i bez utraty smaku przez długi czas. I zachowują swój atrakcyjny wygląd nawet podczas długiego transportu.

Te jagody smakują wyśmienicie, jakby zostały stworzone po to, by zrobić z nich dżem. Świetnie się sprawdza, zwłaszcza w połączeniu z letnimi odmianami jabłek: Przyjaźń Narodów, Cukier żółty, Miodunka, Orlinka, Złoty chiński, Wspaniale i Rocznica.

Historia hodowli i region lęgowy

Odmiana Nenaglyadnaya wyhodowany pod koniec lat 80. na Białorusi w Instytucie Sadownictwa Republikańskiej Akademii Nauk.

Autor odmiany, znany hodowca, doktor nauk biologicznych Anatolij Grigoriewicz Wołuzniew, nie przypadkiem nazwał swoje dziecko „Drogi” - okazała się niesamowicie piękną rośliną, nie można oderwać oczu od bogatych ciemna zieleń, obficie pokryta rubinami jagód.

Rodzicami tej porzeczki stały się trzy odmiany - Cherry, Wonderful i Holland czerwona. Wszyscy zaprezentowali swoją „córkę” z najlepszych cech.

Wiśnia - wysoka wydajność i prezentacja owoców, Cudowna - jagody duże i słodkie, a Czereśnia holenderska - zimotrwalosc i niewrażliwość na wiele chorób.

W 1991 roku Nenaglyadnaya została wpisana do Państwowego Rejestru Odmian Białorusi, aw 2006 roku została oficjalnie dopuszczona do uprawy w Rosji..

W tych regionach odmiany czerwonej porzeczki, takie jak Marmolada, Natalie, Andreichenko. A także odmiany czarnej porzeczki: Guliwer, obrzydliwy, Białoruskie słodycze, Bagheera i Mieszkaniec lata.

Charakterystyka

Odmiana Nenaglyadnaya ma wysoką wydajność. Młode krzewy produkują nieco ponad 3 kg jagód. Przy dobrej pielęgnacji od dojrzałych usuwa się 10-12 kg. Ukochany dojrzewa na przełomie czerwca i lipca.

Jedną z najważniejszych zalet tej odmiany jest płodność (60%). Oznacza to, że do powstania jajników nie wymaga zapylenia krzyżowego, nie jest zależny od pogody i lotu owadów - gwarantowany jest niezmiennie wysoki plon..

Mrozoodporność Ukochany jest taki, że znosi bez strat czasami raczej surowe zimy w centralnej Rosji, nie potrzebuje schronienia na zimę.

Ukochane Jagody zawierają od 6 do 12% cukrów, wiele kwasów organicznych, garbników i substancji pektynowych, spory udział witaminy C - 30,2 mg / 100 g, dużo soli mineralnych i karotenu. Ta kompozycja mówi o przyjemnym słodko-kwaśnym smaku. Świeże porzeczki tej odmiany są wyśmienitym deserem, ale świetnie nadają się też na dżem, a do zniwelowania kwaskowatości nie potrzebują dużo cukru.

Z jagód Nenaglyadnaya można uzyskać pyszny i leczniczy sok, który ma działanie oczyszczające - nie tylko poprawi funkcjonowanie jelit, ale także pomoże usunąć sole kwasu moczowego.

A także sok z czerwonych porzeczek jest doskonały napotnie, w przypadku przeziębień nie pomaga gorzej niż miód lub dżem malinowy.

Zdjęcie

Sadzenie i odejście

1. Gleba. Odmiana Nenaglyadnaya najlepiej rośnie na słabo kwaśnych glebach gliniastych, dobrze przepuszczalnych, wzbogaconych w składniki odżywcze. Bliskie (50-60 cm) występowanie wód gruntowych jest szkodliwe dla krzewów, w takim przypadku porzeczki należy sadzić na niewielkim wzniesieniu.
2. Oświetlenie. Kochana kocha światło, można ją sadzić na otwartych przestrzeniach - tam będzie się rozwijać.
3. Sąsiedztwo. Czerwone porzeczki są „przyjaciółmi” agrestu i są „zazdrośni” o swoją kuzynkę - czarną porzeczkę. Wszyscy inni sąsiedzi w ogrodzie jej nie przeszkadzają. Korzenie ukochanego sięgają głębiej niż rośliny zielne, ale wyższe niż korzenie drzew - więc nie ma konkurencji.
4. Przygotowanie do lądowania. Sadzenie czerwonych porzeczek wczesną jesienią.

   Dwie godziny przed sadzeniem sadzonkę należy umieścić w wodzie, najlepiej wzbogaconej „Kornevin” - wtedy młoda roślina szybko tworzy nowe korzenie.

   Suche lub złamane korzenie z sadzonki należy natychmiast usunąć.

   Dla Ukochanego potrzebny jest dół o głębokości co najmniej 60 cm i wymiarach 50 × 50 cm Porzeczki czerwone są długowieczne, muszą rosnąć w tym miejscu przez 20, a nawet 25 lat.

   Musisz więc włożyć do dołu nawozy organiczne i mineralne: wlej posiekane gałęzie lub wióry na dno, a następnie przykryj je ziemią usuniętą podczas kopania i dodaj funt kredy lub dolomitu na wierzch.

   Jeśli nie ma kredy, odpowiedni jest zwykły popiół z pieca - wystarczy litr popiołu. Musisz także dodać jedną łyżkę stołową nawozu zawierającego potas, ale bez chloru..

   Czerwone porzeczki nie tolerują obecności chloru. Wybierając dla niej nawóz, preferuj siarczan potasu. Nie wapnuj gleby tam, gdzie rośnie - jeśli trochę przesadzisz, a roślina będzie cierpieć na chlorozę.

   Kompost jest dodawany do wypełnionego dołu, a wszystkie warstwy są zagęszczane przez zalanie wodą.

Lądowanie

Na środku przygotowanego dołka robią kopiec i rozkładając korzenie, układają w nim sadzonkę.

Konieczne jest sadzenie rośliny pod kątem - trzy dolne pąki na łodygach powinny być schowane w glebie, a trzy lub cztery górne należy pozostawić nad ziemią.

Posyp sadzonkę ziemią usuniętą z dołu. Jeśli jest bardzo gęsty, dodaj piasek. Nie jest konieczne nakładanie i deptanie gleby wokół sadzonki, ale konieczne jest jej podlewanie, aby ziemia dobrze przylegała do korzeni. Jeśli korzenie są nagie podczas podlewania, dodaj więcej ziemi i nie więcej wody.

Podczas sadzenia kilku krzewów należy pozostawić między nimi co najmniej 1,5-2 metry. Ukochany, choć nie rozwalony, ale korzenie potrzebują miejsca, a krzaki potrzebują światła.

Przycinanie

Podczas sadzenia pędów sadzonki odciąć dość krótki.

Wystarczy zostawić trzy lub cztery mocne pąki nad ziemią, a do wiosny rozwiną się z nich silne boczne gałęzie. I te nerki, które są zakopane w ziemi, pójdą pędy podstawowe.

Po przycięciu wokół sadzonki należy rozgrzać glebę do wysokości 10-12 cm, na wiosnę krzew jest niegotowany i nie jest już przycinany. Latem jego gałęzie będą rosły, a jesienią, gdy nadejdzie rok, wszystkie będą musiały zostać skrócone o jedną czwartą długości.

Wiosną, w drugim roku życia sadzonki, przycinanie odbywa się ponownie - wybiera się trzy lub cztery mocne, prawidłowo rosnące pędy, a słabe odcina się blisko ziemi, bez pozostawiania konopi.

Następnie przycinanie powtarza się co roku, stosując tę ​​samą metodę. Za pięć lat krzew powinien mieć kilkanaście silnych głównych gałęzi..

Największy plon przynoszą gałęzie 3-5 letnie.

Po utworzeniu krzaka nigdy nie skracaj końcówek gałęzi. Porzeczki czerwone (w przeciwieństwie do czarnych) mają na końcach wiele gałązek owocowych i to one dają większość jagód. Te gałęzie będą przynosić owoce przez 8-10 lat, a następnie obumrą. Taką przestarzałą gałąź należy wyciąć u nasady, zamiast tego wyrośnie nowa..

Top dressing

Czerwone żeberka jest mało wymagająca dla żyzności gleby, ale bardzo lubi karmić - w końcu dojrzewa na niej dwa razy więcej jagód niż na czarnej. To, co zostało wniesione do dziury przed sadzeniem, krzew przetrwa 2-3 lata, a następnie będzie musiał być karmiony. W marcu-kwietniu dobrze jest „potraktować” ukochanego mocznikiem - na jeden krzak 20-25 g.

W maju, kiedy zakwitnie porzeczka, podlewana jest roztworem dziewanny (1 litr wody na 100 g obornika). Jeśli chcesz zwiększyć plon o 20-30%, spryskaj krzak porzeczki roztworem kwasu borowego - na wiadro wody - 1,5-2 g. Będzie więcej jajników, a duże jagody zostaną związane. Ta procedura powinna być wykonywana wieczorem w suchy dzień..

Czerwone żeberka uwielbia ściółkowanie - czyli przykrywanie gleby substancjami, które uzupełniają jej zapasy składników odżywczych. Jako ściółkę możesz wziąć humus, kompost, torf lub po prostu nawozy fosforowo-potasowe. Wysokość warstwy mulczującej 10-15 cm.

Mineralne nawozy fosforowo-potasowe stosuje się podczas jesiennych wykopów lub polewamy glebę wiosną, po spulchnieniu. Substancje te są nieaktywne i jeśli po prostu rozrzucisz je po krzaku, trafią do korzeni pod koniec lata..

Podlewanie

Zwykle dodatkowe podlewanie Ukochany nie są potrzebne. Ale jeśli w czerwcu, kiedy wylewa się jagody, jest sucho, krzew należy podlać. To samo w październiku - jeśli jesień jest sucha, wlej porzeczki.

W obu przypadkach potrzebujesz dużo wody - 3-5 wiader na każdy krzak. Najpierw wystarczy zwilżyć glebę wokół buszu, a następnie wylać resztę - tak, aby woda została wchłonięta do gleby i trafiła do głębokich korzeni.. Musisz podlewać wieczorem.

Choroby i szkodniki

Odmiana Nenaglyadnaya odporny na wiele niebezpiecznych chorób i szkodników. Nie ma na nią wpływu amerykański mączniak prawdziwy (sferoteka), antraknoza, roztocze nerek. Choroby grzybowe nie szkodzą poważnie tej porzeczce. Ale są też wrogowie.

1. Czara rdzy - jej rozwojowi sprzyja wilgotna wiosna, nisko położone krzewy porzeczkowe, zwłaszcza jeśli w pobliżu występuje zbiornik porośnięty turzycą.

   Grzyb żyje na turzycach - źródle tej infekcji.

   Znaki zewnętrzne: w pierwszych dniach lata na spodniej stronie liści, pędów, zielonych jajników powstają duże żółte płatki - zarodniki grzybów.

   Wkrótce zmieniają kształt i stają się jak okulary. Zaatakowane liście i jagody szybko się kruszą, więc trudno jest wykryć chorobę w drugiej połowie lata. Przy silnej porażce możesz stracić połowę plonów.

   Co robić:
2. Spryskaj krzak trzykrotnie płynem Bordeaux (100 g wapna + taka sama ilość siarczanu miedzi na 10 litrów wody). Pierwszy raz - podczas kwitnienia liści, drugi - gdy pojawiają się pąki, trzeci - bezpośrednio po kwitnieniu.
3. Jeśli w pobliżu występuje turzyca, należy ją skosić i spalić późną jesienią lub wczesną wiosną..
4. Septoria - nazywana jest również białą plamą.

   Znaki zewnętrzne: na początku lata liście usiane są małymi okrągłymi plamkami - brązowymi z czerwonawą obwódką.

   Następnie zmieniają kolor na biały, a na środku plamek pojawiają się czarne kropki. Liście wysychają i kruszą się.

   Co robić:

5. Przed pojawieniem się kwiatów i po zbiorze krzew należy potraktować mieszanką Bordeaux lub produktami biologicznymi „Cyrkon”, „Fitosporyna”.
6. Jesienią zbieraj i spalaj opadłe chore liście - zimują na nich szkodniki.

Jeśli chodzi o najczęstsze choroby upraw ogrodniczych, możesz o nich szczegółowo przeczytać w artykułach na naszej stronie internetowej: antraknoza, blednica, bakterioza, Różyczka, rak bakteryjny, https://po.manteton.com/ywy-inwentarz/6895-co-to-jest-parch-u-ptakow-kto-jest-przyczyn-choroby-i-jak-j-leczy.html, rdza.

Nowoczesne odmiany czerwonych porzeczek, w tym Ukochany, wypadają korzystnie w porównaniu ze znanymi - zarówno tym, że nie boją się mrozu, i tym, że są odporne na szkodniki, a także cudownym smakiem jagód, które zawierają nie mniej cukru niż czarna porzeczka.

Przydatne wideo

Szczegółowy opis odmiany czerwonej porzeczki Neaglyadnaya znajdziesz w krótkim filmie: