Co to jest parch u ptaków, kto jest przyczyną choroby i jak ją leczyć?

parch ptaków

Favus, parch (Favus) to grzybicza choroba zakaźna. Czynnikiem wywołującym chorobę jest grzyb z rodzaju Favus, który ma rozgałęzioną wąską grzybnię.

Choroba jest przewlekła, charakteryzująca się zmianami skórnymi i jej przydatkami. Na dotkniętych obszarach skóry powstają zmiany bliznowaciejące i zanikowe, które pojawiają się w miejscach wysypki. Najczęściej choroba dotyka skóry, piór, pazurów i narządów wewnętrznych..

Czynnik sprawczy nazywa się Trichophyton. T. gallinae Megnin wywołuje choroby u zwierząt domowych i dzikich, a także u zwierząt gospodarskich i ptaków. Drób favus indyki, kury i kaczki.

Co to jest parch u ptaków?

Parch po raz pierwszy został zidentyfikowany i zbadany w 1839 roku przez niemieckiego lekarza Johanna Lucasa Schönleina.

Biologia i morfologia tego grzyba została dokładnie zbadana, badania zostały opublikowane zarówno w zagranicznej, jak i krajowej literaturze medycznej..

Za najpełniejsze prace na ten temat uważa się prace Pika, Wirużskiego, Unny i Krala. W swoich pracach prowadzono badania nad wpływem parcha na ludzi, zwierzęta i ptaki..

Najczęstszy grzyb favus w Azji i Ameryce, ale w mniejszym lub większym stopniu występuje we wszystkich krajach, w których rozwija się przemysłowa hodowla drobiu. Źródłem choroby może być zakażony ptak, możliwe jest również przenoszenie pośrednie (przy bezpośrednim kontakcie z przedmiotami zawierającymi patogen).

Ekonomiczne wskaźniki uszkodzenia parcha nie są zbyt optymistyczne.

Uszkodzenie polega na utracie otłuszczenia ptaka, spadku produktywności, masy choroby i ostatecznie śmiertelności z powodu favus (przy odpowiedniej terapii śmiertelność jest niewielka). Znaczna część szkód to koszty niezbędne do wprowadzenia środków ograniczających..

Czynniki wywołujące chorobę

Trichophiton Gallinae (Trichophyton. T. gallinae Megnin) - czynnik sprawczy favus u drobiu.

Podczas zbierania materiału patologicznego wykrywa się wielościenne lub zaokrąglone zarodniki, które znajdują się w postaci klastra lub w łańcuchach..

Podczas badania włosa dotkniętego parchem można zauważyć, że elementy grzyba znajdują się wzdłuż jego długości. Na dotkniętych obszarach znajdują się małe krople tłuszczu i pęcherzyków powietrza.

To właśnie te czynniki odróżniają grzyba Achoreon od podobnych dermatofitów.. Charakterystyczną cechą jest to, że włosy nigdy nie są całkowicie wypełnione grzybem..

W efekcie włosy zachowują swoją długość, nie łamią się, ale jednocześnie zmieniają kolor - stają się siwe. Włókna i zarodniki grzyba favus znajdują się poza włosami; infekuje pióra drobiu przez typ ectothrix.

Zbyt zatłoczone przetrzymywanie ptaków przyczynia się do wystąpienia choroby. Prowadzi to do zwiększonych obrażeń części ciała ptaka. Parch rozprzestrzenia się powoli w zatłoczonych warunkach, ale liczba zarażonych ptaków może być znaczna.

Objawy i przebieg

Obraz kliniczny choroby różni się w zależności od warunków infekcji.

Przy naturalnej infekcji okres inkubacji może trwać kilka miesięcy. W przypadku sztucznej infekcji okres ten wynosi tylko trzy tygodnie..

Drób nadal może być zarażony kurczakami. Jednak objawy kliniczne pojawiają się już w starszym wieku. Zwykle proces zaczyna się na grzebieniu, okołooczodołowej części twarzy, płatkach uszu. U indyków proces ten zwykle rozpoczyna się w dziobie i na dziobie, a następnie rozprzestrzenia się na skórę głowy i koralowce..

Jeśli przyjrzysz się uważnie dotkniętym obszarom przez szkło powiększające, możesz zauważyć małe białawe plamki zlewające się ze sobą. Poważne zmiany charakteryzują się pojawieniem się kredowych nalotów. Następnie białe plamy stopniowo przybierają żółtawo-szary odcień, skórki mają wklęsły kształt i luźną konsystencję..

Obecność takich formacji wskazuje na ostatni etap choroby, w którym ptak traci tłuszcz, wyczerpuje się, pojawia się niedokrwistość i biegunka. Jeśli choroba była przenoszona drogą krwiotwórczą, pojawiają się poważniejsze powikłania - w procesie dochodzi do zajęcia kości i mięśni, w rzadkich przypadkach - mózgu.

Diagnostyka

W przypadku choroby z favusem z reguły występuje wyraźny obraz kliniczny, typowe zmiany favus są łatwe do zidentyfikowania.

Dlatego diagnostyka różnicowa i diagnostyka nie sprawiają specjalistom szczególnych trudności. Odróżnienie ich od trichofitozy i mikrosporii pozwala na kondycję włosa, który traci gładkość i kolor, wysycha i łatwo się wyciąga.

Po badaniu ogólnym wykonuje się badanie mikroskopowe materiału patologicznego, potwierdzające rozpoznanie. Przede wszystkim favus jest diagnozowany przez charakterystyczne zmiany, które znajdują się na brodzie i grzebieniu u drobiu.

Wyizolowanie ulubionego grzyba z materiału patologicznego nie jest trudne. Kolonie grzyba charakteryzują się szybkim tempem wzrostu, lekką mączką, podwyższonym środkiem i koncentrycznymi rowkami wokół niego.

Badania patologiczne drobiu zabitego przez favus pokazują następujący obraz:

  • wyczerpanie;
  • niedokrwistość;
  • obecność obszarów wolnych od piór;
  • strupy;
  • na wole, jelitach, w górnych drogach oddechowych znajdują się guzki i wrzody;
  • zwłoki mają wyraźny zapach myszy.

Leczenie

W dużych fermach drobiu najpierw oblicza się ekonomiczną wykonalność kolejnych środków.

W zależności od wyników ptak jest niszczony lub leczony.

Aby leczyć tę chorobę, wykonuje się następujące manipulacje:

  • leczenie maściami grzybobójczymi;
  • gryzeofulwina w środku;
  • terapia odtwórcza.

Utworzone łuski traktuje się 3% lub 5% maścią kreolinową, a ze środków grzybobójczych najczęściej stosuje się smołę i siarkę.

Eksperci rozważają najbardziej odpowiednie złożone przetwarzanie przy użyciu kombinacji środków. Na przykład siarkę stosuje się z dodatkiem dziesięciu procent siarczanu miedzi i pięciu procent kwasu salicylowego..

Środki kontrolne i zapobiegawcze

Do tej pory podejmowane są tylko ogólne środki zapobiegawcze, ponieważ nie ma konkretnych środków zapobiegawczych zapobiegających parchowi..

Jeśli choroba zostanie wykryta w dużych przedsiębiorstwach drobiarskich w całej grupie ptaków, zakażona grupa zostaje zniszczona.

Aby zapobiec chorobie, przeprowadza się następujące środki sanitarne, weterynaryjne i inne:

  1. przedsiębiorstwo zostało uznane za niekorzystne;
  2. przeprowadzana jest izolacja chorych i podejrzanych ptaków;
  3. wprowadzono zakaz sprzedaży i wywozu chorego drobiu;
  4. opuszczone pomieszczenia są dokładnie sprzątane;
  5. dezynfekcję przeprowadza się gorącymi roztworami alkalicznymi, świeżo gaszonym wapnem i roztworem kwasu karbolowego;
  6. napromieniowanie dotkniętych ptaków lampami ultrafioletowymi;
  7. podjąć kroki w celu zniszczenia szkodników i pasożytów.

Rasa kurczaków Bielefelder - piękne ptaki, które mogą ozdobić każde podwórko.

Jeśli interesuje Cię kiełkująca pszenica, a mianowicie, jak ją kiełkować, wystarczy przeczytać to!

Zniesienie ograniczeń następuje 21 dni po wyzdrowieniu ostatniego zakażonego ptaka. Do czasu zniesienia ograniczeń imprezy muszą odbywać się co najmniej raz na 10 dni..

Powiązane posty