Doskonała odmiana do robienia dżemów i przetworów - miodunka jabłkowa

Jabłka odmiany Medunitsa, dojrzewające do początku jesieni, są lubiane do spożycia na świeżo i przetworzone..

Niska kwasowość słodkie owoce o korzennym miodowym aromacie wykorzystywane są do przyrządzania deserów, różnego rodzaju napojów, dżemów i przetworów nadziewanych i pieczonych.

Historia hodowli

Ogrodnicy po raz pierwszy zapoznali się z odmianą Medunitsa w połowie ubiegłego wieku..

Słodki miód owocowy jest wynikiem skrzyżowania dwóch odmian: Cynamon w paski i Welsey. Słynny hodowca krajowy, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego S. I. Isaev, spośród wielu odmian stworzonych pod jego kierownictwem wyodrębnił „Medunitsa”..

Wybór nazwy przez autora wiąże się z niepowtarzalnym smakiem uzyskanego owocu oraz wspomnieniem pachnącego wiosennego kwiatu miodunka.

Do jakiego rodzaju to należy?

Wystarczająco popularne odmiana letnia już pod koniec sierpnia prezentuje obfite zbiory. Dzięki zdolności do samozapylenia drzewo owocuje nawet w niesprzyjających warunkach..

Ta letnia odmiana jest bardzo powszechna na terenie sąsiednich państw: Białorusi i Ukrainy..

Jabłoń nie jest zła zaaklimatyzowany do warunków surowych mroźnych zim. Pozwala to na uprawę na terenie wielu regionów Rosji: na południu kraju i na środkowym pasie, aż po Syberię. Rzadko spotykany na obszarach północnych.

Świeże owoce, które właśnie zostały usunięte z gałęzi, mają doskonały smak. Krótkotrwałe przechowywanie nie zmienia, a czasem nawet poprawia smak owoców.

Prezentacja jabłek jest przechowywana przez dwa miesiące w chłodnym pomieszczeniu (na przykład w piwnicy). Lodówka pomaga przedłużyć okres przydatności do spożycia o kolejny miesiąc.

Opis odmiany Medunitsa

Jabłoń to wysokie drzewo o rzadkiej szerokopiramidalnej koronie i gałęziach odchodzących pod ostrym kątem od pnia.

Liście o różnych rozmiarach są szorstkie w dotyku, powstają na jasnobrązowych pędach. Na centralnie zakrzywionej blaszce liściowej znajduje się mały, jakby przesunięty wzór.

Blisko położone wody gruntowe nie są zbyt przerażające dla drzewa: rozgałęziony system korzeniowy pomaga roślinie radzić sobie z nadmiarem wilgoci.

Mały owoce o soczystej cytrynowożółtej miazdze pokryte są gęstą skórką i ważą 100 - 150 gramów. Typowy kolor owocu to zielono-żółty, dość często zdobiony mocnym rumieńcem z dodatkiem czerwono-brązowych pasków.

Zwykła forma ma kształt zaokrąglonego stożka; owoce o płaskim zaokrągleniu są mniej powszechne. Jabłka dojrzewają nierównomiernie ze względu na różne cieniowanie i nie spadają z drzewa.

Czas owocowania następuje po około 5 latach od posadzenia sadzonki. Średni plon to około 180 kg z drzewa. Przez dekadę corocznie można zbierać wysokie plony jabłek, potem następuje okresowa zmiana w latach wysokich lub niskich.

Zdjęcie

Możesz wizualnie zapoznać się z odmianą jabłek Medunitsa na poniższym zdjęciu:



Sadzenie i odejście

Jabłoń odmiany Medunitsa jest bezpretensjonalna, ale podczas sadzenia należy przestrzegać pewnych wymagań.

Czas lądowania będzie zależał od strefy klimatycznej i musi być dokładnie określony. W centralnych i południowych regionach Rosji zaleca się sadzenie jabłoni pod koniec września - w połowie listopada z obowiązkowym przestrzeganiem dwóch do trzech tygodni przed nadejściem mrozu.

Sadzenie wiosenne przeprowadza się na obszarach o niewielkiej ilości śniegu oraz na obszarach, w których woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni.

Warto preferować otwarte miejsca, tam roślina będzie miała zapewnioną wystarczającą ilość światła słonecznego.

Podczas układania ogrodu należy wziąć pod uwagę duże rozmiary Medunitsa i wybrać miejsca na sadzonki w taki sposób, aby stopniowo rosnące drzewa nie odbierały sobie światła. W rzędzie odległość między roślinami wynosi 4,5 m, a odstęp między rzędami 5 m.

Najbardziej odpowiednimi glebami są iły o wystarczającej przepuszczalności wody i dobrych właściwościach drenażowych.

Jabłonie preferują gleby żyzne, natlenione.

Otwór, przez który wlewa się nawozy i mieszankę gleby, powinien być dwukrotnie większy od korzenia sadzonki. Wskazane jest, aby przed sadzeniem wprowadzona gleba osiadła, a obornik rozłożył się, dlatego lepiej jest wcześniej przygotować dół.

Kopanie ziemi wokół niej doda do gleby tlen, który młoda roślina potrzebuje do karmienia..

Korzeń sadzonki nie powinien być całkowicie przykryty ziemią, ale 8-10 cm nad powierzchnią.

Po posadzeniu wymagane jest podlewanie (2-3 wiadra, niezależnie od wilgotności gleby).

Sadzonki przywiązane do kołków w pierwszych dwóch latach wzrostu nie zostaną złamane przez wiatr lub śnieg i utrzymają równy pień.

Uprawa na żyznych glebach i sprzyjających warunkach klimatycznych nie wyklucza starannej pielęgnacji jabłoni.

Silne drzewo wymaga corocznego przycinania. Odbywa się w marcu po przerwie pąków. Następnie przeprowadza się tylko regulacyjne przycinanie gałęzi.

Ta procedura wpływa na wielkość plonu, dlatego warto podchodzić do niej odpowiedzialnie..

Podlewanie jest wymagane tylko w przypadku trwałej suszy. Średnio ilość wody wynosi około 5 wiader, ale obliczenia zależą od wieku owoców.

Nadmiar wilgoci niekorzystnie wpływa na jakość owoców i powoduje gnicie korzeni.

Należy stosować nawozy w celu przyspieszenia wzrostu i karmienia. Podczas ich używania bardzo ważne jest przestrzeganie instrukcji. Nadmiar nawozów negatywnie wpływa na wzrost i owocowanie.

Jabłonie, zwłaszcza młode sadzonki "Medunitsa", zimą wymagają starannej ochrony. Ich kora jest często niszczona przez gryzonie. Pień owinięty pokryciem dachowym lub przewiązany świerkowymi gałęziami stanie się niedostępny dla lubiących ucztować na korze.

Drzewo należy szczególnie chronić podczas silnych mrozów. Pomaga w tym gruba warstwa stałych nawozów, którą układa się nad jabłonią. Warstwę ochronną można wzmocnić śniegiem.

Zwalczanie chorób i szkodników

„Medunitsa” jest odporna na choroby grzybowe, ale czasami wyprzedza tę odmianę jabłoni. Jesienne i wiosenne wybielanie pnia uchroni drzewo przed negatywnym wpływem grzybów, zgnilizny i drobnych owadów.

Na gałęziach, liściach i owocach zaniedbanych drzew mogą pojawić się ciemne plamy, wskazujące na poważną chorobę - parch.

Do zwalczania infekcji stosuje się mieszaniny chemiczne. Roztwór saletry amonowej (10%) stosuje się do pierwszej wiosennej obróbki kręgu tułowia.

W okresie pączkowania rozpyla się 1-3% chemiczny roztwór płynu Bordeaux, aw wilgotnym klimacie przygotowuje się silniejszy skład leku.

Drugi zabieg tym samym roztworem następuje po kwitnieniu. W razie potrzeby po trzech tygodniach podobną procedurę można powtórzyć. Latem można również stosować fungicydy węglanowe zawierające miedź..

Terminowe zapobieganie jest główną metodą zwalczania tej niebezpiecznej choroby grzybowej, która atakuje drzewa owocowe..

Medunitsa to wyjątkowa odmiana. Nawet te, które nie są w pełni dojrzałe, zaskakująco słodkie i soczyste, to ulubiony przysmak wielu ludzi..

Przydatne wideo

Recenzja wideo jabłoni Medunitsa:

Powiązane posty