W połowie sezonu i wysokowydajne odmiany czerwonych porzeczek andreichenko

Czerwone żeberka różni się od czerni nie tylko kolorem i smakiem, ale także cechami technologii rolniczej i owocowania.

Porzeczka czerwona Andreichenko ma wiele unikalnych właściwości.

Jego jagody, liście i pędy są używane w medycynie ludowej..

Odmiana ta doskonale nadaje się do przetwarzania na galaretkę i dżem i często jest spożywana na świeżo..

Opis odmiany Andreichenko

Krzew o wysokości 1-1,5 m, niezbyt rozłożysty, zaokrąglony, gęsto ulistniony. Pędy dość grube, mocne, proste, koloru ciemnopomarańczowego, gładkie, matowe, z szarozielonymi wierzchołkami.

Pozostawia pięcioramienna, mała, ciemnozielona, ​​lekko pomarszczona, błyszcząca, owłosiona poniżej.

Jagody ładny duży, o wadze 0,5-1 g, jaskrawoczerwone, okrągłe, zebrane w małym gęstym pędzelku.

Na końcach pędzla jagody są mniejsze, dojrzewają razem, nie kruszą się, gdy są przejrzałe. Miąższ jest bardzo soczysty, smaczny, słodki, z lekką kwaskowatością i dużymi nasionami. Skóra jest cienka, ale jędrna. Jest dobrze transportowany, ale nie jest przechowywany długo, około 2 tygodni.

Zdjęcie

Historia hodowli i region lęgowy

Ta odmiana pojawiła się na początku lat 50. ubiegłego wieku, w wyniku arbitralnego zapylenia odmiany Czerwonego Krzyża. Selekcję sadzonek i hodowlę przeprowadzili hodowcy ze stacji doświadczalnej w Nowosybirsku I.V. Shpileva, D.A. Andreichenko i A.I. Degtyareva.

Odmiana została wydzielona w 1987 roku na Uralu, Środkowej Wołdze i na Syberii. To jest bardzo odmiana odporna na zimę, i dzięki temu rośnie w całym byłym ZSRR. Odmiana ta największą popularność zyskała w regionach o niestabilnym klimacie i często występuje nie tylko w Rosji, ale także na Białorusi i w krajach bałtyckich..

W tych regionach z powodzeniem uprawia się w ogrodach nie tylko porzeczki czerwone, ale także czarne porzeczki, np. Odmiany Bagheera, Białoruskie słodycze, obrzydliwy, Guliwer i Mieszkaniec lata.

Charakterystyka

Odmiana jest w połowie sezonu. Jagody dojrzewają w pełni w połowie lipca, ale mogą pozostać na krzaku przez około miesiąc..

Owoc krzew zaczyna się już 2 lata po posadzeniu. Jest to bardzo wydajna odmiana, przy dobrej pielęgnacji można zebrać do 6 kg jagód z jednego krzewu.

Ponadto odmiana ma dobrą odporność na mróz. Na początku kwitnienia wytrzymuje nawet znaczne mrozy, nie uszkadzając pąków i pędów. Odmiana samopłodna i nie wymaga dodatkowego zapylania. Jagody świetnie nadają się zarówno do przetwarzania, jak i do świeżego spożycia.

Z jagód tej odmiany powstaje doskonały dżem, zwłaszcza w połączeniu z jabłkami następujących odmian: Złote lato, Malt Bagaevsky, Mantet, Big Narodnoe, Miodunka, Elena i Córka Melby.

Sadzenie i odejście

Odmiana „wyhodowana do uprawy w surowym klimacie północnym i nie nadaje się zbytnio do regionów południowych: nie toleruje długotrwałej suszy i upałów. Odmiana nie jest wybredna pod względem gleby, ale lepiej będzie rosnąć na żyznych glinach nawożonych lub piaszczystych.

Miejsce lądowania Powinien być dobrze oświetlony, z niskim poziomem wody gruntowej, chroniony przed silnym wiatrem. Odmiana nie boi się zimna, ale rozgałęzione pędy u podstawy krzewu mogą wyrwać się z wichury. Działka musi być płaska, nie nisko położona, bez cienia.

Najlepszy czas na sadzenie ta klasa będzie wczesna jesień, koniec września. Podczas sadzenia kilku krzewów odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 1,5 m.

Przygotuj glebę z góry.

Na około miesiąc przed sadzeniem miejsce jest dobrze wykopane, usuwa się chwasty, zwłaszcza trawę pszeniczną i ostropest, a także stosuje się nawozy organiczne i mineralne: 5-6 kg zgniłego obornika lub kompostu i 1 łyżkę. l. siarczan potasu i superfosfat na m2 m.

Jeśli gleba jest kwaśna, musi to być wapno.

Na 2 tygodnie przed sadzeniem można wykopać dołek o wymiarach 50 * 50 cm. Gotowy dołek na 2/3 objętości wypełnia się mieszaniną wierzchniej warstwy ziemi, 2 wiader kompostu lub próchnicy, dodatek 3 łyżki. l. superfosfat, 2 łyżki. l. siarczan potasu i 0,4 kg popiołu drzewnego. Cienką warstwę czystej przesianej ziemi wylewa się na wierzch, dobrze wylewa wodą i po 2-3 dniach zaczynają sadzić.

Krzew ostrożnie umieszcza się w przygotowanym dołku i zakopuje, mocno ubijając glebę. Porzeczka preferuje sadzenie lekko zagłębione, nachylone, dla lepszego rozwoju korzeni. Po posadzeniu wokół rośliny wykonuje się głęboką dziurę, dobrze podlewaną i ściółkowaną grubą warstwą torfu lub próchnicy. Przycinanie po posadzeniu odbywa się natychmiast: wszystkie gałęzie są cięte, pozostawiając długość 10-15 cm Pomimo mrozu, w pierwszą zimę po posadzeniu młody krzew jest starannie zawiązany i owinięty.

Pierwsze trzy lata opieki porzeczkowy polega na podlewaniu, odchwaszczaniu i spulchnianiu gleby oraz terminowym nawożeniu. Wczesną wiosną można karmić krzew nawozami organicznymi (6-7 kg humusu na metr kwadratowy) i mineralnymi (20 gramów mocznika i siarczanu potasu oraz 100 gramów superfosfatu na metr kwadratowy). Przed zimą stosuje się wyłącznie nawozy organiczne.

W wieku czterech lat i starszych zwiększa się ilość nawozu: 10 kg próchnicy, 30 gramów mocznika i potasu oraz 100 gramów superfosfatu na m2. m na wiosnę. Ponadto, co najmniej 4 razy w okresie wegetacji rośliny owocujące należy dodatkowo nawozić..

Pierwszy taki opatrunek górny wydać przed kwitnieniem, druga - w pojawienie się jajników, po 2 tygodniach - trzeci, a po zbiorach - czwarty. W przypadku pierwszych trzech można użyć specjalnych złożonych nawozów mineralnych do upraw jagód. Po czwarte, lepiej nadają się superfosfat i siarczan potasu (2 łyżki stołowe na wiadro wody).

Bardzo ważne jest również dokarmianie dolistne. Najlepiej wykonywać je podczas kwitnienia i podczas tworzenia się jajników..

Aby to zrobić, możesz użyć stymulantów wzrostu i tworzenia owoców. Lepiej jest przeprowadzić taką obróbkę przy suchej pogodzie, wczesnym rankiem lub wieczorem..

Czerwone żeberka wymaga regularnego podlewania, zwłaszcza przy suchej i upalnej pogodzie. Szczególną uwagę zwraca się na podlewanie w okresie pojawienia się pierwszych jagód i po zbiorach. Odmiana porzeczki Andreichenko jest dość odporna na suszę, ale przy braku wilgoci jagody stają się małe, suche, a plon gwałtownie spada.

Oprócz sadzenia po sadzeniu, regularnie wykonuje się przycinanie formujące i odmładzające krzewu. Można go przeprowadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. 2-3 lata po posadzeniu przeprowadza się pierwsze przycinanie formujące: wszystkie osłabione gałęzie i rosnące blisko ziemi są usuwane, pozostawiając 4-5 najsilniejszych.

Nie możesz skracać gałęzi - może to znacznie zmniejszyć zbiory w przyszłym roku..

Przycinanie przeciwstarzeniowe rozpoczyna się 7 lat po posadzeniu. Wszystkie nieproduktywne stare gałęzie są wycinane, zastępując je nowymi, młodymi pędami. Terminowe przycinanie i właściwa pielęgnacja czerwonych porzeczek może znacznie zmniejszyć ryzyko chorób.

Choroby" i szkodniki

Wśród wielu zalet odmiany czerwonej porzeczki Andreichenko jest kilka niedogodności: skłonność do ataków mszyc antraknozowych i żółciowych.

Antraknoza porzeczka wyraża się w pojawieniu się małych czerwonawych kropek na liściach. Rosną szybko, łączą się i powodują przedwczesne wysychanie i opadanie liści. Na pędy może również wpływać antraknoza. Najkorzystniejszymi warunkami wystąpienia choroby są wysoka wilgotność i ciepła pogoda..

Aby zwalczyć tę chorobę, wczesną wiosną krzew traktuje się roztworem siarczanu miedzi lub nitrafenu. Drugie przetwarzanie odbywa się przed kwitnieniem, przy użyciu 1% koloidalnej siarki. Po 10-12 dniach - trzeci. Ostatnie opryskiwanie przeprowadza się po zerwaniu jagód przy użyciu 1% płynu Bordeaux.

Aby zapobiec wystąpieniu choroby, ważne jest, aby na czas przyciąć krzew, zniszczyć wszystkie opadłe liście i ostrożnie wykopać ziemię jesienią..

Wśród chorób ogrodowych najczęstsze są antraknoza, bakterioza, blednica, Różyczka i rak bakteryjny. Więcej o sposobach zapobiegania im możesz dowiedzieć się z artykułów na naszej stronie internetowej.

Czasami stopień Andreichenko mogą zostać zaatakowane przez mszyce liściowe. Jego larwy można zobaczyć na spodniej stronie liścia, gdzie tworzą się małe czerwone zgrubienia. Uszkodzone liście szybko wysychają i kruszą się.

Jako metody walki wczesną wiosną krzew traktuje się karbofosem (40 gramów na wiadro wody). Spryskanie dotkniętej rośliny roztworem mydła do prania lub naparu czosnkowego pomaga dobrze. Można zastosować zapylanie pyłem tytoniowym lub cynamonem. Wszystkie dotknięte liście i pędy należy wyciąć i spalić.

Aby uniknąć ataku tego szkodnika, zaleca się posadzenie kilku łóżek czosnku lub pomidorów w pobliżu krzewu porzeczki. Konieczne jest również ciągłe poluzowanie gleby, usuwanie opadłych liści i ostrożne wykopywanie ziemi jesienią..

Odmiana porzeczki czerwonej "Andreichenko" ma wiele zasługi:

• wysoka wydajność;
• świetny gust;
• dobra prezentacja;
• zimotrwalosc;
• wczesna dojrzałość.

Niedogodności bardzo mało:

• słaba odporność na antraknozę;
• czasami mogą zostać zaatakowane przez mszyce żółciowe.

Czerwona porzeczka "Andreichenko" idealny do sadzenia w letnim domku, a przy odpowiedniej pielęgnacji zapewni regularne wysokie plony.

Należy również zwrócić uwagę na takie odmiany czerwonych porzeczek jak Natalie, Marmolada i Ukochany.

Przydatne wideo

W krótkim filmie zobaczysz opis odmiany czerwonej porzeczki „Krasnaja Andriejczenko”: