Najlepsze odmiany agrestu w centralnej rosji: zdjęcie i opis

Agrest nie jest bardzo poszukiwany przez ogrodników: rosną same i dobrze. Zbiór to prawdziwa udręka, bo nakłuwasz wszystkie palce, podrapiesz się w dłonie, zbierając co najmniej litr z krzaka. Dlatego na mojej stronie celowo nie hodowałem agrestu, a czasem nawet nie zbierałem jagód z jednego krzewu..

Kiedyś zobaczyłem danie z agrestem u sąsiada i nie mogłem uwierzyć własnym oczom: duże, jakby przezroczyste, wyciśnięte jagody, prześwitujące pestki przez skórkę, niesamowity smak. Od tego czasu zainteresowałem się tą kulturą jagodową i teraz znam wiele najlepszych odmian agrestu. Przeczytaj o najbardziej produktywnych, pachnących i dojrzałych odmianach w tym artykule..

Odmiany amerykańskie natomiast wyróżniały się odpornością, można je było łatwo rozcieńczyć warstwami lub sadzonkami, ale obfitość cierni, mały rozmiar jagód i niezbyt dobry smak zmniejszyły popularność odmian amerykańskich. Z biegiem czasu hodowcom udało się wydobyć specjalne odmiany, które pochłonęły to, co najlepsze z Ameryki i Europy..

Nowoczesne odmiany agrestu różnią się następującymi parametrami:

• kolor (czarny, żółty, zielony, czerwony);
• kształt owocu (gruszkowaty, owalny, okrągły, jajowaty, beczkowaty);
• wielkość jagód (duże i średnio owocowe);
• okres dojrzewania (wczesny, średni i późny);
• ze skórą (skóra gładka i owłosiona).

W zależności od odmiany wielkość krzewów agrestu może się różnić, mogą mieć kolce lub nie, mogą same zapylać lub zależeć od zapylaczy..

Najlepsze odmiany dla centralnej Rosji i Uralu

Klimat strefy środkowej charakteryzuje się niestabilnością warunków pogodowych, wczesnymi przymrozkami jesienią i późną wiosną, deszczowymi lub odwrotnie suchymi latami, dlatego w tym klimacie odpowiednie są odmiany najbardziej odporne na zmiany pogody..

Grushenka

Krzew średniej wielkości, praktycznie bez kolców, niezbyt rozłożysty. Owoce o dużych rozmiarach (waga jednej jagody do 4,9 g) mają kształt gruszki (stąd nazwa), natomiast kolor skórki zmienia się wraz ze stopniem dojrzałości: najpierw czerwona, a pod koniec lata ciemnofioletowa . Odmiana przyciąga letnich mieszkańców swoją mrozoodpornością i jakością jagód: słodkich, o gęstym miąższu, soczystych. Krzew owocuje od 20 lat.

Bursztyn

Jest to nowa odmiana, powstała w wyniku zapylenia sadzonek jednej z europejskich odmian. Odmiana uzyskana doświadczalnie posiada najlepsze właściwości: owocuje wcześnie i bardzo długo, plonuje wysoko (do 10 kg z krzewu), jagody nie pękają i nie odpadają. Krzew jest wysoki, rozłożysty, gałęzie należy wiązać lub podpierać, ciernie, choć ostre, są rzadkie, co pozwala na komfortowe zbiory.

Owalny kształt i intensywny żółto-pomarańczowy kolor jagód sprawiają, że są one bardzo atrakcyjne: wystarczy je zerwać z krzaka i zjeść. Odmiana jest uważana za odmianę deserową, ponieważ różni się słodyczą, przypominającą smak miodu, ale dyskretna kwaskowatość i gęsta miazga pozwalają nie tylko robić dżemy, konfitury i przetwory z jagód, ale także gotować kompot.

Piernikowy ludzik

Najkorzystniejsza odmiana pod względem zbioru, gdyż krzew praktycznie pozbawiony jest kolców. Na głównych gałęziach jest kilka cierni, ale młode cienkie pędy, jeśli mają ciernie, to te, których nie można nakłuć. Odmiana została wyhodowana przez krajowych hodowców już w latach 80. ubiegłego wieku, zwłaszcza w centralnej Rosji. Dlatego krzewy nie boją się mrozów: szybko regenerują się po każdej nagłej zmianie pogody, na przykład zmianie mrozu z odwilżą.

Krzewy agrestu rosną w dobrze oświetlonych miejscach, dają rocznie od czterech do sześciu kilogramów owoców. Jagody są okrągłe (stąd nazwa), gładkie, duże - od 4 do 8 gramów. Gęsta skórka o ciemnoczerwonym, niemal wiśniowym kolorze doskonale utrwala prezentację agrestu oraz cały zestaw witamin: C, E, B3. Odmiana jest również bogata w potas, który ma korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy człowieka..

Najlepsze odmiany agrestu o dużych jagodach

Gospodynie domowe w dawnych czasach zadowalały się tylko kilkoma rodzajami agrestu, głównie małymi jagodami. Należało go zbierać przez długi czas, wbijając palce w krew i drapiąc ręce, a następnie przycinając szypułki i długie okwiaty. Dlatego krzew ten nie był zbyt lubiany na ich działkach. Tak, i tylko dżem można było ugotować z takich średniej wielkości jagód.

Obecnie istnieją dziesiątki nowych odmian różniących się smakiem, aromatem, kolorem i rozmiarem. Pojawia się coraz więcej odmian agrestu o dużych owocach, których jagody można po prostu jeść bez poddawania obróbce cieplnej, można zamrażać, gotować kompoty.

Współpracownik

Ta odmiana została opracowana w 1999 roku dla centralnych regionów Rosji. Krzew jest zwarty, z gałęziami do 1,2 m długości. Duże, pięciopłatkowe liście rzucają woskowaty połysk, zachowując swój zielony kolor do późnej jesieni, tylko w dolnej części dorosłych gałęzi wydzielając różowo-szkarłatny odcień. Odmiana jest szczególnie piękna podczas kwitnienia: kwiatostany są odlewane wszystkimi kolorami tęczy, pełniąc rolę dekoracyjnej dekoracji.

Duże jagody o wydłużonym kształcie mają bordowy odcień, a dojrzałość każdej z nich może osiągnąć 8 gramów. Skórka jest cienka, ale bardzo jędrna, bez krawędzi. Odmiana jest uważana za deser, ale smak jagód jest lekko kwaśny. Odmiana nadaje się do świeżego spożycia i nadaje się do konserwacji. Krzew nie boi się mączniaka prawdziwego i suszy.

Rosyjski żółty

Ta odmiana jest bezpretensjonalna, co jest odpowiednie dla tych, którzy rzadko odwiedzają kraj. Gałęzie krzewu są proste, niskie, ciernie znajdują się w dolnej części, więc zbieranie jagód nie powoduje bólu. Plon jest wysoki: gałęzie są po prostu usiane dużą liczbą dużych, jasnożółtych jagód. Każda jagoda o wadze 6-8 g jest zaokrąglona, ​​wydłużona, pokryta cienką przezroczystą skórką. Konsystencja miąższu jest delikatna, bardzo słodka i aromatyczna.

Więcej odmian opisano tutaj:

Leningrader

Krzew średniej wielkości, rozłożysty, z koroną o średniej gęstości. Odmiana jest zimotrwała, odporna na suszę, wcześnie dojrzewająca. Wydajność jest wysoka: od 3 do 6 kg na krzew na sezon. Jagody są okrągłe, bardzo duże, są gigantyczne, osiągające 15 g.

Skórka jest gęsta, ciemnoczerwona, bez krawędzi, z woskowym nalotem. Obecność dużej ilości kwasu askorbinowego (do 42 mg na 100 g) sprawia, że ​​smak jest mniej słodki, ale dżem z tej odmiany agrestu nigdy nie jest słodzony.

afrykanin

Nazwę odmiany wyjaśnia kolor jagód: są ciemne, prawie czarne. Krzew sam w sobie jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, odporny na mróz i suszę. Agrest „Afrykański” nie boi się mączniaka prawdziwego, ale jest podatny na antraknozę. Kolejną ważną zaletą jest prawie całkowity brak kolców, co znacznie ułatwia zbiory.

Wielkość jagód nie jest największa, ale tę wadę rekompensuje wysoki plon: z każdego krzewu zwykle zbiera się do 6 kg. Miąższ jest również ciemny, ma właściwości barwiące przypominające czarną porzeczkę. Jagody tej odmiany są rzadko używane do dżemu, ale tworzą doskonałe wino o bogatym smaku, kolorze i aromacie..

Wniosek

• Agrest zyskuje coraz większą popularność wśród ogrodników ze względu na różnorodność nowoczesnych odmian..
• Odmiany różnią się kolorem i kształtem jagód, smakiem, okresem dojrzewania.
• W centralnej Rosji najlepsze odmiany są odporne na mróz, suszę i mączniaka prawdziwego.
• Agrest zawsze był ciernistym krzewem, ale hodowcom udaje się wyhodować odmiany z niewielką ilością lub nawet bez kolców..
• Małe jagody agrestu są lepsze do robienia dżemów, dżemów i konfitur, a duże są dobre do spożycia na świeżo, szczególnie dla dzieci.