Jedna z zachodnioeuropejskich odmian melona kantalupa

Melon Cantalupa lub cantalupa jest uważana za odmianę zachodnioeuropejską, chociaż pochodzenie tego podgatunku to terytorium współczesnej Turcji i Iranu. Melony tego gatunku zostały rzekomo sprowadzone do Europy, a następnie do Stanów Zjednoczonych około trzysta lat temu. Papież był pierwszym, który skosztował dziwacznych, pachnących owoców. Melony były tak lubiane przez Głowę Katolików, że melony zostały rozbite w Cantalupo w pobliżu rezydencji papieskiej, a wyhodowane na nich owoce zostały nazwane na cześć włoskiej prowincji.

Dość bezpretensjonalne, z jasnopomarańczowym miąższem i miodowo-piżmowym aromatem, melony szybko zdobyły miłość europejskiej szlachty i zaczęły być z powodzeniem uprawiane w szklarniach i szklarniach od Włoch po Anglię. To właśnie ten podgatunek został później sprowadzony do Ameryki..

Owoce tego melona są łatwo rozpoznawalne nie tylko po wyglądzie miąższu i charakterystycznym aromacie. Kantalupy mają gęstą szaro-zieloną lub białawą korę pokrytą wypukłym siatkowym wzorem. Masa owoców owalnych, kulistych lub lekko spłaszczonych waha się od 500 gram do 5 kg. Melony mogą być płaskie lub segmentowane. Dojrzałe owoce łatwo oddzielają się od szypułki, natomiast kantalupy dobrze znoszą długotrwałe przechowywanie i nie psują się podczas transportu.

Jedyną wadą jest stosunkowo niska zawartość cukru. W przeciwieństwie do słynnych odmian środkowoazjatyckich, tureckich czy irańskich, które gromadzą do 13% cukrów, kantalupa może zawierać nie więcej niż 8%. Jednak ta okoliczność wcale nie myli Europejczyków, którzy są przyzwyczajeni do tej odmiany, którzy otrzymali kilka niezależnych odmian kantalupa w ciągu poprzednich stuleci..

Odmiana Charentais

Średniej wielkości okrągłe lub owalne melony o gładkich, segmentowanych powierzchniach w różnych kolorach. Gruby, włóknisty miąższ dojrzałych owoców jest pomarańczowo-kremowy z jasnozielonym paskiem pod skórką. Wiele wyhodowanych odmian tego typu jest uprawianych w Europie, a głównym ośrodkiem uprawy są tradycyjnie Włochy..

Odmiana Prescot

Zewnętrznie owoce tego typu kantalupa bardziej przypominają żebrowane małe dynie. Na nacięciu, pod twardą skórką o żółtawo-pomarańczowym lub białawym odcieniu, znajduje się pomarańczowy, soczysty miąższ. Z wyglądu kultura różni się od dyni charakterystycznymi nasionami i delikatniejszą miazgą z mniejszą ilością włókien. Zawartość cukru nawet w dojrzałych owocach jest niska. Używany jako świeży, jak również do wyrobu deserów, lodów, wyrobów cukierniczych i owoców kandyzowanych.

Odmiana Cavaillon

Tego typu owoce kantalupa o małych i średnich rozmiarach mają kulisty kształt i szarozieloną powierzchnię pokrytą wyraźną siateczką. Melony są słabo posegmentowane, w miejscu podziału na segmenty wyraźnie widoczne zielone paski. Podobnie jak inne rodzaje kantalupa, melony te mają twardą, dość grubą korę, która skrywa pomarańczowy jędrny, słodki miąższ..

Amerykański melon

Amerykańskie melony to najczęściej hybrydy kantalupa z innymi słodszymi odmianami. Przykładem jest rodzaj odmiany Rockmelon z grubą szaro-zieloną skórką i soczystym słodkim miąższem. Amerykańskie melony mają jasny aromat gałki muszkatołowej. Miąższ może być pomarańczowy, biały lub zielonkawy, jak w przypadku melonów z Azji Mniejszej Kasa.

Melon Cantaloupe z Tajlandii - wideo