Jak wyhodować seler z nasion

Podejmując się uprawy selera w moim ogrodzie, nie miałam pojęcia, że ​​różne rodzaje tej rośliny uprawiane są na różne sposoby. Dlatego radzę początkującym hodowcom warzyw, aby sami przekonali się, dlaczego trzeba uprawiać tę roślinę.

W końcu można go uprawiać zarówno jako zioło do sałatek, jak i jako warzywo. Spośród ponad 20 różnych odmian selera tylko nieliczne osiągnęły największą popularność..

Najczęściej uprawia się niektóre rodzaje ogonków liściowych, liści i selera korzeniowego. Z nazw wynika, która część tej rośliny jest używana w gastronomii. Nawiasem mówiąc, seler naciowy jest używany do produkcji alkoholu. Ale korzeń jest również używany do celów medycznych, a nawet w kosmetologii..

Jeśli zostawisz rośliny w tej formie na dwa tygodnie lub przynajmniej posypiesz krzaki ziemią, to gorycz zniknie, a ogonki okażą się smaczniejsze.

Ogólnie rzecz biorąc, podczas uprawy roślin istnieje wiele niuansów..

Dlatego po zebraniu się, aby wyhodować tę roślinę z nasion, bardzo pożądane jest dokładniejsze zbadanie niuansów agrotechnicznych i samego procesu wegetacji. Dlatego postaram się szczegółowo opowiedzieć o najważniejszej rzeczy..

Głównym warunkiem uprawy rośliny jest:

• bogata gleba piaszczysto-gliniasta, luźna i żyzna, nie kwaśna;
• dużo słońca

Do zalet kultury należy odporność na mróz, a wadą bardzo powolny wzrost sadzonek. W końcu małe nasiona rozwijają się powoli i bardzo słabo kiełkują..

W przypadku sadzonek ujemne temperatury do -5 stopni nie stanowią zagrożenia. Ale w przypadku długotrwałych mrozów rośliny całą swoją siłę przeznaczą na wzrost..

Kwitnienie rozpoczyna się w drugim roku, więc korzeń i łodygi pozostają bardzo słabo rozwinięte.

Optymalna temperatura dla normalnego wzrostu i rozwoju korzeni i łodyg rośliny wynosi: +20 - +22 stopnie. Kultura rośnie wyjątkowo na grzbietach, na których wcześniej sadzono ziemniaki, pomidory lub kapustę z roślinami strączkowymi.

Ale tam, gdzie wcześniej rosły koper, pietruszka lub marchewka, lepiej nie sadzić selera.

Uprawa kultury dzieli się na kilka okresów:

• sadzenie i kiełkowanie;
• sadzenie sadzonek i ich uprawa;
• w końcu - musisz zebrać uprawiane plony.

Sadzenie kultury liściowej

Nasiona selera liściowego mają bardzo małe nasiona i słabe kiełkowanie. Potrzeba dużo słońca, aby wykiełkować. Z tego powodu nie są zakopane w ziemi, a jedynie lekko dociśnięte do ziemi. Ponadto przed opuszczeniem nasion do gleby należy je namoczyć przez 2-3 godziny w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu.

Po namoczeniu nasiona układa się na wilgotnej szmatce lub na płytkim spodku. Następnie należy je przykryć szkłem i umieścić w ciepłym miejscu o temperaturze 20-25 stopni.

Gleba do sadzenia jest przygotowywana z wyprzedzeniem, jej skład jest następujący: torf + próchnica + dojrzałe liście + drobny żwir. Wszystkie składniki są brane w równych proporcjach. Powstałą mieszaninę układa się w przygotowanych plastikowych lub drewnianych skrzynkach.

Aby uzyskać sadzonki, wysiew nasion jest konieczny na początku marca. Po rozprowadzeniu nasion do przygotowanych pojemników dosłownie posypuje się je ziemią..

Czekanie na sadzonki zajmie około dwóch tygodni. Gleba jest stale nawilżana przez rozpylanie z cienkiego pistoletu natryskowego lub wylewanie wody przez miskę.

Zanim pojawią się kiełki, pudełka są utrzymywane w stałej temperaturze 17-20 stopni. Po pojawieniu się kiełków temperaturę obniża się do 15 stopni.

Konieczne jest uważne monitorowanie oświetlenia, które nie powinno zmieniać się w czasie i intensywności..

Podlewaj sadzonki tylko ciepłą i dobrze osadzoną wodą. Sadzonki zaczynają nurkować po pojawieniu się 2-3 prawdziwych liści. Na początku maja sadzonki będą gotowe do przesadzenia na redliny..

Pielęgnacja zewnętrzna

W przypadku sadzenia sadzonek w otwartym terenie należy wykonać pewne przygotowania. Gleba do sadzenia jest zwykle przygotowywana z wyprzedzeniem, nawet na początku jesieni. Aby to zrobić, grzbiety są głęboko kopane i dodawany jest kompost w ilości 3-4 kg na każdy metr kwadratowy.

Wskazane jest również wzbogacenie ziemi w związki fosforu (na przykład podwójny superfosfat), a wraz z nadejściem pierwszych wiosennych dni dodać złożone nawozy mineralne (30-40 gramów na metr).

Sadzonki sadzi się bez pogłębiania, bez wypełnienia punktu wzrostu.

Sadzonki sadzi się w odległości około 10 centymetrów w rzędzie, pozostawiając odległość między rzędami około pół metra, biorąc pod uwagę przyszły wzrost krzewów. Następnie regularnie przerzedzają sadzonki, usuwając słabsze pędy.

Dzięki temu odległość między roślinami będzie wynosić 20 centymetrów - przy uprawie liści i ogonków liściowych. Podczas uprawy selera korzeniowego - odległość 40 centymetrów.

Opieka nad sadzonkami na tym etapie jest standardem. Konieczne jest podlewanie, po czym gleba powinna być lekko poluzowana, należy przeprowadzić ściółkowanie, aby uniknąć tworzenia się skorupy. Konieczne jest regularne usuwanie chwastów, aby sadzonki mogły normalnie się rozwijać..

W trosce o seler należy pamiętać, że roślina ta bardzo kocha wilgoć. Podczas podlewania na każdy metr kwadratowy potrzebujesz co najmniej pół wiadra wody.

Zgodnie z tym schematem możesz rozpocząć zbiory do końca lipca..

Seler korzeniowy

Technologia uprawy tego gatunku nasionami nie różni się od uprawy roślin liściastych. Jedyną różnicą będzie czas lądowania. Ponieważ sezon wegetacyjny jest dłuższy, nasiona wysiewa się w lutym. I jeszcze jedna różnica: korzenie nurkują dwukrotnie.

Po posadzeniu sadzonek na otwartej glebie stosuje się nawóz górny, aby przyspieszyć szybki wzrost kultury. W przypadku większych owoców nie należy zrywać liści z krzaków. Liście gromadzą niezbędne substancje organiczne, które następnie są bezpośrednio transportowane do bulw, przyczyniając się do ich wzbogacenia.

Opieka

Uprawa tego warzywa korzeniowego wymaga żmudnej i ciężkiej pracy. Dlatego ostrożnie obchodzimy się z wyhodowanymi sadzonkami..

Sadzenie sadzonek na redlinach i dalsza pielęgnacja nie różni się pod względem wymagań od pielęgnacji roślin liściastych. Powinieneś także robić pielenie i podlewanie, nie zapominając o spulchnieniu i ściółkowaniu gleby.

W okresie wegetacji korzenie nie skupiają się, a jedynie usuwają glebę z wierzchu owocu.

Zbiór selera korzeniowego rozpoczyna się w połowie października. 2-3 tygodnie wcześniej usuń liście z boków krzewu i delikatnie wyczyść podstawę owocu z ziemi.

Seler łodygowy

Technika rolnicza sadzenia nasion i pozyskiwania sadzonek nie różni się od metody uprawy roślin liściastych. Różnice pojawiają się podczas przesadzania sadzonek na otwarty teren.

Metoda uprawy sadzonek nazywa się bieleniem. Sadzonki sadzi się w rowkach, pogłębiających się o 10 centymetrów. W tym przypadku nerka wierzchołkowa pozostaje otwarta. Zaczynają go wypluwać dopiero od momentu rozpoczęcia intensywnego wzrostu, z zauważalnym zgrubieniem łodyg.

W okresie wegetacji operację tę przeprowadza się trzy do czterech razy, nie należy jej lekceważyć, ponieważ dzięki hillingowi ogonki tracą gorycz, nabierają delikatności i aromatu.

Kilka tygodni przed zbiorem, który następuje wraz z nadejściem pierwszych mrozów, łodygi są wiązane w pęczki i chronione przed słońcem.

Możliwe choroby

Kultura przez cały sezon wegetacyjny jest podatna na wszelkiego rodzaju choroby, takie jak: różnego rodzaju plamy, zgnilizna, wirusy, czarna noga. Ponadto seler jest często atakowany przez różne robaki, robaki, ślimaki i ślimaki. Larwy marchewki są również niebezpieczne..

Aby uniknąć tych wszystkich problemów, aby chronić sadzonki przed śmiercią i zapobiec utracie przyszłych plonów, potrzebne są regularne prace profilaktyczne. To zawiera:

• prawidłowe podlewanie, zapobiegające nadmiernemu „zalewaniu” nasadzeń;
• prawidłowe sadzenie sadzonek w otwartym polu, co nie pozwala na nadmierne zagęszczenie kiełków;
• terminowe pielenie;
• stosowanie oprysków chemikaliami w celu zabicia różnych larw owadów;
• mieszane sadzenie z innymi warzywami (czosnek, ziemniaki, kapusta sadzi się w nawach bocznych)

Niektóre funkcje rosną

Wykonując nawozy do uprawy selera, należy wziąć pod uwagę, która część rośliny jest uprawiana:

• Ponieważ świeży obornik zawiera dużą ilość azotu, który przyczynia się do wzrostu zielonej masy, stosuje się go pod seler liściowy i ogonkowy.
• A do uprawy bulw należy wprowadzać tylko zgniły obornik. Dodatki fosforu przyspieszą dojrzewanie i poprawią jakość przyszłych zbiorów.
• Suplementy potasu pomogą zwiększyć zawartość cukru i skrobi w roślinie, poprawią jej mrozoodporność.
• Zapotrzebowanie na wapń i magnez można uzupełnić wapnując glebę w niewielkiej ilości przed rozpoczęciem zimy..
• Miejsce do sadzenia roślin należy wybrać w słonecznym, otwartym miejscu.

Wniosek

Pachnący i bardzo zdrowy seler, który przybył do nas znad Morza Śródziemnego, zyskał ogromną popularność wśród naszych warzywników. Z powodzeniem uprawiana jest zarówno jako doskonała przyprawa do różnych potraw, jak i jako samodzielne danie o wyjątkowym smaku i licznych właściwościach leczniczych.