Jaka jest różnica między cukinią a cukinią

Wszyscy znają i kochają to warzywo. Przyjemny smak, łatwa i szybka w przygotowaniu cukinia w okresie wegetacji zajmuje należne jej miejsce na stole każdej gospodyni domowej. Jest smażony, duszony, gotowany, pieczony, konserwowany.

Ale nie tak dawno temu pojawiło się kolejne warzywo, dokładnie jak szpik warzywny, ale pod zupełnie inną nazwą - cukinia. Będąc w rzeczywistości dwojgiem swoich wybitnych krewnych, cukinia zyskuje coraz większą popularność, dezorientując fanów swojej poprzedniczki.

Pod tym względem wielu jest zainteresowanych: czy to to samo - cukinia i cukinia? Czym się różnią i co je łączy? Zostanie to omówione poniżej..

Cukinia szczególnie zalała Włochy. Powinieneś wiedzieć, że były tam używane przez długi czas jako roślina ozdobna. Zaczęto używać ich do jedzenia gdzieś w XVIII wieku. Obecnie uprawia się tam nie tylko cukinię białą, jak głównie naszą, ale także zieloną, w różnych odcieniach żółci, pasiastych, pstrokatych.

Niedawno, jakieś trzydzieści lat temu, przyjechała do nas ta kolorowa rodzina. I całą tę rodzinę, w przeciwieństwie do zwykłej cukinii, zaczęto nazywać „zucca”. Tak brzmi „mała dynia” po włosku.

Korzystne cechy

Pomimo różnicy nazw obie te rośliny są całkiem przydatne. Ich miazga zawiera kwas foliowy, pantotenowy, pektyny, żelazo, potas, skrobię, białka, sód itp. Obecność dużej ilości błonnika pozwala na normalizację czynności przewodu pokarmowego.

UWAGA: Niska zawartość kalorii w tych warzywach sprawiła, że ​​są one odpowiednie dla osób na diecie. Ale jednocześnie cukinia ma jeszcze mniej kalorii niż cukinia. Chociaż oba z nich są wtedy idealne do spożycia.

Warzywa te mają wyraźne właściwości moczopędne i żółciopędne, pomagają zwalczać nadmiar złego cholesterolu.

Można je stosować przy patologiach alergicznych i anemii..

Obecność w ich składzie ogromnej ilości witamin A, PP, B1 i B2 wskazuje na ich przydatność..

Funkcje:

Ale przy tym wszystkim obie te rośliny mają charakterystyczne cechy, które powinieneś znać.

Cukinia

Jednak jego ojczyzną nie są Włochy, ale Meksyk. Ale smak tej rośliny rzeczywiście odkryli Włosi. Warzywo rośnie na małych krzewach i wyróżnia się ciemnozielonym, żółtym lub prążkowanym kolorem owoców.

Roślina charakteryzuje się długotrwałym owocowaniem, wczesną dojrzałością, dobrym plonem (z reguły zbiera się 15-20 owoców z krzewu). Ma delikatny miąższ z minimalną ilością nasion..

Skórka cukinii nie wyróżnia się kruchością i miękkością, dzięki czemu warzywo to praktykowane jest również do spożycia w postaci surowej. Cukinia uwielbia ciepło i wilgoć i nie jest mrozoodporna.

Cukinia jest przygotowywana szybko, w zaledwie kilka minut. Jeśli preparat jest opóźniony, twardnieje i traci smak. To prawda, że ​​mimo całej swojej przydatności nie każdy może używać cukinii. Jest to przeciwwskazane w przypadku indywidualnej nietolerancji warzyw, a także u osób, które zaburzyły proces usuwania potasu z organizmu.

Cukinia

W przeciwieństwie do cukinii jest rośliną pełzającą, która tworzy duży krzew o długich pędach. Dlatego do jego wzrostu potrzebne jest przestronne miejsce. Owoce są przeważnie jasnozielone lub jasnożółte, dorastają do 40 cm lub więcej.

Ze względu na twardość skórki praktycznie nie jest stosowany w postaci surowej. Dorosłe owoce mają dużą zawartość dużych nasion, które należy usunąć przed gotowaniem.

Jeden krzew daje do 9 owoców, których dojrzałość techniczna przypada na początek jesieni. Nie można opóźnić zbioru, ponieważ przejrzałe owoce nie tylko stracą swój smak, ale mogą również urosnąć do ogromnych rozmiarów, stać się twarde i wysuszone.

Ta roślina warzywna jest łatwa w pielęgnacji, mrozoodporna i nie reaguje na zmiany temperatury. Ale z drugiej strony często dotykają go szkodliwe owady..

Główne różnice

Jak widać, różnica między tymi roślinami warzywnymi jest dość zauważalna. Przyjrzyjmy się bliżej, jak cukinia różni się od cukinii pod pewnymi parametrami:

• wczesna dojrzałość - jest nieodłącznym elementem cukinii. Rośliny owocują w czerwcu. Owoce do 10-15 cm długości. Właśnie na etapie takiej dojrzałości wyróżniają się delikatną skórką i najlepszym smakiem;
• kolor - w stosunku do cukinii i cukinii jest zauważalny nawet dla niedoświadczonych ogrodników. Cukinia ma zwykle ciemnozielony kolor, a także różne jej odcienie. Niektóre odmiany uzupełniają paski. Cukinia ma teraz różne kolory (zielony, żółty, biały). Ale cała ta kolorystyka wcale nie wpływa na smak tych roślin warzywnych;
• rozmiary - chociaż cukinia i cukinia są na zewnątrz podobne, różnią się parametrami. Cukinia z reguły nie rośnie więcej niż 25 cm, czego nie można powiedzieć o ich podwójnym. Możesz wyhodować dużą cukinię, odcinając wszystkie jajniki i pozostawiając jeden. Ale w przypadku cukinii taka technika nie przebije się;
• nasiona - zauważalna jest również ich różnica w tych roślinach. Cukinia, jak wszyscy wiedzą, ma wystarczająco duże nasiona. A w cukinii są tak małe, że trudno je zauważyć w miąższu;
• uprawa - jak już wspomniano, cukinia dojrzewa wcześniej na cukinię, ale wymaga dużo światła i ciepła dla dobrego wzrostu. Przy najmniejszym mrozie roślina umiera. W zadowalających warunkach temperaturowych warzywo będzie cały czas owocować.

UWAGA: Krzewy cukinii wypuszczają pędy, które pełzają, chociaż obecnie w ofercie jest wiele odmian ich gatunków. Cukinia rośnie tylko w krzakach. Te rośliny warzywne różnią się również wielkością liści i kwiatów. W cukinii są mniejsze..

• przechowywanie - cukinia to warzywo, które nie jest przechowywane przez długi czas, w temperaturze pokojowej może leżeć nie dłużej niż 4-5 dni. Ale w przypadku cukinii o grubej skórce transport i długotrwałe przechowywanie nie są straszne;
• smak - miąższ cukinii jest szorstki, bez smaku, wystarczająco gęsty, dlatego lepiej jest je gotować. Cukinia ma słodki, delikatny miąższ o delikatnym aromacie. Warzywo to powinno być spożywane na surowo, w sałatkach;
• sposób użycia - cukinię można jeść na surowo, ale cukinia bez przetworzenia nie różni się smakiem. Zrywając cukinię z krzaka, lepiej odciąć ją nożem. Następnie w miejscu cięcia utworzą się nowe jajniki..

Bracia bliźniacy?

Pomimo faktu, że oba te warzywa są uprawami dyni i są bliskimi krewnymi, mają znaczące różnice. Dlatego ich uprawa jest szczególnie interesująca. A różnorodność odmian i hybryd oferowanych w ostatnich latach sprawia, że ​​jest to szczególnie ekscytujące..

Ale jeśli chodzi o uprawę dowolnej odmiany, jedna rzecz pozostanie niezmieniona. Cukinia różni się od cukinii większą delikatnością, zwartością krzewu i możliwością spożywania go na surowo. Cukinia, nawet jej krzaczasty wygląd, zawsze będzie bardziej szorstka, ale nie mniej przydatna.

UWAGA: cukinia i cukinia to podobne, ale niezależne rośliny, różniące się od siebie, jak dwie odmiany dowolnej kultury, strukturą owoców, smakiem i niektórymi cechami praktyk rolniczych.

Przyjrzyjmy się głównym punktom określającym różnicę między tymi kulturami:

• cukinia, będąc rodzajem kabaczki, charakteryzuje się mniejszymi owocami, ale dużymi w porównaniu do koleżanki kwiatami i liśćmi. Owoce cukinii są przeważnie ciemnozielone, cukinii - biało-żółte;
• cukinia dojrzewa szybciej na cukinię, uwielbia ciepło i wilgoć. Cukinia - nie jest tak wymagająca pod względem wilgoci i stosunkowo odporna na mróz;
• krzak cukinii, rosnący, gałęzie, jednak teraz są krzaczaste formy roślin, ale cukinia zawsze rośnie w buszu;
• oba warzywa są niskokaloryczne, ale cukinia ma mniej kalorii niż cukinia;
• cukinia może być używana ze skórką, ale w cukinii jest twarda, więc zwykle jest obrana;
• cukinię należy jeść na surowo i gotować, a cukinię smażyć lub duszić.

I trochę gramatyki

W Internecie można znaleźć podwójną pisownię imienia włoskiego krewnego szpiku warzywnego. Niektórzy piszą cukinię jednym „k”, inni podwójnym. Dokładnie - cukinia lub cukinia?

Rzeczywiście, te dwie nazwy nie są jedynymi, które chodzą po Internecie. Zdarzają się również przypadki użycia podwójnego „n” - „cukinii”. Jest całkiem jasne, że taka pisownia jest błędna i niedopuszczalna. Czego nie można powiedzieć o dwóch pierwszych.

Należy od razu zauważyć, że słownik ortograficzny określa jedyną poprawną pisownię tego słowa - „cukinia”. Jest męski i nieskłoniony: trzy cukinie, przyniesiona cukinia, zielona cukinia. Dlaczego więc nie wszyscy używają tej normy i często piszą „cukinia”?

Chodzi o pożyczenie tego słowa. W języku włoskim, skąd do nas dotarła, piszą „cukinia”, a wymawiają „cukinia”. To właśnie powoduje dwoistość w pisowni tego słowa..

Muszę jednak powiedzieć, że różnica w pisowni w żaden sposób nie wpływa na smakowitość i użyteczność tej cudownej rośliny warzywnej..

Aby uzyskać więcej informacji na temat uprawy roślin, zobacz tutaj: