Pigwa

Pigwa zwyczajna (Cydonia), lub pigwa podłużna - ta drzewiasta roślina należy do rodzaju monotypowego, który jest przedstawicielem rodziny różowej. W naturze taka roślina występuje na Zakaukaziu, w Azji Środkowej, na Kaukazie, a także w umiarkowanych regionach Europy Południowej i Środkowej oraz Azji. Ponadto roślina ta woli rosnąć na polanach, skrajach lasów i polanach, w dolnym pasie gór, a także wzdłuż brzegów potoków i rzek. Takie drzewo potrzebuje wilgotnej, luźnej, ciężkiej gliniastej, czarnej ziemi, pożywnej gleby piaszczystej lub czerwonej..

Pigwa jest uprawiana w Australii, Afryce Południowej i Oceanii, które mają gorący klimat, a także w Ameryce Północnej i Południowej. Kolejne takie drzewo rośnie w Norwegii i Szkocji, gdzie klimat jest dość chłodny. Pigwa jest znana człowiekowi od ponad 4 tysięcy lat. Ten owoc został przedstawiony Afrodycie, która pokonała innych rywali w sporze o piękno, podczas gdy wierzono, że pigwa to rodzaj jabłka.

Pigwa to krzew lub drzewo liściaste. Wysokość takiej rośliny może wynosić od 1,5 do 5 metrów. Gałęzie wznoszą się ukośnie. Cienka i gładka kora jest łuszcząca się. Kolor pnia i starych gałązek pigwy jest ciemnobrązowo-czerwony lub ciemnoszary. Młode gałęzie pokryte są wełnistą brązowoszarą korą. Filcowe łodygi mają zielonkawo-szary kolor. Naprzemiennie obrzeżone blaszki liściowe o owalnym lub owalnym kształcie, z reguły szeroko eliptyczne, ale czasami są również zaokrąglone. Ich przednia powierzchnia jest naga, ciemnozielona, ​​a tylna ma niebieskawy kolor ze względu na to, że jest pokryta pokwitaniem owłosionym. Liście mają długość od 5 do 12 cm, szerokość 7,5 cm, ogonki liściowe są 2 cm. Z reguły kwiaty są pojedyncze, o regularnym kształcie, na powierzchni szypułek występuje pokwitanie. Kwitnienie rozpoczyna się w maju lub czerwcu. Owocem jest fałszywe, wełniste jabłko, którego kształt jest gruszkowaty lub okrągły, a kolor jest ciemnożółty lub cytrynowy. W owocu znajduje się 5 wieloziarnistych gniazd. Owoce roślin dziko rosnących osiągają średnicę 25–35 mm, aw odmianach uprawnych do 15 cm. Pachnący miąższ owocu jest mało soczysty i twardy, ma cierpki, cierpki i lekko słodki smak. Dojrzewanie owoców obserwuje się we wrześniu i październiku. Średnia żywotność takiej rośliny wynosi około 60 lat, zaczyna owocować po 3-4 latach, a aktywne owocowanie trwa od 30 do 50 lat.

Roślina ta jest spokrewniona z wieloma uprawami uprawianymi w ogrodzie, a mianowicie z gruszą, śliwką wiśniową, głogiem, migdałem, jarzębem, jabłonią, śliwką, niespliką, dziką różą, irgą, aronią i innymi popularnymi wśród ogrodników roślinami uprawnymi. Owoce pigwy mogą służyć do wyrobu galaretek, kompotów, przetworów, marmolady, napojów, są również używane jako przyprawa do dań mięsnych. W medycynie alternatywnej również znalazła swoje miejsce pigwa, jest stosowana w leczeniu zapalenia okrężnicy, krwawień z macicy, zaparć, wzdęć, chorób układu oddechowego oraz w leczeniu przewodu pokarmowego. W okresie kwitnienia roślina prezentuje się bardzo efektownie, dlatego wykorzystuje się ją do ozdabiania publicznych parków, ogrodów i skwerów.

Sadzenie pigwy w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Tak odporna na suszę i ciepłolubna roślina jak pigwa może wytrzymać nawet czterotygodniową powódź, więc można ją sadzić na terenach o płytkich wodach gruntowych. Do sadzenia najlepiej nadaje się otwarta przestrzeń od strony południowej. Pigwę można uprawiać na prawie każdej glebie, ale jednocześnie najlepsze owocowanie obserwuje się na dobrze spulchnionej, ciężkiej glebie. Jeśli zostanie posadzony na lekkiej glebie piaszczysto-gliniastej, zacznie przynosić owoce wcześniej, ale zbiory nie będą tak bogate, a sama roślina nie będzie żyła zbyt długo. Sadzenie sadzonki w otwartym terenie powinno odbywać się w okresie spoczynku, czyli jesienią i wiosną..

Sadzenie jesienią

W przypadku zakupu rocznych sadzonek możesz wziąć rośliny zarówno z otwartym, jak i zamkniętym systemem korzeniowym. Ale jeśli sadzonki są starsze, należy preferować te, które mają otwarty system korzeniowy, jak dobrze widać. Pamiętaj, że w przypadku pigwy rosnącej w otwartej glebie system korzeniowy z reguły zajmuje większy obszar niż występ korony, w związku z tym należy zachować odległość co najmniej 5 metrów między sadzoną sadzonką a jakąkolwiek inną drzewo lub struktura.

W przypadku przypuszczenia jesiennego sadzenia pigwy w otwartej glebie przygotowanie dołka należy wykonać wiosną. Aby to zrobić, musisz wykopać ziemię na głębokość bagnetu łopaty, dodając do niej 20 gramów soli potasowej i 50 gramów superfosfatu na każdy 1 metr kwadratowy. Wykopaną i nawożoną glebę należy trochę podlać. Przed posadzeniem samej rośliny należy wykopać dołek, którego głębokość powinna wynosić 0,4 m, a średnica - 0,45–0,9 m. Jednocześnie należy pamiętać, że średnica otworu zależy bezpośrednio od wielkości systemu korzeniowego sadzonki. Na początek pośrodku dołu musisz wbić kołek, do którego zostanie przywiązana sadzonka. Na jego dnie musisz położyć warstwę gliny. Teraz, na 1/3 pozostałej głębokości, otwór należy przykryć pożywną ziemią, którą łączy się ze 150 gramami superfosfatu i 50 gramami popiołu drzewnego. Kiedy dziura będzie gotowa, musisz umieścić w niej sadzonkę. System korzeniowy rośliny jest starannie wyprostowany, a dołek wypełnia się ziemią, którą należy trochę zagęścić. Posadzona pigwa wymaga dobrego podlewania, a na 1 krzew pobiera się co najmniej 20 litrów wody. Po całkowitym wchłonięciu płynu w glebę roślinę przywiązujemy do kołka, a następnie powierzchnię kręgu pnia mulczujemy grubą warstwą torfu lub próchnicy.

Sadzenie wiosną

Wiosną sadzenie sadzonki na otwartej glebie odbywa się w taki sam sposób, jak jesienią. Należy jednak zauważyć, że kopanie i nawożenie gleby należy wykonać jesienią. Ponadto po posadzeniu koło pnia należy przykryć cieńszą warstwą ściółki w porównaniu do sadzenia jesiennego, około 5 cm zamiast 10 cm.

Pielęgnacja pigwy

Jak dbać o wiosnę

W pierwszych wiosennych tygodniach, zanim zacznie się przepływ soków, konieczne jest przycinanie pigwy w celach sanitarnych oraz wycinanie wszystkich wysuszonych, chorych i zranionych gałęzi. Jeśli drzewo jest młode, jednocześnie układa się dla niego fryzurę modelującą, a jeśli jest stare, odmładzającą. Gdy tylko pąki zaczną się otwierać, roślinę należy potraktować roztworem płynu Bordeaux (3%). Pamiętaj jednak, że otwarte nerki mogą spalić taką substancję. Mniej więcej w tym samym czasie podstawa gałęzi szkieletowych i pień muszą zostać wybielone, a do tego używa się wapna. Musisz także dodać do gleby pełny nawóz mineralny..

Leczenie pigwy przeciwko błonkówkom, mszycom, mszycom, mszycom, mączniakom i mączniakowi prawdziwemu należy przeprowadzić na różowym pączku, w tym celu użyj roztworu Fastka (3 miligramy substancji na 1 wiadro wody) lub innego środka o podobnym działaniu.

Zanim roślina zakwitnie, a także pod koniec kwitnienia, pigwa będzie musiała być obficie podlewana, a wodę należy wymieszać ze złożonym nawozem mineralnym.

1,5 tygodnia po wyblaknięciu rośliny konieczne jest przetworzenie rośliny, aby zapobiec gryzieniu liści przez szkodniki, błonki, zgniliznę owoców i parch, w tym celu stosuje się Topaz lub inne leki o podobnym działaniu.

Jak dbać latem

W czerwcu konieczne jest przetworzenie krzewu ze złotogonków, ćmy, ćmy, mszyc, mszyc, w tym celu stosuje się roztwór Sonnet (na 1 wiadro wody od 6 do 8 miligramów substancji). Dalsze zabiegi w sezonie wykonywane są tylko w razie potrzeby..

Roślina ta, zarówno wiosną, jak i latem, potrzebuje terminowego pielenia i spulchnienia powierzchni gleby zarówno w nawach bocznych, jak i na kręgu przy pniu. Aby zmniejszyć liczbę odchwaszczania i spulchniania, konieczne jest pokrycie kręgu rośliny przy łodydze warstwą ściółki. W lipcu należy karmić pełnoporcjowym nawozem mineralnym..

Dojrzewanie owoców pigwy obserwuje się w sierpniu i wrześniu. Należy pamiętać, że na 4 tygodnie przed zbiorem należy przerwać jakiekolwiek traktowanie rośliny przed chorobami i szkodnikami..

Jak dbać o jesień

Zbiór odbywa się od ostatnich dni września do końca listopada. Następnie pigwę należy spryskać roztworem mocznika (5%), aby zabezpieczyć ją przed parchem. Jesienią przeprowadza się tzw. Nawadnianie doładowujące. Kiedy wszystkie liście opadną, roślina rozpocznie okres spoczynku. Kiedy tak się stanie, konieczne będzie wykonanie przeciwdziałania efektom starzenia, przerzedzania i przycinania sanitarnego. Przygotowanie drzewa do zimowania powinno nastąpić w listopadzie..

Przetwarzanie pigwy

Musisz systematycznie przetwarzać pigwę, nawet jeśli jest absolutnie zdrowa. Zabiegi profilaktyczne przeciwko różnym chorobom i szkodnikom pomogą uniknąć ewentualnych poważnych problemów z rośliną podczas jej uprawy. Po raz pierwszy w sezonie drzewo należy traktować wiosną, gdy pąki nie są jeszcze spuchnięte; w tym celu użyj środka nr 30, który może wytępić wszystkie szkodniki, które zimowały na powierzchni gleby lub w korze . Następnie roślina jest przetwarzana, zanim zakwitnie i kiedy zaniknie. Na liściach drzewo należy zabezpieczyć przed grzybem płynem Bordeaux (1%) lub Abiga Peak. W maju, kiedy pojawią się pąki, roślinę należy spryskać Horusem z grzybów, a także Kemifosem z maczug liściowych. Gdy pigwa zanika, należy ją spryskać dwoma preparatami naraz, a mianowicie: Inta Virom i Strobi z grzyba i ćmy.

W czerwcu, kiedy owoce zaczną rosnąć, roślinę trzeba będzie potraktować Lepidocide i Skor. Jednocześnie w lipcu spryskuje się Strobi i Kemifos, które uchronią pigwę przed drugim pokoleniem ćmy i grzybem.

Eksperci zalecają zaprzestanie przetwarzania pigwy na 4-6 tygodni przed zbiorem. Jeśli jednak uprawiasz późne odmiany, można je spryskać Kemifosem, ale tylko wtedy, gdy istnieje pilna potrzeba..

Możesz pozbyć się różnych szkodliwych owadów za pomocą leków takich jak Karbofos, Metaphos, Actellik, Aktara, Decis, Zolon, Arrivo, Fufanon, Confidor. Jeśli roślina jest dotknięta chorobą grzybową, należy ją leczyć środkiem grzybobójczym, na przykład możesz wybrać: Bayleton, Quadris, Maxim, Oxyhom, Ridomil, Strobi, Topaz, Tiovit Jet, Topsin, Falcon, Fundazol, Fitosporin itp..

Podlewanie pigwy

Pigwa wymaga systematycznego podlewania, które powinno wynosić 4 lub 5 w sezonie. Młode sadzonki wymagają częstszego podlewania. Drzewa, które już owocują, należy podlewać po raz pierwszy dopiero przed zakwitnięciem, zwłaszcza gdy wiosna jest sucha. Za drugim razem musisz podlewać pigwę, gdy kwitnie, trzeci - gdy odpadną jajniki, czwarty - gdy pędy zaczynają rosnąć, piąty - kiedy uformowane owoce zaczynają aktywnie rosnąć.

Młode sadzonki należy przerwać w ostatnich dniach sierpnia, a starsze w pierwszych dniach września. Podczas podlewania gleba powinna być nasycona do głębokości korzeni, czyli 0,8–1 metra. Na 1 młodą roślinę na jedno podlewanie należy wypić 40 wiader wody, a na 1 osobę dorosłą - 80 wiader. Roślina ta jest w stanie wytrzymać zarówno długotrwałą suszę, jak i długotrwałe powodzie. Jednak aby uzyskać bogate zbiory o doskonałej jakości, ani jedno, ani drugie nie powinno być dozwolone, a rośliny muszą być podlewane terminowo i prawidłowo..

Podczas podlewania pigwy zaleca się usunięcie wszystkich chwastów i spulchnienie powierzchni gleby do głębokości 80 mm.

Top dressing z pigwy

Świeżo posadzonej pigwy nie należy karmić przez 1 rok, ponieważ w tym czasie będzie miała wystarczającą ilość składników odżywczych, które zostały wprowadzone do gleby podczas sadzenia. Nawozy organiczne (humus i kompost) należy nakładać na glebę nie więcej niż 1 raz na 2 lata. Jednocześnie pigwę karmi się nawozami mineralnymi 3 razy w sezonie tj .: wiosną, latem i jesienią..

Wiosną nawóz azotowy należy rozsypać po powierzchni koła pnia. Kiedy drzewo zanika, należy je rozlać roztworem nawozu fosforowo-potasowego (na 1 wiadro wody od 200 do 300 gramów substancji). W sierpniu do gleby należy dodawać nawozy fosforowe i potasowe, a na 1 metr kwadratowy pobiera się od 30 do 40 gramów substancji. Wiosną i jesienią należy koniecznie wypełnić powierzchnię kręgu pnia ściółką (kompostem lub torfem), przy czym grubość warstwy powinna wynosić co najmniej 50 mm.

Zimująca pigwa

Pigwa nie jest mrozoodporna, ponieważ jej system korzeniowy położony jest poziomo na niezbyt dużej głębokości, dzięki czemu może łatwo przemarzać. Przygotowując roślinę do zimowania, konieczne jest pokrycie powierzchni koła pnia, a także dna pnia suszonymi liśćmi lub próchnicą. Po opadnięciu śniegu pod pigwę należy umieścić zaspę, która pozwoli roślinie normalnie przetrwać zimę. Jeśli rośnie w regionie o mroźnych zimach, zaleca się również zaizolować go, owijając go spunbondem lub lutrasilem, a następnie związać świerkowymi gałęziami.

Pigwowiec ogrodniczy

O której godzinie jest przycinanie

Główne przycinanie pigwy odbywa się wiosną, zanim rozpocznie się przepływ soków. Wszystkie wysuszone i chore gałęzie, które są zniszczone, należy odciąć. Jeśli roślina jest stara, wymaga przycinania odmładzającego i przerzedzającego. Pigwa wymaga regularnego przycinania formującego do piątego roku życia. W sierpniu należy ścisnąć końce szybko rosnących łodyg. Kiedy wszystkie liście opadną jesienią i zaczyna się okres spoczynku, pigwa potrzebuje tylko przerzedzenia i przycięcia sanitarnego.

Zasady przycinania

Korona wysokich odmian jest tworzona w postaci miski z otwartym środkiem; będzie to wymagało 4 lub 5 gałęzi szkieletowych, których odległość powinna wynosić od 15 do 20 centymetrów. W odmianach nisko rosnących należy uformować rzadką koronę, do tego potrzeba od 8 do 10 gałęzi szkieletowych, z równomiernie rozmieszczonymi gałęziami bocznymi. Wysokość łodygi pigwy nie powinna przekraczać 0,4–0,5 metra. Dalsze przycinanie pigwy jest bardzo podobne do przycinania jabłoni.

Przycinanie wiosenne

Po posadzeniu sadzonki wiosną konieczne będzie przycięcie do wysokości 0,5-0,6 m, przy czym powinno pozostać 7 lub 8 pąków, z których powstanie dolna kondygnacja - 4 lub 5 gałęzi, odległość między nimi powinna być od 10 do 15 centymetrów, a następnie druga kondygnacja odgałęzień, położona 0,3–0,4 m wyżej. Podczas sadzenia sadzonki jesienią przycinanie odbywa się wraz z nadejściem okresu wiosennego. Po 12 miesiącach od pierwszego przycięcia, wiosną, centralną gałąź rośliny (prowadnicę) należy przyciąć na wysokość 0,2–0,3 m od poziomu gałęzi szkieletu do pąka zewnętrznego. Jednocześnie roczne przyrosty zlokalizowane na niższym poziomie należy skrócić do 0,5–0,6 m, w wyniku czego powstaną gałęzie drugiego rzędu. Boczne gałęzie nie są przycinane, tylko te, które przyczyniają się do pogrubienia środka korony lub konkurują z dyrygentem. Pędy korzeni należy wyciąć. Zanim pigwa zacznie przynosić owoce, a dzieje się to po 3 lub 4 latach, z reguły ma już w pełni uformowaną koronę.

Przycinanie jesienią

Od piątego roku wzrostu roślina musi tylko zachować kształt korony i zaleca się to robić wiosną. W miesiącach jesiennych, po zakończeniu opadania liści, drzewo będzie wymagało cięcia ze względów sanitarnych, a wszystkie zranione, chore, wysuszone gałęzie zagęszczające koronę, a także te, które rosną w złym kierunku, należy wyciąć.

Powielanie pigwy

Pigwę można rozmnażać przez sadzonki, odrosty korzeni, odkłady, szczepienie, a także przez nasiona. W tym przypadku metoda rozmnażania generatywna (nasienna) jest najprostsza.

Rozmnażanie nasion pigwy

Będziesz potrzebował dojrzałych owoców zebranych nie wcześniej niż 4 tygodnie temu. Z nich trzeba wydobyć brązowe nasiona, które myje się w letniej wodzie. Rozłóż je na suchym papierze lub szmatce i poczekaj, aż całkowicie wyschną. Nasiona te zachowują dobre kiełkowanie przez 6 miesięcy. Najlepiej wysiewać przed zimą. Można to jednak zrobić wiosną, ale w tym przypadku nasiona należy najpierw rozwarstwić. Aby to zrobić, zanurz je w wodzie na 5-6 godzin, a następnie połącz je z piaskiem (1: 3) i umieść w lodówce na półce na warzywa, gdzie będą do siewu.

Przed zimą siew odbywa się na otwartej glebie w październiku, podczas gdy są one pogłębione tylko o 20–30 mm. Po wysianiu powierzchnię stanowiska należy przykryć warstwą ściółki (humus lub torf). Między rzędami należy zachować odległość od 0,2 do 0,25 m, a na metr bieżący nie można wysiać więcej niż 100 nasion. Po pojawieniu się sadzonek na wiosnę należy je 2 razy przerzedzać. Podczas pierwszego przerzedzania obserwuj odległość między roślinami wynoszącą 10 centymetrów, a podczas drugiego - od 15 do 20 centymetrów.

W przypadku, gdy nasiona zostały umieszczone na półce chłodniczej w lutym, to zaleca się wysiać je na otwartej ziemi w kwietniu. Sposób siewu opisano powyżej. Jeżeli jednak początek stratyfikacji przypada na grudzień, to wysiew należy przeprowadzić w ostatnich dniach lutego lub w pierwszym - w marcu, natomiast 2 lub 3 nasiona należy od razu umieścić w 1 donicy torfowo-próchnicznej, pogłębiając je o 20–40 mm. Sadzonki pigwy są uprawiane jak wszystkie inne. Gdy na zewnątrz zrobi się wystarczająco ciepło, należy przystąpić do utwardzania sadzonek, po czym należy je posadzić w ziemi bez wyjmowania ich z doniczek. Przed sadzeniem glebę należy wykopać na bagnecie łopaty, zwilżyć i dopiero wtedy wykonać sadzenie, zachowując odległość 10-15 centymetrów między krzakami. Posadzone rośliny należy podlać, a powierzchnię gleby posypać warstwą ściółki. Kiedy rośliny mają 2 prawdziwe płytki liściowe, należy je przerzedzić, drugi raz robią to po 20 dniach.

Na początku okresu jesiennego wysokość roślin osiągnie około 0,4 m i można je sadzić na stałe.

Rozmnażanie odrostów korzenia pigwy

Odrosty korzeni to pędy korzeni, które należy regularnie ciąć. Jeśli chcesz wybrać tę metodę rozmnażania pigwy, pamiętaj, że dorosłe drzewo będzie miało słabo rozwinięty system korzeniowy i owoce średniej wielkości. Ale jeśli zastosujesz się do pewnych zasad, normalne sadzonki mogą wyrosnąć ze wzrostu. Wybierz te podstawowe potomstwo, które ma od 15 do 20 centymetrów wysokości i 0,5 centymetra grubości. Powinny być dobrze podciągnięte, tak aby gleba znajdowała się blisko łodygi. Po 20 dniach będą musieli ponownie zostać rzuceni. Jesienią konieczne jest oddzielenie potomstwa korzeni od krzewu macierzystego, a także zasadzenie go na stałe. Na zimę powierzchnię gleby w pobliżu należy pokryć warstwą próchnicy lub wiórów.

Powielanie warstw pigwy

Do rozmnażania takiej rośliny stosuje się warstwy poziome lub łukowate. Czym różnią się te warstwy? Faktem jest, że w warstwie łukowatej tylko środkowa część jest przypięta i pokryta ziemią, aw poziomej cała łodyga musi być ułożona w rowku, pozostawiając tylko górę wolną, jest ustalana w tej pozycji co 15 cm. Z bocznych pąków mogą wyrosnąć pionowe pędy. Gdy wysokość takich pędów wynosi 0,15–0,2 m, należy je podciągnąć iw połowie przykryć ziemią. Latem należy zapewnić nawarstwianie terminowe podlewanie i pielenie, a gdy kończy się opadanie liści, są one odcinane od rośliny matecznej i sadzone w stałym miejscu.

Rozmnażanie pigwy przez sadzonki

Zbiór zielonych sadzonek odbywa się w czerwcu rano, gdy na zewnątrz jest chłodno. Każdy uchwyt powinien mieć 1 lub 2 międzywęźla i centymetrową piętę. Dno cięcia należy potraktować Kornevinem, a następnie posadzić pod kątem w podłożu składającym się z torfu i piasku (1: 3). Podczas sadzenia między sadzonkami należy zachować odległość od 5 do 7 centymetrów. W ciepłym miejscu (od 20 do 25 stopni) sadzonki zakorzenią się po około 4-6 tygodniach. Ukorzenione sadzonki należy sadzić w stałym miejscu.

Pigwa jest również rozmnażana przez zdrewniałe sadzonki, których długość powinna wynosić 0,25 m, natomiast dolne cięcie należy wykonać bezpośrednio pod nerką. Do ich ukorzenienia użyj tego samego podłoża, co w przypadku zielonych sadzonek. Sadzone sadzonki należy umieścić w szklarni.

Rozmnażanie pigwy przez szczepienie

Aby zaszczepić uprawną łodygę takiej rośliny, należy wziąć podkładkę głogu lub sadzonki pigwy wyhodowane z nasion. Najlepsze podkładki wyrosną z odmian takich jak pigwa angerska i pigwa prowansalska. Pączkowanie prowadzi się od początku do połowy sierpnia, na podkładkach jednorocznych. Należy jednak pamiętać, że często to pigwa pełni rolę podkładki dla innych kultur. W związku z tym eksperci zalecają wybranie innych metod wymienionych powyżej do jego reprodukcji. Jeśli zdecydujesz się rozmnażać pigwę przez szczepienie, procedurę tę należy wykonać w taki sam sposób, jak podczas szczepienia jabłoni.

Choroba pigwy

Częstymi chorobami pigwy są: monilioza (zgnilizna owoców), rdza, brązowawe liście, mączniak prawdziwy, próchnica jajników, a także szara zgnilizna owoców.

Monilioza

Choroba grzybicza, taka jak monilioza, rozprzestrzenia się w regionach o klimacie umiarkowanym podczas wilgotnej wiosny i od początku do połowy lata. Jako pierwsze zarażają się owoce uszkodzone mechanicznie, na ich powierzchni pojawiają się brązowe plamki, które rosną dość szybko. W owocach miąższ traci smak i staje się luźny, w wyniku czego odpadają. Jednak niektóre owoce pozostają na gałęziach, ale stają się niebieskie i twarde. Aby pozbyć się takiej choroby, należy potraktować roślinę mieszaniną Bordeaux, Rovral, Abiga Peak, siarczanem miedzi, Teldor lub innym preparatem grzybobójczym o podobnym działaniu..

Liście brązowawe

Jeśli na powierzchni blaszek liściowych pojawi się duża liczba zaokrąglonych brązowych plam, oznacza to, że okaz jest uszkodzony przez brązowawość liści. W miarę postępu choroby płytki liściowe wysychają i obumierają przedwcześnie. Aby pozbyć się takiej choroby, gdy roślina zanika, należy ją spryskać roztworem płynu Bordeaux (1%). Usuń opadłe liście z miejsca i zniszcz je.

Mączniak

Jeśli na końcach młodych rocznych pędów pojawił się bladoczerwony lub białawy nalot, oznacza to, że na pigwę wpływa mączniak prawdziwy. Po chwili płytka gęstnieje i staje się brązowym filmem, na powierzchni którego pojawiają się czarne kropki (owocniki grzybów). Rozwój łodyg zatrzymuje się, dochodzi do deformacji blaszek liściowych i zrzucania jajników. Roślina zaczyna wysychać w miejscach wzrostu. Aby wyleczyć pigwę, gdy zanika, należy ją spryskać fungicydem, ponowne leczenie przeprowadza się po 15-20 dniach.

Rdza

Kiedy roślina jest dotknięta taką chorobą grzybową, jak rdza, na przedniej powierzchni blaszek liściowych powstają brązowawo-pomarańczowe guzki, a na seamy powierzchni pojawiają się krosty o okrągłym lub owalnym kształcie. Po pewnym czasie plamy zamieniają się w paski, a liście zmieniają kolor na żółty i latają przed czasem. Aby wyleczyć roślinę, po otwarciu blaszek liściowych spryskać ją fungicydem, po pół miesiącu zabieg powtórzyć.

Gnijące jajniki

Pigwę może również dotknąć gnicie jajników, choroba ta należy również do grzybów. Możesz zrozumieć, że na roślinę wpływają ciemne plamy pojawiające się na powierzchni blaszki liściowej, które ostatecznie rozprzestrzeniają się po całym liściu. Kiedy roślina kwitnie, choroba atakuje pąki i kwiaty rośliny, a jajniki obumierają. Eksperci zalecają, aby zapobiegać tej chorobie, aby systematycznie przycinać sanitarne, podczas gdy konieczne jest usuwanie wszystkich zranionych i chorych gałęzi, a także spalanie wszystkich suszonych owoców. Podczas kwitnienia konieczne jest spryskanie rośliny roztworem fundazolu. Zabieg ten można również wykonać, gdy zakwitnie pigwa.

Szara zgnilizna

Jeśli na powierzchni liści i łodyg pojawiają się brązowe plamy (nekroza), które rosną bardzo szybko, oznacza to, że roślina jest dotknięta szarą zgnilizną. Jeśli na zewnątrz panuje wysoka wilgotność, na powierzchni tych plam pojawia się puszysty kwiat. Czynnik sprawczy tego rodzaju zgnilizny wyróżnia się wszystkożernym charakterem, a także wystarczająco szybko rozprzestrzenia się na sąsiednie rośliny. Aby wyleczyć zainfekowane drzewo, musisz spryskać je Oxychomem, Topazem, Cuproxatem lub Championem.

Jeśli jednak pigwa jest odpowiednio pielęgnowana, przestrzegając wszystkich zasad techniki rolniczej, jest mało prawdopodobne, aby zachorowała. Podstawowe zasady techniki rolniczej:

1. Powierzchnia gleby wokół rośliny musi być zawsze czysta.
2. Po zebraniu wszystkich owoców drzewo należy spryskać, aby zapobiec temu roztworem siarczanu miedzi lub płynu Bordeaux.
3. Siarczan miedzi lub płyn Bordeaux należy rozpylić na roślinę wczesną wiosną, co wytępi wszystkie szkodniki i patogenne mikroorganizmy, które ukrywają się w górnej warstwie gleby lub w korze pigwy na zimę.

Szkodniki pigwowe

Pigwa jest wysoce odporna na różne szkodniki, a jeśli jest zdrowa, to z reguły takie owady się na niej nie osiedlają. Jednak bardzo rzadko mogą się na nim osiedlić ćmy jabłoniowe, ćmy dominujące na liściach, roztocza owocowe i mszyce jabłoniowe..

Ćma dominująca na liściach

Ćma dominująca na liściach - tak nazywają wszystkie szkodniki, które wydobywają blaszki liściowe drzewa. W rezultacie giną, a jakość plonów pogarsza się, a liczba owoców maleje. Osłabiona roślina nie jest w stanie tworzyć pąków, często jest też uszkadzana przez mróz. Najczęściej na takiej roślinie występuje odmiana ćmy w kształcie węża i okrągłej. W walce z takimi szkodnikami konieczne jest spryskanie rośliny roztworem Fundazolu (1%) lub Dipterex (1,5%) po jego zniknięciu. Upewnij się również, że powierzchnia koła tułowia jest czysta..

Roztocza owocowe

Roztocze czerwono-brązowe osadza się na każdym drzewie owocowym. Larwy takich owadów przyczyniają się do ucisku młodych łodyg i pąków, wysysając z nich sok. W efekcie ogród zaczyna „płakać”, bo z ran sączy się sok. W celach profilaktycznych podczas opadania liści roślinę należy spryskać roztworem mocznika (7%).

Mszyca

Mszyce mogą osiedlić się na każdej roślinie i wyrządzić jej znaczne szkody. Szkodnik ten wysysa sok z młodych łodyg i blaszek liściowych rośliny, co prowadzi do ich deformacji i fałdowania, przestają rosnąć, a na ich powierzchni pojawia się czarny nalot z powodu sadzy. Uważa się, że mszyce są głównym nosicielem niebezpiecznych chorób wirusowych, które można skutecznie leczyć, dopóki się nie nauczą. Aby wytępić mszyce, wystarczy spryskać pigwę środkiem owadobójczym. Jeśli chcesz, możesz skorzystać ze środków ludowych, na przykład zmielić 1 kawałek mydła do prania na tarce i rozpuścić w 10 litrach wody, roztwór ten służy do spryskiwania zarówno przedniej, jak i tylnej części liści. To narzędzie jest niezwykłe, ponieważ nie szkodzi pigwie..

Ćma jabłkowa

Nawet owoc orzecha włoskiego nie może się oprzeć ćmy jabłoniowej, łatwo ją gryzie. Po zakończeniu kwitnienia pigwy motyle tego szkodnika są wybierane z ziemi. Wyróżnia je płodność, dzięki czemu w ciągu 1 sezonu są w stanie rozmnażać 2 lub 3 pokolenia. 1 gąsienica w trakcie swojego życia uszkadza kilka owoców. Aby zniszczyć tego szkodnika, zaleca się stosowanie roztworów środków biologicznych, na przykład na 1 wiadro wody, pobiera się od 20 do 30 gramów lepidocydu, od 40 do 80 gramów bitoksybacyliny lub od 30 do 50 gramów dendrobacyliny.

Aby uniknąć inwazji szkodników, konieczne jest zastosowanie środków zapobiegawczych:

1. Wykonaj pielenie na czas, a także usuń ochotników z witryny.
2. Przykryj koło pnia warstwą ściółki (humus lub torf).
3. Aby zapobiec przedostawaniu się pełzających szkodników do rośliny, musisz skorzystać z pasów pułapkowych.
4. Wiosną należy wykonać przycinanie sanitarne, a chore łodygi i gałęzie należy spalić.
5. Na początku wiosny i późną jesienią pigwę należy spryskać roztworem mocznika (7%), aby zapobiec.

Odmiany pigwy ze zdjęciami i nazwami

Następujące odmiany pigwy są uprawiane przez ogrodników: pigwa zwyczajna lub podłużna oraz pigwa japońska. Takie odmiany należą do różowej rodziny, ale są przedstawicielami różnych rodzajów. Tak więc pigwa japońska należy do rodzaju genomeles, dlatego jej odmiany nie zostaną opisane w tym artykule. Taki rodzaj monotypowy jak pigwa zwyczajna lub podłużna ma wiele różnych odmian, które ze względu na czas dojrzewania dzieli się na późne, średnio dojrzewające i wczesne.

Wczesne odmiany pigwy

Najpopularniejsze są następujące wczesne odmiany:

1. Wczesna puszka oleju. Dojrzewanie owoców obserwuje się w ostatnich dniach września. Cytrynowo-żółte duże owoce ważą 190-350 gramów, są gładkie, żebrowane i mają kształt stożkowo-okrągły. Miąższ pachnący żółtawo-białym ma średnią gęstość, jest soczysty, drobnoziarnisty i słodko-kwaśny. W czasie przechowywania owoce zanikają i nabierają słodkiego smaku..
2. Krymski aromatyczny. Odmiana odporna na zimę wyróżnia się plonem. Jest odporny na plamienie podskórne. Dojrzewanie owoców następuje pod koniec września. Średnio gładkie, żółto-cytrynowe owoce mają kształt jabłka. Miąższ lekko kwaśny bladożółty soczysty.
3. Soczysty. Urodzajna odmiana odporna na suszę i mróz. Przeciętny owoc waży około 250 gramów. Słodko-kwaśny żółty miąższ jest bardzo soczysty.
4. Zbierz Kuban. Ta wysokowydajna odmiana jest odporna na choroby, mróz i suszę. Dość duże owoce ważą do 0,5 kg. Słodko-kwaśny kremowy miąższ jest wystarczająco soczysty.
5. Skorospelka. Ten wysokowydajny gatunek techniczny jest odporny na choroby. Owoce są małe, ich słodko-kwaśny miąższ ma przeciętny smak. Takie owoce nie są spożywane na świeżo..

Następujące wczesne odmiany są nadal dość popularne: Aurora, Anzherskaya, Zolotistaya, Gold of the Scythians, Rumo, Nikitskaya, Zolotoy ball, Collective, Krasnoslobodskaya, Gift itp..

Średnie odmiany pigwy

Owoce odmian w połowie sezonu dojrzewają od początku do połowy października. Odmiany:

1. Kaunchi 10. Jest to wysokowydajna odmiana środkowoazjatycka, która wyróżnia się odpornością na suszę, średnią mrozoodpornością. Owoce średniej gruszki mają gładką, w niektórych przypadkach lekko żebrowaną powierzchnię, na której występuje łatwo usuwalne szare owłosienie łaciate. Pomarańczowo-żółty owoc ma kremowy, aromatyczny miąższ, który jest słodki i jędrny.
2. Kuban. Odmiana silnie rosnąca, średnio odporna na suszę i mróz. Małe, lekko żebrowane, cylindrycznie zaokrąglone owoce ważą około 250 gramów, na ich powierzchni występuje gęste pokwitanie, składające się z szarego filcu. W dojrzałych owocach zielonkawo-pomarańczowych znika pokwitanie. Soczysty, słodko kremowy miąższ ma niską kwasowość i średnią gęstość, w pobliżu komory nasiennej znajdują się kamienne komórki.
3. Karakuł. Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością. Średnie gruszkowate, bladożółte owoce ważą około 200 gramów. Miąższ żółty z kremowym odcieniem, gęsty, drobnoziarnisty, ma cierpko-kwaśny smak.
4. Golotlinskaya w kształcie jabłka. Ta wczesna odmiana dojrzewająca wyróżnia się bezpretensjonalnością i produktywnością, ma zwartą małą koronę. Średnio owłosione żebrowane owoce mają kształt cylindryczny lub płasko-kulisty, są w kolorze żółto-złotym z zielonym i ważą około 280 gramów. Soczysty miąższ jest bladożółty, cierpki, nawet po przetworzeniu jest bardzo aromatyczny.
5. Bereckiego. Ta częściowo samopłodna odmiana urodziła się dzięki węgierskim hodowcom, charakteryzuje się stabilnym plonem. Do zapylania zaleca się stosowanie odmian Giant, Champion i Portuguese. Duże owoce w kształcie gruszki ważą około 270 gramów, są bardzo aromatyczne i mają wysoki smak. Można je jeść na świeżo, jak jabłka. Soczysty żółty miąższ jest pyszny.
6. Trimontium. Odmiana jest odporna na zimę. Przeciętne owoce są jednakowej wielkości, zwykle używa się ich do przetwórstwa.

Następujące odmiany są również dość popularne wśród ogrodników: Limonka, Otnitsa, Leskovats, Schuchinskaya, Persian itp..

Późne odmiany pigwy

Owoce odmian późnych dojrzewają w ostatnich dniach października lub w listopadzie. Popularne odmiany:

1. Zubutlinskaya. Ta dagestańska odmiana selekcji ludowej wyróżnia się wydajnością i odpornością na wiatr, mróz i choroby. Owoce z filcu żółtozłotego są bardzo duże i ważą około 0,8 kg, są tępo żebrowane, mają zaokrąglony kształt. Soczysty, bladożółty miąższ smakuje bardzo przyjemnie.
2. Vraniska Dania. Ta odmiana selekcji jugosłowiańskiej wyróżnia się wysoką wydajnością, jest odporna na choroby i wiatr. Żółtozielone, lekko wełnisto-gruszkowate, ścięte, zaokrąglone owoce ważą około 270 gramów. Miąższ słodkawo-kwaśny, gęsty i soczysty ma barwę bladożółtą.
3. Buinakskaya o dużych owocach. Odmiana wcześnie rosnąca i samopłodna Dagestan wyróżnia się wysoką produktywnością oraz odpornością na choroby i mróz. Owoce cylindryczne lub gruszkowate, bladożółte, są dość duże, w niektórych przypadkach ich waga dochodzi do 0,7 kg.
4. Ktyun-Zhum (zimowa pigwa). Na środkowym Kaukazie strefa jest silnie późna. Gładkie żółte owoce o złocistym odcieniu są szeroko żebrowane, często ważą około 0,8 kg. Bladożółty słodko-kwaśny miąższ ma wysoki smak.
5. portugalski. Ta europejska odmiana jest częściowo samozapłodna i ma średnią mrozoodporność. Owoce średniej wielkości, lekko owłosione, o krótkiej gruszce, żebrowane. Bladożółty pachnący miąższ ma cierpki smak.

Wciąż popularne są takie odmiany jak: Mir, Student, Gigantic, Champion, Victoria itp..

Odmiany pigwy dla regionu moskiewskiego

Pigwa doskonale nadaje się do uprawy w rejonie Moskwy, ponieważ ma bardzo dużą odporność na mróz i lepiej znosi zimę niż czereśnie, morele, wiśnie oraz niektóre odmiany jabłek i gruszek. W przypadku zimowania pigwę należy przykryć, w tym celu dno łodygi i strefa korzeni są izolowane. Polecane odmiany:

1. Muskat. Ta średniej wielkości wczesna odmiana daje wysoki plon i jest odporna na mróz, suszę i choroby. Ta odmiana najlepiej nadaje się do regionu moskiewskiego, ponieważ dobrze rośnie na gęstej glebie. W dotyku puszyste owoce mają szorstki, bladokremowy miąższ.
2. Pierworodny. Wilgotna wczesna odmiana wyróżnia się plonowaniem i mrozoodpornością. Zaczyna owocować od czwartego roku. Okrągłe, nie dojrzewające, gładkie owoce mają jasnożółty kolor i ważą około 220 gramów. Miąższ kremowy, pachnący, delikatny i soczysty.
3. Bursztyn. Wczesna odmiana w połowie sezonu charakteryzuje się średnią mrozoodpornością i wyróżnia się plonowaniem oraz dużą odpornością na suszę i choroby grzybowe. Lekko żebrowane owoce środkowe w kształcie jabłka mogą mieć kolor od bursztynowego do ciemnożółtego. Bardzo aromatyczny miąższ gruboziarnisty o barwie żółto-pomarańczowej lub intensywnie kremowej, soczysty i słodko-kwaśny.
4. Sukces. Odmiana późna samopłodna charakteryzuje się odpornością na mróz i suszę oraz plonowaniem. Owoce lekko owłosione, gładkie, zaokrąglone o bladożółtym kolorze i słodkim miąższu.
5. Krasnodar. Odmiana sezonowa jest odporna na mróz i suszę. Średnie, słabo żebrowane owoce w kształcie jabłka ważą około 200 gramów, są pomalowane na intensywny żółty lub pomarańczowo-bursztynowy odcień. Miąższ gruboziarnisty, bardzo aromatyczny, soczysty, słodko-kwaśny, żółto-pomarańczowy lub intensywnie kremowy.

Do uprawy w rejonie Moskwy polecane są również takie odmiany jak: Pachnąca, Piękno stepowe, Deserowa, Doskonała, Blagodatnaya, Ranetnaya i Gurdzhi.