Żywokost

Leśna wieloletnia roślina zielna Żywokost (Symphytum), jest przedstawicielem rodziny ogórecznika lekarskiego. W naturze występuje od Wysp Brytyjskich po zachodnie regiony Azji. Rodzaj ten łączy około 20 gatunków, ale typowym gatunkiem jest żywokost lekarski, zwany także ostróżką. Łacińska nazwa takiej rośliny pochodzi od greckiego słowa, które tłumaczy się jako „łączyć” lub „łączyć”. Faktem jest, że żywokost był używany od dawna w leczeniu urazów kości. Żywokost jest również popularnie nazywany trawą, tłustym korzeniem i łamaczem kości..

Duży system korzeniowy żywokostu ma grube, rozgałęzione korzenie i liczne wyrostki. Zewnętrzna powierzchnia korzeni jest prawie czarna, ale wewnątrz są soczyste i mają biały, tłusty w dotyku kolor. Na powierzchni prostych grubych pędów z rozłożystymi gałęziami występuje pokwitanie. Duże naprzemienne płytki liściowe są jajowate i spiczaste u góry. Górne blaszki liściowe są praktycznie bezszypułkowe, podczas gdy dolne są petiolate, a na ich powierzchni znajduje się szorstki stos. Kwiaty w kształcie dzwonu mogą być w kolorze liliowym, czerwonym lub fioletowym. Są częścią racemozowatego kwiatostanu, który wygląda jak jednostronny lok, który rośnie na szczycie łodygi. Z biegiem czasu kwiaty stają się kremowe lub niebieskie. Ta roślina kwitnie w maju - lipcu. W skład owoców wchodzą 4 orzechy jednoziarniste o gładkiej powierzchni, ich dojrzewanie obserwuje się w lipcu-wrześniu.

W naturze żywokost woli rosnąć na wilgotnej glebie odżywczej. Występuje na terenach zalewowych rzek, wzdłuż strumieni, a także na wilgotnych łąkach.

Uprawa żywokostu w ogrodzie

Lądowanie

Do uprawy żywokostu można wybrać zarówno dobrze oświetlony, jak i zacieniony obszar. Najlepiej jednak będzie rosnąć w koronkowym cieniu drzew. Uprawiana w otwartym terenie roślina ta jest uważana za dość agresywną, rośnie aktywnie i jednocześnie chwyta terytoria, na których rosną inne rośliny. Roślina ta jest mało wymagająca pod względem składu gleby, ale zauważono, że słabo rośnie na glebach ciężkich, suchych lub zbyt kwaśnych..

Przed przystąpieniem do sadzenia wybrany obszar poddaje się wykopaniu na głębokość bagnetu łopaty, natomiast do gleby należy dodać materię organiczną (na 1 metr kwadratowy powierzchni od 5 do 6 kilogramów próchnicy lub kompostu). Wysiew nasion żywokostu prowadzony jest w przygotowanych rowkach wiosną lub późną jesienią. Rozstaw rzędów powinien wynosić około 0,6 m. Decydując się na siew wiosną, należy najpierw rozłożyć materiał siewny na warstwę. Aby to zrobić, łączy się go z zwilżonym piaskiem i umieszcza na półce lodówki przeznaczonej na warzywa na 6-8 tygodni..

Jeśli siew był prowadzony wiosną, to pierwsze pędy powinny pojawić się w ciągu 15–20 dni, jednak z reguły będą dość rzadkie i niegotowane. Ale po jesiennym siewie na wiosnę nasiona kiełkują razem. W pierwszym roku wzrostu w buszu obserwuje się tylko podstawową rozetę liści. I już od drugiego roku obserwuje się kwitnienie i owocowanie. Żywokost można uprawiać w tym samym miejscu przez trzy do czterech lat.

Żywokost ogrodowy

Taka roślina zielna jest mało wymagająca w pielęgnacji. Podlewaj oszczędnie. Jednak podczas długotrwałej suszy lub w upalne dni należy upewnić się, że gleba na miejscu nie wysycha. Pamiętaj, że na łóżku z żywokostem zawsze powinien być porządek, co oznacza, że ​​chwasty trzeba wyrywać w odpowiednim czasie, a po każdym podlewaniu lub deszczu poluzować powierzchnię gleby między rzędami.

Ta roślina nie wymaga szczególnie karmienia. Jednak dobrze reaguje na wprowadzanie do gleby materii organicznej, na przykład roztworu ptasich odchodów lub dziewanny. Roślina ta jest bardzo odporna na mróz, więc nie potrzebuje schronienia na zimę. Aby uniknąć jej zarastania w ogrodzie, trawę taką należy systematycznie kosić.

Choroby i szkodniki

Żywokost jest bardzo odporny zarówno na szkodliwe owady, jak i na różne choroby. Ale jeśli jest uprawiany w bardzo niekorzystnych warunkach, w niezwykle rzadkich przypadkach może na nią wpływać rdza. Z reguły ta wieloletnia roślina zielna jest uprawiana jako roślina lecznicza, dlatego eksperci nie zalecają stosowania do jej leczenia preparatów grzybobójczych. Zamiast tego zardzewiałe krzaki należy spryskać roztworem 4 litrów wody, 1 małą łyżką mydła w płynie, 1 tabletką aspiryny co pół miesiąca i 1 dużą łyżką oleju roślinnego i sody. Jednak przed przystąpieniem do przetwarzania konieczne jest wykopanie wszystkich silnie dotkniętych krzewów i ich zniszczenie..

Rodzaje i odmiany żywokostu ze zdjęciami i nazwami

Niezbyt duża liczba gatunków żywokostu jest uprawiana przez ogrodników, a niektóre z nich mają zarówno właściwości lecznicze, jak i dekoracyjny wygląd.

Żywokost szorstkowłosy (Symphytum asperum) lub szorstki lub twardy

W warunkach naturalnych gatunek ten występuje na Kaukazie, preferuje natomiast wzrost na łąkach, skrajach lasów, a także wzdłuż brzegów górskich źródeł, potoków i rzek. Gatunek ten jest powszechnie uprawiany jako roślina pastewna. Na powierzchni liści i pędów występuje twarde pokwitanie, a krzewy ozdobione są niebieskimi kwiatami.

Żywokost lekarski (Symphytum peregrinum)

Gatunek ten uważany jest za gatunek endemiczny rasy kaukaskiej. Zewnętrznie krzew jest bardzo podobny do żywokostu szorstkiego, ale jego pokwitanie jest mniej sztywne. Te dwa gatunki mają wiele podobieństw i najprawdopodobniej dlatego niektórzy eksperci uważają, że żywokost obcy jest po prostu rodzajem żywokostu twardego.

Żywokost kaukaski (Symphytum caucasicum)

Ta wieloletnia roślina o długich kłączach osiąga wysokość ok. 100 cm, kwiaty ciemnoniebieskie, bujny rozkwit obserwuje się w czerwcu i lipcu. Gatunek ten ma również formę ogrodową o białych kwiatach..

Żywokost duży (Symphytum grandiflorum)

W naturze roślina ta występuje na Kaukazie w górzystych lasach mieszanych. Taki dywanopodobny krzew w ogóle nie wymaga pielęgnacji, jego łodygi mają wysokość około 0,3 m. Na powierzchni owalnych, ciemnozielonych blaszek liściowych występuje pokwitanie. Kwitnienie obserwuje się w maju. Kwiatostany o rurkowatym kształcie o kremowo-żółtym odcieniu są częścią wiązek. Popularne odmiany:

1. Złotnik - zielone blaszki liściowe mają obrzeże, które jest zielonkawo-kremowym zielonym paskiem.
2. Hidcoal Blue - wysokość szerokiego krzewu wynosi około 0,4 m, kwiatostany są pomalowane na biało i niebiesko.

Żywokost bulwiasty (Symphytum tuberosum)

Gatunek ten pochodzi z północno-zachodniej części Turcji, Pirenejów i Bałkanów. Jej podziemne kłącze jest bardzo silne. Wysokość krzewu wynosi około 50 cm, w pierwszych tygodniach letnich otwierają się na nim żółte kwiaty.

Żywokost lekarski (Symphytum officinale)

Ten gatunek ma krótkie kłącze. Jest szeroko rozpowszechniony w zachodniej Syberii, Azji Środkowej, Europie Wschodniej i na Kaukazie. Taka roślina woli rosnąć w strefie czarnej ziemi w wilgotnej glebie. Wysokość pędów wynosi około 100 cm, podłużne, duże blaszki liściowe wydają się skrzydlate. Na powierzchni liści i pędów występuje pokwitanie. Loki składają się z kwiatów w kolorze ciemnofioletowym lub różowym.

Żywokost hybrydowy (Symphytum x uplandicum) lub żywokost pospolity

Wysokość takiej byliny wynosi około 0,45 m. Latem krzew ozdobiony jest kwiatami rurkowymi, osiągającymi średnicę 20 mm, mają kolor różowy lub niebieski. Gatunek ten ma wysoką mrozoodporność, nie boi się spadku temperatury powietrza do minus 23 stopni. Ale jeśli krzewy zostaną posadzone w dobrze oświetlonym miejscu, na powierzchni ich blaszek liściowych mogą pojawić się oparzenia..

Właściwości żywokostu: korzyści i szkody

Właściwości lecznicze

W żywokostu z liści robi się zupy i sałatki. Kłącze takiej rośliny ma właściwości lecznicze, zbiera się ją na początku okresu wiosennego lub jesienią. Kłącze zawiera garbniki, śluz, dziąsła, żywice, alantoinę, alkaloidy, a także inne przydatne substancje niezbędne dla organizmu ludzkiego. Środki wykonane na bazie kłącza takiej rośliny wyróżniają się działaniem ściągającym, przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym, otaczającym i hemostatycznym. Roślina ta znajduje zastosowanie w leczeniu dny moczanowej, artrozy, artretyzmu, gruźlicy kości i zapalenia okostnej. W medycynie alternatywnej wykonuje się z niego okłady, kąpiele, mycie, nalewki z żywokostu z alkoholem i maści, które stosuje się w leczeniu chorób skóry, ran, złamań, siniaków i wrzodów. Napar z kłączy w mleku pomaga w chorobach płuc i nerek, a także w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej. Odwar z kłączy stosuje się w leczeniu wrzodów żołądka, a nalewkę na guzy macicy. Odwary i maści nadają się do użytku zewnętrznego..

Przeciwwskazania

Żywokost zawiera substancje trujące, w związku z tym należy go stosować z dużą ostrożnością i wyłącznie pod nadzorem lekarza prowadzącego. Preparatów na bazie żywokostu nie można stosować w okresie ciąży, a także u osób z indywidualną nietolerancją. Jeśli nie masz przeciwwskazań do korzystania z takiej rośliny, to przed jej pierwszym użyciem nadal musisz skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą..