Arabis (rezuha)

Wieloletnia roślina zielna Arabis, zwana także rezuha, należy do rodziny krzyżowych lub kapustowatych. Ten rodzaj obejmuje ponad 100 gatunków. W naturze taką roślinę można znaleźć na obszarach o klimacie umiarkowanym na półkuli północnej, a także w górach tropikalnej Afryki. Nie jest jasne, skąd i skąd pochodzi łacińska nazwa tej rośliny. Nazywa się go jednak Razuhy, ponieważ krzak pokryty jest twardymi włoskami, o które łatwo można się zranić. Arabis jest uprawiany od ponad dwóch stuleci. W projektowaniu krajobrazu kwiaty te służą do ozdabiania klombów i mixborders, a także grzbietów, granic i zjeżdżalni alpejskich.

Arabis jest uprawiany jako roślina jednoroczna lub wieloletnia. Jest używana jako roślina okrywowa, ponieważ ma pełzające pędy ukorzeniające. Wysokość buszu nie przekracza 0,3 metra. Na powierzchni zielonych blaszek liściowych występuje gęste pokwitanie, ich kształt jest sercowaty, są solidne, czasem z ząbkowaną krawędzią. Niezbyt duże gęste kwiatostany racemiczne składają się z podwójnych lub prostych kwiatów o średnicy do 15 mm, można je pomalować na biało, jasnożółty, różowy lub fioletowy. Obfite kwitnienie rośliny jest stosunkowo długie i rozpoczyna się mniej więcej w połowie wiosny. Kwiaty wydzielają bardzo przyjemny zapach, który przyciąga do ogrodu dużą liczbę pszczół. Owocem jest strąk z nasionami o płaskim kształcie w środku. Istnieją gatunki ze skrzydlatymi nasionami. Roślina ta jest spokrewniona z chrzanem, kapustą, iberisem, alissum, rzepikiem, gorczycą, rzodkiewką i innymi przedstawicielami rodziny krzyżowych. Ma nie tylko ostry zapach, ale jest również bezpretensjonalny w warunkach uprawy..

Uprawa Arabis z nasion

Siew

Arabis jest bardzo łatwy i prosty w uprawie z nasion, które można kupić w specjalistycznych sklepach, centrach ogrodniczych lub na wystawach kwiatów. Wysiew nasion można przeprowadzić bezpośrednio w otwartej glebie przed zimą w październiku. Również, razuha można wyhodować przez sadzonki, w tym przypadku nasiona trzeba wysiać w kwietniu. Aby to zrobić, napełnij pojemniki lub pudełka mieszanką gleby składającą się z ziemi ogrodowej i małych kamieni lub piasku (3: 1). Nasiona należy zakopać w podłożu tylko pół centymetra, następnie pojemnik umieszcza się w miejscu, w którym temperatura powietrza wynosi około 20 stopni. Aby zwiększyć kiełkowanie nasion, pojemnik należy przykryć włókniną, na przykład agrospanem.

Uprawa sadzonek

Po 3–3,5 tygodni od pojawienia się sadzonek schronienie usuwa się, a podlewanie należy ograniczyć. Przenieś sadzonki do ciepłego i dobrze oświetlonego miejsca. Opieka nad tymi sadzonkami nie będzie trudna. Wystarczy go podlać tylko wtedy, gdy jest to konieczne, a także systematycznie delikatnie poluzować powierzchnię podłoża..

Owocobranie

Kiedy sadzonki mają pierwszą prawdziwą płytkę liściową, należy je zrywać, ale tylko wtedy, gdy zamierzasz uprawiać rezuha jako oddzielną roślinę. Aby to zrobić, roślinę zanurza się w pojedynczych kubkach lub sadzi w odległości co najmniej 0,3 m. W przypadku, gdy zamierzasz użyć tego kwiatu jako rośliny okrywowej, nie musisz jej nurkować. Na 10–12 dni przed przesadzeniem arabisa na otwartą glebę należy ją utwardzić. W tym celu rośliny są codziennie przenoszone na ulicę, a czas trwania procedur utwardzania należy stopniowo zwiększać. Gdy sadzonki są na zewnątrz, zapewnij im niezawodną ochronę przed przeciągami. Po pełnym przystosowaniu roślin do nowych warunków można je sadzić w otwartym terenie..

Sadzenie Arabis w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Sadzenie sadzonek na otwartej glebie powinno odbywać się w ostatnich dniach maja lub w pierwszych dniach czerwca, ale należy pamiętać, że rośliny muszą mieć co najmniej trzy prawdziwe blaszki liściowe. Najlepszym miejscem do sadzenia rezuh będzie takie, które jest dobrze oświetlone i przewiewane przez wiatr. Można go jednak sadzić również w zacienionym miejscu, ale należy pamiętać, że w tym przypadku kwitnienie krzewów będzie mniej obfite i nie będą one bardzo rosły.

Jak prawidłowo wylądować

Gleba nadająca się do sadzenia powinna być piaszczysta, luźna, niezbyt wilgotna, nasycona substancjami mineralnymi i organicznymi, wolna od chwastów i starannie przetworzona. Aby poprawić przepuszczalność powietrza i wilgoci przez glebę, zaleca się dodanie do niej małych kamyków, piasku i darni. Jeśli jednak uprawiasz Arabis na ubogiej, kwaśnej lub zwapnionej glebie, nie umrze, ale nie urosnie zbytnio. Schemat sadzenia sadzonek wynosi 0,4 x 0,4 m W jednym otworze można sadzić 3 lub 4 rośliny jednocześnie. Posadzona rezuha wymaga obfitego podlewania. W przypadku, gdy gleba nie została nawożona przed sadzeniem, to 1-2 dni po tej procedurze, należy karmić roślinę złożonym nawozem mineralnym. Pierwsze kwitnienie można zobaczyć dopiero w drugim roku życia..

W trosce o Arabis w ogrodzie

O Razuha należy dbać w taki sam sposób, jak o większość zwykłych roślin ogrodowych. Wymagane jest podlewanie, odchwaszczanie, karmienie, cięcie w odpowiednim czasie, a także poluzowanie powierzchni terenu i monitorowanie stanu zdrowia. Taki kwiat jest odporny na suszę i lepiej jest go wypełnić niż przelać. Oznacza to, że podlewanie należy układać tylko wtedy, gdy występuje przedłużony okres suszenia. Pamiętaj o podlewaniu z umiarem.

Arabis na początku swojego życia musi zapewnić sobie wolność od chwastów, wymaga to częstego pielenia. Jednak z biegiem czasu kwiat stanie się silniejszy i sam „zmiażdży” chwasty. Szybko rosnące łodygi należy systematycznie przycinać, aby zachować schludny kształt rośliny. Terminowe usuwanie kwiatów, które zaczęły blaknąć, sprzyja dłuższemu kwitnieniu.

Reprodukcja arabów

Razuha może być rozmnażana przez nasiona, a także metodami wegetatywnymi, takimi jak: nakładanie warstw, sadzonki i dzielenie krzewu. Uprawę tego kwiatu z nasion opisano szczegółowo powyżej. Sadzonki można rozmnażać przez frotte lub raczej rzadkie odmiany rezuha. W tym przypadku łodyga to blaszka liściowa z piętą, która jest częścią warstwy kambium. Z tej warstwy wyrosną korzenie. Aby uzyskać „prawidłowe” cięcie, należy za pomocą faceta oderwać blaszkę liściową z krzaka tak, aby oddzielić nią część kory pędu z miazgą podkorową. Sadzonki zbiera się pod koniec kwitnienia. Jeśli chcesz, możesz wziąć górną część łodygi jako cięcie, jej długość powinna wynosić 10 centymetrów, a wszystkie znajdujące się poniżej blaszki liściowe powinny być od niej odcięte. Sadzonki sadzi się w luźnej mieszance gleby pod kątem, następnie pojemnik należy przykryć czapką, która powinna być przezroczysta. Powstałą mini szklarnię należy umieścić w dobrze oświetlonym miejscu, które należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Gleba powinna być stale lekko wilgotna. Sadzonki również wymagają systematycznej wentylacji, a skropliny muszą być również usuwane z powierzchni schronu. Po przywróceniu turgora górnych blaszek liściowych będzie można rozpocząć przesadzanie sadzonek do ogrodu.

Aby uzyskać warstwowanie, należy wybrać mocną łodygę i zgiąć ją do powierzchni miejsca. Napraw tę łodygę w tej pozycji w obszarze węzła liścia i nie zapomnij uszczypnąć wierzchołka. Gdy młode korzenie wyrosną z węzła liścia, warstwy można odciąć od macierzystego krzewu i posadzić na stałe.

Jeśli uprawiasz frotte lub najrzadszą odmianę Arabis, w tym przypadku zaleca się rozmnażanie przez podzielenie buszu. Usuń krzak z gleby, podziel go na kilka części, które sadzisz w nowych stałych miejscach. Aby rozmnażać kwiat w ten sposób, zaleca się go dopiero pod koniec kwitnienia.

Transfer

Możliwe jest rozmnażanie rezuha przez podzielenie buszu bez usuwania go z gleby. Aby to zrobić, należy przypiąć jego pędy do powierzchni miejsca i poczekać, aż korzenie wyrosną z węzłów liści. Następnie sadzonki są oddzielane od macierzystego krzewu. Będą musiały zostać podzielone na segmenty zgodnie z liczbą wiązek głównych. Następnie siedzą w stałych miejscach..

Choroby i szkodniki

Rezuha jest wysoce odporny na różne choroby i szkodniki. Jednak bardzo rzadko może zachorować na wirusową mozaikę lub może się na niej osiedlić pchła krzyżowa. Jeśli na powierzchni blaszek liściowych pojawią się małe plamki brązowego koloru, które rosną z czasem, aż się połączą, oznacza to, że roślina jest zainfekowana mozaiką wirusów. Tego okazu nie można wyleczyć, dlatego należy go usunąć z ziemi i zniszczyć. Obszar, na którym wyrósł zakażony kwiat, należy zrzucić silnym roztworem manganu potasowego. Nic nie może być uprawiane na tej stronie przez co najmniej 1 rok.

Jeśli na krzakach osiadła pchła krzyżowa, odkurzanie ich popiołem drzewnym będzie nieskuteczną i raczej pracochłonną procedurą. W takich przypadkach zaleca się spryskanie krzewów Aktarą, Karbofosem, Aktellik, Biotlin lub Iskra.

Arabis po kwitnieniu

Zbiór nasion

Kiedy momentha zakwitnie, należy wybrać najbardziej efektowne kwiatostany i obrysować je. Po pierwszych mrozach będzie można rozpocząć zbieranie nasion, w tym celu wybiera się suchy słoneczny dzień. Faktem jest, że jeśli zbierzesz nasiona w deszczowy dzień, będą miały stosunkowo niską zdolność kiełkowania. Najpierw musisz odciąć kwiatostany częścią pędu. Są zawieszone w dobrze wentylowanym miejscu i pozostawione do wyschnięcia. Następnie nasiona są usuwane z kwiatostanów i umieszczane w kartonowym pudełku, które jest przechowywane w suchym, ciemnym miejscu.

Przygotowanie do zimowania

Bez schronienia taki kwiat może wytrzymać spadek temperatury do minus 5-7 stopni. Jeśli temperatura powietrza spadnie jeszcze niżej, doprowadzi to do śmierci odkrytego Arabisa. Wraz z nadejściem mrozu konieczne jest przycinanie łodyg, podczas gdy na powierzchni powinny pozostać ich segmenty o długości 20-40 mm. Następnie miejsce przykrywa się warstwą suszonych liści lub można je przykryć materiałem okrywającym lub świerkowymi gałęziami.

Rodzaje i odmiany arabów ze zdjęciami i nazwami

Poniżej zostaną opisane te gatunki i odmiany, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

Alpine Arabis (Arabis alpina = Arabis flaviflora)

W warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w północnej części Skandynawii, na wyżynach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej, a także na Dalekim Wschodzie i Uralu Polarnym. Wysokość takiej wieloletniej rośliny może osiągnąć 0,35 metra. Pędy generatywne wznoszą się, a pętelkowate wegetatywne są dociskane do gleby, silnie się rozgałęziają, nie obumierają zimą i tworzą poduszkowate kępy. Blaszki liściowe łodygi mają kształt sercowatej strzały, a podstawy są owalne. Długość kwiatostanów racemozowych wynosi około 50 mm, składają się z pachnących kwiatów o średnicy 10 mm, które mogą być zabarwione na biało lub różowo. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu i trwa około 4 tygodni. Formy ogrodowe:

1. Schneeshaube. Wysokość krzewu nie przekracza 0,25 m Długość kwiatostanów racemose wynosi około 15 centymetrów, składają się z dużych (średnica 20 mm) białych kwiatów.
2. Terry. Kwiatostany są większe niż oryginalny gatunek, są również podobne do lewkojów.
3. Różowy. Wysokość krzewu nie przekracza 0,2 metra. Długość kwiatostanów wynosi około 12 centymetrów, zawierają różowe kwiaty, do 20 milimetrów średnicy.

Powyższe mówi o sadzeniu i pielęgnacji Alpine Arabis.

Arabis bryoides

Ojczyzną takiej rośliny jest pas alpejski i subalpejski górzystych regionów Grecji, Albanii i Bułgarii. Ta wieloletnia roślina, która ma kształt poduszki, osiąga wysokość około 10 centymetrów. Na powierzchni małych owalnych płytek liściowych orzęskowych występuje pokwitanie tomentose, są one zbierane w rozetach. Kwiatostany corymbose luźne składają się z 3-6 białych kwiatów.

Arabis kaukaska (Arabis caucasica)

Według niektórych naukowców roślina ta należy do podgatunku arabis alpejski. W warunkach naturalnych można go znaleźć na Krymie, w Azji Mniejszej i Środkowej, na Kaukazie i w Morzu Śródziemnym. W okresie kwitnienia wysokość tej wieloletniej rośliny może dochodzić do 0,3 m. Małe podłużne blaszki liściowe z dużymi zębami wzdłuż krawędzi na powierzchni mają gęste białe pokwitanie, od którego ich kolor wygląda jak zielonkawoszary. Kwiatostany racemiczne osiągają 8 centymetrów długości, składają się z białych kwiatów, których średnica wynosi 15 mm. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa 4 tygodnie. Jednak pojedyncze kwiaty mogą kwitnąć na krzaku do jesieni. Owocem jest wąska, długa grudka. Uprawiana od 1800 roku. Formy ogrodowe:

1. Flore Pleno. Bujnie kwitnące, białe, pełne kwiaty osadzone są na długich szypułkach.
2. Variegata. Jasnożółte blaszki liściowe wzdłuż krawędzi.
3. Rosabella. Kolor kwiatów różowy.

Arabis na wyczerpaniu (Arabis procurrens)

W naturze gatunek ten rośnie na Bałkanach. Wysokość takiej rośliny okrywowej wynosi około 12 centymetrów. Są małe rozety liściowe i blade kwiaty. Często ten typ służy do zabezpieczenia stoków ślizgowych. Gatunek ten wyróżnia się bezpretensjonalnością i mrozoodpornością, ale jednocześnie zaleca się przykrycie go na zimę. Najpopularniejszą odmianą jest Variegata: zielone blaszki liściowe mają szeroką białą obwódkę, fioletowe kwiaty są zebrane w pęczek, ich kolor zmienia się z czasem na biały.

Niewymiarowe Arabis (Arabis pumila)

Na wolności taką roślinę można spotkać w Alpach i Apeninach. Wysokość krzewu wynosi około 15 centymetrów. Nieładne kwiaty są białe. Kwitnienie rozpoczyna się w maju lub czerwcu. W tym gatunku nie kwiaty są ozdobne, ale owoce, dzięki którym uprawiają go ogrodnicy..

Arabis androsacea

W naturze gatunek ten występuje na wysokości 2300 metrów nad poziomem morza na skalistych zboczach Turcji. Wysokość tej wieloletniej rośliny wynosi od 5 do 10 centymetrów. Częścią rozet są małe, spiczaste, owalne blaszki liściowe. Kwiatostany corymbose luźne składają się z białych kwiatów.

Arabis ciliate (Arabis blepharophylla)

W naturze gatunek ten występuje w górach Kalifornii na wysokości 500 metrów nad poziomem morza. Ta wieloletnia roślina okrywowa osiąga wysokość 8 centymetrów, a średnica krzewu wynosi około 0,25 m.Kolor liści jest zielonkawoszary, a kwiaty są ciemnoróżowe. Popularne odmiany:

1. Route Sensation. Blaszki liściowe są wydłużone, a kolor kwiatów jest ciemnoróżowy.
2. Frühlingshaber. Krzew ma małe liście i różowe kwiaty.

Arabis ferdinandi-coburgii "Variegata"

Wysokość takiej półzimozielonej rośliny nie przekracza 50 mm, a jej średnica może sięgać 0,3 m. Gatunek ten wyróżnia się długim, bujnym kwitnieniem. Spektakularne bladozielone blaszki liściowe mają żółte, białe lub jasnoróżowe brzegi. Kolor kwiatów jest biały. Bardzo ładnie prezentują się szerokie poduszki z prześcieradłami. Jeśli istnieje dobry drenaż, gatunek ten będzie w stanie wytrzymać temperatury poniżej zera..