Nawłoć
Menu
- Sadzenie nawłoci w ziemi
- Pielęgnacja nawłoci w ogrodzie
- Rodzaje i odmiany nawłoci ze zdjęciami i nazwami
- Goldenrod shorti (solidago shortii)
- Nawłoć rugosa (solidago rugosa)
- Nawłoć dauryjska (solidago dahurica = solidago virgaurea var. dahurica)
- Nawłoć kanadyjska (solidago canadensis = solidago canadensis var. canadensis)
- Nawłoć zwyczajna (solidago virgaurea)
- Nawłoć najwyższa (solidago altissima = solidago canadensis var. scabra)
- Hybryda nawłoci (solidago x hybrida)
- Właściwości nawłoci: szkoda i korzyść
Wieloletnia roślina zielna nawłoci (Solidago) należy do rodziny astrowatych (Asteraceae). Według danych z różnych źródeł rodzaj ten łączy 80–120 gatunków. Jednak tylko 20 gatunków nawłoci jest uprawianych np. Na Kaukazie, w europejskiej części Rosji i na Syberii Zachodniej rozpowszechniony jest gatunek nawłoci pospolitej, a na Dalekim Wschodzie i Syberii Wschodniej nawłoć dauryjską. Łacińska nazwa takiej rośliny w tłumaczeniu oznacza „zdrowy” lub „silny”, natomiast nazwa gatunku nawłoci semantycznie odpowiada rosyjskiemu zwrotowi „złoty pręt”. Taka kultura jest uważana za doskonałą roślinę miododajną, jest również używana jako roślina farbiarska, lecznicza i garbarska. Bardzo popularny jest gatunek nawłoci kanadyjskiej, to dzięki niemu narodziła się większość ogrodowych form dekoracyjnych.
Nawłoć to owłosiona lub goła roślina zielna. Na wyprostowanych pędach ułożone są naprzemiennie blaszki liściowe z ząbkowaną lub pełną krawędzią. Kwiatostany mogą mieć kształt racemose, wiechowaty lub corymbose; obejmuje wiele koszy. W tych koszyczkach kwiaty brzegowe słupków mogą być zabarwione na różne odcienie żółtego, w niektórych przypadkach są bardzo małe, dlatego po prostu nie można ich zobaczyć spod urzęsionej krawędzi opakowania. Dysk zawiera biseksualne kwiaty rurkowe z żółtą koroną. Kwitnienie obserwuje się pod koniec lata lub na początku okresu jesiennego..
Sadzenie nawłoci w ziemi
Podczas siewu nawłoci należy pamiętać, że jej nasiona stosunkowo szybko nie kiełkują. Niektóre gatunki w ogóle nie produkują nasion, a niektóre nie mają wystarczająco dużo czasu, aby w pełni dojrzeć. Istnieją jednak gatunki, które dobrze rozmnażają się przez samosiew. Pod tym względem rozmnażanie nasion nawłoci nie jest zbyt popularne wśród ogrodników..
Ale nadal można wyhodować taki kwiat z nasion i zaleca się to robić przez sadzonki. Pojemnik jest wypełniony mieszanką gleby, a nasiona są równomiernie rozłożone na jego powierzchni. Następnie pojemnik należy przykryć folią lub szkłem na wierzchu i wyjąć w ciepłe (od 18 do 22 stopni) i dobrze oświetlone miejsce. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po 15-20 dniach.
Dużo łatwiej i bezpieczniej będzie kupić gotowe sadzonki w pawilonie ogrodowym, podczas gdy w otwartym terenie można je sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Musisz wybrać krzewy, które są mocne i rozgałęzione, na ich powierzchni nie powinno być plamek i płytki nazębnej, a także dokładnie zbadaj je pod kątem obecności szkodliwych owadów.
Do uprawy takiej mrozoodpornej rośliny można wybrać obszar słoneczny lub zacieniony. Dowolna gleba jest odpowiednia, ale co najważniejsze, taka trawa rośnie na mokrej i ciężkiej glebie, w związku z tym podczas przygotowania miejsca do sadzenia nie jest konieczne wprowadzanie proszku do pieczenia (w tym piasku) do ziemi. Podczas sadzenia należy zachować odległość co najmniej 0,4 m między krzewami, w zależności od rodzaju i odmiany roślin na 1 m kw. Należy posadzić od 2 do 5 krzewów..
Pielęgnacja nawłoci w ogrodzie
Podlewanie
Nawłoć wyróżnia się odpornością na suszę, dlatego nie ma potrzeby jej systematycznego podlewania. Ale podczas długotrwałej suszy, gdy gleba na miejscu wysycha całkowicie, wzrasta ryzyko uszkodzenia rośliny przez mączniaka prawdziwego. Dlatego w tym okresie kwiaty będą wymagały systematycznego obfitego podlewania..
Nawóz
Nawłoć jest karmiona tylko kilka razy w ciągu jednego sezonu, a zabieg ten przeprowadza się wiosną i jesienią. Do karmienia stosuje się złożony nawóz mineralny (w postaci płynnej), podczas gdy podczas pierwszego karmienia roztwór powinien zawierać od 10 do 20 procent azotu, a podczas drugiego - nie więcej niż 10 procent (można całkowicie obejść się bez azotu). Wiosną do karmienia można wykorzystać popiół drzewny, ale nie zaleca się regularnego dodawania go do gleby..
Podwiązka i przeszczep
Energiczne odmiany i typy takiej rośliny mogą wymagać podwiązki do podparcia, faktem jest, że z powodu silnych podmuchów wiatru krzewy mogą się położyć. Po kilku latach taka bylina może bardzo rosnąć, pod tym względem eksperci radzą, raz na 3 lub 4 lata, usunąć krzew z gleby, podzielić go na kilka części, które sadzi się osobno w nowym obszarze. Bardziej dojrzała roślina jest znacznie trudniejsza do przeszczepienia, ponieważ u większości gatunków system korzeniowy wnika bardzo głęboko w ziemię..
Przycinanie
Późną jesienią zaleca się skracanie krzewów do 10-15 cm od powierzchni gleby. Wiosną, gdy nawłoć zacznie rosnąć, należy usunąć wszystkie osłabione łodygi, a także te, które rosną wewnątrz buszu. W tym przypadku krzewy będą potężne, spektakularne i zakwitną w odpowiednim czasie i wspaniale..
Choroby i szkodniki
Najbardziej niebezpieczną dla takiej rośliny jest choroba grzybowa zwana mączniakiem prawdziwym. Na nadziemnych częściach dotkniętego buszu tworzy się białawy nalot. Rozwojowi tej choroby sprzyjają bardzo gorące i suche latem dni, zgrubienie nasadzeń oraz nadmierna ilość azotu w glebie. W związku z tym podczas sadzenia należy koniecznie przestrzegać zalecanej odległości między krzewami, a także należy je sadzić w odpowiednim czasie, aby nie miały czasu na wzrost.
Rzadziej krzaki chorują na rdzę. Dotknięte rośliny należy wykopać i zniszczyć, a pozostałe krzewy spryskać roztworem mieszaniny Bordeaux, siarczanu miedzi lub innego środka o podobnym działaniu zapobiegawczym..
Taka roślina wyróżnia się dość wysoką odpornością na szkodniki, ale taki owad jak Corythucha marmorata może nadal się na niej osiedlać, ma niezwykle mały rozmiar. Gąsienice Argyrotaenia citrana mogą również osadzać się na liściach, które je skręcają. Jeśli nawłoć jest uprawiana w celach dekoracyjnych, można użyć środków owadobójczych, aby uchronić ją przed szkodnikami. A gatunki uprawiane w celu uzyskania surowców leczniczych są przetwarzane wyłącznie z naparów ziołowych.
Rodzaje i odmiany nawłoci ze zdjęciami i nazwami
Poniżej zostaną szczegółowo opisane typy i odmiany nawłoci, które są najbardziej popularne wśród ogrodników..
Goldenrod Shorti (Solidago shortii)
Jest to wieloletnia, rozgałęziona roślina pochodząca z Ameryki Północnej. Wysokość krzewu wynosi około 1,6 m, ozdobiony jest gładkimi, podłużnymi, lancetowatymi płytkami liściowymi ząbkowanymi wzdłuż krawędzi. Długość kwiatostanów piramidalnych wiech wynosi około 0,45 m, zawierają koszyczki o złotożółtym odcieniu. Najpopularniejsza jest taka różnorodność tego gatunku jak Variegata: na powierzchni zielonych blaszek liściowych znajdują się plamy i plamy o żółtym kolorze.
Nawłoć rugosa (Solidago rugosa)
Ojczyzną tego gatunku jest także Ameryka Północna. W naturze woli rosnąć na bagnach, torfowiskach, podmokłych łąkach i poboczach dróg. W Ameryce taka wieloletnia roślina nazywana jest nawłoci o grubej łodydze. Jego szorstkie, brązowawo-czerwone pędy mają około 200 cm wysokości, są gładkie i proste. Krzew ma również pełzające kłącze. Blaszki liściowe mają kształt podłużny lub owalny, ich szerokość to około 20 mm, a długość do 90 mm, krawędź jest ząbkowana. Ten gatunek nie ma podstawowych blaszek liściowych. Pędzle jednostronne składają się z małych żółtych koszyków. A te szczotki są częścią opadającej wiechy, której długość wynosi około 0,6 m.
Nawłoć dauryjska (Solidago dahurica = Solidago virgaurea var. Dahurica)
Ten gatunek pochodzi z Syberii. Jest to metrowy krzew z potężnymi prostymi pędami, które rozgałęziają się tylko w kwiatostanie. Górna część łodyg jest pokryta krótkimi włosami, podczas gdy dolna część jest naga. Łodygi liściowe mają krótkie ogonki, a te podstawowe mają długie ogonki. Kształt ząbkowanych blaszek liściowych wzdłuż krawędzi może być lancetowaty, podłużny lub jajowaty, zaostrzają się do wierzchołka. Na żyłach i krawędziach płytek są krótkie włosy. Prosty kwiatostan wiechowaty lub wąski wiechy składa się z dużej liczby małych żółtych koszy.
Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis = Solidago canadensis var. Canadensis)
Gatunek ten występuje naturalnie w Ameryce Północnej. Wysokość byliny ok. 200 cm Bogate zielone blaszki liściowe mają kształt podłużno-lancetowaty. Długość kwiatostanu wiechy piramidalnej wynosi około 0,4 m, składa się z dużej liczby małych koszyczków o złotożółtym odcieniu. Gatunek ten uprawiany jest od 1648 roku. Wśród ogrodników popularna jest odmiana ozdobna Patio: wysokość zwartego krzewu to około 0,6 m, nie wymaga podwiązki, zdobią go złote koszyczki zebrane w grona.
Nawłoć zwyczajna (Solidago virgaurea)
W naturze roślina ta występuje w Europie Zachodniej, zachodniej Syberii, na Kaukazie, w europejskiej części Rosji, a także w zachodnich regionach Syberii Wschodniej. Pędy proste lub rozgałęzione osiągają długość 0,6–2 m. Naprzemiennie całe płytki liściowe mają kształt lancetowaty lub liniowo-lancetowaty. Złożone kwiatostany mogą być racemiczne, wiechowate lub kolczaste, zawierają dużą liczbę żółtych koszy.
Nawłoć najwyższa (Solidago altissima = Solidago canadensis var. Scabra)
Taka północnoamerykańska roślina w naturze woli rosnąć na preriach, na wilgotnych łąkach, na pustyniach, otwartych lasach i na poboczach dróg. W Ameryce ten gatunek nazywa się wysoką nawłocią. Na powierzchni pędów prostych występuje pokwitanie, ich wysokość wynosi ok. 1,8 m. Powierzchnia prostych blaszek liściowych lancetowatych jest poprzetykana równoległymi żyłkami, brzeg jest postrzępiony. Górne liście są całe. Pędzle jednostronne składają się z cytrynowożółtych koszy. Pędzle te zebrane są w jednostronne kwiatostany wiechy, których długość wynosi około 0,35 m.Roślina ta uważana jest za doskonałą roślinę miododajną.
Hybryda nawłoci (Solidago x hybrida)
Gatunek ten łączy wszystkie hybrydy stworzone przez hodowców. Do ich usuwania używa się gatunku - nawłoci kanadyjskiej. Popularne hybrydy:
- Goldstral. Wysoki na metr krzew ozdobiony jest kwiatostanami w kształcie wiech o długości około 0,2 m, w tym złotożółtymi koszyczkami.
- Kronenstahl. Wysokość rośliny ok. 1,3 m, kwiatostany składają się ze złotych koszy, a ich długość ok. 0,25 m.
- Spetgold. Na krzaku o wysokości jednego metra rosną kwiatostany o cytrynowożółtym odcieniu o długości około 0,2 m.
- Frugold. Wysokość roślin do 1,2 m, a długość żółtych kwiatostanów około 0,25 m.
- Schwefelgeiser. Roślinę zdobią wiechy żółtawe kwiatostany. Sam krzew osiąga wysokość 1,4 m.
- Goldking. Krzewy osiągają wysokość około 1,5 m, a długość bogatych żółtych wiech dochodzi do 0,35 m.
Właściwości nawłoci: szkoda i korzyść
Lecznicze właściwości nawłoci
Lecznicze właściwości nawłoci są wykorzystywane zarówno w medycynie tradycyjnej, jak i nieformalnej. W skład takiego kwiatu wchodzą kwasy organiczne, kumaryny, olejek eteryczny, kwasy fenolokarboksylowe i ich pochodne, flawonoidy rutyny i kwercetyny, saponiny, glikozydy, alkaloidy i terpenoidy. Dzięki takiemu składowi roślina wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwutleniające, moczopędne, przeciwskurczowe i gojące rany..
W medycynie alternatywnej roślina ta służy do nieprawidłowej wymiany kwasu moczowego w organizmie, skrofuli, żółtaczki, gruźlicy skóry, niestrawności i kamicy żółciowej. Stosuje się go również w leczeniu zapalenia jamy ustnej, krwawienia dziąseł, migdałków, zapaleniu dziąseł oraz w celu wyeliminowania nieprzyjemnego zapachu z jamy ustnej. Kwiat ten dezynfekuje rany i przyspiesza ich gojenie, dlatego stosuje się go przy obrzękach, ropiejących stanach zapalnych skóry i złamaniach..
Fundusze na bazie nawłoci są wykorzystywane w leczeniu kamieni szczawianowych i moczanowych, zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia cewki moczowej, a nawet impotencji. Ginekolodzy zalecają zabieranie ich kobietom cierpiącym na zapalenie pęcherza lub kandydozę.
Kłącze takiej rośliny służy również jako surowiec leczniczy. Może pomóc w leczeniu chorób skóry i oparzeń, a także niwelować skutki wrzodów żołądka i żółtaczki. Stosowany jest również w celu zwiększenia aktywności seksualnej, leczenia chorób urologicznych, eliminacji zatrucia organizmu spowodowanego zatruciem pokarmowym. Korzeń nawłoci pomaga również w leczeniu biegunki u zwierząt domowych..
Miód nawłoci ma również właściwości lecznicze. Działa przeciwbakteryjnie, służy do wzmocnienia sił odpornościowych organizmu, a także do normalizacji procesów metabolicznych. Z takiego miodu powstają kompresy, które mogą pomóc w stanach zapalnych skóry, a także dobrze znoszą obrzęki. Świetnie pomaga również w leczeniu zapalenia zatok, zapalenia migdałków i nieżytu nosa, a także zapalenia opon mózgowych..
W kioskach aptecznych sprzedawany jest ekstrakt nawłoci ze świeżych kwiatostanów, zaleca się go zażywać w celu normalizacji pracy i przywrócenia układu moczowego.
Przeciwwskazania
Sama roślina, jak i wytworzone na jej bazie produkty nie mogą być stosowane w okresie ciąży i karmienia piersią, a także u osób cierpiących na kłębuszkowe zapalenie nerek. Z takich środków, a także miodu nawłociowego, powinny bardzo ostrożnie korzystać osoby uczulone na ambrozję i insulinozależne. Zabrania się również stosowania ich pod wysokim ciśnieniem oraz podczas zaostrzeń choroby nerek..