Cyanotis

Wieloletnia roślina zielna cyanotis (Cyanotis) jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną Commelinaceae. Pochodzi z tropikalnych regionów Afryki i Azji. Nazwę rośliny tworzą takie greckie słowa jak Kyaneos - „niebieski” i ous, obis - „ucho”. A ta nazwa wiąże się z pojawieniem się kwiatów. Takie byliny (rzadziej jednoroczne) mają pędy pełzające. Alternatywne ulotki mają osłonki rurkowe. Małe kwiaty są umieszczane w lokach pachowych lub wierzchołkowych. Owoc prezentowany jest w formie pudełka.

Oświetlenie

Oświetlenie musi być koniecznie jasne, ale rozproszone. Dobre oświetlenie potrzebne jest również zimą, dlatego eksperci radzą, aby zapewnić dodatkowe oświetlenie rośliny..

Reżim temperaturowy

W ciepłym sezonie dla takiego kwiatu najbardziej odpowiednia jest temperatura około 20 stopni. Zimą można obniżyć temperaturę, ale tak, aby nie była mniejsza niż 12 stopni. Cyanotis może zimować dość spokojnie w normalnej temperaturze pokojowej..

Wilgotność

Nie wymaga dużej wilgotności i rozpylania.

Jak podlewać

Wiosną i latem podlewanie powinno być umiarkowane, a gleba zawsze powinna być lekko wilgotna. Zimą należy podlewać oszczędnie i rzadko, a podłoże powinno być prawie całkowicie suche.

Top dressing

Opatrunek górny przeprowadza się w okresie od marca do 1 sierpnia za 2 tygodnie. W tym celu nawóz stosuje się do ozdobnych roślin liściastych..

Funkcje przeszczepu

Przeszczep przeprowadza się mniej więcej raz na 2 lata. Gleba powinna być luźna i lekka. Aby przygotować mieszankę gleby, połącz liście, próchnicę, torf i glebę darniową, a także piasek. Nie zapomnij zrobić dobrej warstwy drenażowej na dnie pojemnika..

Metody reprodukcji

Można go rozmnażać przez nasiona i sadzonki..

Nasiona wysiewa się w lekko zwilżonej glebie, pojemnik należy przykryć szkłem i umieścić w ciepłym, zacienionym miejscu. Po pojawieniu się sadzonek miska zostaje przeniesiona na światło.

Sadzonki przeprowadza się wiosną. Sadzonki należy sadzić w piasku zmieszanym z torfem. Należy przykryć przezroczystą torbą celofanową lub szklanym słojem i przenieść w ciepłe i zacienione miejsce..

Szkodniki i choroby

Roślina może się uspokoić mszyce, pochwy, i przędziorków.

Główne rodzaje

Cyanotis kewensis (Cyanotis kewensis)

To zioło jest wieloletnie. Ma podnoszące się, pełzające pędy o gęstych liściach, które razem tworzą gęstą kurtynę. Liście mają osłonkę rurkową, która całkowicie ukrywa pęd, ich kształt jest sercowaty lub jajowaty sercowaty i są ułożone jak dachówka. Liście są również dość mięsiste, osiągają 3-4 cm długości i 1,5–2 cm szerokości, wierzchołek jest wygięty w dół, a dolna część jest fioletowo-czerwona. Kolor kwiatów waha się od jasnoczerwonego do niebieskiego, a zebrane są w krótkie, wierzchołkowe loki. Na powierzchni wszystkich części rośliny znajdują się miękkie, krótkie brązowawo-rude włosy.

Cyanotis nodiflora (Cyanotis nodiflora)

Zioło to jest wieloletnie i ma lekko rozgałęzioną, wyprostowaną łodygę. Liście mają liniowy kształt na końcach, z reguły kolor jest zielony, ale czasami strona seamy jest fioletowa. Ulotki są nagie lub ich dolna powierzchnia wzdłuż rurkowatej pochwy pokryta jest pokwitaniem, składającym się z przylegających długich włosów. W kątach górnych liści znajdują się gęste, siedzące kwiatostany złożone z małych kwiatów. Ich płatki urosły razem o 1/3 i można je pomalować na lawendę, róż lub niebieski.

Cyanotis somali (Cyanotis somaliensis)

Zioło to jest również wieloletnie. Na powierzchni pędów występuje pokwitanie. Zielone liście lancetowate mają błyszczącą górną powierzchnię, a krawędź, dolna powierzchnia i osłonka są silnie owłosione z białawymi, dość długimi włoskami. Kwiaty są małe. Płatki ½ ich długości zrosły się razem i mogą być w kolorze fioletowym lub ciemnoniebieskim. Kwiaty mogą być pojedyncze, ale z reguły zbierane są na gęstych, krótkich lokach znajdujących się w kątach górnych liści lub na wierzchołkach łodyg.