Iberis

Iberis (Iberis), zwany także iberyjskim, to zioło bezpośrednio spokrewnione z rodziną krzyżową lub kapustną. Taka roślina jest również czasami nazywana barwną, stennikiem lub ziarnkiem pieprzu. Taką roślinę w warunkach naturalnych można znaleźć w górach południowej Europy i Azji Mniejszej, południowej Ukrainie, Kaukazie, w dolnym biegu Donu i na Krymie. Rodzaj ten zrzesza około 40 różnych gatunków, reprezentują je jednoroczne i byliny, które mogą być ciepłolubne lub mrozoodporne, a także odmiany zielne i półkrzewiaste. Taka roślina jest często używana do tworzenia obrzeży trawników, klombów, a także do ozdabiania murów i zjeżdżalni alpejskich. Te kwiaty nadają się do cięcia i często są używane do tworzenia bukietów ślubnych..

Iberis ma kluczowy system korzeniowy, pod tym względem reaguje wyjątkowo negatywnie na przeszczep. W zależności od rodzaju pędy tej rośliny mogą być wyprostowane lub pełzające. Proste małe liście są zwykle ciemnozielone z odcieniem. Kwiatostany mają kształt parasola i zawierają małe kwiatki o średnicy centymetra. Iberis kwitnie bardzo bujnie, a często jest tak dużo kwiatów, że pokrywają wszystkie liście. Kwiaty mogą być w kolorze różowym, liliowym, białym, liliowym lub czerwonym. Kwitnienie rozpoczyna się w maju lub sierpniu i trwa około 8 tygodni. Często kwitnienie bylin jest nieco krótsze niż w przypadku roślin jednorocznych. U prawie wszystkich gatunków kwiaty są dość pachnące. Owocem jest strąk małży w kształcie owalu lub koła, są lekko spłaszczone i mają nacięcie u góry. Nasiona zachowują żywotność przez 2-4 lata.

Uprawa Iberis z nasion

Siew

Możliwe jest wyhodowanie tego kwiatu z nasion, a także przy użyciu metody rozmnażania wegetatywnego. Jednocześnie najpopularniejszą metodą rozmnażania są nasiona, ponieważ bardzo łatwo je kupić w sklepie lub zebrać. Większość gatunków tej rośliny wysiewa się bezpośrednio do otwartej gleby w kwietniu. Aby kwitnienie trwało jeszcze dłużej, nasiona należy wysiać dwukrotnie w odstępie 15–20 dni. Pierwsze sadzonki pojawią się po 7-14 dniach. Sadzonki należy przerzedzać, a odległość między krzewami powinna wynosić od 12 do 15 centymetrów. Możesz także użyć siewu przed zimą.

Sadzonka

Wysiew nasion na sadzonki należy wykonać na początku wiosny, a gleba powinna być luźna. Konieczne jest pogłębienie nasion w ziemi tylko 1 mm, posypanie ich na wierzchu cienką warstwą piasku rzecznego. Pojemnik należy przykryć szkłem, ponieważ wilgotność powietrza i podłoża przez cały czas powinna być umiarkowana. Pojemnik należy przenieść w dobrze oświetlone i ciepłe miejsce. Podlewanie upraw jest konieczne tylko w razie potrzeby i konieczne jest użycie opryskiwacza. Nie zaleca się nurkowania sadzonek.

Lądowanie na otwartej ziemi

O której godzinie zasadzić

Konieczne jest przeszczepienie rośliny do otwartej gleby wiosną, kiedy nie ma już zagrożenia mrozem. Z reguły ten czas przypada na maj. Aby zasadzić Iberis, musisz wybrać dobrze oświetlony obszar z gliniastą, piaszczystą lub kamienistą glebą. Należy pamiętać, że stagnacja płynu w systemie korzeniowym ma wyjątkowo negatywny wpływ na roślinę..

Jak wylądować

Na początek musisz bardzo ostrożnie wyjąć sadzonki z pojemnika, starając się nie uszkodzić korzeni. Konieczne jest zabranie rośliny razem z kawałkiem ziemi. Odległość między krzakami powinna wynosić od 12 do 15 centymetrów. Po posadzeniu glebę wokół rośliny należy ubić, a następnie podlać krzaki. W przypadku sadzenia różnych rodzajów Iberis, musisz robić bardzo duże odległości między krzakami, ponieważ mogą się zakurzyć.

Możesz również rozmnażać roślinę, dzieląc krzew i sadzonki.

Funkcje pielęgnacyjne

Uprawa Iberis wcale nie jest trudna i nawet niedoświadczeni ogrodnicy mogą sobie z tym poradzić. Podlewanie powinno odbywać się tylko w okresach suszy. Takie kwiaty mogą się obejść bez karmienia, jednak dla jeszcze bardziej bujnego kwitnienia Iberis można karmić 1 lub 2 razy w sezonie złożonym nawozem. Aby roślina rosła i rozwijała się normalnie, musi z czasem usunąć blaknące kwiaty. Kiedy rośliny więdną, należy skrócić pędy o 1/3 części, w tym przypadku krzewy będą wyglądać bardzo schludnie. Roślina wieloletnia, która ma 5 lat, musi zostać posadzona, w przeciwnym razie kwiaty staną się mniejsze, a krzew stanie się mniej skuteczny.

Choroby i szkodniki

Od szkodników na takich kwiatach mogą osiedlić się mszyce kapustne, wełnowce i ziemne pchły. Aby pchły, które zjadają dziury w płytkach liściowych, opuściły, zaleca się zwilżenie gleby w pobliżu buszu. Aby pozbyć się mszyc, musisz potraktować zainfekowany kwiat roztworem płynnego mydła potasowego (na pół wiadra wody, 150-200 g substancji). W razie potrzeby ponowne przetworzenie będzie możliwe po 7 dniach. Aby pozbyć się wełnowców, musisz potraktować krzaki Mospilanem, Aktarem lub Fitovermem. Ponadto takie przetwarzanie będzie musiało zostać przeprowadzone jeszcze raz 7-15 dni po pierwszym.

System korzeniowy takiej rośliny jest podatny na choroby grzybowe. W celach profilaktycznych przed posadzeniem takiego kwiatu konieczne jest podlewanie obszaru środkiem grzybobójczym. W przypadku, gdy korzenie zaczną gnić, zainfekowane okazy będą musiały zostać wykopane i spalone, a miejsce, w którym rosły, powinno zostać zdezynfekowane. Taki kwiat jest bardzo odporny na inne choroby. Jeśli jest podlewany zgodnie ze wszystkimi zasadami, choroba grzybicza Iberis nie będzie przerażająca.

Po kwitnieniu

Zbiór nasion

W miejscach, gdzie były kwiaty, pojawiają się nasiona. Ponieważ kwitnienie trwa dość długo, nasiona dojrzewają stale. W związku z tym zbiór nasion można przeprowadzić w dowolnym momencie, gdy tylko będą dojrzałe. Aby to zrobić, musisz odłamać strąki i wysuszyć je, umieszczając je w ciepłym miejscu. Nasiona wyekstrahowane z takich strąków należy przechowywać w suchym i chłodnym miejscu do czasu sadzenia. Zbiór nasion można pominąć, ponieważ Iberis dobrze rozmnaża się przez samosiew. Wiosną zobaczysz przyjazne pędy, które należy przerzedzić.

Wieloletnie zimowanie

Pomimo tego, że kwiat ten jest dość odporny na mróz, nadal zaleca się go przykryć, a świerkowe gałęzie są do tego idealne. Najpierw musisz odciąć tę część krzewu, która znajduje się nad powierzchnią gleby.

Rodzaje i odmiany Iberis ze zdjęciami i nazwami

Ogrodnicy uprawiają tylko 2 gatunki rocznych Iberis.

Iberis gorzki (Iberis amara)

Ten rocznik może osiągnąć wysokość około 0,3 metra. Na powierzchni pędów rozgałęziających się od szyjki korzeni następuje pokwitanie. Kształt blaszek liściowych jest odwrotnie lancetowaty. Takie rozwarte naprzemienne liście mają ząbkowaną krawędź. Kolor kwiatów, osiągających od 1,5 do 2 cm średnicy, może być biały lub lekko liliowy. Są częścią racemozowatych kwiatostanów, które mają kształt kolumnowy. Uprawę tego gatunku rozpoczęto w XVI wieku. Popularne odmiany:

1. Tom Tumb. Na wysokości krzew może osiągnąć od 12 do 15 centymetrów. Kwiaty tego gatunku są białe..
2. Hyacintenblutige Riesen. Wysokość krzewu może osiągnąć 0,35 metra. Kolor kwiatów to liliowy.
3. Weiss Riesen. Wysokość krzewów wynosi około 0,3 metra, a kwiaty są pomalowane na biało.

Iberis umbellata (Iberis umbellata)

Ta bardzo efektowna roślina jednoroczna może osiągnąć około 0,4 metra wysokości. Pędy rozgałęzione są nagie i gładkie. Alternatywne płytki liściowe mają lancetowaty kształt. Bardzo pachnące kwiaty można pomalować na szeroką gamę kolorów od liliowego do białego. Są częścią kwiatostanów, które mają kształt corymbose. Od momentu siewu do początku kwitnienia z reguły zajmuje to 8-10 tygodni. Kwitnienie trwa około 8 tygodni. Gatunek ten jest uprawiany od XVI wieku. Popularne odmiany:

1. Fairy Mixtche. Krzew może mieć od 20 do 25 centymetrów wysokości. Najczęściej jest reprezentowany przez mieszankę nasion o różnych kolorach.
2. Czerwona wysypka. Wysokość krzewów ok. 0,3 m, kwiaty karminowoczerwone.

Istnieją dość popularne wieloletnie odmiany Iberis, które są uprawiane przez ogrodników..

Iberis evergreen (Iberis sempervirens)

Ta roślina półkrzewiasta jest wieloletnia. Jego wysokość może wynosić od 0,3 do 0,4 metra. Długość podłużnych blaszek liściowych wynosi około 7 centymetrów. Takie błyszczące liście o całych krawędziach są koloru ciemnozielonego. Średnica kwiatostanów w kształcie parasola wynosi około 5 centymetrów. A średnica białych kwiatów to około 15 mm. Kwitnie bardzo bujnie przez 20 dni. W niektórych przypadkach ponowne kwitnienie obserwuje się w ostatnie letnie dni. Uprawiany od XVII wieku. Popularne odmiany:

1. Miniaturowe stado. Krzew osiąga wysokość zaledwie 15 centymetrów. Najczęściej sadzone na kamienistym murze.
2. Znajdź wszystko. Krzew może osiągnąć wysokość 0,2 m, natomiast średnica kurtyny to najczęściej 0,8 m.
3. Dana. Wysokość krzewów wynosi około 15 centymetrów. Kwitnie bardzo obficie.

Iberis gibraltar

Ten gatunek jest półzimozielony. Krzew ma wiele małych różowych kwiatów. Krzew osiąga 0,4 m średnicy i 0,25 m wysokości. Najpopularniejszą odmianą jest Gibraltar Candytaft. Krzew ma kwiaty w kolorze liliowym, które stopniowo zastępują je bielą.

Iberis Crimean (Iberis simplex)

Wysokość krzewu waha się od 5 do 10 centymetrów. Zielonkawo-szare łopatkowate blaszki liściowe mają na swojej powierzchni pokwitanie. Pąki tego gatunku są fioletowe, a otwarte kwiaty są białe.

Iberis rocky (Iberis saxatilis)

Wysokość takiego wiecznie zielonego krzewu może wynosić od 10 do 15 centymetrów. Mogą tworzyć gęste okrągłe zasłony. Kiedy roślina kwitnie, powstaje efekt przykrywania go śniegiem..