Bromelia

Zimozielony zielny epifit Bilbergia (Billbergia) należy do rodziny Bromeliad. W naturze taka roślina jest bardzo rozpowszechniona w Brazylii, ale można ją również znaleźć w Argentynie, Meksyku, Boliwii i innych krajach Ameryki Środkowej i Południowej. Nazwę rodzaju nadał K. Thunberg w 1821 r. I nazwał ją na cześć Gustava Bilberga, szwedzkiego zoologa, prawnika i botanika. Ten rodzaj łączy ponad 60 gatunków, z których niektóre są bardzo popularne wśród hodowców kwiatów, ponieważ taka roślina jest mało wymagająca w pielęgnacji i bezpretensjonalności.

Indoor Bromeliad to wieloletnie zioło. System korzeniowy krzewów jest bardzo dobrze rozwinięty, a jednocześnie niezawodnie utrzymuje roślinę w podłożu. Najczęściej łodyga jest skrócona. Bardzo piękne, skórzaste, różnorodne, często kolczaste, bladozielone blaszki liściowe tworzą lejek. Na szczycie długiej szypułki wyrasta jasnoczerwony lub intensywnie żółty kwiatostan, który ma kształt racemozy, główkowaty, kolczasty lub wiechowaty. Kwiatostan prezentuje się bardzo efektownie dzięki dużym przylistkom. Kiedy krzew zanika, tworzą się na nim torebki nasienne lub soczyste jagody, które u niektórych gatunków rosną razem w nasiona. Do tej pory około 35 gatunków bromeli jest uprawianych przez hodowców kwiatów..

Opieka Bromeliad w domu

Oświetlenie

Bromeliady, które rosną na parapecie, należy przechowywać w specjalnych warunkach. Taka roślina wyjątkowo negatywnie reaguje na zastałe powietrze, potrzebuje też dużo światła słonecznego, ale musi być rozproszona. Pomieszczenie, w którym rośnie kwiat, jest systematycznie wentylowane i dość często robione, ale jednocześnie krzew należy chronić przed przeciągami, a także nie umieszczać w pobliżu klimatyzatora czy wentylatora. Jeśli padną na niego bezpośrednie promienie słońca, powinien zapewnić im ochronę w południe. Faktem jest, że palące promienie słońca mogą powodować oparzenia na powierzchni liści. Jeśli to możliwe, umieść kwiat na oknie wychodzącym na wschód. Zimą, gdy czas trwania godzin dziennych znacznie się zmniejszył, krzew musi zorganizować sztuczne dodatkowe oświetlenie, kierując źródło światła na sufit, a nie na sam kwiat.

Reżim temperaturowy

Latem taka roślina najlepiej czuje się w temperaturach od 20 do 25 stopni, a zimą - od 15 do 18 stopni. Nie pozwól, aby temperatura w pomieszczeniu spadła poniżej 12 stopni, ale także upewnij się, że bromeliad nie jest utrzymywany w krytycznie niskiej temperaturze przez długi czas..

Jak podlewać

W przypadku uprawy w pomieszczeniu taki kwiat należy bardzo często podlewać, aw okresie gorącym i suchym będziesz musiał to robić codziennie. Eksperci zalecają wlewanie wody podczas podlewania do lejka utworzonego przez płytki liściowe kwiatu, ponieważ to właśnie liście wchłaniają większość składników odżywczych. Ale podlewanie kwiatu tą metodą jest dość trudne, więc najpierw musisz się nauczyć. Jeśli nie masz doświadczenia w tej kwestii, po prostu wlej wodę do gleby doniczkowej. Podlewanie jest konieczne, gdy wierzchnia warstwa mieszanki glebowej w pojemniku nieco wysycha, zapobiegając jednocześnie ciągłej stagnacji cieczy w podłożu. Jednak przez cały czas na patelni musi być woda. Zimą częstotliwość podlewania zmniejsza się do 1 raz na 7 dni.

Wilgotność powietrza

Taka roślina potrzebuje dużej wilgotności powietrza, przy czym nie powinna spaść poniżej 70 proc. Dlatego liście należy systematycznie i dość często zwilżać butelką z rozpylaczem, aw pobliżu krzaka umieścić otwarte naczynie z wodą lub akwarium. Możesz również użyć do tego elektrycznego nawilżacza powietrza domowego lub włożyć kamyki do garnka i wlać trochę wody, a następnie postawić na nim garnek. Do podlewania i nawilżania liści należy wziąć przegotowaną wodę, którą należy bronić przez dwa dni, aby cały chlor mógł się z niej wydobyć. Ponieważ liście wchłaniają tlen za pomocą liści, konieczne jest monitorowanie ich czystości, w tym celu przynajmniej raz na 7 dni delikatnie wytrzyj każdą płytkę liści wilgotną miękką szmatką lub gąbką.

Nawóz

Do karmienia takiej kultury stosuje się roztwór nawozów mineralnych do kwitnienia roślin domowych. W okresie wiosenno-letnim krzewy karmione są regularnie raz na 15–20 dni, zimą częstotliwość takich zabiegów zmniejsza się do 1 raz na 6 tygodni. Pożywkę wlewa się bezpośrednio do podłoża lub można zastosować dokarmianie dolistne, gdy liście rośliny są zwilżone tą mieszanką.

Kwiat

Z reguły krzew kwitnie latem. Aby przybliżyć moment początku kwitnienia, możesz skorzystać z jednej sztuczki, w tym celu musisz położyć kilka jabłek w pobliżu doniczki, a następnie one i roślina są przykryte plastikową torbą, którą usuwa się dopiero po 1,5 tygodnia. Owoce te uwalniają etylen, który stymuluje kwitnienie krzewu..

W bromeliadach kwiaty nie mają żadnej wartości dekoracyjnej, ale przylistki są bardzo efektowne i piękne. Czas kwitnienia zależy bezpośrednio od gatunku i może trwać kilka tygodni lub kilka miesięcy. Kiedy krzew zniknie, możesz ostrożnie odciąć strzałę dopiero po całkowitym wyschnięciu. Faktem jest, że wyblakła rozeta nie będzie już w stanie ponownie zakwitnąć i w każdym razie umrze, ale po niej będą dzieci, które przy odpowiedniej pielęgnacji mogą po chwili stać się normalnymi dorosłymi roślinami.

Przeszczep Bromeliad

Przeszczep takiego kwiatu przeprowadza się tylko w razie potrzeby po tym, jak system korzeniowy stanie się bardzo zatłoczony w doniczce i wybrzuszy się lub zwisa z otworów przeznaczonych do drenażu. Średnio krzew przesadza się raz na 2 lub 3 lata i zaleca się wykonanie tej procedury na samym początku intensywnego wzrostu. Do uprawy bromeli użyj pojemnika wykonanego z drewna lub ceramiki. Podczas przeszczepu pobiera się nową doniczkę, która będzie miała średnicę większą niż stara o 20-30 mm.

Przed przystąpieniem do przeszczepu na dnie nowej doniczki należy wykonać dobrą warstwę drenażową, po czym wlewa się do niej lekką zwilżoną mieszankę gleby, która przepuszcza wodę i powietrze, podczas gdy musi ona koniecznie zawierać torf i grubą warstwę piasek, w środku musisz zrobić dziurę i napełnić ją wodą. Usuń krzew ze starego pojemnika i ostrożnie uwolnij jego system korzeniowy ze starej mieszanki gleby. Następnie korzenie umieszcza się w przygotowanym wcześniej otworze, który następnie pokrywa się mieszanką gleby. Pamiętaj, aby dobrze zagęścić podłoże wokół buszu..

Hodowla bromeli

Możesz rozmnażać taki kwiat pod koniec kwitnienia od lutego do kwietnia. U podstawy krzewu, po zakończeniu kwitnienia, zaczynają rosnąć kiki (pędy). Odczekać 8-12 tygodni, w tym czasie powinny urosnąć i nabrać siły, po czym można je oddzielić bardzo ostrym, wstępnie wysterylizowanym nożem, a nacięcia obrobić kruszonym węglem. Pozostaw je na zewnątrz na chwilę do wyschnięcia. Ponieważ oddzielone procesy mają swoje dobrze rozwinięte korzenie, można je od razu sadzić w pojemnikach wypełnionych wilgotnym podłożem składającym się z piasku i torfu. Do ukorzenienia pędy będą wymagały temperatury około 20 stopni. Pierwsze kwitnienie tych krzewów można zobaczyć po półtora do dwóch lat.

Szkodniki i choroby bromelii

Choroby bromelii i ich leczenie

Bardzo rzadko na bromeliadę wpływają choroby grzybowe, takie jak rdza i mączniak prawdziwy. W celu wyleczenia chorej rośliny, wraz z mieszanką gleby w doniczce, spryskuje się ją kilkakrotnie roztworem fungicydu zawierającym miedź. Chroń kwiat przed bezpośrednimi palącymi promieniami słońca, ponieważ mogą powodować oparzenia na powierzchni liści, które wyglądają jak brązowe plamy, w związku z tym należy go zacienić w południe, w tym celu okno można zasłonić kurtyną świetlną.

Jeśli płyn stale stagnuje w systemie korzeniowym rośliny, liście bromelii tracą turgor i zaczynają żółknąć, zwłaszcza jeśli pomieszczenie jest również chłodne. Jeśli podlewanie jest zbyt słabe, a wilgotność w pomieszczeniu jest bardzo niska, końce blaszek liściowych brązowieją. Z tego wynika, że ​​krzew choruje z powodu niewłaściwej pielęgnacji lub nieodpowiednich warunków wzrostu..

Szkodniki Bromeliad i kontrola

Ponadto z powodu nieprzestrzegania zasad pielęgnacji różne szkodliwe owady mogą osiedlić się na osłabionym krzaku. Najczęściej osiadają na nim owady łuskowe lub wełnowce. Szkodniki należy usunąć ręcznie z kwiatu, po czym płytki liści po obu stronach przeciera się wacikiem, który jest wstępnie zwilżony roztworem mydła. Po pewnym czasie krzak należy spłukać czystą wodą, a powierzchnię mieszanki gleby w pojemniku przykryć folią. Jeśli szkodliwe owady nadal pozostają, krzak należy spryskać roztworem środka owadobójczego (Aktara, Fitoverm lub Aktellik). Jednak podczas przetwarzania nie pozwól, aby substancja chemiczna dostała się do lejka. Doskonałym substytutem chemii w zwalczaniu szkodników będzie napar tytoniowy.

Gatunki i odmiany bromeli ze zdjęciami i nazwami

Pingwin Bromelia (Bromelia Pinguin)

Ze wszystkich gatunków z rodzaju Bromelia tylko pingwin bromeliady (Bromelia pinguin) jest uprawiany przez hodowców kwiatów. Gatunek ten pochodzi z Ekwadoru, Kostaryki, Meksyku i Wenezueli. W skład takiej rośliny wchodzi biologicznie aktywny enzym pingwinina. W bromeliadach rosnących w naturze powstają duże owocostany, które obejmują podłużne owoce.

Jednak hodowcy kwiatów nazywają bromeliadami nie tylko rośliny należące do rodzaju o tej samej nazwie, ale także gatunki należące do innych rodzajów z rodziny Bromeliads..

Guzmania lub guzmania

Ta bezłodygowa roślina epifityczna występuje w naturalnych warunkach w południowej Florydzie, Ekwadorze, Brazylii, Indiach Zachodnich i Kolumbii. Ta roślina jest bardzo popularna wśród hodowców kwiatów. Skórzane blaszki liściowe w kształcie pasów tworzą rozetę kielichową; w krzakach rosnących w naturze gromadzi się w niej deszczówka lub poranna rosa. Kwiatostan znajduje się na liściastej strzale i zawiera kwiaty, które nie mają żadnej wartości dekoracyjnej, a także ma wypustki o bogatym kolorze pomarańczowym, fioletowym, żółtym lub czerwonym. Wśród hodowców kwiatów najpopularniejsze są następujące typy i odmiany tej rośliny:

1. Trzcina Guzmania. Duży krzew ma gęstą rozetę, która zawiera blaszki liściowe o bogatym zielonym kolorze, o długości około pół metra. Na seaminowanej powierzchni talerzy są brązowe paski. Kwiatostan tworzy się na krótkiej szypułce, składa się z małych białych kwiatów, jednak ze względu na wierzchołkowe blaszki liściowe w kolorze pomarańczowym lub czerwonym są bardzo trudne do zauważenia. Dostępne odmiany: Tempo i Minor.
2. Guzmania Nikaraguan. Krzew tego gatunku jest mały, dobrze rośnie w domu. Pionowy kwiatostan w kształcie kolca składa się z cytrynowożółtych kwiatów, a krzew jest również ozdobiony szkarłatnymi wypustkami. Zwarta gęsta rozeta zawiera od 10 do 15 gładkich, zielonkawych blaszek językowych, ich długość wynosi około 50 mm, a szerokość do 25 mm. Na ich przedniej powierzchni znajdują się małe łuski, a strona seamy ma kolor fioletowy lub brązowy.

Nawet w warunkach wewnętrznych uprawiane są takie gatunki jak: gusmania mozaikowa, trójkolorowa, krwistoczerwona, ostara, jednouche, Donnella-Smith i iglaste.

Vriesea

To tropikalna roślina południowoamerykańska. Jasne duże kwiatostany mają kształt kolca lub wiechowaty. Długie soczyste i gęste talerze liściowe zebrane są w efektowną rozetę. Vriese jest reprezentowany przez epifity i formy ziemskie. Najczęściej w domu uprawia się następujące gatunki:

1. Vriezia Sanders. Średnica rozety osiąga około 0,6 m, a wysokość do 0,4 m, składa się z gładkich i skórzastych blaszek liściowych w kolorze zielonkawo-szarym, często mają one odcień purpurowy, co jest najbardziej widoczne na seamy liście. Prosta lub opadająca szypułka w górnej części ma kwiatostan składający się z pędzli w kształcie kolców, zawierają kwiaty i przylistki w kolorze żółtym.
2. Vriezia jest genialna lub piękna. Taką roślinę w naturze można znaleźć w wilgotnym lesie tropikalnym. Rozeta składa się z szerokich lancetowatych blaszek liściowych, których długość wynosi około 0,4 m, są one różnorodne, a ich powierzchnia wydaje się pokryta poprzecznymi kreskami ciemnego koloru. Paski są zarówno fioletowe, jak i ciemnozielone. Na szczycie wyprostowanej szypułki znajduje się szeroki kwiatostan w kształcie kolca o lancetowatym kształcie, który składa się z żółtych kwiatów i karminowo-czerwonych wypustek.

Nawet w warunkach wewnętrznych uprawiane są również stępione, królewskie, perforowane, hieroglificzne i gigantyczne vriezia.

Ehmea (Aechmea)

Taka roślina epifityczna pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej. W krzakach rozety w kształcie lejka są utworzone przez blachy z ząbkowaną krawędzią. Na grubej i długiej szypułce tworzy się spektakularny kwiatostan. Następujące typy są popularne wśród hodowców kwiatów:

1. Ehmeya matowa czerwień. Gęsta rozeta w kształcie lejka zawiera języczkowate blaszki liściowe, osiągające około pół metra długości, na ich powierzchni znajdują się łuski, a ich krawędź jest drobno ząbkowana. Przednia powierzchnia liści jest zielonkawa, a bełkot jest lawendowy. Kwiatostan zawiera ciemnoczerwone wypustki i niebieskawe kwiaty.
2. Ehmeya musujące. Luźna rozeta składa się z pasowych blach z zaokrągloną końcówką i ząbkowaną krawędzią, ich szerokość wynosi około 6 centymetrów, a długość do 40 centymetrów. Liście mają zielonkawy kolor z niebieskawym nalotem. Na szczycie szypułki tworzy się kwiatostan, który składa się z ciemnoróżowych wypustek i kwiatów o koralowo-czerwonym odcieniu z niebieską końcówką.

Nawet w domu można spotkać holosteel echmeya, tailed (brodaty), pręgowany, kudłaty, zakrzywiony, dwurzędowy, Weilbach itp..

Tillandsia

Ten rodzaj roślin zielnych łączy około 500 gatunków. W warunkach naturalnych można je spotkać w Ameryce Północnej i Południowej. Większość gatunków takiej rośliny to epifity, ale są też litofity rosnące na kamieniach, a także gatunki lądowe. Niektóre gatunki są szeroko uprawiane w domu:

1. Tillandsia „Head of Medusa”. Ten typ jest najpopularniejszy, ma nietypowy kształt. Zewnętrznie krzew jest podobny do żarówki z liściastymi płytkami zamkniętymi u podstawy, które wyginają się na bok tylko w górnej części. Z reguły rozeta liściowa jest odwrócona, długość kwiatów w kolorze ciemnofioletowym wynosi około 3,2 cm, kształt kwiatostanu jest w kształcie palca lub liniowy.
2. Tillandsia niebieski. Blaszki liściowe są zakrzywione i wąskie, osiągają długość około 0,3 m. Brązowo-czerwona podstawa liści pokryta jest małymi łuskami. Gęsty kwiatostan ma eliptyczny kształt kolca, zawiera małe fioletowe lub niebieskie kwiaty, a także przylistki w kolorze różowym lub liliowym.

Tillandsia Duer, Linden, Sitnikovaya, Srebrzyste, Gardnera, Fioletowe itp. Są również uprawiane w pomieszczeniach..

Neoregelia

Jest to wieloletnia roślina zielna pochodząca z Kolumbii, Ekwadoru, Peru i Brazylii. Błyszczące i gładkie blaszki liściowe mają szeroki liniowy kształt przypominający pas; są kolczaste wzdłuż krawędzi. Na środku wylotu liście są często lawendowe lub białawe, a gdy krzew kwitnie, ich końce lub stają się całkowicie czerwone. Ze środka wylotu wyrasta racemiczny kwiatostan. Najpopularniejsze typy:

1. Neoregelia Carolina. Średnica lejkowatej, szeroko rozłożonej rozety osiąga około pół metra, zawiera błyszczące, bogate w zielone listki w kształcie języka, na krawędzi których znajduje się duża liczba cierni. Kiedy krzew kwitnie, górne płytki liści rozety zmieniają kolor na czerwony. W głębi rozety liściowej tworzy się prosty kwiatostan główkowaty, składający się z wypustek o mlecznozielonym kolorze i jasnoliliowych kwiatach, osiągających 40 mm długości. Istnieją odmiany, w których podłużne paski zieleni, różu lub bieli znajdują się na powierzchni liści.
2. Neoregelia tygrysia. W strukturze gęstej okrągłej rozety znajdują się języczkowe płytki liściowe ze spiczastym wierzchołkiem, wzdłuż krawędzi mają brązowe ciernie. Liście wyglądają bardzo efektownie ze względu na nieregularne brązowe paski, które znajdują się na jego powierzchni, u podstawy talerza są pokryte małymi łuskami. W skład prostego kwiatostanu wielokwiatowego wchodzą jasnofioletowe kwiaty i łopatki asymetryczne wypustki o jasnoczerwonym odcieniu w okolicy wierzchołka.

Inne typy są uprawiane w warunkach wewnętrznych: niebieska neoregelia, szampan, potomek, kilka kwiatów, piękny (inteligentny), ponury, marmurowy itp..