Bilbergia

Rodzaj bilbergia jest bezpośrednio związany z rodziną bromeliadów. Zrzesza około 60 gatunków różnych roślin epifitycznych i lądowych. Roślina ta pochodzi z subtropikalnych regionów Ameryki Południowej i Środkowej, gdzie często występują susze, a temperatury mogą się radykalnie zmieniać w ciągu dnia..

Z powodu długotrwałych susz roślina ta utworzyła luźną rurkową rozetę liściową, której zadaniem jest magazynowanie i zbieranie płynów. Liście liniowe, podobne do pasów są bardzo sztywne i mają małe ząbki lub kolce na krawędziach. Występują gatunki, których na powierzchni liści występuje woskowy nalot szarego koloru, który chroni bilbergię przed parowaniem wilgoci.

Roślina najpiękniejsza staje się w okresie kwitnienia, które obserwuje się dwa razy w roku, a mianowicie wiosną i jesienią. Kwiaty o różnych kolorach przymocowane są do długich szypułek wyrastających bezpośrednio ze środka rozety liści. Występują również duże przylistki o bogatym kolorze (często czerwone lub różowe), zbierane są w opadające kwiatostany w postaci ucha.

Roślina stale ma nowe pełzające boczne pędy podziemne lub nadziemne, a na ich końcach dochodzi do powstania młodych rozet liściowych. Pod koniec okresu kwitnienia wylot matki obumiera, aw nowym sezonie zaczynają kwitnąć już młode rośliny. Stopniowo rosnące bilbergia mogą tworzyć bardzo dużą kolonię, składającą się z wielu „potomstwa”.

Najczęściej uprawiane są warunki wewnętrzne opadająca bilbergia (nutans Billbergia), nazywane również Łzami Królowej. Roślina osiąga wysokość 35–40 centymetrów i ma zieloną rozetę liści. Łodyga kwiatowa wraz z kwiatostanem ma 20-30 centymetrów długości i jest pomalowana na różowo. W półotwartych, jasnozielonych kwiatach końcówki płatków są pomalowane na fioletowo. Roślina wyróżnia się jasnoróżowymi wypustkami.

Jest też bardzo popularny zebra bilbergia (Billbergia zebrina), który jest również bardzo popularny wśród hodowców bromeli. To dość duża roślina. Tak więc liście, które mają spektakularny kolor, osiągają 80 centymetrów długości. Są oliwkowozielone i mają szerokie, poprzeczne, srebrzyste pasy. Ma również niebieskie kwiaty i ciemnoczerwone wypustki..

Istnieją inne gatunki, które rosną w pomieszczeniach..

W przypadku niewielkich rozmiarów pomieszczenia można wziąć blok kory drzewa i zamocować go na półce lub ścianie.

Jedyną trudnością tej metody umieszczania jest utrzymanie niezbędnej wilgotności torfowca.

Oświetlenie

Ta roślina bardzo lubi światło, ale jednocześnie musi być rozproszona. Powinien być osłonięty od bezpośrednich promieni południowego słońca. Zaleca się umieszczenie okna na parapecie znajdującym się w zachodniej lub wschodniej części pomieszczenia. W północnej części pokoju bilbergia może nie mieć światła, co skutkuje brakiem kwitnienia.

Reżim temperaturowy

Dobrze się rozwija i rośnie w umiarkowanych temperaturach. Tak więc w okresie wegetacji powinien wynosić od 20 do 28 stopni. W okresie spoczynku roślinę należy umieścić w chłodnym (15-18 stopni). Konieczny jest dla niego okres odpoczynku, ponieważ dzięki chłodnemu powietrzu stymulowany jest rozwój pąków kwiatowych.

Bilbergia nie boi się przeciągów i może wytrzymać temperatury do 2-3 stopni (przez krótki czas). Należy jednak pamiętać, że gdy kwiat jest przechowywany w temperaturze 10-12 stopni, zwykle choruje.

Jak podlewać

W ekstremalnych upałach roślinę należy regularnie i obficie podlewać. Gleba powinna być stale lekko nawilżana. Ale jednocześnie upewnij się, że w ziemi nie ma stagnacji cieczy. W okresie spoczynku podlewanie przeprowadza się po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby.

W okresie wiosenno-letnim podczas podlewania płyn wlewa się bezpośrednio do lejka do liści, ale jeśli temperatura w pomieszczeniu jest mniejsza niż 20 stopni, należy tę wodę usunąć. Zimą rozety liściowe muszą być suche. Zabrania się również wlewania płynu do lejka po zakończeniu okresu kwitnienia, ponieważ może to prowadzić do gnicia wylotu liści.

Po umieszczeniu na "drzewie bromelium" podlewanie przeprowadza się po całkowitym wyschnięciu torfowca. Roślinę należy usunąć, a mech opuścić na jedną trzecią godziny w misce z wodą. Po odczekaniu, aż nadmiar wody spłynie, bilbergia musi zostać przywrócona na swoje miejsce.

Musisz go podlewać wyjątkowo miękką i osiadłą wodą przez co najmniej 1 dzień. Możesz również zagotować i schłodzić wodę przed podlaniem lub dodać do niej kwas cytrynowy lub octowy..

Wilgotność

Roślina potrzebuje dużej wilgotności (około 70-80 procent). Wiosną i latem, a także gdy temperatura w pomieszczeniu jest zbyt wysoka, kwiat należy systematycznie nawilżać. Ponadto, aby zwiększyć wilgotność, można wlać ekspandowaną glinę na paletę i wlać trochę wody (jest ona regularnie wylewana).

Nie zaleca się opryskiwania rośliny podczas kwitnienia, ale dzieje się tak, ponieważ wilgoć, która dostanie się na płatki, może spowodować pojawienie się na nich plam.

Mieszanka ziemi

Prawie każda gleba nadaje się do sadzenia bilbergii, o ile jest przepuszczalna dla wody i powietrza, a także dość luźna. Tak więc gotową mieszankę gleby można kupić w sklepie. Aby stworzyć odpowiednią mieszankę własnymi rękami, musisz połączyć torf, liść i próchnicę, pobrane w równych proporcjach, a także wlać do niej trochę piasku i posiekanego mchu. Nie zapomnij o dobrej warstwie drenażowej.

Ten kwiat dobrze rośnie w hydroponice.

Nawóz

Opatrunek górny przeprowadza się w okresie wegetacji 2 razy w miesiącu. W tym celu nawozy są używane do bromeli. Możesz również wziąć nawóz do storczyków lub kwitnących roślin domowych (zastosuj ½ części zalecanej dawki wskazanej na opakowaniu).

Konieczne jest podawanie nawozów zawierających niezbyt duże ilości azotu, ponieważ może to spowodować śmierć kwiatu.

Jak przeszczepić

System korzeniowy Bilbergii jest mały i rośnie bardzo wolno, pod tym względem przeszczep przeprowadza się tylko wtedy, gdy jest to konieczne (jeśli korzenie nie pasują do doniczki). Zarośnięta roślina jest z reguły oddzielana podczas przeszczepu i sadzona w różnych doniczkach.

Doniczka jest niska i szeroka.

Metody reprodukcji

Bilbergia rozmnaża się najlepiej i najszybciej u potomstwa, które jest zwykle obfite na roślinie matce. Kwitnienie u młodych roślin następuje po 2 lub 3 latach. Można również podzielić dorosłą roślinę. Z reguły kwiat wyhodowany z delenki kwitnie już w przyszłym roku.

Najdłużej i najtrudniej rośnie z nasion. Musisz więc wykiełkować nasiona przy użyciu specjalnej technologii, a także uprawiać sadzonki.

Szkodniki

Mszyce mogą się osiedlić, wełnowca, łuski owadów lub przędziorków. Zainfekowaną roślinę należy potraktować specjalnym środkiem owadobójczym (na przykład aktynicznym).

Możliwe trudności

1. Końce liści zaczynają wysychać - w lejku nie ma płynu.
2. Rozeta liści rozpada się i luźno - brak światła.
3. Na liściach tworzą się jasnobrązowe plamy - z powodu bezpośredniego nasłonecznienia.
4. Rozeta liści nie kwitnących bilbergii - gleba jest podmokła.

Recenzja wideo