Zdjęcia i opisy gatunków guzmania

Na wyspach Karaibów, w krajach Ameryki Południowej i Środkowej, dzięki wieloletniej pracy botaników odkryto i opisano tysiące gatunków dzikich roślin.. Guzmania, fot

który zachwyca soczystością zieleni i chwytliwymi sułtanami nad rozetami, jest rdzennym mieszkańcem regionu tropikalnego. W naturze występuje około 130 odmian roślin zielnych, różniących się rozmiarem, kształtem i kolorem przylistków otaczających drobne, niepozorne kwiaty.

Zmiana koloru liści w centrum rozety lub szypułki wznoszącej się ponad zieleń jest pewnym znakiem zbliżającego się kwitnienia - kulminacji i końca życia guzmania. Po uschnięciu kwiatów roślina sama umiera, ale to nie powstrzymuje hodowców kwiatów, podbitych pięknem tropikalnego gościa. Niektóre gatunki guzmania stały się popularnymi roślinami domowymi i są z powodzeniem uprawiane w kulturze doniczkowej..

Dzikie odmiany zdobią południowe otwarte przestrzenie wszystkimi odcieniami czerwieni, pomarańczy i rzadziej żółci. A w sztucznie hodowanych odmianach i mieszańcach gama jest znacznie szersza. Fani kwiaciarstwa w pomieszczeniach podziwiają, jak sułtani rozwijają się nad rozetami nie tylko w odcieniach czerwieni, ale także w odcieniach fioletu i bzu. Są nawet rośliny z białymi i dwukolorowymi wypustkami..

Guzmania lingulata (Guzmania lingulata)

W domu najczęściej można spotkać trzcinę Guzmanię. Gatunek naturalny to wyraźny epifit z małymi, raczej słabymi korzeniami i rozetą bez łodygi. Oprócz roślin o zielonych, wydłużonych liściach, w naturze i uprawnych nasadzeniach występują różnorodne okazy.

Podobnie jak wiele bromeliów, trzcina guzmania aktywnie wykorzystuje ujście wody i pożywienia. Kiedy roślina ma zakwitnąć w wieku 2 lat, szersze i krótsze liście nabierają jasnego koloru, a w kątach tworzą się nieokreślone kwiaty. W pełni otwarte przylistki tego typu guzmania są koloru czerwonego, a same kwiaty są żółte.

Dekoracyjność rośliny utrzymuje się do 15-18 tygodni, następnie usycha cała środkowa część guzmania, a życie rośliny trwa nadal dzięki rozwojowi rozet podstawowych córek.

Obecnie stworzono kilka grup odmian, które jednoczą rośliny:

• o bardziej zwartej niż naturalna formie;
• z jasnym, niezwykłym kolorem przylistków;
• kwitnienie o różnym czasie trwania;
• z liśćmi z naprzemiennymi zielonymi i białymi paskami.

Wśród popularnych odmian oferowanych przez hodowców roślin domowych są Tempo guzmania i Rondo guzmania. Pod takimi nazwami kryją się duże odmiany uzyskane na bazie trzciny Guzmania.

Jeśli chcesz uzupełnić swoją kolekcję roślin domowych miniaturową rozetą z czerwono-pomarańczowym sułtanem na górze, kwiaciarnia powinna zwrócić uwagę na Guzmania minor lub Guzmania lingulata var. Mniejszy. Jest to wytrzymała hybryda, która kwitnie od lutego do połowy lata i jest bardzo łatwa w uprawie na wąskich parapetach miejskich. Miniaturowe rośliny z grupy odmian Rondo będą oferowane w specjalistycznym sklepie pod nazwą "Guzmania minor Rondo".

Guzmania trzcina var. lingulata jest większa niż pokazana na zdjęciu Guzmania minor. Ale główną cechą tej rośliny nie jest wielkość, ale piękny różowy odcień przylistków, wznoszących się wysoko ponad zielenią..

Jeśli na ladzie kwiaciarni znajdują się choćby rzędy roślin tropikalnych różniących się jedynie kwiatami sułtanów, kupujący miał świetną okazję do wybrania najlepszego z okazów Mix Guzmania. Pod tą nazwą handlową do sprzedaży trafiają mieszańce Guzmania lingulata z żółtymi, bordowymi, szkarłatnymi lub różowymi wypustkami..

Ponieważ na zdjęciu mieszanka guzmania została wyhodowana specjalnie do amatorskiej uprawy kwiatów, rośliny takie są doskonale przystosowane do trzymania w domu. Są bezpretensjonalne i bardzo atrakcyjne..

Guzmania Ostara

Guzmania to plastyczny materiał w rękach doświadczonych hodowców. Dzięki skrzyżowaniu trzciny Guzmania z gatunkiem Guzmania witmackii hodowcy kwiatów mogli podziwiać ciemnoczerwone fontanny ponad rozetami błyszczących zielonych liści. Ta spektakularna roślina otrzymała własną nazwę Ostara Guzmania. Dekoracyjność kultury utrzymuje się przez sześć miesięcy, ale kulturę można wznowić, sadząc małe rozety, które pojawiają się u podstawy okazu rodzicielskiego.

Guzmania blood red (Guzmania sanguinea)

Przedstawiona na zdjęciu guzmania wyróżnia się wśród roślin pokrewnych tym, że zmiana odcienia podczas kwitnienia dotyczy nie tylko krótkich przylistków, ale prawie całej rozety. Staje się szkarłatny, purpurowy lub ciemnoróżowy i dotyczy to zarówno zielonych, jak i barwnych okazów czerwonej guzmania.

W samym środku wylotu widać biało-żółte kwiaty rośliny. Dosłownie unoszą się, ponieważ centralny lejek jest często prawie całkowicie wypełniony wilgocią. W tej niezwykłej postaci guzmania utrzymuje się od kwietnia do sierpnia, po czym umiera.

Przedstawiona na zdjęciu guzmania odmiany trójkolorowej to jasna roślina ozdobna. Kultura zawdzięcza swoją nazwę kontrastowemu połączeniu czerwieni, bieli i zieleni na gęstych, soczystych liściach. Żółte kwiaty są ukryte w rdzeniu i są praktycznie niewidoczne.

Mozaika Guzmania (Guzmania musaica)

Guzmania mozaikowa różni się od już opisanych gatunków gęstszym ulistnieniem, na którym wyraźnie widoczne są poprzeczne pasy o różnej intensywności.

Kwiatostan pojawia się na wysokiej, pojedynczej szypułce, która wznosi się nad rozetą do 1 metra średnicy. Ten typ guzmania jest mniej zależny od opadów deszczu, dobrze zakorzeniony w glebie i otrzymuje składniki odżywcze z gleby..

Gusmania Konifera (Guzmania conifera)

Widząc tylko raz kwitnienie, jak na zdjęciu, iglastej guzmania, nie można zapomnieć o tej roślinie. Dzięki czerwono-pomarańczowemu stożkowi w kształcie stożka na szczycie zwartej, wyprostowanej lub nachylonej szypułki, roślinę można zobaczyć z daleka nawet w tropikach Peru i Ekwadoru, gdzie ten spektakularny gatunek występuje w przyrodzie. Kształt kwiatostanu nadał roślinie specyficzną nazwę i zadecydował o jej nieustającej popularności wśród hodowców kwiatów..

Jeśli zamierzasz uzupełnić kolekcję konifer guzmania, miłośnik upraw indoor powinien wiedzieć, że jest to jedna z największych odmian uprawianych w domu..

Kwiaty pomarańczowoczerwone, stosunkowo duże jak na rośliny tego rodzaju. Dzikie okazy to duże epifity zamieszkujące gałęzie i pnie drzew. Takie zachowanie wiąże się z koniecznością odbioru światła słonecznego i mocy. Ponadto ten typ guzmania nie jest pasożytem. Wszystko, czego potrzebuje, dostaje od opadów atmosferycznych, niewielkich nagromadzeń gleby na gałęziach i powietrza atmosferycznego..

Guzmania monostachia

Jeden z najpiękniej kwitnących gatunków guzmania nazywany jest jednym kolcem ze względu na zewnętrzne cechy kwiatostanu tej dużej rośliny epifitycznej. Szypułka, pokryta krótkimi wypustkami, jest zielona w dolnej części, ale zmienia kolor na czerwony lub pomarańczowy u góry. Białe kwiaty są wyraźnie widoczne spod wypustek w kształcie klina. Gęsta rozeta liściowa utworzona z wydłużonych zielonych liści, których kolor w dolnych rzędach jest znacznie jaśniejszy niż w środku.

Gdy guzmania kwitnie i zapyla się, jak na zdjęciu, pod zielonymi lub pstrokatymi przylistkami powstają małe czubate skrzynki z owocami.

Guzmania alba z pojedynczym kolcem to zaskakująco wdzięczna roślina o zielonych, monochromatycznych liściach i wysokich kwiatostanach, które zmieniają kolor z zielonego na prawie biały od podstawy do góry. Małe kwiaty pod krótkimi wypustkami są również białe.

Guzmania Nicaraguensis

Średniej wielkości gatunek guzmania jest idealny do trzymania w pomieszczeniach. Roślina ma zwartą rozetę o gładkich, jasnozielonych liściach i wyprostowanym kwiatostanie w kształcie kolca o jasnym szkarłatnym kolorze. Z tyłu podstawa liści ma brązowy lub fioletowy odcień. Kwiaty cytrynowożółte osadzone są na krótkich ogonkach i są wyraźnie widoczne nad wypustkami. Kwitnienie jest stosunkowo krótkie i występuje w miesiącach wiosennych..

Wideo - wszystko o guzmania