Uprawiamy rabarbar na naszej stronie: podstawy kompetentnej pielęgnacji

Jestem ogrodnikiem z wieloletnim doświadczeniem, moja pasja do hodowli różnych roślin zaczęła się kilkadziesiąt lat temu. Przez lata obok mnie istniało kilka roślin..

Niektóre kultury pojawiały się i znikały po jednym sezonie, podczas gdy inne były zawsze stałymi mieszkańcami mojej witryny. Z całą pewnością mogę przypisać rabarbar do jednej z tych kultur..

Ta bezpretensjonalna bylina jest całkowicie niewymagająca warunków przetrzymywania i przy należytej staranności rośnie w tym samym miejscu przez długi czas. Ponadto jest wartościowym produktem spożywczym, smacznym i pożywnym..

Roślina kwitnie niepozornymi małymi kwiatami zebranymi w wiechę o białawym lub zielonkawym kolorze, czasami zdarzają się okazy o różowych lub czerwonych kwiatach. Kultura jest uprawiana ze względu na soczyste, mięsiste łodygi o przyjemnym kwaśnym smaku. Mogą mieć do 80 cm długości i 4 cm szerokości.

Liście i ogonki rabarbaru zawierają duże ilości kwasu jabłkowego, który nadaje im charakterystyczny smak oraz substancje gorzkie i żywiczne. Pod względem wartości odżywczej i składu produkt ten przypomina jabłka.

W zielonych sałatkach szpinak zastępowany jest świeżymi ogonkami, z nich przygotowuje się niezwykły dżem, kompoty, nadzienie do pieczenia i kandyzowane owoce. Z soku otrzymuje się wino. Liście są dobrym dodatkiem do diety zwierząt gospodarskich. Pożyteczne właściwości mają również suche kłącza rabarbaru..

Jako kultura żywieniowa jest hodowanych kilka jej odmian, wyróżnia się również gatunki dekoracyjne i lecznicze. Ze względu na odporność na zimno i cień rabarbar rośnie bez izolacji w prawie wszystkich regionach kraju.

Już pierwsze upały sprawiają, że roślina budzi się i zaczyna rosnąć, na samym początku lata rozpoczyna się okres kwitnienia. Rabarbar preferuje obfite karmienie, dzięki czemu może rosnąć i rosnąć w jednym miejscu przez kilkanaście lat.

Metody i terminy uprawy

Rabarbar rozmnaża się, dzieląc krzew, nasiona i sadzonki. Spośród nich pierwszy jest preferowany, ponieważ w tym przypadku krzewy całkowicie zachowują cechy odmiany i znacznie szybciej wchodzą w sezon owocowania.

Krzewy nasienne zaczynają owocować dopiero w drugim lub trzecim roku po siewie - a sam proces jest dość pracochłonny. Ponadto okazy wyhodowane z własnego materiału nasadzeniowego są podatne na bieganie..

Sadzenie lepiej rozpocząć jesienią:

1. Części kłączy sadzi się po zażółceniu liści rabarbaru - we wrześniu-październiku;
2. Nasiona pod koniec października lub na początku listopada.
3. Sadzenie w okresie kwiecień-maj jest dopuszczalne, a nasiona do sadzonek można wysiewać w marcu.

Brak liści pozwala nie marnować zapasów składników odżywczych na ich utrzymanie, roślina zapuszcza korzenie i dopiero wtedy zaczyna rosnąć zielona masa.

W miesiącach letnich sadzonki lub młode rośliny z ziemistym aparatem grudkowym lub liściowym sadzi się bez podziału. Do całkowitego ukorzenienia rabarbaru należy chronić przed słońcem.

Uprawa rabarbaru z nasion

Nie jest to najlepsza metoda hodowli rabarbaru, używają jej, gdy mieszkańcy lata po raz pierwszy sadzą tę uprawę na swoim terenie, a także, jeśli chcą, rozpoczynają nową odmianę.

Siew zimą uważany jest za najprostszy. Ponieważ roślina ta nie boi się mrozów i surowych zim, można bezpiecznie sadzić suche nasiona w glebie, zaizolować je warstwą ściółki i spokojnie czekać na wiosnę.

Wiosenna metoda sadzenia wymaga pewnych przygotowań, aby przyspieszyć proces kiełkowania:

• Do filiżanki wlewa się trochę wody, rozpuszcza się w niej stymulant wzrostu, można go zastąpić sokiem z aloesu, a materiał nasadzeniowy moczy się przez dwa dni.
• Następnie nasiona zawija się w wilgotną szmatkę i przechowuje w lodówce przez dziesięć dni..
• Następnie są przenoszone do ogrzewania do kiełkowania..
• Wyklute nasiona są zakopane w ziemi.

Ze względu na rozwarstwienie sadzonki pojawiają się dwukrotnie szybciej niż zwykle, po 7-10 dniach.

Wysiew rabarbaru na sadzonki

Najlepiej sadzić rabarbar na sadzonki w połowie marca. Małe pojedyncze doniczki lub wspólny pojemnik wypełnia się żyzną glebą i sadzi w nich nasiona. Następnie musisz dostarczyć kiełki:

• Regularne opatrunki - dwa razy w miesiącu podlewane są kompleksami mineralnymi;
• Podlewanie, gdy gleba wysycha;
• Oświetlenie przez dziesięć godzin.

Kiedy kiełki zdobędą parę prawdziwych liści, można je wysiać do oddzielnych pojemników, jeśli wcześniej posadziłeś je we wspólnym pudełku. Na tydzień przed przeniesieniem roślin na otwarty teren zaczynają twardnieć.

Wysiew nasion w otwartym terenie

Wysiew rabarbaru w gruncie przeprowadza się od kwietnia do początku czerwca, kiedy powietrze ogrzewa się do 16-20 stopni Celsjusza. Rowki wykonuje się w odległości 25 cm od siebie, a nasiona sadzi się w odległości 3 cm od siebie. Rośliny przesadza się po pojawieniu się 2-3 liści w odstępie 20 cm.

Podział kłączy rabarbaru

Uprawiany w ten sposób rabarbar zacznie owocować już rok wcześniej. Wystarczy mieć na swojej stronie zdrowy krzew macierzysty - delenki łatwo i szybko się zakorzenią. Dorosły krzew może dać nawet kilkanaście nowych roślin.

Do hodowli należy wyselekcjonować rośliny mateczne w wieku 4-5 lat, na których wyrosła większa liczba aparatów liściowych z grubymi ogonkami i nie wydzielają szypułek. Wskazane jest, aby przygotować je do podzielenia z wyprzedzeniem, bez ich zbierania..

Przeszczep rozpoczyna się we wrześniu-październiku po żółknięciu liści lub wczesną wiosną, jeszcze przed przebudzeniem pąków (jest to około kwietnia-maja).

Cały krzew lub tylko jego część jest ostrożnie usuwana z ziemi. Następnie zaostrzoną łopatą lub nożem odetnij odpowiednią część - powinna mieć dobrze rozwinięty system korzeniowy i 1-3 pąki wzrostu.

Przeniesienie: z przygotowania do schematu sadzenia

Rabarbar nie należy do upraw wymagających żyzności gleby. Chociaż ogrodnicy osiągają najlepsze wyniki na dobrze nawożonych, uprawianych obszarach, najlepiej jest ze wszystkich gliniastych lub piaszczystych glin..

W okresie wegetacji roślina potrzebuje dużo wilgoci, chociaż jej nadmiar negatywnie wpływa na samopoczucie krzewu. Dlatego lądowanie na obszarach często zalewanych, a także w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych jest wykluczone.

Rabarbar dobrze znosi częściowe zacienienie, ale przy dobrym oświetleniu krzewy rozwijają się znacznie aktywniej i dają wczesne zbiory.

Idealnymi poprzednikami tej kultury są kapusta, ziemniaki i ogórki; sadzenie po marchwi, burakach, pietruszce, selerze daje dobre rezultaty. Ale po szczawiu sadzenie rabarbaru nie jest tego warte..

Łóżka do sadzenia rabarbaru są przygotowywane z wyprzedzeniem, nie mniej niż dwa do trzech tygodni wcześniej..

Aby przygotować miejsce dla rabarbaru, na każdy metr kwadratowy wprowadza się półtora wiadra torfu, materii organicznej, kompostu i humusu. Dopuszczalne jest również nawożenie świeżym obornikiem. Jeśli gleby są kwaśne, można je wcześniej zwapnić, jeśli są ciężkie i gliniaste, łatwiej jest to zrobić, dodając piasek lub trociny.

Pod rabarbarem dodaje się kompleksy mineralne: 30 gramów mocznika i chlorku potasu oraz 60 gramów superfosfatu na kwadrat powierzchni. Nawozy mineralne można zastąpić zwykłym popiołem. Po zapłodnieniu glebę wykopuje się jak najgłębiej i wyrównuje.

Schemat sadzenia rabarbaru

Zakup materiału do sadzenia i zejście na ląd odbywa się tego samego dnia. Odmiany o średnim wzroście są umieszczane w odległości pół metra od siebie, a między wysokimi krzewami odchodzą od 0,7 do 1 metra.

Podczas sadzenia jesienią kłącze jest pogłębione tak, aby pąk wzrostu znalazł się na głębokości 3 cm od poziomu gruntu. Następnie glebę zagęszcza się i przykrywa dziesięciocentymetrową warstwą torfu. Dzięki temu zdarzeniu gleba zamarza na płytszą głębokość, co oznacza, że ​​wraz z nadejściem ciepła narastanie aparatu arkuszowego następuje znacznie szybciej.

Do sadzenia wiosennego rabarbar można sadzić z pogłębianiem lub bez. Po tym, jak roślina jest dobrze podlana i ściółkowana, aby zatrzymać wilgoć przez dłuższy czas (jednak warstwa ściółki powinna być o połowę mniejsza).

Zasady pielęgnacji rabarbaru

Aby rabarbar dawał dobre zbiory przez wiele lat, potrzebuje odpowiedniej pielęgnacji:

• Przez cały sezon wegetacyjny odbywa się pielenie i spulchnianie, dzięki czemu miejsce pozostaje wolne od chwastów, a wilgoć i tlen swobodnie spływają do korzeni. Szczególnie potrzebują tego młode krzewy rabarbaru. Mechaniczną uprawę gleby przeprowadza się po nawadnianiu i opadach.
• Rabarbar jest regularnie podlewany, co zapobiega zarówno całkowitemu wysychaniu gleby, jak i jej podlewania. Ściółkowanie to dobry sposób na dłuższe zatrzymywanie wilgoci..
• Roślinę posadzoną nasionami nawozi się dwukrotnie. Pierwszy raz tydzień po wykiełkowaniu, drugi trzy tygodnie po przerzedzeniu nasadzeń.
• Dorosłe osobniki są karmione wiosną, zanim liście odrosną. Dalej po pierwszych zbiorach i po raz trzeci pod koniec lipca. Humus i kompost są dodawane do rabarbaru co trzy lata.

Jako nawóz stosuje się roztwór obornika drobiowego, dziewanny, naparu z popiołu lub ziół. Jeśli stosuje się kompleksy mineralne, dodaje się do nich azotan. Roślina ta jest ceniona za dużą ilość masy liściowej, dlatego potrzebuje dużej ilości azotu. Nawóz z grabiami jest osadzony w ziemi i dobrze rozlany wodą.