Jedna z najlepszych odmian uralu - gruszka larinskaya

Czym jest ogród bez gruszki? Nawet ci ogrodnicy, którzy nie są zbyt zainteresowani gruszką, jako kulturą ogrodniczą, co najmniej jednym drzewem, ale posadzili.

Gruszka jest nadal gorsza pod względem popularności od jabłoni, wynika to z braku świadomości ogrodników na temat nowych osiągnięć hodowlanych, już dawno przestała być kapryśnym południowcem.

Ogrodnicy mają do wyboru ponad 200 odmian o różnorodnych cechach - sadzić, nie lenić się, a od połowy lata do marca na stole będą się pysznić wspaniałe owoce.

Gruszka Larinskaya nie potrwa do marca, ale bez niego wystarczą odmiany zimowe - opis odmiany, zdjęcia owoców i recenzje ogrodników w dalszej części artykułu.

Do jakiej gruszki należy ta odmiana??

Odmiana gruszki Larinskaya - jesień, zbiory powinny być w pierwszej połowie września, jest przechowywany przez kilka miesięcy, bardziej słuszne jest powiedzenie - dojrzewa.

Gruszki są jasnozielone w momencie zbioru, podczas przechowywania kolor zmienia się na jasnożółty, soczystość owoców nie spada, smak znacznie się poprawia, staje się słodszy.

Ten smak jest zwykle nazywany deser. Komora nasienna jest mała, bulwiasta, otwarta, nasiona są małe, brązowe.

Gruszki mogą pochwalić się również doskonałym smakiem Elena, Wierny, Wiktoria, Forest Beauty i Moskale.

Kształt owocu jest okrągły, gruszkowaty, waga do 200 gramów przy dobrej pielęgnacji, a średnio - 140-150 gramów z wydajnością 50 kilogramów na drzewo rocznie.

Do odmian o wysokiej wydajności należą również: styczeń, Yakovlevskaya, Cudowna kobieta, Firewoman i Rogneda.

Historia hodowli i region lęgowy

Odmiana gruszki Larinskaya - forma hybrydowa między odmianami Ulubiony Clapp i Gruszka Ussuriyskaya 41-15-9, uzyskany przez hodowców z Południowego Uralu Badawczego Instytutu Ogrodnictwa i Uprawy Ziemniaków. Zawarte w państwowym rejestrze Uralu. 
Odmiana gruszki Larinskaya - w dalszej części artykułu zdjęcie owocu i opis wyglądu drzewa.

Zdjęcie

Wygląd

Grusza ma duży wigor, około 6 metrów, jego potężna korona ma niezwykły wygląd, gałęzie wyrastają z pnia pod kątem prostym, w razie potrzeby wygięte, wierzchołki skierowane ściśle do góry (rzadka cecha gruszki), pień nie jest nadmiernie sękaty.

Duży liść, kwiaty białe, pachnące, odmiana szybko rosnąca, pierwsze owoce pojawiają się na pięcioletniej roślinie.

Należy zauważyć bezpretensjonalność odmiany Larinskaya.

Wysoka odporność na bardzo niskie i bardzo wysokie temperatury, łatwa tolerancja na suszę, odporność na parcha, roztocza żółci gruszki, zaraza ogniowa sprawia, że ​​ta odmiana jest atrakcyjna dla ogrodników.

Wybór miejsca lądowania

Posadzić młodą roślinę na stanowisku wiosną lub jesienią - nie ma zasadniczej różnicy, warunki w jakich spadnie sadzonka są ważniejsze niż czas jej „zasiedlenia”.

Gruszki nie można uznać za wybredną roślinę, ale podobnie jak każdy inny gatunek ma swoje własne preferencje i należy je wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do sadzenia, w przeciwnym razie nie zobaczysz dobrych zbiorów.

Drzewo jest potężne, z wiekiem korona odmiany Larinskaya rozszerza się, a ponieważ gruszka Larinskaya nie toleruje bliskiej odległości, musisz wybrać miejsce na jej lądowanie z dala od budynków, ogrodzeń i roślin, które mogłyby z nim konkurować.

Dla normalnego wzrostu i owocowania gruszki potrzebuje dużo światła słonecznego, przy jej niedoborze drzewo nie nabiera pełnego wzrostu, owoce są drobne, kwaśne, słabo napigmentowane, korona drzewa powinna być dobrze wentylowana, jest to konieczne do zapobiegania chorobom grzybiczym.

Z tego wszystkiego wynika, że ​​na gruszkę musisz wybrać wolne, dobrze wentylowane i dobrze oświetlone miejsce.

Gruszka nie jest zbyt wybredna w składzie gleby, gorzej rośnie na ciężkich glinach, ale każdą glebę można uszlachetnić podczas sadzenia rośliny.

Wybierając miejsce, należy zwrócić uwagę na to, że dobre zbiory są możliwe tylko wtedy, gdy w pobliżu rosną inne gruszki.

Najlepszymi zapylaczami dla odmiany Larinskaya są następujące odmiany: Severyanka i Fantastyczny.

Lądowanie

Konieczne jest sadzenie gruszki Larinskaya, biorąc pod uwagę jej wielkość, w odstępach 6 na 4 metry, głębokość dołu do sadzenia powinna wynosić nie mniej niż 1 metr, a średnica - 80 na 80 centymetrów.

Podczas kopania dołka górna warstwa gleby, ponieważ jest bardziej żyzna, musi być oddzielona od mniej żyznego dna.

Wierzchnia warstwa gleby ostrożnie zmieszany z dużym wiadrem próchnicy, 1 szklanką superfosfatu, 0,5 szklanki soli potasowych i łopatą z popiołu drzewnego.

Taka ilość materii organicznej wystarcza na 3 lata, a nawozy mineralne można stosować w ciągu roku, jeśli spowolni się wzrost młodej rośliny.

Na środku dna sadzonki układa się kopiec, system korzeniowy sadzonki jest równomiernie rozłożony na zboczach, bardzo dobrze, jeśli w sadzenie zaangażowane są dwie osoby - jedna trzyma sadzonkę we właściwej pozycji, a drugi delikatnie wypełnia dziurę, nieustannie ubijając ziemię.

Korzenie muszą mieć kontakt z ziemią, poduszki powietrzne doprowadzą do zgnilizny korzeni i śmierci rośliny.

Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się 5 centymetrów nad poziomem gleby, podczas podlewania gleba osiądzie, a szyjka korzeniowa znajdzie się we właściwym miejscu.

Przed podlaniem z mniej żyznej gleby odłóż na bok podczas kopania dołka, konieczne jest wykonanie wałka wzdłuż krawędzi dołu do sadzenia, aby woda nie rozprzestrzeniała się podczas nawadniania, jedna sadzonka potrzebuje 2 wiader wody, wodę należy dodawać stopniowo, w miarę jej wchłaniania.

Im młodsza sadzonka, tym szybsze jest ukorzenienie sadzenie najlepiej nadaje się do sadzonek w wieku 1 i 2 lat.

Zakończ wejście na pokład wbijanie kołka w otwór do sadzenia, znajduje się w pobliżu sadzonki, ale w takiej odległości, aby nie przeszkadzać w jej wzroście, roślina jest luźno przywiązana do kołka.

Sznurek nie powinien ściśle przylegać do pnia i przeszkadzać w jego szybkim wzroście. Lepiej jest sadzić gruszkę wiosną, młoda roślina w okresie wegetacji ma czas na zakorzenienie się i przygotowanie do zimy.

Rośliny zakupione jesienią należy przekopać do rowów, pozostawiając pień i koronę na powierzchni, ustawiając je pod kątem 45 stopni.

Przycinanie

Sama gruszka tworzy koronę, ale lepiej nie pozwolić, aby ten proces przebiegał i wprowadzać własne poprawki. W przypadku, gdy sadzonka ma rok, skrócić do 1 metra, nerki poniżej 50 centymetrów, usunąć.

Dwuletnią sadzonkę należy skrócić jedną trzecią ich długości, aktywuje to rozwój systemu korzeniowego młodej rośliny i przyspiesza jej wejście w fazę owocowania.

W drugim roku po posadzeniu jednoroczniak, który wyrósł gałęzi, skraca się o jedną trzecią, a poprzedni dwa lata potrzebuje tylko przycinania sanitarnego i naprawczego.

Od trzeciego roku życia gruszka corocznie przechodzi przycinanie sanitarne, który stopniowo, w miarę starzenia się drzewa, jest zastępowany sanitarnym środkiem przeciwstarzeniowym.

Podczas przycinania gruszki przestrzega się zasad wspólnych dla wszystkich roślin, podczas przecinania węzła nie powinno być konopi, korę w miejscu cięcia piłą czyści się ostrym nożem, miejsce cięcia piłą powinno wyglądać schludnie, nie dla urody oczywiście - dla zdrowia rośliny im mniej uszkodzeń, tym roślina łatwiej zniesie przycinanie, tym szybciej zarośnie rany.

Wszystko nacięcia o średnicy większej niż 1,5 cm należy zamalować olejem lnianym lub farbą olejną. Korona gruszek odmiany Larinskaya ma z natury średnią gęstość, co znacznie upraszcza przycinanie.

Podlewanie

Po wylądowaniu młoda roślina wymaga stałego monitorowania wilgotności gleby i podlewane w razie potrzeby, dobrze ukorzeniona roślina jest podlewana podczas długotrwałej suszy, ale nie częściej niż raz w miesiącu, podlewaniu towarzyszy nawożenie, ponieważ ich asymilacja bez wystarczającej wilgoci jest trudna.

Odmiana Larinskaya odporna na suszę, dobrze znosi wysokie temperatury i w stanie dorosłym podlewanie nie jest konieczne, a nawożenie nawozami mineralnymi można wykonać metodą dolistną.

Top dressing

Młoda roślina potrzebuje bogatej diety, a nawozy stosowane podczas sadzenia wystarczą na kilka lat, brak składników odżywczych natychmiast stanie się zauważalny poprzez spowolnienie wzrostu pędów.

Jeśli roślina rozwija się normalnie, nie spiesz się, aby ją nakarmić., nadmiar organicznych lub azotowych nawozów mineralnych powoduje przyspieszenie wzrostu, co przyczynia się do wydłużenia pędów, zmniejszenia tempa ich dojrzewania, pogrubienie korony wierzchołkami i nadmiar potasu, fosforu i innych substancji prowadzi do zatrucia organizmu rośliny, pojawiają się różnego rodzaju nieprzyjemne objawy, podobne do chorób.

Nauka nie stoi w miejscu i ciekawy, skuteczny rozwój naukowców staje się coraz bardziej rozpowszechniony, a wśród nich - dokarmianie dolistne. Opatrunek dolistny ma na celu zwiększenie odporności rośliny, zwiększenie plonu i poprawę jego jakości.

Opryskiwanie można prowadzić jednocześnie z profilaktycznym leczeniem środkami owadobójczymi, opracowano preparaty do dokarmiania dolistnego i są one już wystarczająco produkowane, aby znaleźć właściwy, spełniający Twoje wymagania.

Częściej niż inni ogrodnicy używają narkotyków: Ecolist, Adobe, Kristalon, Salubor i tym podobne.

Opieka

W pierwszych latach życia sadzonki są szczególnie wrażliwe i wymagają stałej pielęgnacji..

Podlewanie, pielenie, poluzowanie koła pnia przeprowadza się przez cały okres wegetacyjny, jesienią kręgi pnia należy wykopać na płytką głębokość, a wraz z początkiem owocowania kręgi pnia należy puszkować i pielenie zastąpić koszeniem trawę w razie potrzeby.

Młode drzewa mogą przyciągać gryzonie zimą, jesienią konieczne jest związanie pni pokryciem dachowym, gałęziami świerkowymi lub inne materiały, które nie mogą uszkodzić myszy i zajęcy.

W miarę dorastania znika potrzeba stosowania tego środka ochronnego, drzewo buduje mocną korę, ale w miarę dorastania gromadzą się na nim martwe, popękane fragmenty.

Stają się rajem dla wszelkiego rodzaju szkodników i zarodników patogenów., mchy i porosty osadzają się na martwym drewnie. Taka sytuacja jest nie do przyjęcia., pnia i gałęzie szkieletowe muszą być poddawane corocznej wiosennej renowacji.

Używanie skrobaczki lub metalowej szczotki, która nie uszkadza rośliny, delikatnie usuń wszystko, co jest niepotrzebne dla żywej kory, możliwy uszkodzenia traktujemy siarczanem żelaza do dezynfekcji, ostrożnie usuwamy śmieci i palimy.

Wybiel pień i gałęzie szkieletowe mieszanką wapno i glina w równych częściach z dodatkiem 100 gramów siarczanu żelazawego, jeśli to możliwe, dodaj trochę dziewanny, kompozycja powinna mieć konsystencję płynnej śmietany.

Ta kompozycja została przetestowana przez więcej niż jedno pokolenie ogrodników i nie potrzebuje reklamy.. Prace te należy wykonać wiosną - kora jest miękka, łatwo ją usunąć, żywe tkanki tułowia praktycznie nie ulegają uszkodzeniu.

Jesienią należy dokładnie zbadać koronę, czy pozostały jakieś suche owoce, nosiciele chorób, należy je usunąć i spalić wraz z zebranymi opadłymi liśćmi.

Choroby i szkodniki

Odmiana gruszki Larinskaya ma godną pozazdroszczenia odporność na choroby, ma dziedziczną odporność wzdłuż linii gruszki Ussuri 41-15-9, której jest hybrydą.

Opryskiwanie wczesną wiosną lub późną jesienią 10% roztworem mocznika ma dobre działanie profilaktyczne. Każdy od dawna wiedział, że odpowiednia technika rolnicza ochroni ogród przed chorobami lub pozwoli na ich szybkie wykrycie i wyleczenie..

Zwalczanie szkodników to zapobieganie infekcjom grzybiczym i bakteryjnym, to owady przenoszą zarodniki i bakterie, ponieważ łatwo poruszają się po ogrodzie.

Ponadto odporność na choroby może się pochwalić: Ekstrawagancja, Uralochka, Cichy Don, Przedmiot i Svarog.

Ogród zostanie uratowany przed ćmami, chrząszczami kwiatowymi, kleszczami i sadzonkami gruszy dzięki profilaktycznym zabiegom przed i po kwitnieniu dowolnym środkiem owadobójczym.

Trudno znaleźć wady w odmianach gruszek Larinskaya - egzotyczny wygląd, odporność na wszystkie rodzaje niesprzyjających warunków, deserowy smak i niezmiennie wysoka wydajność pozwolił tej odmianie opanować ogrody amatorów, uprawiać gruszkę Larinsky oraz w sadach na skalę przemysłową.

Wśród bezpretensjonalnych odmian gruszek należy również zwrócić uwagę Czerwone boki, Hera, Katedra, Krasulia i Lada.