Heliopsis

Rodzaj jednorocznych roślin zielnych i bylin Heliopsis jest przedstawicielem rodziny Asteraceae lub Asteraceae. W naturze można je znaleźć w Ameryce Północnej i Środkowej. Nazwa rośliny heliopsis jest tłumaczona jako „podobna do słońca”, wynika to z faktu, że kształt kwiatostanu jest bardzo podobny do prawdziwego słońca. Ten rodzaj łączy ponad 10 gatunków. Typowym gatunkiem tego gatunku jest heliopsis słonecznikowy (Heliopsis helianthoides), to właśnie jego hybrydy i odmiany uprawiane są najczęściej przez ogrodników.

Pędy heliopsis rozgałęzione i proste mają wysokość ok. 1,6 m. Podłużne blaszki liściowe znajdują się naprzeciw siebie i naprzemiennie, ich brzegi są ząbkowane. Bujne wiechy składają się z kwiatostanów, które są półpełnymi, prostymi lub podwójnymi koszyczkami o średnicy 80–90 mm, zawierają kwiaty trzciny o barwie żółtej lub pomarańczowej oraz środkowe kwiaty rurkowe, które są pomarańczowe, żółte i brązowe. Owocem jest nagi płaski niełupek.

Uprawa heliopsji z nasion

Wysiew nasion do sadzonek

Ogrodnicy heliopsis rosną zarówno przez sadzonki, jak i wysiewają nasiona bezpośrednio do otwartej gleby. Wysiew nasion w otwartym terenie przeprowadza się w środku okresu wiosennego lub późną jesienią, podczas gdy wysiewa się je na sadzonki w ostatnich tygodniach zimowych.

Jeśli zdecydujesz się wyhodować taki kwiat przez sadzonki, przygotuj mieszankę gleby, która powinna zawierać gruby piasek, ziemię darniową i torf (1: 1: 1). Pół miesiąca przed siewem nasion należy rozlać mocnym roztworem nadmanganianu potasu, po czym pojemnik przykryć szkłem lub folią na wierzchu. Bezpośrednio przed siewem mieszaninę gleby wlewa się do pudełka, na dnie którego znajdują się otwory do drenażu, nie zapomnij również o wykonaniu dobrej warstwy drenażowej z ekspandowanej gliny. Wyrównaj powierzchnię podłoża i równomiernie rozprowadź na nim nasiona, następnie przykryj pojemnik na wierzchu szkłem lub folią i przenieś go do dobrze oświetlonego i ciepłego (około 20 stopni) miejsca, gdzie pozostanie przez 7 dni. Zwróć uwagę, że uprawy potrzebują jasnego, ale rozproszonego światła słonecznego. Następnie plony przenosi się do chłodniejszego miejsca (od 3 do 4 stopni), gdzie pozostaną przez 30 dni, w tym czasie nasiona ulegną zimnej stratyfikacji. Po upływie wyznaczonego czasu pojemnik przenosi się do ciepłego miejsca (od 25 do 28 stopni). Nie zapomnij o systematycznym czyszczeniu schronu w celu wentylacji, a także konieczne jest usunięcie nagromadzonego kondensatu z jego powierzchni.

Schronienie z pojemnika jest usuwane dopiero po tym, jak wschodzące sadzonki zaczną tworzyć prawdziwe płytki liściowe. Zbiór roślin odbywa się podczas formowania ich pierwszej pary prawdziwych blaszek liściowych. W tym celu stosuje się kubki torfowe, które należy wypełnić podłożem (jego skład opisano powyżej). Zerwane kwiaty należy przenieść w dość chłodne miejsce (13 do 15 stopni). Dbanie o takie sadzonki jest bardzo proste, w tym celu należy je podlewać w odpowiednim czasie, a także systematycznie delikatnie poluzowywać powierzchnię mieszanki gleby..

Sadzenie heliopsji w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Przesadzanie sadzonek heliopsis do otwartej gleby odbywa się dopiero po ustąpieniu groźby przymrozków powrotnych, a raczej od drugiej połowy maja do pierwszych dni czerwca. Do sadzenia zaleca się wybranie dobrze oświetlonego obszaru, który ma niezawodną ochronę przed przeciągami. Gleba powinna być gliniasta, ale jednocześnie dobrze przepuszczalna dla wody i powietrza. Aby to zrobić, w miejscu, w którym będzie uprawiana heliopsja, pod ziemię należy ułożyć dwudziestocentymetrową warstwę pokruszonego kamienia i zasypać piaskiem. Wyrównaną warstwę drenażową należy przykryć gliniastą ziemią, która jest wstępnie połączona z kompostem.

Zasady lądowania

Na tak przygotowanym miejscu należy wykonać dołki do sadzenia w odległości od 0,3 do 0,5 m. Ich głębokość powinna być taka, aby system korzeniowy rośliny wzięty wraz z bryłą ziemi pasował swobodnie. Po posadzeniu sadzonek wypełnij wszystkie otwory wymaganą ilością gleby, która jest ubita i nawilżona. Przy uprawie odmian energicznych, podczas sadzenia w pobliżu krzewów, konieczne jest zainstalowanie podpór.

Dbanie o heliopsję w ogrodzie

O heliopsy uprawiane na otwartej glebie należy dbać w taki sam sposób, jak w przypadku większości upraw ogrodniczych. Aby to zrobić, krzewom należy zapewnić terminowe podlewanie i pielenie. Aby pozostały skuteczne tak długo, jak to możliwe, konieczne jest uszczypnięcie wierzchołków łodyg, co pomaga stymulować krzewienie, a także usunąć koszyczki kwiatostanów, które zaczęły zanikać w czasie, jeśli to konieczne, wykonać przycinanie formujące i podwiązka do podpory, która może być wykonana z kołka wykonanego z drewna pręt metalowy lub siatkowa rama wykonana z metalu.

Transfer

Jeśli taka roślina będzie uprawiana w tym samym miejscu przez kilka lat, będzie stopniowo rosła i zacznie wypierać inne rośliny ogrodowe z przeznaczonych dla nich działek. Aby tego uniknąć, kwiaty należy usuwać z gleby 1 raz w ciągu 5-7 lat, podzielić na części, które sadzi się w osobnych otworach w nowym obszarze.

Podlewanie

Taki kwiat wyróżnia się odpornością na suszę, dzięki czemu nie wymaga częstego podlewania. Dobrze znosi ciepło i nie blaknie podczas długiego okresu suszenia. Jeśli jednak heliopsis przez długi czas będzie odczuwał brak płynu, to z tego powodu kwitnienie będzie rzadkie i stosunkowo krótkie. W związku z tym podczas długotrwałej suszy krzewy są regularnie podlewane (od 2 do 3 razy w ciągu 7 dni), odbywa się to wieczorem lub bardzo wcześnie rano. Do nawadniania należy używać wody dobrze nagrzanej na słońcu. Po tej procedurze powierzchnia gleby w pobliżu kwiatów jest delikatnie poluzowana.

Top dressing

Top dressing zaczyna się od drugiego roku wzrostu, robią to regularnie 1 raz na 4 tygodnie. W tym celu na przemian stosuje się materię organiczną i złożony nawóz mineralny dla roślin kwitnących. W pierwszym sezonie rośliny będą odżywiać te substancje, które zostały wprowadzone do gleby podczas przygotowywania stanowiska..

Zimowanie

Jeśli odpowiednio zadbasz o roślinę, jej kwitnienie zakończy się dopiero bliżej drugiej połowy okresu jesiennego. Zanim zaczną się przymrozki, naziemną część krzewu należy przyciąć równo z powierzchnią terenu. Nie jest konieczne przykrywanie systemu korzeniowego krzewów na zimę.

Choroby i szkodniki

Taka roślina może cierpieć na czarne mszyce. Jeśli na krzaku nadal jest bardzo mało szkodników, możesz się ich pozbyć za pomocą nieszkodliwych naparów z pomidorów, glistnika, psiankowatych lub piołunu, nie zapomnij wlać do niego odrobiny mydła w płynie przed opryskaniem. Jeśli jest dużo mszyc, można sobie z tym poradzić tylko za pomocą preparatów owadobójczych, podczas gdy najbardziej dotknięte krzewy należy wykopać i zniszczyć..

Heliopsis mogą być również uszkadzane przez choroby grzybowe, takie jak rdza i mączniak prawdziwy. Jeśli na nadziemnej części krzewu pojawi się szaro-biały kwiat, oznacza to, że jest dotknięty mączniakiem prawdziwym, brązowe plamki na płytkach liściowych mówią o infekcji rdzą. Aby uratować roślinę, jej część nadziemną należy kilkakrotnie spryskać roztworem mieszaniny Bordeaux (2%) lub siarczanu miedzi, a także można użyć innych preparatów grzybobójczych, na przykład Fundazolu.

Heliopsis jest bardzo odporny na inne choroby i szkodliwe owady..

Rodzaje i odmiany heliopsji

Wspomniano już powyżej, że heliopsis słonecznika jest najczęściej uprawiany przez ogrodników, a także jego odmiany, odmiany i hybrydy.

Słonecznik Heliopsis (Heliopsis helianthoides)

Lub słonecznik heliopsis - pędy takiej byliny są nagie, proste i rozgałęzione, osiągają wysokość około 100 cm, postrzępione blaszki liściowe wzdłuż krawędzi zaostrzają się do góry. Kolor koszyczków kwiatostanów jest złotożółty.

Heliopsis szorstki (Heliopsis helianthoides var. Scabra)

Jest to odmiana słonecznika heliopsis, czyli roślina o wysokości ok. 150 cm, której górna część rozgałęzionych pędów jest szorstka iz czasem ulega zdrewnieniu. Przeciwległe blaszki liściowe o krótkich ogonkach mają owalny lub wydłużony owalny kształt; są ząbkowane wzdłuż krawędzi. Kwiatostany koszyczka osiągają średnicę 60–70 mm, są to żółte rurkowate i złote trzciny. Taką roślinę zaczęto uprawiać w 1819 roku..

Do najlepszych odmian heliopsis należą:

1. Benzinggold. Duży krzew ozdobiony jest półpełnymi koszyczkami kwiatostanów, które zawierają pomarańczowe rurkowe i żółte kwiaty trzciny.
2. Winter Sun lub Heliopsis Lorraine Sunshine. Wysokość tak zwartej rośliny wynosi około 0,9 m. Na powierzchni srebrzystoszarych blaszek liściowych wyraźnie widać żyłki ciemnozielonego koloru. Podczas kwitnienia na krzaku pojawiają się żółte koszyczki.
3. Heliopsis barwny Sunburst. Na kremowych liściach wyraźnie widoczne są ciemnozielone żyłki. Proste koszyczki kwiatostanów mają złotożółty kolor.
4. Wenus. Roślina ma potężne pędy, których wysokość wynosi około 1,2 m, średnica koszy kwiatostanów sięga około 12 centymetrów, są pomalowane na złocistożółty odcień.
5. Asahi. Wysokość krzewu wynosi tylko około 0,8 m, ozdobiony jest kwiatostanami frotte.
6. Sommerzwerg. Na wysokości taki heliopsis osiąga około 0,6 m, jest pokryty bujnymi liśćmi o ciemnozielonym kolorze, a podczas kwitnienia ozdobiony jest dużą liczbą złotożółtych kwiatostanów.
7. Sonnenglut. Wysokość krzewu z błyszczącymi ciemnozielonymi blaszkami liściowymi wynosi około 1,2 m. Koszyczki są pomarańczowo-żółte.
8. Waterberry Gold. Wysokość krzewu dochodzi do 1,2 m, roślina ta kwitnie bardzo długo z półpełnymi jasnożółtymi kwiatostanami.
9. Balerina. Krzew o wysokości około 1,2 m ozdobiony jest dużymi kwiatostanami i blaszkami liściowymi.
10. Letnie słońce. Roślina ta jest odporna na suszę i osiąga wysokość ok. 100 cm, kosze na promy mają ok. 70 mm średnicy, są pomalowane na bogaty żółty kolor.
11. Prairie Sunset. Wysokość rośliny wynosi około 1,6 m, pędy są ciemnozielone z fioletowym odcieniem, a złocistożółte kosze mają pomarańczowy środek.
12. Letni Rycerze. Bogate żółte kosze mają pośrodku pomarańczowy dysk..

Ogrodnicy uprawiają również odmiany takie jak: Summer Pink, Summer Green, Goldgrunhertz, Golden Ball, Midwest Dreams, Sommerzonne, Tusken Sun, Goldgefider itp..