Buzulnik

Buzulnik (Ligularia) jest również nazywany ligularią. Jest bezpośrednio spokrewniony z rodzajem wieloletnich roślin zielnych z rodziny Asteraceae lub Asteraceae. Ten rodzaj łączy ponad 150 gatunków różnych roślin. Ligularia (ligularia) z łaciny jest tłumaczona jako „język”, odnosi się do kształtu marginalnych kwiatów rośliny. W warunkach naturalnych takie rośliny można spotkać w Europie i Azji. W ostatnich latach buzulnik staje się coraz bardziej popularny wśród ogrodników, podczas gdy roślina ta wypiera takich ogrodników jak piwonie i floks. Kochają cień, kwitną dłużej niż osiem tygodni i mogą obejść się bez przeszczepu przez wiele lat..

Wysokość buzulnika może sięgać 1,2 metra. Łodygi są proste i mają duże (do 60 centymetrów średnicy) długie blaszki liściowe o kształcie trójkąta lub serca. Mogą być fioletowo-zielone, zielone lub zielonkawo-fioletowe. Istnieją gatunki, w których przednia strona liści jest zielonkawo-fioletowa, a tylna jest fioletowa. Zdarza się, że sam liść jest koloru zielonego, a jego żyłki i ogonki są fioletowe lub jasnoczerwone. Kwiatostany-koszyczki o średnicy mogą osiągać 10 centymetrów, składają się z wielu cylindrycznych, nieatrakcyjnych kwiatów, ale kwiaty brzeżne są dość spektakularne i mogą być koloru pomarańczowego, ciemnożółtego lub jasnoczerwonego. Takie kosze są częścią kwiatostanów, które mają kształt kolców, wiechowatych, racemowatych lub corymbose. Wysokość szypułki może dochodzić do 200 centymetrów. Kwiaty w kwiatostanach otwierają się od dołu do góry. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca, a kończy w połowie sierpnia lub później. Owocem jest trądzik czubaty.

Sadzenie buzulnika

Wysiew nasion

Buzulnik można rozmnażać, dzieląc krzew i nasiona. Wysiew nasion odbywa się wiosną na otwartym terenie, podczas gdy są one zakopane tylko 1 centymetr. Zanim pojawią się sadzonki, należy upewnić się, że gleba jest zawsze wilgotna. Pozornie sadzonki powinny być osłonięte od bezpośredniego światła słonecznego od obiadu do wieczora. Zaleca się jednak wysiewać w listopadzie lub grudniu przed zimą i wykorzystać do tego niedawno zebrane nasiona, które zimą mogą ulec naturalnemu rozwarstwieniu. W przypadku sadzonek nasiona wysiewa się w styczniu lub marcu (w zależności od okresu kwitnienia odmiany lub gatunku), przesadza się je na otwartą glebę w maju, kiedy nie ma zagrożenia przymrozkami. W przypadku, gdy nasiona zdążą dojrzeć bezpośrednio na krzaku i opadną na powierzchnię gleby, następuje samosiew. Roślina wyhodowana z nasion zaczyna kwitnąć dopiero w wieku 4 lub 5 lat.

Przesadzanie i dzielenie krzewu buzulnik

W jednym i tym samym miejscu roślina ta może rosnąć przez około 20 lat. Jednak raz na 5 lat krzew należy wykopać, podzielić i przesadzić, ponieważ system korzeniowy rośnie silnie i wystaje spod gleby. Najlepszy czas na przesadzanie to wiosna, na początku sezonu wegetacyjnego, w czasie, gdy młode płytki liściowe dopiero zaczynają rosnąć, ponieważ w tym czasie delenki zapuszczą korzenie szybciej i najlepiej. Cały krzew nie powinien być wykopywany z ziemi, wystarczy odciąć niezbędną część łopatą i tylko ją wykopać. Powstały otwór należy wypełnić glebą bogatą w składniki odżywcze, a następnie podlać pozostały krzew. Wykopaną część rośliny należy dokładnie umyć, a następnie bardzo ostrym nożem podzielić na przegrody. Jednocześnie na każdym skrawku musi znajdować się co najmniej jedna zdolna do życia nerka. Miejsca nacięć należy traktować pokruszonym węglem drzewnym lub roztworem potasu i manganu. Otwór do sadzenia powinien mieć wymiary 40x40 centymetrów, a odległość między roślinami powinna wynosić od 100 do 150 centymetrów. Przed sadzeniem wlej do otworu 1,5 wiadra próchnicy, a także niewielką ilość superfosfatu i popiołu drzewnego. Prawidłowo posadzone dywizje na następny rok już teraz stają się bardzo piękne.

Ladowanie awaryjne

Jeśli latem zamierzasz posadzić kwitnącą roślinę, należy przygotować krzew. Aby to zrobić, musisz usunąć szypułkę i odciąć 1/3 liści, podczas gdy musisz zacząć od dolnych blaszek liściowych. Powinien być sadzony w taki sam sposób, jak delenki (patrz wyżej). Krzew należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, a także zadbać o to, aby gleba była przez cały czas wilgotna. Ponieważ latem będziesz przesadzać buzulnik, będzie to wymagało dużo siły, zanim się zakorzeni. Po około 4 tygodniach powinien całkowicie się zakorzenić.

Funkcje pielęgnacyjne

Do sadzenia należy wybrać zacienione miejsce, a gleba powinna być wilgotna, bogata w próchnicę i składniki odżywcze. Najlepiej nadaje się miejsce w pobliżu naturalnego lub sztucznego zbiornika. Po rozpoczęciu sezonu wegetacyjnego buzulnika na wiosnę konieczne będzie poluzowanie gleby i posypanie jej warstwą ściółki. Latem należy systematycznie podlewać roślinę w okresie suszy, a jeśli zajdzie taka potrzeba, związać kwiatostany. Im dłużej kwiat jest pod palącymi promieniami słońca, tym częstsze będzie podlewanie. Opatrunek wierzchni należy wykonywać od końca okresu wiosennego do lipca, do tego stosować napar z dziewanny w stosunku 1:10. Jesienią zaleca się dodawanie humusu do gleby przez bucket części wiadra pod krzakiem, ale staraj się nie nawozić systemu korzeniowego.

Choroby i szkodniki

Buzulnik jest wysoce odporny na choroby i szkodliwe owady. Jednak wiosną krzaki mogą zostać zaatakowane przez ślimaki; aby tego uniknąć, konieczne jest pokrycie powierzchni gleby w pobliżu rośliny granulowanym superfosfatem. W rzadkich przypadkach taki kwiat zachoruje na mączniaka prawdziwego. Taką chorobę grzybiczą można wyeliminować opryskując krzak roztworem siarki koloidalnej (1%) lub potasu manganu (2,5 g substancji na wiadro wody).

Buzulnik po kwitnieniu

Zbiór nasion

Aby zebrać nasiona po zakończeniu kwitnienia, należy wybrać kilka kwiatostanów i zawiązać na nich woreczek z gazy, aby zapobiec samosiewowi. Pozostałe szypułki należy usunąć. Pomaga to stymulować wzrost blaszek liściowych, a także zapobiega niepożądanemu samosiewowi. Jesienią liście rośliny są pomalowane na inny efektowny kolor i zdobią ogród do drugiej połowy października. Gdy kwiatostany dojrzeją, należy je ostrożnie odciąć, a już w pomieszczeniu wytrząsnąć nasiona, które należy zwinąć, aby usunąć gruz. W przypadku, gdy chcesz zasiać jesienią, nasiona należy wysypać na powierzchnię arkusza papieru i poczekać na odpowiedni dzień do siewu. Przed umieszczeniem nasion w papierowej torbie do przechowywania należy je całkowicie wysuszyć..

Zimowanie

Po rozpoczęciu pierwszych silnych mrozów konieczne będzie całkowite odcięcie części krzewów znajdujących się nad powierzchnią gleby. Następnie obszar należy posypać warstwą ściółki. Pomimo tego, że roślina ta jest mrozoodporna, silny mróz z cienką pokrywą śnieżną może zaszkodzić buzulnikowi.

Główne typy i odmiany ze zdjęciami i nazwami

Rodzaje i odmiany, które są najbardziej popularne wśród ogrodników, zostaną opisane poniżej..

Buzulnik Przewalski (Ligularia przewalskii)

Taka roślina wyróżnia się niewymagającą i bezpretensjonalnością. Często służy do ozdabiania tych części ogrodu, które nie wyglądają zbyt ładnie. Krzew osiąga wysokość 150 centymetrów, ma kwiatostany w kształcie kolców i ścięte blaszki liściowe (podobnie jak klon). Taki kwiat, pomimo swojej monumentalności, wygląda bardzo wdzięcznie. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach lipca.

Odmiany:

1. Rakieta. Wysokość szypułek, które są skierowane do góry, sięga 200 centymetrów. Mają ogromną liczbę żółtych koszy-kwiatostanów. Pędy brązowoczerwone są bardzo silne i nie wymagają podparcia. Płytki liściowe są praktycznie okrągłe, w kształcie serca, z ostro ząbkowaną krawędzią. Latem liście są zielone, a jesienią - bordowo-bordowe.
2. Liść klonu. Płytki liściowe mają kształt klonu. Są bardzo duże (większe niż Rocket), ich średnica wynosi około 25 centymetrów. Krzew może osiągnąć wysokość 1,7 m.

Buzulnik zębaty (Ligularia dentata)

Taka wieloletnia roślina osiąga wysokość około 100 centymetrów. Częścią rozety korzeniowej są duże blaszki liściowe w kształcie nerki. Średnica koszy wynosi około 7–8 centymetrów i są one częścią kwiatostanów wiech. Kwiaty trzciny są bladożółte, a rurkowate bladobrązowe. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu. Roślina ma umiarkowaną odporność na mróz, jeśli zima jest ostra, będzie potrzebować schronienia.

Odmiany:

1. Desdemona. Kwiaty są ciemnożółte, a blaszki liściowe są brązowo-fioletowe i mają ząbkowaną krawędź. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu.
2. Otello. Błyszczące zielone blaszki liściowe mogą mieć do 50 centymetrów średnicy. Od strony seamy są pomalowane na głęboki bordowy kolor. Kwiaty pomarańczowo-mandarynkowe są częścią kwiatostanów, których średnica sięga 13 centymetrów.
3. Osiris Fantasy. Odmiana karłowata nieprzekraczająca pół metra wysokości. Przednia strona liści jest ciemnozielona, ​​a lewa strona jest bordowa. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu.

Ogrodnicy również dekorują swoje ogrody opisanymi poniżej widokami..

Buzulnik Kempfer (Ligularia kaempferi)

To jest japoński wygląd. Pędy proste są lekko rozgałęzione. Duże blaszki liściowe w kształcie nerki są prawie okrągłe, nierównomiernie ząbkowane, koloru zielonego. Ich średnica może dochodzić do 25 centymetrów. Na powierzchni ogonków występuje pokwitanie. Istnieje wiele bladożółtych koszy o średnicy do 5 centymetrów. Są częścią wzniesionych kwiatostanów corymbose, które znajdują się na rozgałęzionych szypułkach. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu. Jesienią obszar z tą rośliną należy przykryć warstwą ściółki. Istnieje odmiana wczesnego kwitnienia. Jego kwiaty są koloru złotego, a kanciaste zaokrąglone płytki liściowe są intensywnie zielone. Na liściach znajduje się plamka złotego koloru.

Buzulnik wielkolistny (Ligularia macrophylla)

W warunkach naturalnych występuje w Azji Środkowej i na Dalekim Wschodzie. Długość dolnych dolnych blaszek liściowych o długich szypułkach wynosi od 30 do 45 centymetrów. Mają eliptyczny kształt i niebieskawy kolor. Duża liczba żółtych koszyczków-kwiatostanów jest częścią wiechy racemozowej. Wysokość szypułek dochodzi do 150 centymetrów. Nie potrzebuje schronienia zimą.

Wilson Buzulnik (Ligularia wilsoniana)

Lekko rozgałęzione, proste pędy o wysokości mogą osiągnąć 150 centymetrów. Duże, długowieczne blaszki liściowe są u podstawy. Stałe kwiatostany składają się z dużej liczby małych (średnica około 25 mm) żółtych koszyczków. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu. Roślina jest odporna na zimę, ale zimą potrzebuje schronienia..

Syberyjski Buzulnik (Ligularia sibirica)

Wysokość takiej wieloletniej rośliny kłączowej może wynosić od 0,3 do 1,3 m. Pędy są bruzdowane. Talerze rozetowe mogą być wydłużone w kształcie serca, w kształcie nerki lub w kształcie serca w kształcie trójkąta. W skład kwiatostanu racemose wchodzą żółte koszyczki.

Buzulnik wąskolistny (Ligularia stenocephala)

Widok jest bardzo podobny do buzulnika Przewalskiego. Jednak jego kwiaty są większe, a płytki liści w kształcie serca są ostro ząbkowane.

Fisher`s Buzulnik (Ligularia fischeri)

Wysokość byliny waha się od 0,3 do 1,5 m. Kłącze jest skrócone, proste pędy bruzdowane. Talerze rozetowe mogą mieć kształt serca lub włóczni. Mają 12–23 cm długości i 10–25 cm szerokości. Wierzchołek liści może być zaokrąglony lub spiczasty i mają długie, cienkie ogonki. Kwiaty ciemnożółte. Kwiatostany racemose składają się z 2–4 koszy, których średnica waha się od 25 do 40 mm. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach czerwca.

Buzulnik Hessei (Ligularia x hessei)

Jest to roślina hybrydowa stworzona przez skrzyżowanie zębatego Buzulnika i Wilsona. Ma wiele podobieństw do buzulnika zębatego, na przykład kosze są zebrane w dużą tarczę, ale kwiatostany nie są tak gęste. Średnica koszy wynosi 5 centymetrów, na zewnątrz są podobne do rumianku. Płytki liściowe mają kształt trójkątnego serca. Wysokość krzewu wynosi około 200 centymetrów, a szerokość 100 centymetrów. Kwitnienie następuje pod koniec lata.

Buzulnik Tangut (Ligularia tangutica) lub Tangut wildflower

Ta piękna roślina ma bulwiasty korzeń, który tworzy rozłogi. Można go bardzo łatwo rozmnażać przez podzielenie kłącza, samosiew tego gatunku jest mało prawdopodobny. Wysokość nierozgałęzionych pędów waha się od 0,7 do 0,9 m. Koronkowe blaszki liściowe są głęboko wycięte i pierzaste. Wydłużone kwiatostany składają się z małych żółtych kwiatów. Kwitnienie obserwuje się w lipcu i sierpniu.

Buzulnik Vicha (Ligularia veitchiana)

Wysokość takiej wieloletniej rośliny wynosi około 200 centymetrów. Długość płytek liściowych w kształcie serca wynosi do 40 centymetrów. Kwiatostany w kształcie kolców składają się z wielu żółtych koszy. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu. Odporny na zimę, ale potrzebuje schronienia na zimę.

Buzulnik palchatolobastny lub palmate (Ligularia x palmatiloba)

Wysokość krzewu wynosi około 180 centymetrów, a średnica 100 centymetrów. Duże dolne płytki liściowe są zaokrąglone i mają głębokie płaty. Żółte koszyczki są częścią luźnych kwiatostanów racemicznych. Zaczyna kwitnąć w lipcu lub sierpniu..

Buzulnik Vorobiev (Ligularia vorobievii)

Wysokość dużych krzewów wynosi około 200 centymetrów, a ich średnica to 120 centymetrów. Gęste, skórzaste, zaokrąglone blaszki liściowe są koloru ciemnozielonego. Częścią szczotek są duże koszyczki. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu.