Żurawina

Żurawina (Oxycoccus) to podrodzaj roślin kwiatowych należących do rodziny wrzosowatych. Jest reprezentowany przez wiecznie zielone krzewy pełzające występujące w naturze na półkuli północnej. W każdym rodzaju żurawiny jagody są jadalne i znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym i do gotowania. Naukowa nazwa tej rośliny w tłumaczeniu ze starożytnej greki oznacza „kwaśną jagodę”. Pionierzy Ameryki nazwali ten krzew „żurawiną”. A w XVII wieku w Nowej Anglii tę roślinę nazywano „jagodą niedźwiedzia”, ponieważ ludzie nieraz widzieli, jak jedzą ją grizzly. Skąd wzięła się rosyjska nazwa żurawiny nie jest w tej chwili dokładnie ustalona, ​​ale w niektórych dialektach nazywa się ją „żurawiem” przez analogię do słowa żurawina, które pochodzi z Ameryki..

W warunkach naturalnych taki krzew preferuje wzrost w miejscach wilgotnych, np .: na bagnach, w borach torfowcowych, wzdłuż bagnistych brzegów różnych zbiorników. Tylko 1 gatunek uprawiany jest przez ogrodników - żurawina ogrodowa.

Żurawina to pełzający krzew. Wysokość wiecznie zielonych krzewów waha się od 0,15 do 0,6 m. Rdzeniowy system korzeniowy. Podłużne lub jajowate płytki liściowe są naprzemienne i mają krótkie ogonki. Ich długość wynosi 1,5 cm, a szerokość 0,6 cm.Przednia powierzchnia liści ma kolor ciemnozielony, a seamy pokryta jest woskowatą powłoką, dlatego ma białawy kolor. Powłoka woskowa chroni blachy przed wodą. Krzew kwitnie w maju lub czerwcu. Kwiaty są jasnofioletowe lub różowe, osadzone są na długich szypułkach. Żywotność jednego kwiatu wynosi 18 dni. Owocem jest czerwona, kwaśna jagoda kulista lub jajowata, która osiąga średnicę 1,6 cm.Żurawina ma właściwości lecznicze, dzięki czemu jest bardzo popularna. Jednak w ogrodach występuje znacznie rzadziej niż maliny, porzeczki czerwone i czarne, agrest czy truskawki. Ale w ostatnich latach zyskuje coraz większą popularność wśród ogrodników, podobnie jak jeżyny, borówki, truskawki i jagody..

Sadzenie żurawiny na zewnątrz

O której godzinie sadzić

Sadzenie żurawiny w otwartym terenie zaleca się rozpocząć na początku okresu wiosennego bezpośrednio po rozmrożeniu gleby na stanowisku do głębokości od 8 do 10 cm. Do sadzenia takiego krzewu odpowiedni jest otwarty, dobrze oświetlony obszar o dużej wilgotności. Lepiej jest wybrać miejsce, w którym gleba będzie leżeć bardzo blisko powierzchni gleby. Jeśli na działce ogrodowej znajduje się strumień, staw lub jeziorko, to na brzegu takiego zbiornika zaleca się posadzenie krzewu, w tym przypadku można go uprawiać nawet w niewielkim cieniu rosnących w pobliżu drzew. Roślina ta potrzebuje kwaśnej gleby torfowej o pH 3,5–4,5 lub można użyć podłoża leśnego z torfowcem. W przypadku, gdy gleba na miejscu znacznie różni się od wymaganej, konieczne jest usunięcie górnej warstwy ziemi, której grubość powinna wynosić od 20 do 25 centymetrów, a na jej miejsce należy wylać bardziej odpowiedni mieszanka ziemna składająca się z piasku, torfu, próchnicy leśnej i ziemi leśnej, którą należy pobrać w stosunku 1: 2: 1: 1. Musisz także dodać zgniłe igły do ​​tej mieszanki..

Sadzenie żurawiny na wiosnę

Bezpośrednio przed sadzeniem w glebie należy wykonać dziury, których głębokość wyniesie 10 centymetrów, odległość między nimi powinna wynosić około 20 centymetrów. Gotowe studnie zalać letnią wodą. 2 sadzonki umieszcza się jednocześnie w jednym otworze, a ich wysokość powinna wynosić od 15 do 20 centymetrów. Następnie otwór należy wypełnić ziemią, nie trzeba go ubijać. Na posadzonej żurawinie pierwsze owoce wyrosną dopiero w trzecim roku, natomiast w pełni zaczną owocować dopiero w czwartym roku. Z jednego metra kwadratowego zbiera się średnio 500 gramów owoców. Przez pierwsze dwa lata krzew ten będzie po prostu efektowną ozdobą działki ogrodowej. Projektanci często ozdabiają krajobraz bardzo pięknymi zaroślami żurawiny..

Sadzenie żurawiny jesienią

Nie przeprowadza się sadzenia żurawiny jesienią. Jednak już we wrześniu warto zacząć przygotowywać miejsce do sadzenia żurawiny na wiosnę. Teren do sadzenia żurawiny należy przede wszystkim odgrodzić, w tym celu należy wkopać się w glebę na głębokość dwudziestu centymetrów na głębokość jakiegoś materiału, który nie gnije, na przykład: plastik, łupek lub kawałki materiał dachowy. Powyżej powierzchni gleby ogrodzenie to powinno wystawać 0,2-0,3 m.

Pielęgnacja żurawiny

Wiosenna pielęgnacja żurawiny

Uprawa żurawiny jest bardzo łatwa, nawet dla początkującego ogrodnika. Wczesną wiosną, gdy jagoda zacznie zielenieć, krzew ten będzie wymagał przerzedzania, a także opatrunku górnego z pełnym nawozem mineralnym. Pamiętaj, aby karmić roślinę niezbyt skoncentrowaną mieszanką. Faktem jest, że lepiej nie karmić żurawiny niż przekarmiać. Upewnij się, że gleba jest stale trochę wilgotna, regularnie poluzuj powierzchnię miejsca, a jednocześnie wyciągaj chwasty. Do zapylania żurawiny potrzebne są pszczoły, w związku z tym obok tego krzewu należy posadzić wszelkie rośliny miododajne, na przykład oregano, cząber itp..

Letnia pielęgnacja żurawiny

Latem, zwłaszcza od połowy lipca do końca sierpnia, należy zadbać o to, aby gleba w ogrodzie była zawsze lekko wilgotna. Jak wspomniano powyżej, aby żurawina dobrze rosła, potrzebuje kwaśnej gleby, dlatego do podlewania rośliny, która ma już 3 lub 4 lata, należy użyć wody zmieszanej z kwasem cytrynowym lub octem. W przypadku pogarszania się wzrostu krzewu należy go karmić dodając do wody nawóz. Wykonuj profilaktyczne zabiegi fungicydowe. Te same leki są spryskiwane chorymi krzewami żurawiny. Okresowo poluzuj powierzchnię gleby i wyciągnij chwasty. W ciągu pierwszych trzech lat krzew ten należy systematycznie odchwaszczać. Powierzchnię gleby wokół krzewów, które mają więcej niż trzy lata, należy raz na 3 lub 4 lata przykryć warstwą ściółki (gruboziarnisty piasek lub okruchy torfu), przy czym jej grubość powinna wynosić 15–20 mm.

Jesienna pielęgnacja żurawiny

Jesienią nadszedł czas na zbiory. Zbieranie jagód odbywa się niedojrzale i tym razem przypada na wrzesień lub październik. Dojrzewanie owoców następuje już podczas przechowywania..

Jakiej pielęgnacji będzie potrzebował krzew po zakończeniu zbiorów? Aby uchronić rośliny przed szkodnikami i chorobami, przed zimą przy niewielkim śniegu i przymrozkach wiosną, gdy temperatura powietrza na zewnątrz spada do minus 5 stopni, żurawinę należy wypełnić wodą dwucentymetrową warstwą. Poczekaj, aż ta warstwa całkowicie zamarznie i wlej kolejną warstwę tej samej wody. Tę procedurę należy powtarzać, aż krzaki całkowicie zanurzą się w lodzie. W przypadku, gdy zimy w twoim regionie są stosunkowo łagodne, krzew ten będzie potrzebował tylko schronienia (gałęzie spunbond lub świerkowe).

Przetwarzanie żurawiny

Aby żurawina rosła normalnie, gleba musi być cały czas wilgotna, aw takim środowisku istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia choroby grzybowej. W związku z tym żurawina wymaga okresowego profilaktycznego opryskiwania preparatami grzybobójczymi, które przeprowadza się kilka razy w sezonie. Wiosną, gdy pąki zaczynają puchnąć i otwierać się, krzew traktuje się mieszaniną Azophos lub Bordeaux (1%). Podczas tworzenia pąków roślina ta będzie potrzebować 3 rozpyleń z przerwą 7 dni, w tym celu użyj roztworu Horusa lub Skor (na 1 wiadro wody weź 4 gramy dowolnego z tych leków). Zabieg ten ochroni żurawinę przed plamami i szarą pleśnią. Jeśli jest to konieczne, po wyblaknięciu krzewu spryskuje się go ponownie na szarą pleśń. W listopadzie obszar jest spryskiwany mieszanką Bordeaux (1%).

Jak podlewać

Świeżo posadzone sadzonki będą wymagały codziennego podlewania przez pierwsze pół miesiąca. Następnie upewnij się, że gleba jest zawsze lekko wilgotna, ale nie rozmoczona. Od czerwca do maja krzew należy podlewać niezbyt często i z umiarem, ponieważ nadmiar płynu w tym okresie ma wyjątkowo negatywny wpływ na jakość plonu. W upalne dni roślina wymaga chłodzenia. Podczas przedłużającej się suszy konieczne jest codzienne podlewanie żurawiny. W sierpniu - październiku rośliny należy podlewać systematycznie. Podlewaj żurawinę tak, aby gleba była nawilżona do głębokości warstwy korzeni.

Top dressing z żurawiny

Aby takie krzewy rosły i rozwijały się normalnie, należy je systematycznie karmić. Pierwsze karmienie świeżo posadzonych sadzonek przeprowadza się 20 dni po posadzeniu. Aby to zrobić, użyj złożonego nawozu Universal, więc na 1 metr kwadratowy działki pobiera się ½ części dużej łyżki tej mieszanki składników odżywczych. Żurawinę będziesz musiał karmić w ten sposób 1 raz na pół miesiąca do końca lipca. Kolejny opatrunek górny przeprowadza się w połowie sierpnia, a następnie w połowie października, do tego używają nawozu jesiennego (1/3 dużej łyżki na 1 metr kwadratowy). W drugim i trzecim roku należy karmić żurawiną w ten sam sposób. W czwartym i wszystkich kolejnych latach konieczne będzie zmniejszenie ilości nawozów, dlatego w okresie wegetacji żurawinę trzeba będzie karmić 6 razy, biorąc 1/3 dużej łyżki nawozów na każdy 1 metr kwadratowy.

Przycinanie żurawiny

O której godzinie przyciąć

Żurawinę przycina się wiosną, a raczej w maju. W ciągu pierwszych trzech lat, gdy obserwuje się intensywny wzrost krzewu, należy określić jego kształt, który może być rozłożysty lub zwarty.

Przycinanie wiosenne

W przypadku, gdy chcemy, aby krzew był zwarty i wysoki, na wiosnę należy odciąć wszystkie pełzające, cienkie łodygi o niskiej mrozoodporności, dzięki czemu pobudzony zostanie wzrost pionowych gałęzi. A jeśli chcesz, aby krzew się rozprzestrzeniał, to przy pomocy przycinania musisz stymulować wzrost poziomo zorientowanych łodyg. Wybierając kształt krzewu, należy pamiętać, że znacznie wygodniej jest usunąć owoce z wysokiego krzewu..

Przycinanie jesienią

Przycinanie tej rośliny jesienią odbywa się bardzo rzadko i tylko wtedy, gdy jest taka potrzeba..

Powielanie żurawiny

Do rozmnażania żurawiny można użyć metody nasion i wegetatywnej. Z reguły roślina ta jest uprawiana z nasion tylko przez specjalistów pracujących nad rozwojem nowych odmian, ponieważ otrzymana w ten sposób sadzonka nie jest w stanie odziedziczyć cech odmianowych krzewu macierzystego. Aby uzyskać sadzonki odmianowe do rozmnażania, należy wziąć zielone sadzonki.

Rozmnażanie żurawiny przez sadzonki

Zbiór zielonych sadzonek odbywa się podczas aktywnego wzrostu łodyg. Sadzonki powinny mieć 10 centymetrów lub więcej długości. Sadzonki takie można sadzić w doniczkach, które należy wypełnić piaskiem, torfem wysokim i zgniłym igłami, a także w szkole lub bezpośrednio na otwartą glebę w stałym miejscu. W tym drugim przypadku podczas sadzenia należy użyć schematu 7x7 centymetrów, co pozwoli jak najszybciej zamknąć gałęzie krzewów. Należy je zakopać w ziemi o 20-30 mm, a następnie lekko ubić. Sadzone sadzonki wymagają obfitego podlewania. Dopóki korzenie nie pojawią się na sadzonkach, gleba powinna być stale lekko wilgotna, w niektórych przypadkach trzeba będzie ją podlewać 2 razy dziennie. W słoneczne dni rośliny będą wymagały ochrony przed bezpośrednimi palącymi promieniami słońca; w tym celu użyj szmatki. Z reguły sadzonki zakorzeniają się bardzo szybko..

Rozmnażanie nasion żurawiny

Możesz samodzielnie zbierać nasiona żurawiny. Aby to zrobić, wybierz dojrzałe świeże owoce, należy je zagnieść. Powstałą masę należy spłukać dużą ilością bieżącej wody. Nasiona, które osiadły na sicie, należy wysiać jak najszybciej. Nasiona przechowywane przez jakiś czas wymagają stratyfikacji. W tym celu skrzynia jest wypełniona warstwami: jedna warstwa zwilżonego piasku i torfu (1: 4), druga - nasiona. Może być kilka warstw. Pudełko wyjmuje się w chłodne miejsce (3–7 stopni), gdzie jest swobodny dostęp do powietrza, w którym nasiona pozostaną przez 10–12 tygodni. Nasiona uwarstwione wysiewa się wiosną, a świeżo zebrane w ostatnich tygodniach letnich. Do siewu używaj pojemników wypełnionych torfem wysokim. Nasiona są rozrzucane po powierzchni gleby i nie ma potrzeby ich pogłębiania. Nasiona pokryte są 2-3-milimetrową warstwą przesianego piasku lub pięciomilimetrową warstwą pokruszonego torfu. Następnie uprawy należy podlać, pojemnik przykryć szkłem od góry i wyjąć w ciepłe i dobrze oświetlone miejsce. Uprawy wymagają systematycznej wentylacji i wilgoci. Pleśń może pojawić się na powierzchni gleby, w takim przypadku uprawy będą wymagały działania fungicydem.

Pierwsze sadzonki powinny pojawić się za 15-30 dni, gdy tylko to nastąpi, schronienie należy usunąć, ale należy je równie regularnie podlewać. Kiedy w roślinach zaczyna tworzyć się 4 lub 5 prawdziwych liści, należy je zanurzyć w pojedynczych doniczkach lub w szklarni na łóżku ogrodowym, w tym przypadku należy zachować odległość 10 cm między sadzonkami. Czas wzrostu roślin wyniesie 12 miesięcy, w tym czasie muszą zapewnić systematyczne podlewanie i karmienie uniwersalnym roztworem Kemira (1 duża łyżka wody na 1 wiadro wody), przy czym 1 litr mieszanki odżywczej pobiera się na 1 metr kwadratowy. Podczas karmienia unikaj nawozu na powierzchni blaszek liści, w przeciwnym razie może to spowodować oparzenia. Od drugiej połowy kwietnia do połowy lipca żurawinę trzeba będzie karmić 1 raz na pół miesiąca. Pokrycie ze szklarni należy zdjąć w sierpniu, aw ostatnich październikowych dniach powierzchnię legowiska przykryć warstwą ściółki (torfu), jej grubość powinna wynosić od 5 do 7 centymetrów. Do zimowania łóżko należy przykryć spunbondem, układając je w 2 warstwach. Wiosną schronienie jest usuwane z ogrodu, a roślina przenoszona do szkoły. Okres wzrostu sadzonek w szkole wynosi 1–2 lata, po czym można je sadzić w otwartym terenie na stałe. Pierwsze owoce na tak wyhodowanym krzewie pojawią się dopiero po 2 lub 3 latach od przesadzenia na otwartą glebę na stałe miejsce.

Choroby żurawiny z opisem

Jeśli będziesz ściśle przestrzegać zasad uprawy żurawiny, Twoja roślina będzie zdrowa i piękna. Ale są chwile, kiedy całkowicie zdrowy i zadbany krzew zachoruje. Gdy tylko zostaną znalezione oznaki jakiejkolwiek choroby, konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia dotkniętego buszu. Poniżej opiszemy choroby, na które podatna jest ta kultura.

Pleśń śnieżna

Pleśń śnieżna - ta choroba jest bardzo niebezpieczna i rozwija się w marcu - kwietniu. U zarażonych okazów liście i pąki stają się brązowoczerwone, a na ich powierzchni pojawia się bladożółta grzybnia. W ostatnich tygodniach wiosny porażone blaszki liściowe zmieniają kolor na popielaty i obumierają. Jeśli nic nie zostanie zrobione, aby zwalczyć chorobę, zmiany zaczną rosnąć i łączą się. Może to spowodować śmierć krzewu. Jesienią całą żurawinę należy potraktować roztworem Fundazolu (postępuj zgodnie z instrukcją na opakowaniu). A na zimę rośliny są stopniowo wypełniane wodą, podczas gdy muszą być całkowicie pod lodem, jak to zrobić, opisano szczegółowo powyżej.

Czerwona plama

Choroba grzybicza czerwona pleśń prowadzi do deformacji łodyg i ich późniejszej śmierci. Choroba ta atakuje również pąki, kwiaty i szypułki rośliny, dlatego mają bladoróżowy odcień. Płytki liści wyrastające z zainfekowanych pąków wyglądają jak miniaturowe róże. Zaatakowany krzew należy spryskać roztworem Topsin M lub Fundazol (2 gramy dowolnego ze wskazanych preparatów pobiera się na 1 litr wody).

Oparzenie monilialne

Jeśli obserwuje się więdnięcie, wiercenie i suszenie wierzchołków łodyg, oznacza to, że krzew jest zakażony taką chorobą grzybową, jak oparzenie monilialne. W deszczową pogodę zakażone części krzewu żółkną, a na ich powierzchni pojawia się wykwit zarodnikowania konidiów. Podczas formowania się pąków dochodzi do infekcji pąków, kwiatów i jajników. W rezultacie pąki i kwiaty wysychają, a dotknięte jajniki nadal rosną, ale mogą z nich wyrosnąć tylko zgniłe jagody. Aby wyleczyć zaatakowany krzew, należy spryskać go fungicydem, na przykład: Ronilan, Bayleton, Topsin M, Ditan lub tlenochlorkiem miedzi.

Phomopsis

W krzewie dotkniętym phomopsis obserwuje się, że końce łodyg wysychają, bez zauważalnych oznak więdnięcia samego krzewu. Początkowo liście żółkną, następnie brązowe lub pomarańczowe, ale nie latają. Na powierzchni pędów tworzą się brudne szare plamki, które ostatecznie stają się wrzodami. Kwiaty i jagody brązowieją. Przy gorącej i suchej pogodzie choroba rozwija się najaktywniej. Aby wyleczyć zaatakowany okaz, wiosną należy go spryskać ogólnoustrojowym fungicydem, na przykład Topsin M.Przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu rośliny można go potraktować mieszanką Bordeaux.

Cytosporoza

Czarna zgnilizna występująca na owocach nazywana jest cytosporozą. Czynniki wywołujące tę chorobę zakażają roślinę w ostatnich tygodniach letnich i przenikają przez małe rany na żurawinie. Leczenie zaatakowanego krzewu można połączyć z zapobiegawczym opryskiem rośliny wiosną i jesienią, a do leczenia stosuje się również Topsin M, mieszankę Bordeaux lub tlenochlorek miedzi.

Miejsce bełkotu

Zarażenie plamą bełkotu prowadzi do tego, że liście zaczynają masowo opadać, co staje się przyczyną silnego osłabienia krzewu. W pierwszych dniach sierpnia na powierzchni blaszek liściowych pojawiają się małe brązowoczerwone plamki, a następnie chlorotyczne bezkształtne plamy z ciemną obwódką i owocnikiem pośrodku. Zaatakowaną roślinę należy spryskać roztworem Fundazolu, Topsin M lub tlenochlorku miedzi (na 1 litr wody pobiera się 2 gramy dowolnego określonego leku).

Pestalocia

Zarażenie krzewu pestalotią wpływa na jagody, pędy i blaszki liściowe. Najpierw na zielonych częściach rośliny pojawiają się ciemnobrązowe plamy. Następnie zastępują je szare plamy, które łączą się ze sobą, mając ciemną obwódkę. Występuje zygzakowata krzywizna młodych łodyg, a także ich wysychających, liściastych much. Zaatakowany krzew należy spryskać tlenochlorkiem miedzi.

Askochitoza

Jeśli na powierzchni pędów i blaszek liściowych pojawią się okrągłe plamki ciemnobrązowego koloru, oznacza to, że roślina jest zakażona askochitozą. Z biegiem czasu powierzchnia pod takimi plamami zaczyna pękać. Zaatakowany krzew wiosną i jesienią należy spryskać roztworem fungicydu (Topsin M, Fundazole lub tlenochlorek miedzi).

Botrytis

Botrytis (szara zgnilizna) - choroba ta rozwija się intensywnie w deszczową pogodę. W dotkniętym buszu powierzchnia liści, pędów i kwiatów jest pokryta puszystym kwiatem w szarym kolorze. Botrytis nie wpływa na młode pędy. Chore rośliny należy spryskać preparatem Topsin M, mieszaniną Bordeaux lub chlorkiem miedzi.

Żurawina frotte

Przerost (żurawina frotte) - ta choroba jest wirusowa, jej patogenami są organizmy mykoplazmatyczne. Z biegiem czasu zainfekowane części rośliny stają się podobne do „mioteł czarownic”, na przykład łodygi unoszą się, blaszki liści stają się mniejsze, a one są bardzo mocno przyczepione do pędów. W zarażonym krzewie nie obserwuje się owocowania, ale jeśli przed infekcją były już na nim jajniki, staną się brzydkimi małymi jagodami. Takiej choroby wirusowej nie można wyleczyć, w związku z tym zainfekowaną żurawinę należy usunąć z gleby i jak najszybciej zniszczyć, w przeciwnym razie wirus może rozprzestrzenić się na inne krzewy..

Szkodniki żurawiny

Istnieje ponad 40 różnych szkodników, które żyją i uszkadzają żurawinę. Najczęściej na tę uprawę cierpi przecinek jabłkowy, gałka kapusty, bułka czarnogłowa, niesparowany jedwabnik i ćma wrzosowa..

Te szkodniki nie mogą wyrządzić znacznej szkody takiemu krzewowi. W związku z tym w celu profilaktyki wystarczy przestrzegać zasad uprawy żurawiny, ze szczególnym uwzględnieniem systematycznego odchwaszczania żurawiny. Faktem jest, że chwasty przyczyniają się do tłumienia żurawiny i tworzenia sprzyjających warunków dla życia różnych szkodników. Jeśli jest dużo szkodników, to krzew należy zabezpieczyć środkiem owadobójczym, np .: Aktellik, Metaphos, Aktara, Karbofos itp. Należy pamiętać, że na 4 tygodnie przed zbiorem wszelkie zabiegi na krzewie należy przerwać. Można je kontynuować po zebraniu wszystkich jagód z krzaków..

Rodzaje i odmiany żurawiny ze zdjęciami i opisami

Istnieją 4 rodzaje żurawiny:

• żurawina bagienna lub czteropłatkowa;
• gigantyczna żurawina;
• żurawina o dużych owocach;
• żurawina drobnoowocowa.

Najbardziej rozpowszechnione w kulturze są hybrydy i odmiany żurawiny bagiennej (czteropłatkowej) i wielkoowocowej.

Żurawina błotna (Oxycoccus palustris)

Pochodzi z Europy. Zaczęto ją uprawiać pod koniec XX wieku w Rosji i krajach bałtyckich. Najpopularniejsze odmiany:

1. Dar Kostromy. Ta średnio wczesna odmiana o dużych owocach daje wysoki plon. Owoce żebrowane są bardzo duże, soczyste i kwaśne, dojrzewanie przypada na ostatnią dekadę sierpnia. Owoc ma płasko-okrągły kształt, łodyga ma głębokie wgłębienie. Ich kolor jest wiśniowy lub ciemnoczerwony.
2. Sominskaya. Ta wysokowydajna odmiana o dużych owocach jest średnio wczesna. Asymetryczne, grudkowate owoce są wiśniowe lub czerwone i mają kształt serca. Miąższ jest soczysty i kwaśny.
3. Sazonovskaya. Odmiana w połowie sezonu, dojrzewanie owoców obserwuje się na początku września. Owoce średniej wielkości, asymetryczne, mają kształt sercowaty, wypukły żebrowany i czerwono-fioletowy kolor. Miąższ słodko-kwaśny jest wystarczająco soczysty.
4. Piękno północy. Odmiana późno dojrzewająca o różnym plonie. Dojrzewanie owoców obserwuje się do drugiej dekady września. Owoce owalno-okrągłe są bardzo duże, barwione są na różne odcienie karminowego koloru, od ciemnego z czerwonawą stroną do jasnej.
5. Scarlet zarezerwowany. Odmiana późno dojrzewająca o wysokiej wydajności. Wielkość kulistych czerwonych owoców może być średnia lub duża. Miąższ jest kwaśny i soczysty.

Często uprawia się również takie odmiany, jak Severyanka i Khotavetskaya..

Duża żurawina (Oxycoccus macrocarpus)

Jej ojczyzną jest Ameryka Północna. Ten gatunek ma ponad 200 odmian. Najpopularniejsze odmiany:

1. Ben Lear. Wczesna odmiana o wysokiej wydajności. Średnica okrągłych owoców wynosi około 2 cm, jagody są bardzo słabo przechowywane, dlatego są mrożone lub przetwarzane bezpośrednio po zebraniu..
2. Franklin. Odmiana średnio dojrzewająca, odporna na choroby. Owoce ciemnoczerwone są średniej wielkości (około 1,5 cm).
3. Searles. Odmiana ta wyróżnia się plonem i długim przechowywaniem owoców. Matowe owoce o ciemnoczerwonej plamistej barwie osiągają średnicę 2,3 cm, miąższ jest gęsty.
4. Stevens. Odmiana jedna z najlepszych, bardzo plenna. Gęste, owalne duże owoce mają średnicę około 2,5 cm i ciemnoczerwony kolor.
5. Pielgrzym. Ta odmiana jest bardzo późna. Duże, owalne, czerwono-fioletowe owoce na powierzchni mają żółty woskowy nalot. Jagody mają nierównomierny kolor.

Dość popularne są również odmiany amerykańskie: McFarlin, Wilcox, Black Wale, Earley Black, Crowley, Earley Rear, Bergman, Washington, Woolman, Beckwith i Howes.

Właściwości żurawiny

Przydatne właściwości żurawiny

Skład owoców żurawiny obejmuje wszystkie przydatne substancje, które znajdują się w różnych uprawach jagód. Zawierają również cukry, kwasy organiczne (cytrynowy, ursolowy, chinowy, benzoesowy, jabłkowy, chlorogenowy, bursztynowy, oleandrowy i szczawiowy), witaminy (B1, B2, B5, B6, PP, K1 i C) oraz pektyny. A jagody te zawierają również antocyjany, leukoantocyjany, katechiny, betainę, makro- i mikroelementy - żelazo, mangan, molibden, miedź, potas, wapń, fosfor, bor, kobalt, nikiel, tytan, cynk, jod, cyna, chrom i srebro.

Taka roślina pomaga poprawić funkcjonowanie przewodu pokarmowego i apetytu, chroni jelita i układ moczowo-płciowy przed infekcjami, zapobiega rozwojowi raka, zmniejsza ryzyko miażdżycy, normalizuje ciśnienie krwi. Owoce te polecane są do spożycia osobom cierpiącym na gorączkę, reumatyzm, niedobór witamin czy choroby układu oddechowego..

Sok wyciskany z jagód ma działanie uspokajające, przeciwbakteryjne i przeciwgorączkowe, usprawnia pracę trzustki oraz wzmaga aktywność psychiczną i fizyczną. Sok służy do leczenia kaszlu i oparzeń oraz do oczyszczania ran.

Dlaczego żurawina jest niebezpieczna?

Zabrania się spożywania żurawiny osobom z wrzodami dwunastnicy lub żołądka, a także zapaleniem żołądka o wysokiej kwasowości. W przypadku chorób wątroby żurawina może prowadzić do ich zaostrzenia, dlatego przed jej spożyciem skonsultuj się z lekarzem. Ostrożne jedzenie takich jagód jest również konieczne dla osób, których szkliwo zębów jest bardzo słabe lub przerzedzone.