Plectrantus

Roślina, zwana również Plectranthus, należy do rodziny Labiate. Według różnych źródeł ten rodzaj obejmuje od 250 do 325 gatunków. Łacińska nazwa kwiatu „plectranthus” pochodzi od dwóch greckich słów przetłumaczonych jako „ostroga koguta” i „kwiat”. To z tych słów powstało drugie imię - „kwiat szczeciny”. W warunkach naturalnych taka roślina występuje w tropikalnych i subtropikalnych regionach półkuli południowej, a mianowicie: na niektórych wyspach Oceanu Spokojnego, Madagaskarze, Indonezji, Australii, a także na obszarach przylegających do Sahary. Ostrogi są uprawiane jako rośliny ozdobne, lecznicze i aromatyczne, a liście takiego kwiatu są używane jako przyprawa do żywności. Niektóre gatunki są uprawiane w domu.

1. Kwiat. Uprawiana jako ozdobna roślina liściasta.
2. Oświetlenie. Najlepiej rośnie w półcieniu, ale można go również umieścić w miejscu o rozproszonym i jasnym świetle.
3. Reżim temperaturowy. Podczas aktywnego wzrostu - od 18 do 25 stopni, zimą - od 12 do 16 stopni.
4. Podlewanie. Mieszankę gleby w doniczce często i obficie zwilżyć natychmiast po wyschnięciu na głębokość około 20 mm.
5. Wilgotność powietrza. W upalne dni, a także w pomieszczeniu z działającymi urządzeniami grzewczymi, zaleca się codzienne nawilżanie liści wodą o temperaturze pokojowej, zamiast tego można wlać mokre kamyki do tacy i postawić na nim pojemnik z kwiatkiem.
6. Nawóz. W tym celu w okresie wegetacji raz na 15 dni stosuje się złożony nawóz dla roślin liściastych. W innych przypadkach nie musisz karmić kwiatu szczeciny.
7. Szczypanie i przycinanie. Wiosną łodygi są skracane o ½ części. A podczas aktywnego wzrostu górne części pędów są systematycznie szczypane.
8. Transfer. Do 4 roku życia roślina jest przesadzana regularnie raz w roku, a starsze krzewy poddaje się takiej procedurze tylko w razie potrzeby. Przeszczep na początku sezonu wegetacyjnego.
9. Reprodukcja. Dzielenie buszu i sadzonek.
10. Szkodliwe owady. Wełnowce, mszyce i przędziorki.
11. Choroby. Mączniak rzekomy (mączniak rzekomy).
12. Nieruchomości. U niektórych gatunków liście mają działanie napotne, przeciwbólowe, żółciopędne i przeczyszczające..

Cechy plectrantus

Domowy plectrantus, zwany także miętą pokojową, to wieloletni lub zimozielony krzew zielny, osiągający wysokość od 0,6 do 0,8 m. System korzeniowy jest włóknisty, a rozgałęzione łodygi mogą rosnąć pionowo lub pełzać. Bogata zielona lub brązowoczerwona żebrowana łodyga ma lekkie pokwitanie. Pachnące, owalne lub owalne płytki liściowe, które znajdują się naprzeciwko, są gęsto owłosione lub nagie, ich krawędź jest drobno ząbkowana. Na powierzchni liści znajduje się pstrokaty wzór lub relief żył. Kwitnienie obserwuje się latem, na krzaku pojawia się bujny krótki wierzchołkowy kwiatostan wiechy, który obejmuje biseksualne kwiaty bzu, niebieskiego, białego lub fioletowego. Po dojrzewaniu owoce otwierają się, zawierają 4 orzechy.

Opieka nad Plectrantusem w domu

Oświetlenie

Plectrantus indoor dobrze rośnie w rozproszonym jasnym świetle, pamiętaj, że bezpośrednie promienie słońca mogą uszkodzić delikatne blaszki liściowe. Jeszcze lepiej, kwiat rośnie w zacienionym miejscu. Nie ma potrzeby dodatkowego podświetlania rośliny, wystarczy na to kilka godzin jasnego światła dziennie.

Reżim temperaturowy

Podczas intensywnego wzrostu optymalna temperatura dla kwiatu szczeciny wynosi od 18 do 25 stopni. Latem zaleca się wyprowadzenie krzewu na zewnątrz np. Na balkon lub do ogrodu. Zimą krzew należy utrzymywać w chłodzie - od 12 do 16 stopni. Jeśli na zimę nie możesz przestawić kwiatu w chłodne miejsce, będzie to wymagało dodatkowego oświetlenia..

Wilgotność powietrza

Plectrantus może rosnąć w prawie każdej wilgotności. Jednak zimą w pomieszczeniu, w którym pracują urządzenia grzewcze, wilgotność powietrza jest bardzo niska, więc krzak trzeba będzie codziennie nawilżać z rozpylacza. Aby nie spryskiwać go zbyt często, na paletę wlewa się zwilżoną keramzyt lub kamyki, a na wierzch kładzie się pojemnik z rośliną. Czasami kwiat potrzebuje ciepłego prysznica, który pomoże usunąć kurz z liści, a także nasyci go wilgocią..

Podlewanie

Podlewanie powinno być obfite i częste. Konieczne jest zwilżenie glinianej mieszanki w doniczce dopiero po wyschnięciu jej powierzchni na głębokość od 10 do 20 mm. Podlewając kwiat szczeciny należy pamiętać, że może mu zaszkodzić zarówno przesuszenie podłoża, jak i zastój wilgoci w systemie korzeniowym. Do podlewania weź wodę, która osiadła dobrze przez dwa dni, której temperatura powinna być zbliżona do temperatury pokojowej lub nieco cieplejsza.

Nawóz

Podczas intensywnego wzrostu nawóz aplikuje się do mieszanki gleby w doniczce 1 raz na 2 tygodnie. W tym celu do dekoracyjnych roślin liściastych stosuje się złożony nawóz. W miesiącach zimowych, jeśli krzew odpoczywa, nie jest karmiony, ale jeśli nie śpi, wówczas w tym przypadku nawozy nakłada się na podłoże tylko raz na 4 tygodnie. Zaczynają ponownie karmić plectrantus dopiero na początku sezonu wegetacyjnego.

Lamówka

Pędy tej rośliny szybko rosną, jednak z czasem ich dolna część jest odsłonięta, co ma niezwykle negatywny wpływ na efekt dekoracyjny krzewu. Aby kwiat wyglądał schludnie i zwięźle, jest systematycznie przycinany. Z reguły przycinanie kwiatu szczeciny odbywa się w połączeniu z przeszczepem na wiosnę. Skróć wszystkie łodygi o ½ części, a następnie w okresie wegetacji przeprowadzaj systematyczne szczypanie ich wierzchołków. Dzięki temu krzew będzie bujny i bardzo efektowny..

Transfer

Dopóki roślina nie osiągnie wieku trzech lub czterech lat, jest przeszczepiana co roku. Starsze okazy przeszczepia się raz na 2 lub 3 lata. Taką procedurę przeprowadza się wiosną na początku sezonu wegetacyjnego..

Pobiera się żyzne podłoże do uprawy szczeciny o pH około 6,0. Jego przybliżony skład: piasek, darń, próchnica i gleba liściasta (1: 1: 1: 1). Głębokość doniczki powinna być taka, aby zmieścił się w niej system korzeniowy kwiatu. Na dnie pojemnika wykonuje się grubą warstwę drenażu, której grubość powinna być równa 1/3 głębokości donicy.

Reprodukcja

Plectrantus można rozmnażać przez sadzonki lub dzieląc krzew. Podczas przeszczepu można podzielić roślinę i należy pamiętać, że na każdej oddzielonej części powinny znajdować się łodygi i dobrze rozwinięte korzenie. Pierwsze dni cięcia należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych..

Aby rozmnażać kwiat przez sadzonki, należy pobrać kawałki pędów łodyg o długości od 50 do 60 mm, doskonale zakorzeniają się w szklance wody. Po ukorzenieniu sadzonki sadzi się w małych, oddzielnych doniczkach. Aby krzew był bardziej bujny, sadzi się kilka sadzonek w jednym garnku naraz. W razie potrzeby po wycięciu sadzonki można od razu sadzić w skrzynkach rozdzielczych, gdzie po 15–20 dniach wyrośnie im korzenie. Następnie ukorzenione sadzonki przesadza się do małych doniczek o średnicy od 70 do 90 mm, aby wypełnić je podłożem składającym się z piasku, liści, próchnicy i ziemi darniowej (1: 2: 2: 2).

Choroby i szkodniki

Wróbel jest bardzo odporny na szkodniki i choroby. Jeśli jednak krzew znajduje się w chłodnym pomieszczeniu o wysokiej wilgotności, może zostać dotknięty mączniakiem rzekomym, dzięki czemu na liściach tworzą się szare plamy. Czasami na takiej roślinie osiadają wełnowce, mszyce i przędziorków. Aby poradzić sobie z peronosporozą, konieczne będzie wielokrotne traktowanie kwiatu roztworem preparatu grzybobójczego, a bardzo dotknięte łodygi zaleca się wycinać. Kleszcze, mszyce, a także robaki mogą uszkodzić liście i młode pędy, ponieważ wysysają z nich sok komórkowy. Aby poradzić sobie z przędziorkami, stosuje się preparaty roztoczobójcze, a do pozbycia się innych szkodliwych owadów ssących stosuje się preparaty owadobójcze..

Pamiętaj, że te kwiaty, które są bardzo odporne zarówno na choroby, jak i szkodniki, mogą na nie cierpieć tylko wtedy, gdy nie będziesz się nimi opiekował przez długi czas lub nie zapewnisz im odpowiednich warunków. Na przykład ze względu na fakt, że krzew rośnie w nieodpowiednich dla niego warunkach, jego liście mogą zacząć blaknąć lub blaknąć. Dzieje się tak, gdy kwiat jest wystawiony na bezpośrednie, palące promienie słońca przez długi czas. Żółknięcie i latanie wokół liści obserwuje się, gdy roślina jest zimna, szkodniki na niej osiadły lub płyn regularnie stagnuje w systemie korzeniowym. Jeśli pomieszczenie jest zbyt gorące i suche, kwiat więdnie, a ze stojącej wody w podłożu, szczególnie przy słabym oświetleniu i chłodzie, na pędach i systemie korzeniowym pojawia się zgnilizna, w wyniku czego liście zaczynają latać i nie występuje również kwitnienie.

Rodzaje i odmiany plectrantus ze zdjęciami i nazwami

Plectranthus w kształcie Coleusa (Plectranthus coleoides)

Gatunek ten jest jednym z najpopularniejszych plectranthus w pomieszczeniach. Wysoki na metr krzew ma czworościenne pędy proste, na powierzchni których występuje pokwitanie, ozdobione są wełnistymi blaszkami liściowymi o długości do 80 mm, ich krawędź jest ząbkowana. Jedna z odmian tego gatunku, Marginatus, jest najbardziej rozpowszechniona: jest to różnobarwny kwiat szczeciny z białą obwódką wzdłuż krawędzi zielonych blaszek liściowych.

Krzew Plectranthus (Plectranthus fruticosus)

Albo drzewo trzonowe. Tak rozgałęziony krzew osiąga wysokość około 100 cm, na powierzchni łodyg występuje pokwitanie. Talerze zielonolistne są szeroko owalne i ze spiczastym końcem o długości do 100 mm, mają ostry miętowy aromat. Krzew kwitnie bujnie pachnącymi kwiatami o jasnoniebieskim odcieniu. Ponieważ roślina ma silny zapach, jest często używana jako środek odstraszający mole. W warunkach naturalnych taką roślinę można znaleźć w wilgotnych subtropikalnych lasach Afryki Południowej..

Plectranthus oertendahlii

Gatunek ten jest widowiskową byliną zielną o pełzających łodygach o długości około 0,4 m. Długość zielonkawo-brązowych blaszek liściowych wynosi około 60 mm, mają okrągło-szeroki owalny kształt i tępy wierzchołek. Przednia powierzchnia liści jest ozdobiona paskami zielono-białego koloru, a tył ozdobiony jest jasnoczerwonym pokwitaniem. Długość kwiatostanów racemozowych wynosi około 0,3 m, składają się z białych lub bladoliliowych kwiatów. Wśród kwiaciarni najpopularniejsze są następujące odmiany:

• Światło wapienne - liście mają złoty kolor;
• Uwongo - na przedniej powierzchni liści takiej rośliny, jakby rozlano równą plamę zielonkawo-srebrnego odcienia.

Południowy Plekranthus (Plectranthus australis)

Lub plectranthus verticillatus lub plectranthus nummularia lub szwedzki bluszcz. Ta oryginalna roślina wyróżnia się bezpretensjonalnością. Jego opadające słabe łodygi ozdobione są zaokrąglonymi blaszkami liściowymi z długimi ogonkami. Liście mają ciemnozielony kolor, a obie powierzchnie są gładkie i błyszczące, jakby pokryte woskiem. Ten gatunek ma bardzo słaby zapach. Często jest uprawiana jako roślina ampelous..

Filc plectrantus (Plectranthus hadiensis)

Taki krzew osiąga wysokość 0,75 m, jego pień z wiekiem słabnie. Na lekko opadających łodygach znajdują się zielonkawe mięsiste blaszki liściowe o szerokim jajowatym kształcie. Powierzchnia liści i pędów pokryta jest krótkimi włoskami, w wyniku czego krzew wygląda miękko i puszysto. Kolor kwiatu purpurowy.

Plectranthus ciliatus (Plectranthus ciliatus)

Wysokość tej rośliny pełzającej wynosi około 0,6 m, jej pędy pokryte są fioletowymi włoskami. Na przedniej powierzchni liści eliptycznych lub szeroko jajowatych występuje również sztywne pokwitanie, a po stronie seamy, pomalowanej na fioletowo, włosy są tylko na krawędzi. Kwiaty mogą być częścią pędzli lub być pojedyncze, są pomalowane na bladofiolet lub biały.

Pachnący Plectranthus (Plectranthus amboinicus)

Lub pachnący plectrantus. W warunkach naturalnych taki rozgałęziony krzew osiąga wysokość około 200 cm, a jego czworościenne pędy są koloru zielonkawo-fioletowego. Szeroko jajowate przeciwległe płytki liściowe mają sercowatą lub zaokrągloną podstawę, a także zaokrąglony lub rozwarty wierzchołek. Ich ogonki są owłosione, a na seamy są pokryte włoskami gruczołowymi. Kwiatostany składają się z pachnących kwiatów o jasnoniebieskim odcieniu.

Wróbel Ernsta (Plectranthus ernestii)

Lub plectrantus caudex. Gatunek ten reprezentowany jest przez wieloletni krzew, który osiąga wysokość około 0,5 m. Jego pędy w dolnej części tworzą zaokrąglone zgrubienie. Podczas kwitnienia pojawiają się białawe lub liliowo-niebieskie kwiaty.

Plectranthus Oakleaf

Wyprostowane pędy takiej rośliny są mięsiste. Ciemnozielone, skórzaste blaszki liściowe z ząbkowaną krawędzią mają kształt zbliżony do liści dębu, ich powierzchnia pokryta jest srebrzystym pokwitaniem. Odrywając liść i pocierając go między palcami, można poczuć ostry zapach drzew iglastych.

Plectrantus Mona Lavender

Ten wyprostowany krzew jest hybrydą. Jego pędy, pomalowane na brązowo-brązowy kolor, ozdobione są owalnymi blaszkami liściowymi ząbkowanymi wzdłuż krawędzi, ich seamy jest fioletowa i owłosiona, a przednia powierzchnia jest ciemnozielona i błyszcząca. Gęste, długie kwiatostany składają się z niebieskawo-fioletowych kwiatów z niebieskimi rurkowymi plamkami.

Plectranthus blumei

Wysokość takiej mieszańcowej rośliny wynosi około 0,85 m. Jej pędy zielne są zdrewniałe u korzeni. Obie powierzchnie okrągłych liści o szmaragdowym odcieniu są aksamitne, górna część płytek jest wydłużona i spiczasta, a krawędź jest ząbkowana lub ząbkowana. Istnieją również odmiany kwiatu szczeciny Bluma o różnym kolorze ulistnienia i charakterystycznym wzorze.

Właściwości Plectrantus: korzyść i szkoda

Przydatne właściwości plectrantus

Wszystkie rośliny, takie jak hiszpański lub francuski tymianek, mięta meksykańska, kubańskie oregano czy ogórecznik indyjski są uważane za odmianę ostróg i często są uprawiane jako liściaste zielenie. Korzyści z takiej rośliny wynikają przede wszystkim z tego, że zawiera witaminy A, C i E, związki fenolu i chininy, terpenoidy, alkaloidy, glikozydy, garbniki i kwas ursolowy. Kwiat zarodników ma działanie napotne, przeciwbólowe, żółciopędne i przeczyszczające, służy do łagodzenia zgagi, pobudzania apetytu, łagodzenia zaparć, leczenia reumatyzmu i zapalenia żołądka. Aromatyczny typ plectrantus jest używany do produkcji środków sercowo-naczyniowych, maści i kropli.

Wróbel nie jest rośliną farmakopealną, ale w medycynie alternatywnej jest dość rozpowszechniony. Na przykład herbatę sporządzoną z liści plectrantus stosuje się w leczeniu gorączki, początkowej fazy reumatyzmu, przeziębień, chorób układu oddechowego, zespołu jelita drażliwego oraz zaburzeń przewodu pokarmowego. Roślina ta ma również właściwości wykrztuśne, szybko i łatwo usuwa flegmę i śluz z płuc, a także korzystnie wpływa na układ nerwowy. Sparflower jest również szeroko stosowany w leczeniu biegunki i robaczycy, a nalewka pomaga złagodzić ból stawów w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Na zewnątrz taka roślina jest używana do zwalczania dziecięcej skaz alergicznych, egzemy skórnej, pieluszkowej i wrzodowej. Może również wyeliminować obrzęk i swędzenie po ukąszeniu owada. Do leczenia moczenia nocnego u dziecka stosuje się kąpiele z suchymi lub świeżymi liśćmi takiej rośliny. Wróbel jest szeroko stosowany w Indiach w celu stymulacji laktacji i leczenia gorączki malarycznej, a napar z jego liści może złagodzić łupież.

Przeciwwskazania

Nie można przyjmować doustnie produktów wykonanych na bazie włosia, a także pić herbaty sporządzonej z jego liści dla dzieci poniżej 12 roku życia i kobiet w ciąży, a także kobiet karmiących piersią. Jeśli dana osoba ma wrażliwą skórę, po kontakcie z liśćmi tej rośliny może rozwinąć łagodny stopień zapalenia skóry. Plectrantus jest również niebezpieczny dla osób z żylakami, z indywidualną nietolerancją i hipotensją. Jeśli nie masz przeciwwskazań, zdecydowanie musisz przestrzegać zalecanej dawki i nie nadużywać produktów wykonanych na bazie takiej rośliny..

Przesądy i znaki

Wielu ogrodników nie wie na pewno, czy w ich domu można uprawiać plektranty. Z tą rośliną wiąże się wiele znaków i przesądów, dlatego uważa się, że jest ona w stanie absorbować negatywną energię, a także przyciągać do domu szczęście i bogactwo. Jednocześnie kwiat szczeciny może przynieść szczęście zarówno właścicielowi, jak i osobie, która przynajmniej raz się do niego zabiegała. Pod tym względem taka roślina jest idealna zarówno do mieszkania, jak i biura..