Salpiglossis

Salpiglossis (Salpiglossis) to rodzaj z rodziny Solanaceae, która jest reprezentowana przez rośliny dwuletnie, jednoroczne i byliny. Ten rodzaj łączy około 20 gatunków. Ojczyzną takiej rośliny jest Ameryka Południowa, podczas gdy najczęściej występuje w Chile. Nazwa salpiglossis zawiera 2 greckie słowa przetłumaczone jako „fajka” i „język”, mówimy tutaj o kształcie kwiatu. Roślina ma również drugie imię - języczek. Uprawiany od 1820 roku.

Do tej pory tylko 1 gatunek tego rodzaju jest uprawiany przez ogrodników, a mianowicie: salpiglossis karbowany (Salpiglossis sinuata). Pędy proste mogą osiągnąć 100 centymetrów wysokości, są rozgałęzione i cienkie, a na ich powierzchni znajdują się gruczołowe lepkie włoski. Górne blaszki liściowe są wąskie, całe i siedzące, podczas gdy dolne blaszki są karbowane, podłużne i mają ogonki liściowe. Średnica pojedynczych wdzięcznych kwiatów wynosi 5 centymetrów, ich kolor może być niebieski, żółty, brązowy, fioletowy lub kremowy, na powierzchni gardła znajduje się marmurkowy wzór składający się z żył o ciemnym i złotym kolorze. Kwitnienie obserwuje się w okresie od czerwca do października. Aksamitnie błyszczące kwiaty mają kształt lejka, mają pięciopłatową kończynę. Owocem jest owalna kapsułka z dwoma gniazdami z małymi nasionami w środku.

Na średnich szerokościach geograficznych salpiglossis jest uprawiany tylko jako dwuletni lub roczny.

Uprawa salpiglossis z nasion

Siew

Nasiona służą do rozmnażania salpiglossis. Siew na sadzonki odbywa się w pierwszych dniach marca, w tym celu biorą niezbyt głębokie, ale raczej szerokie pojemniki, do których wlewa się luźną glebę. Następnie musisz rozprowadzić nasiona na powierzchni mokrej gleby, starając się, aby odległość między nimi była jak największa. Nasiona nie są zakopywane w ziemi, ale po prostu wciskane w jej powierzchnię. Pojemnik należy przykryć folią lub szkłem i wyjąć na dobrze oświetlonym, chłodnym (od 15 do 20 stopni) parapecie. Aby przybliżyć sadzonki do powierzchni, a także zabezpieczyć je przed palącymi promieniami słońca, na powierzchni schronienia należy położyć białą kartkę papieru..

Uprawa sadzonek

Pielęgnując sadzonki, nie zapomnij o ich systematycznym wietrzeniu, a także usuwaniu kondensatu z powierzchni schronienia. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po 15–20 dniach, ale folii nie należy usuwać od razu. Najpierw jest usuwany na 1-2 godziny, następnie usuwany na 3-4 godziny, a gdy rośliny zaaklimatyzują się do warunków środowiskowych, schronienie jest całkowicie usuwane.

Po pojawieniu się pierwszej pary liści na roślinach konieczne będzie ich zbieranie za pomocą kubków lub oddzielnych pojemników. Podczas robienia kilofów należy zachować ostrożność, ponieważ delikatne korzenie bardzo łatwo ulegają uszkodzeniom, przez co rośliny zakorzeniają się na długo w nowym miejscu. Gdy sadzonki zaczną ponownie aktywnie rosnąć, należy uszczypnąć ich wierzchołki, co zwiększy ich krzaczastość. Salpiglossis musi zapewnić umiarkowane podlewanie, upewniając się, że podłoże nie jest suche ani zbyt mokre.

Sadzenie salpiglossis w ziemi

O której godzinie sadzić

Sadzenie dojrzałych i wyhodowanych sadzonek na otwartej glebie powinno odbywać się dopiero po całkowitym ustąpieniu groźby mrozów powrotnych, z reguły tym razem przypada na drugą połowę maja. Postaraj się wybrać dobrze oświetlone miejsce do sadzenia, chronione przed wiatrem. Gleba odżywcza powinna zawierać dużą ilość próchnicy, a jej kwasowość może być obojętna lub lekko kwaśna.

Jak sadzić

Miejsce powinno być przygotowane około 7 dni przed planowanym dniem zejścia na ląd. Aby to zrobić, wykopują go, wprowadzając do gleby trochę piasku, torfu i popiołu drzewnego. Pomiędzy otworami należy zachować odległość od 25 do 30 centymetrów, ich głębokość powinna być taka, aby zmieścił się w nich nie tylko system korzeniowy, ale także gliniana bryła. Przenieś sadzonki do otworów, a następnie przykryj je. Posadzone rośliny wymagają obfitego podlewania. Pamiętaj, że roślina ta nie toleruje zbyt dobrze przesadzania, dlatego staraj się jak najmniej uszkodzić jej system korzeniowy..

Pielęgnacja salpiglossis w ogrodzie

Podczas uprawy salpiglossis należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach. Dlatego bardzo negatywnie reaguje na suszę, stagnację wody w glebie i ujemne temperatury. Podlewanie latem należy przeprowadzać raz dziennie, natomiast przy upalnej pogodzie opryskiwać krzewy wieczorem. Wiosną i jesienią liczba podlewań powinna wynosić tylko 2 lub 3 tygodniowo. Do nawadniania używaj letniej, dobrze osadzonej wody. Pod koniec podlewania powierzchnię miejsca należy ostrożnie poluzować, jednocześnie pieląc.

Regularnie szczypać krzaki, dzięki czemu kwitnienie będzie bardziej bujne. Nie zapomnij również szybko odciąć kwiatów, które zaczęły blaknąć. Jeśli zrobisz to prawidłowo, salpiglossis zakończy kwitnienie dopiero w październiku. Opatrunek wierzchni przeprowadza się kilka razy w sezonie, w tym celu do roślin kwitnących stosuje się złożony nawóz mineralny. Jeśli chcesz karmić rośliny materią organiczną, wybierz do tego popiół drzewny.

Choroby i szkodniki

Taka kochająca wilgoć roślina, gdy rośnie na otwartej glebie, często choruje na zgniliznę korzeni lub łodyg, w wyniku czego obumiera. Gdy tylko zauważysz, że roślina jest niezdrowa, konieczne jest pilne potraktowanie krzaka i otaczającej go gleby fungicydem i nie zapomnij dostosować reżimu nawadniania. Jeśli krzew jest bardzo silnie dotknięty, lepiej go wykopać i spalić.

Mszyce mogą osadzać się na salpiglossis. Aby się go pozbyć, musisz potraktować krzak akarycydem.

Po kwitnieniu

Jako roślina wieloletnia uprawiana jest tylko w regionach o łagodnym, ciepłym klimacie. Jeśli zimy są mroźne, salpiglossis można uprawiać tylko jako jednoroczną, ponieważ po nadejściu mrozów umrze. Jeśli chcesz, możesz jesienią spróbować zasadzić taki kwiat w doniczce i przynieść go do domu, ale jest mało prawdopodobne, aby się zakorzenił, ponieważ reaguje wyjątkowo negatywnie na przeszczep.

Rodzaje i odmiany salpiglossis ze zdjęciami i nazwami

Jak już powiedziano powyżej, ogrodnicy uprawiają tylko salpiglossis. Szczegółowy opis tego typu można znaleźć na początku artykułu. Ma następujące formy ogrodowe:

1. Wielkokwiatowe. Wysokość krzewu może osiągnąć 100 centymetrów, jego łodygi są rozgałęzione. Kwiaty są duże.
2. Superbissima. Dość duże kwiaty mają faliste płatki.
3. Salpiglossis niski. Krzewy silnie się rozgałęziają i osiągają wysokość 0,4 m, kwitną bardzo bujnie.

Najpopularniejsze są następujące hybrydy i odmiany:

1. Kew Blue. Wysokość niewymiarowego krzewu nie przekracza 0,3 m. Kwiaty są pomalowane na różne odcienie fioletu od fioletu do różowo-liliowego. Ich gardło jest ciemne, a na powierzchni jest rzadka siatka żółtych żył.
2. Mix kasyna. Wysokość zwartego krzewu wynosi od 0,45 do 0,5 m. Kolor kwiatów może być bardzo różny, nawet żółty. Te kolory wymagają wsparcia.
3. Festiwal i flamenco. Wysokość zwartych krzewów tej rośliny nie przekracza 0,3 m, kolor kwiatów jest zróżnicowany.
4. Bolero. Wysokość bujnie kwitnącego krzewu wynosi około 0,6 m, łodyga jest dość stabilna.
5. Ali Baba. Taka egzotyczna roślina jednoroczna osiąga wysokość 0,8 m, na powierzchni kwiatów kontrastują żyłki, bardzo dobrze stoją w cięciu.
6. Sztruksowy wózek. Wysokość krzewów wynosi około 0,4 m, średnica aksamitnych kwiatów około 60 mm, mają dziwny wygląd.
7. Fajerwerki. Taka rozgałęziona roślina kwitnie bardzo bujnie i ma wysokość ok. 0,6 m, średnica kwiatów 60 mm, mogą być w kolorze fioletowym, bordowym lub jasnoróżowym, na ich powierzchni występują żyłki żółto-złote lub ciemnofioletowe.
8. magia. Wysokość krzewu waha się od 0,4 do 0,6 m, kolor kwiatów jest śnieżnobiały, czerwony, szkarłatny lub fioletowy, na powierzchni gardzieli marmurkowy wzór żółtych żył.