Enotera

Wiesiołek dwuletni (Oenothera), zwany także onagerem lub wiesiołkiem, należy do rodziny cyprysów. Według informacji z różnych źródeł, ten duży rodzaj obejmuje od 80 do 150 gatunków. Ten rodzaj reprezentowany jest przez krzewy i rośliny zielne, które mają zróżnicowany wygląd. W naturze taka roślina jest szeroko rozpowszechniona w Ameryce i Europie. Naukowa nazwa tego rodzaju „wiesiołek” zawiera 2 greckie korzenie, tłumaczone jako: „wino” i „bestia”. W starożytności ludzie wierzyli, że jeśli polano roślinę winem, a dzikie zwierzę obwąchało, to zwierzę to można później bardzo łatwo oswoić. Ta roślina ma inną nazwę - „nocna świeca”. Ogrodnicy uprawiają ją jako roślinę leczniczą i ozdobną..

Wiesiołek dwuletni to roślina kłączowa, która może być wieloletnia, dwuletnia lub roczna. Wysokość krzewu waha się od 0,3 do 1,2 metra. Pędy pełzające lub proste są silnie owłosione. Płytki liściowe rozmieszczone na przemian są ząbkowane, pierzasto wycięte, proste, o całych krawędziach lub klapowane. Kwiaty osiągają 70-80 milimetrów średnicy, najczęściej są bardzo pachnące, ich kolor jest zróżnicowany: żółty, fioletowy, czerwony, biały, różowy lub niebieski. Kwiaty są ułożone w pęczki w kątach liści, pojedynczo lub tworzą długi kwiatostan racemiczny. Otwarcie każdego z kwiatów obserwuje się o zachodzie słońca, a więdną po 24 godzinach. W pochmurny lub deszczowy dzień kwiaty w ogóle się nie zamykają. Jeśli pogoda jest słoneczna, zamykają się około południa, ale do tego czasu muchy, pszczoły i inne owady będą miały czas na ich zapylenie. Kwitnienie wiesiołka obserwuje się w czerwcu - wrześniu. Owoc jest pudełkiem i zawiera do 3 tysięcy nasion.

Uprawa wiesiołka w ogrodzie

Sadzenie wiesiołka

Wiesiołek najlepiej rośnie na słonecznym obszarze, ale może też rosnąć w niewielkim cieniu. Skład gleby dla takiej rośliny jest nieistotny, jednak obszary, które są podmokłe lub nadmiernie wilgotne, nie są dla niej wyjątkowo odpowiednie. Faktem jest, że należy do tych roślin, które tolerują suszę lepiej niż stojąca woda w ziemi. Wiesiołek najlepiej rośnie na lekkiej glebie piaszczystej o pH 5,5-7,0.

Jeśli zdecydujesz się ozdobić swoją działkę wiesiołkiem, który jest dwuletni, możesz go wyhodować przez sadzonki. W ostatnich dniach lutego lub w pierwszych dniach marca nasiona wysiewa się do skrzynek rozsadowych wypełnionych odpowiednim podłożem. Po tym, jak pojawiające się sadzonki dorosną i wzmocnią się, sadzi się je na otwartej ziemi, zachowując odległość od 0,5 do 0,6 metra między krzewami. W razie potrzeby nasiona można wysiewać bezpośrednio do otwartej gleby. Siew odbywa się w ostatnich dniach kwietnia lub w pierwszym - w maju i można to zrobić przed zimą. Nasiona wysiewa się w zwilżonej glebie w 2 lub 3 kawałkach, podczas gdy należy je zakopać w ziemi o 5-10 milimetrów. Podczas siewu musisz przestrzegać schematu 30x30 centymetrów. Ale najpierw konieczne jest przygotowanie miejsca, w tym celu wykopują je na średnią głębokość, jednocześnie należy dodać do gleby nawóz, więc na 1 metr kwadratowy, 3 kilogramy próchnicy (kompost) i 2 łyżki . Nitrofoski. Po pojawieniu się sadzonek należy je otworzyć, zachowując odległość co najmniej 10 centymetrów między krzakami. Rośliny mogą wymagać jeszcze kilku przerzedzeń, w zależności od gatunku i odmiany, w wyniku czego każdy z krzewów powinien mieć wystarczającą powierzchnię żerowania. W pierwszym sezonie u wieloletnich i dwuletnich drzew kolczastych obserwuje się tworzenie się rozety podstawy liściowej i systemu korzeniowego, podczas gdy kwiaty i szypułki rosną dopiero w następnym roku.

Pielęgnacja wiesiołka w ogrodzie

Młode krzewy podlewamy systematycznie raz na 7 dni, aż do całkowitego ukorzenienia. Dorosłe rośliny wymagają podlewania tylko podczas dłuższego okresu suszy. Kiedy roślina jest podlewana lub pada deszcz, konieczne jest poluzowanie powierzchni gleby wokół niej podczas wyrywania wszystkich chwastów.

Jeśli podczas przygotowywania miejsca do sadzenia nie wprowadzono do niego wszystkich niezbędnych nawozów, to wiosną konieczne będzie dokarmianie dolistne słabym roztworem dziewanny. Jeśli do gleby dodano wszystkie niezbędne nawozy, krzewy będą musiały być karmione podczas kwitnienia metodą korzeniową i do tego celu należy użyć złożonego nawozu mineralnego. W okresie kwitnienia zwiędłe kwiaty należy regularnie usuwać z krzewów i należy to robić, dzięki czemu kwitnienie będzie dłuższe, a wiesiołek nie będzie mógł rozmnażać się przez samosiew.

U niektórych gatunków system korzeniowy daje wzrost po wzroście. Aby ograniczyć wzrost korzeni, konieczne jest wkopanie w ziemię blach lub łupków wokół klombu na głębokość około 25 centymetrów. Enotera rośnie bardzo szybko, dlatego przy pierwszych oznakach zwyrodnienia roślinę należy usunąć z gleby, podzielić na kilka części i posadzić na nowym terenie. Zaleca się wykonywanie tego zabiegu co najmniej raz na 3 lub 4 lata. W ostatnich dniach sezonu, po całkowitym zakończeniu kwitnienia, dwuletni pierwiosnek należy wykopać i spalić, odcinając jedynie część naziemną bylin..

Byliny nie potrzebują schronienia na zimę. Jeśli jednak nadchodząca zima według prognoz będzie mało śniegu lub mroźna, to krzewy późną jesienią należy obsypać kompostem lub torfem.

Rodzaje i odmiany wiesiołka ze zdjęciami i nazwami

Ogrodnicy uprawiają tylko wieloletnie i dwuletnie gatunki i odmiany wiesiołka. W ogrodach na średnich szerokościach geograficznych można znaleźć takie dwuletnie, tak jak:

Enotera Drummond (Oenothera drummondii)

Wysokość takiego krzewu waha się od 0,3 do 0,8 metra. Mocna łodyga jest silnie rozgałęziona. Naprzeciwko lite blaszki liściowe wskazywały na wierzchołek wydłużonego lancetowatego kształtu i ciemnozielonego koloru. Pachnące kwiaty czteropłatkowe osiągają 70 milimetrów średnicy i mają żółty kolor.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera versicolor)

Wysokość takiej dwuletniej rośliny wynosi około 1,2 metra. Kolor kwiatów jest pomarańczowy. Najpopularniejsza wśród ogrodników jest odmiana tego typu Sunset Boulevard: krzew osiąga 0,35-0,45 metra wysokości, a od 0,15 do 0,25 metra średnicy zdobią go ceglasto-pomarańczowe kwiaty.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera biennis)

Lub wiesiołka dwuletniego lub wiesiołka dwuletniego. Pędy krzewu są wyprostowane i osiągają wysokość 1,2 metra. Na ich powierzchni znajduje się wiele krótkich włosów. Solidne, słabo ząbkowane, prawie całe, lancetowate blaszki liściowe mają około 20 centymetrów długości. Kwiaty o regularnym kształcie osiągają średnicę 50 milimetrów, są częścią pędzli końcowych. Są pomalowane na cytrynowożółty odcień i otwarte przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem. Najpopularniejsza jest odmiana tego typu Evening Dawn: wysokość krzewu to około 100 centymetrów, pachnące złote kwiaty mają czerwony odcień.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera speciosa)

Wysokość krzewu wynosi około 0,4 metra. Podłużne blachy mają słabo ząbkowaną krawędź. Uszy wierzchołkowe kilkukwiatowe składają się z pachnących, złożonych kwiatów, które osiągają średnicę 50 milimetrów, mają kolor biały lub różowy.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera erythrosepala) lub wiesiołek dwuletni Lamarck

Pochodzenie tego biennale nie zostało jeszcze dokładnie ustalone. Istnieje wersja, że ​​gatunek ten pojawił się w Starym Świecie w wyniku mutacji. Wysokość tak silnie rozgałęzionego wzniesionego krzewu wynosi ok. 100 cm Gładkie blaszki liściowe owalno-lancetowate mają zielonkawy kolor. Gęste kwiatostany racemose zbudowane są z żółtych kwiatów. Gatunek ten jest uprawiany od XIX wieku..

Ogrodnicy uprawiają następujące gatunki wieloletnie:

Wiesiołek dwuletni (Oenothera missouriensis) lub wiesiołek o dużych owocach

Gatunek ten pochodzi z południa środkowej części Ameryki Północnej. Wysokość wschodzących pędów waha się od 0,3 do 0,4 m. Kształt zwartych blaszek liściowych jest wąsko lancetowaty lub owalny. Pojedyncze pachnące kwiaty, prawie leżące na ziemi, osiągają około 100 mm średnicy i mają złocistożółty kolor. Tak spektakularny gatunek uprawiany jest od 1811 roku.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera perennis = Oenothera pumila)

Jego ojczyzną jest wschodnia część Ameryki Północnej. Wysokość tak nisko rosnącego krzewu wynosi ok. 0,25 m. Blaszki liściowe mają kształt wąsko lancetowaty, a ich szerokość ok. 15 mm. Kwiatostany w kształcie kolców składają się z żółtych kwiatów, które osiągają około 15 mm średnicy. Gatunek ten jest uprawiany od 1757 roku.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera tetragona) lub wiesiołek dwuletni Frazera

Roślina ta pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej. Wysokość krzewu wynosi ok. 0,7 m. Blaszki liściowe mają owalny kształt, a ich kolor jest zielonkawo-niebieski, a jesienią przechodzi w bladoczerwony. Łuski składają się z pachnących żółtych kwiatów. Najpopularniejsze odmiany to:

• Sonnenwende - kolor kwiatów jest złocistożółty;
• Freewerkeri - pąki i pędy są czerwone, a kwiaty złocistożółte;
• Hoes Licht - kolor kwiatów kanarkowo-żółty.

Wiesiołek dwuletni (Oenothera fruticosa)

Ojczyzną takiej rośliny jest wschodnie wybrzeże Ameryki Północnej. Wysokość tego krzewu wynosi około 1,2 m. Blaszki liściowe są wydłużone, owalne, a ich kolor jest ciemnozielony. Żółte pachnące kwiaty osiągają średnicę 50 mm. Gatunek ten jest uprawiany od 1737 roku..

Właściwości wiesiołka: szkodzą i przynoszą korzyści

Przydatne właściwości wiesiołka

Wiesiołek ze względu na swój skład chemiczny jest rośliną leczniczą. Zawiera saponiny, karotenoidy, steroidy, flawonoidy, garbniki, kwasy fenolokarboksylowe, polisacharydy, antocyjany, śluz, politerpenoidy, dużą ilość witaminy C, a także makro- i mikroelementy wapń, magnez, potas, sód, cynk, mangan, selen i żelazo. Korzenie zawierają żywice, sterole i cukry redukujące.

Z korzenia przygotowuje się wywar, który jest stosowany w medycynie alternatywnej podczas leczenia gruźlicy płuc i przeziębienia. Największą wartość ma olej z wiesiołka, który pozyskuje się z nasion. Zawiera wielonienasycone kwasy tłuszczowe, aminokwasy i białka. Olejek zawiera dużą ilość kwasu linolenowego, który pomaga zmniejszyć ryzyko powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych, a także ma korzystny wpływ na organizm w egzemie, neuropatii cukrzycowej, marskości wątroby i reumatoidalnym zapaleniu stawów. Ten olej jest częścią funduszy używanych na swędzącą rybią łuskę i skazy. Produkty na bazie wiesiołka są stosowane w leczeniu zakrzepicy, nowotworów, zapalenia stawów, astmy i chorób grzybiczych.

Z liści przygotowuje się napar, który jest stosowany jako środek przeciwdrgawkowy, a także przy nerwobólach serca i zapaleniach nerek. To narzędzie ma działanie utrwalające i kojące, a także jest stosowane zewnętrznie jako lek przeciwbakteryjny..

Aby przygotować napar, który jest stosowany w przypadku biegunki, weź 1 łyżkę. świeżo przegotowana woda i 2 łyżeczki. siekane zioła, napar będzie gotowy po 1 godzinie Przefiltrowany produkt należy pić przez cały dzień małymi porcjami.

Z takiej rośliny przygotowuje się nalewkę, która pomaga w ciężkim odwodnieniu. Do jego przygotowania alkohol łączy się z ziołami z wiesiołka (4: 1), naczynie jest szczelnie zamknięte i umieszczane w ciemnym, chłodnym miejscu na 21 dni do naparu, przy czym nie można zapominać o regularnym wstrząsaniu miksturą. Odfiltrowany lek pije się trzy razy dziennie, 20-30 kropli.

Przeciwwskazania

Jeśli w niekontrolowany sposób zażyjesz wiesiołek, istnieje duże prawdopodobieństwo, że pojawią się osłabienie, nudności i ból głowy. Zabrania się przyjmowania takich leków osobom z padaczką lub schizofrenią. Nie należy ich przyjmować razem z fenotiazynami i lekami epileptogennymi..