Pochodzenie i ciekawe fakty dotyczące szparagów

Bezpretensjonalne szparagi w pomieszczeniach, obnoszące się na półkach i parapetach w wielu mieszkaniach, to wiecznie zielone rośliny z szerokiej rodziny. Jednocześnie to rodzina Asparagaceae połączyła tak odmienne kultury, jak Dracaena, Muscari, Aspidistra., hiacynt

a jukka zawdzięcza swoją nazwę.

W sumie w przyrodzie występuje około trzystu gatunków szparagów, z których część to rośliny zielne. Wśród przedstawicieli rodzaju są duże krzewy, gatunki pełzające i liany. Wydawałoby się, co może być interesujące w roślinach uprawianych przez miłośników kwiaciarstwa w pomieszczeniach od około stu lat, bezpretensjonalnych, długo badanych i opisywanych?

A jednak ciekawe fakty związane ze szparagami sprawią, że spojrzysz na tego zielonego mieszkańca domu na nowo..

Wyjątkowa struktura szparagów

Warto zacząć od szczegółowego zbadania struktury samej rośliny. To, co wielu hodowców i miłośników flory uważało za twarde, elastyczne łodygi i igiełkowate liście szparagów, w rzeczywistości nazywane jest filokladami lub cladodia. W rzeczywistości cała zielona część to zmodyfikowane łodygi, na których corocznie pojawiają się białe lub różowawe, drobne kwiaty, a dojrzewają czerwone, pomarańczowe lub, w zależności od gatunku, czarne jagody z nasionami w środku..

Gdzie są liście? Jeśli przyjrzysz się uważnie, też je znajdziesz. Są to wysuszone trójkątne łuski na łodygach, u niektórych gatunków przybierające postać cierni.

Nie mniej interesująca jest podziemna część szparagów, składająca się z wydłużonych bulwiastych bulw i cienkich korzeni. Dzięki bulwom szparagi mogą gromadzić i zatrzymywać wilgoć, składniki odżywcze i rozmnażać się.

Gdzie jest ojczyzna szparagów?

Zwykle ojczyzna szparagów jest wskazywana w południowych lub wschodnich regionach Afryki. W rzeczywistości prawie wszystkie gatunki uprawiane jako rośliny domowe pochodzą z tych miejsc. Ale na wolności przedstawiciela rodzaju szparagów można znaleźć w Indiach, na śródziemnomorskim wybrzeżu Europy, na Dalekim Wschodzie, a nawet w europejskiej części Rosji..

Na środkowym pasie iw południowych rejonach kraju, na łąkach iw zaroślach lasów liściastych można spotkać aż osiem gatunków szparagów, z których najsłynniejszy to szparagi apteczne. Jest to dziko rosnąca odmiana szparagów, których młode pędy są uważane za dietetyczne warzywo i przysmak. Dzięki silnym korzeniom bulwiastym ten gatunek szparagów z powodzeniem zimuje, a część nadziemna, która wymarła zimą, jest szybko przywracana na wiosnę..

Szparagi łatwo dostosowują się do różnorodnych warunków, co prowadzi do szybkiego rozprzestrzeniania się roślin. Rozprzestrzenianie się szparagów na całym świecie ułatwiają ptaki, które zjadają jagody rośliny i niosą duże czarne nasiona przez wiele kilometrów..

Na przykład gatunki południowoafrykańskie uznawane na całym świecie za ozdobne, eksportowane do Ameryki, Australii, krajów regionu Pacyfiku czy innych krajów afrykańskich, zostały tak łatwo włączone do biocenozy, że dziś są rozpoznawane jako chwasty. A w niektórych przypadkach na szczeblu stanowym podejmuje się decyzje o zwalczaniu szparagów zajmujących obszary upraw rolnych..

Jedynym wyjątkiem są szparagi racemosus. Roślina odkryta w 1799 roku w Indiach, a następnie znaleziona na innych obszarach, takich jak Nepal, jest dziś na skraju wyginięcia. Wynika to z dobroczynnych właściwości szparagów, które miejscowa ludność nazywa „shatawari”. Jeśli przetłumaczymy nazwę, składającą się z dwóch słów shatum - „sto” i var - „uzdrowiciel”, okazuje się, że gatunek ten jest uznawany za „uzdrowiciela na sto dolegliwości”. Ponadto energia szparagów racemose jest niezwykle korzystna, tak nazywa się roślina w oficjalnie uznanej klasyfikacji.

Dziś lekarstwo z grubych bulwiastych korzeni rośliny, uznane przez ajurwedę i tradycyjną medycynę, zyskało sławę na całym świecie, dlatego dziko rosnące szparagi racemose znajdują się coraz rzadziej..

Ciekawostki z historii szparagów

Najstarszym gatunkiem uprawianym są szparagi apteczne, lecznicze lub zwykłe, częściej określane jako szparagi. Tak, dietetycznymi szparagami tak popularnymi wśród Francuzów, Brytyjczyków i innych narodów są szparagi, uprawiane od tysięcy lat w Egipcie i na Morzu Śródziemnym.

Oczywiście pierwsze graficzne przedstawienie szparagów pochodzi z okresu rozkwitu cywilizacji egipskiej. Pędy szparagów zdobią fragment malowanego fryzu znaleziony przez archeologów z III tysiąclecia pne.

W źródłach literackich o szparagach po raz pierwszy wspomina Apicius, słynny rzymski specjalista kulinarny, autor pierwszej na świecie książki o jedzeniu „De re coquinaria”. Oczywiste jest, że Rzymianie mieli taką pasję do delikatnych pędów, że nie odmawiali swojej ulubionej potrawy nawet podczas wypraw wojennych w Alpach. Aby zaopatrywać rzymską szlachtę, stworzono specjalną flotę dostarczającą do metropolii łodygi z plantacji w koloniach. Szparagi stały się najważniejszą kulturą imperium, o czym świadczy fakt, że Katon Starszy, wybitny mąż stanu tamtej epoki, pisał o uprawie szparagów w 160 rpne..

W przeciwieństwie do szparagów, szparagi ozdobne zaczęto celowo uprawiać dopiero nieco ponad sto lat temu..

Takie różne szparagi

Asparagus densiflorus stał się pierwszą z serii domowych roślin tego gatunku. To prawda, ze względu na poważne zamieszanie w klasyfikacji roślin, przez długi czas nazywano ją lilią i nazywano ją Asparagus Sprengeri. Już w ostatnich dziesięcioleciach rodzina szparagów przeszła poważną reformację, a szparagi Sprengera przestały być odrębnym gatunkiem. Teraz jest to gatunek densiflorus, noszący imię Karla Sprengera, który przywiózł pierwsze okazy z Afryki i połowę swojego życia poświęcił na spopularyzowanie rośliny wśród miłośników upraw domowych.

Jeśli gatunek ten można słusznie nazwać najpopularniejszym na świecie, to pierzaste rośliny szparagów są swego rodzaju rekordzistami w wielkości cladodia igiełkowego, które są bardzo cienkie i znacznie krótsze niż u innych odmian. Rośliny pierzaste szparagów są bardzo poszukiwane na Wschodzie, w Chinach i Japonii, ponieważ dobrze nadają się do kształtowania i są wykorzystywane w tradycyjnych miniaturowych kompozycjach, bonsai.

Największy gatunek szparagów, choć wymaga również przycinania, nie może zmienić się w maleńkie drzewo nawet za dziesięciolecia. Półksiężyc szparagów jest rdzennym mieszkańcem Republiki Południowej Afryki, gdzie jego potężne pędy osiągają 6-8 metrów. W ojczyźnie szparagów rośliny są używane jako żywopłot na polach i działkach rolnych. Roślina wieloletnia nie tylko rośnie szybko i bez kłopotów, ale jej łodygi łatwo zaplatają podpory i są wyposażone w ciernie, które uniemożliwiają intruzom i dzikim zwierzętom przedostawanie się do łóżek.

Najbliższy krewny szparagów Sprengera, szparagi Meyeri, zyskał przydomek wycieńca, ponieważ jego silnie rozgałęzione pędy są tak gęsto pokryte łodygami, że centralna część łodygi nie jest w ogóle widoczna. Przerzedzające się pędy pod koniec przypominają puszysty ogon lisa i sprawiają, że szparagi są najciekawsze ze wszystkich uprawianych gatunków..

Szparagi tego gatunku swoją wyjątkową dekoracyjność zawdzięczają hodowcom, którzy otrzymali hybrydy o całkowicie białych pędach..

Asparagus virgatus jest bardzo podobny do szparagów, ale jego pędów nie można nazwać delikatnością. Są całkowicie niejadalne, ale puszyste łodygi mają duże znaczenie handlowe i są aktywnie uprawiane na potrzeby kwiaciarni. Igiełkowe filoklady szparagów zachowują świeżość nawet przez dwa tygodnie i doskonale podkreślają piękno najbardziej luksusowych kwiatów w bukietach.

Kwiaty szparagów: znaki i znaczenie

Jeśli chodzi o kwiaty samych szparagów, wyglądają one jak wdzięczne gwiazdy, ale są tak małe, że ich wygląd nie jest zbyt zauważalny i dekoracyjny. Ale przy tak niepozornym wydarzeniu w domu, poza tym, że dzieje się to nieregularnie, stało się przyczyną pojawienia się różnorodnych uprzedzeń i znaków.

Jeden ze znaków o kwitnących szparagach mówi, że zdarzają się kłopoty w domu, a nawet śmierć jednego z domowników. Jest mało prawdopodobne, aby ten przesąd miał prawdziwe podstawy, ponieważ energia kwiatu nie niesie niczego negatywnego, a szkoda szparagów jest możliwa tylko wtedy, gdy osoba lub zwierzę zjada czerwone jagody, które dojrzewają po kwitnieniu. Owoce rośliny zawierają toksyczne saponiny, które podrażniają śluzówkę żołądka i przełyku, powodują biegunkę, wymioty i inne nieprzyjemne objawy..

Jednocześnie nawet szparagi mają znacznie bardziej użyteczne właściwości, aw popularnym w epoce wiktoriańskiej języku kwiatów gałązka szparagów wręczana komuś ma szczególne znaczenie. Znaczenie kwiatu szparagów, zawartego w małym bukiecie lub przedstawionego na pamiątce, z pewnością spodoba się młodej damie, ponieważ skromne gwiazdy symbolizują naturalny urok.

Film o szparagach