W jaki sposób pojawia się dżuma u kurczaków i czy można ją wyleczyć?

Dlaczego ważne jest, aby rolnik wiedział, czym jest plaga ptaków? Ponieważ kury domowe są podatne na tę chorobę zakaźną.

Infekcja przenosi się bardzo szybko z ptaków chorych na zdrowe i może się to zdarzyć poprzez artykuły do ​​pielęgnacji, karmniki, półki, a także z jednego osobnika na drugiego. W rezultacie - śmierć całego stada.

W tym artykule omówimy szczegółowo, czym jest dżuma u kurczaków, kto jest czynnikiem sprawczym i wektorem choroby, czy można zapobiec jej wystąpieniu, jak ją leczyć i jakie środki zapobiegawcze należy podjąć.

Co to jest dżuma u kurczaków?

Dżuma ptaków to ostra zakaźna choroba septyczna kurczaków, której towarzyszy obrzęk tkanki podskórnej głowy, szyi i klatki piersiowej.

Dżuma u ptaków jest dwojakiego rodzaju: klasyczna i nietypowa.

Dżuma klasyczna, czynnikiem sprawczym kory to ultrawirus przenoszony przez kał (kał, mocz), płyny nosowe, krew, narządy oraz jaja i pióra chorych ptaków.

Nietypowy

Choroba jest pod wieloma względami podobna do klasycznej dżumy ptaków pod względem objawów klinicznych i patologicznych..

Okres inkubacji wynosi od 4 do 25 dni. Choroba jest mniej nasilona przez 4 do 8 dni. W różnych krajach deklaruje się to na różnych warunkach. W WNP został przywieziony przez wojsko niemieckie w czasie wojny ojczyźnianej i po raz pierwszy został odkryty na terenie okupacji niemieckiej..

Objawy i przebieg nietypowej postaci

Kiedy infekcja pojawia się na farmie, najpierw chorują kury i młode osobniki. Trudności w oddychaniu, zwiększone połykanie powietrza, czasami „rechot”, drgawki, paraliż kończyn. Bez obrzęku. Zmiany patologiczne są takie same jak w przypadku dżumy klasycznej, tylko nie ma obrzęku.

Środki zwalczania, zapobiegania nietypowej dżumie są takie same jak w przypadku dżumy klasycznej (więcej o tym w dalszej części artykułu). Ponadto wszystkie ptaki podatne na zarazę na zagrożonym obszarze są natychmiast szczepione szczepionką wodorotlenkową formolu. Wszystkie działania są przeprowadzane ściśle zgodnie ze statutem departamentu weterynarii Ministerstwa Rolnictwa Federacji Rosyjskiej.

Patogeny i wektory choroby

Czynnikiem sprawczym jest ultrawirus hodowany wewnątrz zarodka kurzego. Ssaki nie zarażają wirusa, ale mogą służyć jako nosiciele.

Głównym nosicielem są chore ptaki. Przenoszenie zakażenia z zakażonych kurników oraz z dysfunkcyjnych ferm na zdrowe poprzez transport, kontenery itp. Zasadniczo chorują kurczaki, indyki, rzadziej - perliczki, pawie, bardzo rzadko - bażanty.

Jest mało prawdopodobne, aby kaczki, gęsi i gołębie zostały zarażone, ale ptactwo wodne może również przenosić wirusa, gdy wejdzie w kontakt z chorymi ptakami. Bezpośrednie przenoszenie wirusa następuje przez dotknięte obszary skóry i błony śluzowe.

objawy i symptomy

Objawy choroby pojawiają się po okresie inkubacji, kiedy patogen rozprzestrzenił się po całym ptaku.

Główne oznaki zarazy:

• stan depresyjny;
• utrata apetytu;
• słabość;
• senność;
• nagłe załamanie.

Chory ptak niewiele się porusza, siedzi w jednym miejscu, opadając głową i skrzydłami, pióra są rozczochrane, powieki są opuchnięte, występuje zwiększone łzawienie.

Temperatura wzrasta do 43-44 °. Przegrzebek i kolczyki stają się niebieskie - obrzęk skóry i tkanki nabłonkowej głowy, oczu, szyi i klatki piersiowej. Występuje odpływ śluzu z nozdrzy i dzioba, luźne stolce i biegunka. Ptak sapie, szybciej oddycha i ma trudności, a błona śluzowa jamy ustnej może być pokryta formami krwotocznymi. W niektórych przypadkach obserwuje się ruchy okrężne, drgawki.

Okres inkubacji wynosi od 1 do 5 dni. Czas trwania choroby wynosi od kilku godzin do tygodnia.

Zmiany patologiczne

Zarażone ptaki wykazują obrzęk i obrzęk warstwy podskórnej nabłonka. Sinicowe uszkodzenie muszelki i kolczyków, wysięk w klatce piersiowej i jamie brzusznej oraz w okolicy osierdzia, czasami obrzęk i zapalenie płuc, przełyku, błony śluzowej rurki dotchawiczej i krwotok z oskrzeli lub hipertermia - tarczyca a grasica powiększa się i ulega zapaleniu.

U pędzących kurczaków przekrwienie i infiltracja naczyń surowiczej błony żółtek, co pociąga za sobą zerwanie filmu. Zawartość dostaje się do jamy brzusznej kurczaka i powoduje zapalenie otrzewnej. Wątroba jest zaogniona i powiększona. Śledziona jest powiększona. Nerki są spuchnięte i opadają. Na błonie śluzowej przełyku miejscowe krwotoki.

Diagnostyka

Wniosek o zakażeniu dżumą i potwierdzenie rozpoznania można wyciągnąć dopiero po analizie laboratoryjnej.

Na podstawie:

1. Negatywny test do badań bakterioskopowych i bakteriologicznych.
2. Niepatogenność materiału dla ssaków laboratoryjnych.
3. Rozprzestrzenianie się infekcji wśród kurczaków (zwłaszcza młodych).
4. Infekcje filtrów troficznych krwi i narządów.

W przypadku podejrzenia immunologicznego różnicowania wirusa, szczepiony ptak jest specjalnie zakażany.

Jeżeli diagnostyka różnicowa, czynniki epizootyczne, objawy kliniczne i patologiczne budzą podejrzenie dżumy, rozpoznanie należy natychmiast potwierdzić. Ujemny wynik testu bakteriobójczego, a także zakażenie kaczek i królików z dodatnim wynikiem zakażenia kurczaków, umożliwi wykrycie choroby.

Metody kontroli rozprzestrzeniania się choroby

W przypadku wykrycia dżumy konieczne jest jak najszybsze zamknięcie ptaków na terenie, usunięcie całego sprzętu roboczego do kurnika, ustanowienie kwarantanny na zakażonej fermie i obszarze, na którym się znajduje.

Chore ptaki będą musiały zostać zabite i spalone, ptaki zabite przez chorobę - wystarczy je spalić, ptaki podejrzane o zakażenie należy ubić na mięso, które można wykorzystać tylko w gospodarstwie i poddać obróbce przez 20 minut iw godz. temperatura 100 °.

Ubój ptaków podejrzanych o zakażenie powinien odbywać się w wyspecjalizowanych miejscach. Rzeźnie, zakażone kurniki, kołchozy, obszary spacerowe, wszystkie narzędzia i urządzenia należy natychmiast zdezynfekować 10% roztworem chlorku, 3% roztworem formaldehydu, 4% roztworem alkalicznym, 20% roztworem wapna gaszonego.

Przed procesem dezynfekcji miejsc spacerowych trawę należy skosić i spalić, zdezynfekować 20% roztworem wapna gaszonego i nie używać przez 3 miesiące. Obornik, okonie, karmniki z resztkami paszy - palą się. Pióra, które znajdują się w zakładzie drobiarskim i pozyskane przed wystąpieniem pomoru ptaków - dezynfekować w 3% roztworze formaldehydu przez 40 minut.

Jajka zebrane w ciągu 2 tygodni przed wykryciem choroby gotować przez 10 minut. w temperaturze 100 °.

Na okres kwarantanny w ciągu 30 dni zabrania się wyprowadzania żywych kurczaków, indyków i perliczek z obszaru zakażonego; w środku zabroniony jest handel żywymi i zabitymi ptakami, sprzedaż piór i jaj.

Nowoczesne metody leczenia

Pomimo rozwoju postępu naukowo-technicznego nie znaleziono jeszcze skutecznej metody leczenia, wszystko, co może zatrzymać objawy lub zatrzymać proces infekcji, to eksterminacja zarażonych osób.

ODNIESIENIE! W niektórych przypadkach stosuje się antybiotyki, po których osoba jest rzekomo wyleczona. W rzeczywistości patogen pozostaje wewnątrz zakażonego kurczaka i nie wykazuje żadnych objawów. W ten sposób od chorego osobnika staje się nosicielem i zaraża zdrowe ptaki..

Zapobieganie

O wiele łatwiej jest zapobiec wystąpieniu infekcji, a mianowicie:

• przeprowadzić selektywną diagnostykę;
• kontrolować migrację i przenoszenie ptaków między gospodarstwami;
• sprawdzić skład paszy i czystość preparatów;
• monitorować aktywność zakaźną i trendy infekcji w sąsiednich regionach;
• szczepić, aby zapobiec infekcji.

Czynnik ekonomiczny

Jeśli rolnik nie zwrócił wystarczającej uwagi na środki zapobiegawcze i diagnostyczne, to oprócz utraty mięsa i kurczaków niosek może pozwolić na rozprzestrzenienie się choroby na sąsiednie gospodarstwa, co może pociągać za sobą grzywny, sankcje i procesy sądowe..

Dodatkowo będziesz musiał zapłacić za zniszczenie i dezynfekcję terenów spacerowych, narzędzi, kurników, kurników. W przypadku, gdy głowa gospodarstwa domowego ma na rękach wniosek o szczepieniu, bardzo trudno będzie udowodnić jego udział w infekcji, nawet jeśli szczepionka nie zadziała.