De barao - pomidory o uniwersalnym zastosowaniu, różnice w odmianach odmian

Doświadczeni ogrodnicy doskonale zdają sobie sprawę z odmiany pomidorów de barao. Ta sprawdzona przez lata, owocna uprawa warzyw ma najlepsze cechy.

Istnieje kilka odmian pomidorów tej odmiany: różnią się kolorem, wydajnością, smakiem, wielkością.

Który podgatunek ma zalety i czy są jakieś cechy pielęgnacji pomidora de barao?

Liście są średniej wielkości, ciemnozielone. Dolne kwiatostany układa się po utworzeniu 10-11 liści, a po następnych trzech wypuszcza się inne szypułki. Pędy boczne rozwijają się w niewielkiej odległości od siebie.

Owoce są owalne, jajowate, ważą od 55 do 150 gramów. Wskaźniki wydajności różnią się w zależności od odmiany: od 4 kilogramów z krzaka do 15 kilogramów.

Pomidory mają doskonałe właściwości smakowe, zrównoważony słodko-kwaśny posmak.

Odmiany De Barao nie są trudne w technologii rolniczej i mają następujące zalety:

• przyjazny powrót plonu, możliwość dojrzewania w przypadku przedwczesnego zbioru z buszu;
• gładkość i równość owoców, atrakcyjny wygląd;
• bezpretensjonalność, sprawdzone metody uprawy;
• odporność na poważne choroby;
• mięsiste, słodkie owoce mają szeroki wachlarz zastosowań: od świeżych po wszelkie konserwy i marynowanie.

Jakie są odmiany de barao

Różnorodność różnych podgatunków tego pomidora jest ogromna: wylewa się dojrzałe owoce, które stają się tradycyjnie czerwone lub pierwotnie czarne, mogą to być jaskrawożółte i pomarańczowe warzywa, paski, ogromne rozmiary.

Roślina tego typu jest trudna w uprawie na otwartym terenie w centralnej Rosji. Krótkie lato przy niestabilnej pogodzie nie pozwoli na pełne zbiory. Odmianę ciepłolubną najlepiej uprawiać w szklarni. W południowych regionach rośnie na ulicy, przywiązany do kratki, ogrodzenia.

Czerwony

Odmiana średnio późna (120-130 dni), wysokość łodygi 2-3 m. Owoce są wydłużone (czerwone), średniej wielkości, z mięsistym miąższem. Waga pomidora 65-85 gramów. Różni się dobrą produktywnością, od 3,5 do 6 kilogramów na krzak.

Uprawiana roślina tworzy 2 łodygi. Odmiana jest odporna na infekcje poważnymi chorobami. Nadaje się do wszystkich rodzajów konserw.

Car (królewski)

Owoce tego podgatunku są czerwono-szkarłatne i osiągają wagę od 120 do 170 gramów. Piękny śliwkowo-owalny kształt. Jeden z największych w odmianie de barao. W smaku słodki, soczysty, mięsisty miąższ. Pomidory można dobrze przechowywać, zachowując ich prezentację. Dojrzewają, jeśli zostaną zebrane trochę wcześniej.

Formacja występuje w 2-3 łodygach, długości od 2 metrów. Potrzebuje szczypania i wiązania rośliny podczas owocowania. Odporny na zarazę, mączniaka prawdziwego, bezpretensjonalny na warunki atmosferyczne. Średnio późne, jak wszystkie pomidory tej odmiany. Zbiory de barao tego gatunku przynoszą do 15 kilogramów na metr kwadratowy.

Czarny

Jest średnio późny w okresie dojrzałości. Nadaje się do uprawy w wysokich szklarniach, gdyż należy do gatunków nieokreślonych (od 2 m wysokości). Krzew składa się z 2 łodyg. Roślina silnie się rozgałęzia, wymaga usunięcia pasierbów.

Dojrzałe pomidory o owalnym wydłużonym kształcie nabierają niezwykłego fioletowo-brązowego odcienia. Masa owoców jest średnia, do 65-75 gramów. Z jednego metra kwadratowego można zebrać 8 kilogramów.

Różowy

Odmiana średnio późno dojrzewająca, krzew nieokreślony (wysokość od 1,7 do 2 m). Owoce o średniej masie (65-90 gramów). Miąższ jest słodko-kwaśny, mięsisty. Owoce są różowoczerwone, wewnątrz nieliczne nasiona. Nadaje się do wszystkich zastosowań. Przy dobrej pielęgnacji zbiory są doskonałe, do 15 kilogramów na 1 m2. metrów.

Złoty (żółty)

Dojrzewanie następuje po 120-128 dniach (od początku kiełkowania do zbioru). Owoce są owalne, jasnożółte, o tym samym złocistym miąższu. Różni się doskonałym smakiem - słodkim, soczystym. Pomidor waży 70-90 gramów, prawie wszystkie rosną do tej samej wielkości. Odmiana jest owocna, z jednego metra kwadratowego można usunąć do 20 kilogramów pomidorów.

Roślina wysoka, wymaga zawiązania, usunięcia bocznych pędów. Pęd jest mocny, wytrzymuje jednocześnie wiele owoców na gronach.

Utrzymanie jakości pomidorów jest doskonałe, uniwersalne, odporne na choroby i skrajne temperatury.

Ogromny

To największy przedstawiciel odmiany de barao. Masa owoców sięga 350 gramów. Pomidory tego typu są czerwone, mięsiste, mają dużą zawartość suchej masy.

Średnie, późne terminy dojrzewania owoców. Od kiełkowania do zbioru trwa do 128 dni.

Krzew jest wysoki, od 2 metrów, uformowany w 2 łodygi. Wymagana jest dobra podwiązka rośliny, a podpórki mogą być również potrzebne osobno dla szczotek zawierających od 6 do 10 dużych pomidorów w tym samym czasie.

Nie musisz sadzić więcej niż 2 roślin na jednym metrze kwadratowym, czasami 3. Każdy krzew jest w stanie wyprodukować do 18-20 kilogramów zbiorów.

Pomarańczowy

Pomidor dojrzewa średnio późno. Owoce jasnopomarańczowe, równe, wydłużone, owalne. Pyszne, aromatyczne pomidory, lekkie, 100 gram. Miąższ jest mięsisty, gęsty.

Roślina jest dobrze uformowana w 2 łodygi, usuwając nadmiar bocznych odrostów, rośnie w szklarni, do 3 krzewów na metr kwadratowy.

Jakie są technologie uprawy

Agrotechnics de barao jest taka sama, jak wszystkich innych przedstawicieli pomidorów.

Siew sadzonek

Nasiona wysiewa się w pierwszej dekadzie marca lub nawet pod koniec lutego.

Materiał do sadzenia jest sprawdzany pod kątem przydatności przez zanurzenie go w roztworze soli (1 łyżeczka na 150 gramów wody) na kilka minut. Nasiona unoszące się na powierzchni po wymieszaniu są odrzucane. Te, które osiadają na dnie pojemnika z wodą, nadają się do siewu. Możesz zdezynfekować nasiona słabym roztworem manganu lub stymulować je w płynnym przyspieszaczu wzrostu (postępuj zgodnie z informacją na opakowaniu).

Siać płytko do skrzynek, pojemników lub kubków z drenażem dennym. Gleba jest mieszaniną darni i próchnicy. Pudełka należy przykryć folią, po zwilżeniu gleby.

Kiedy pojawiają się dwa prawdziwe liście, siedzą one swobodniej, ustaw dodatkowe oświetlenie. W pierwszej dekadzie maja sadzonki zaczynają twardnieć, przenosząc je w ciągu dnia do chłodnego miejsca.

Sadzenie i odejście

Uważa się, że gdy sadzonki pomidorów osiągną 20 centymetrów wysokości, można je sadzić w szklarni lub na ulicznych grzbietach (w ciepłych regionach). Pod warunkiem, że pozwala na to pogoda i minęło zagrożenie mrozem.

Otwarty teren - rośnie

W regionach południowych pomidory sadzi się na zewnątrz, gdy temperatura otoczenia wzrasta do 10 stopni, zwykle w połowie lub pod koniec maja. Pokrywanie nasadzeń włókniną w chłodne noce.

Grządka pomidora powinna znajdować się w słonecznym miejscu, a gleba powinna być dobrze przepuszczalna i żyzna. Schemat sadzenia wysokich, silnych roślin zakłada, że ​​krzewy są oddalone od siebie o 80-90 centymetrów lub nawet 1 metr, jeśli pozwala na to powierzchnia. Pozostaw 100-120 centymetrów między rzędami.

Pomidory de barao zakorzeniają się prawie w stu procentach. Dolne pędy boczne i liście są usuwane podczas sadzenia. Ponieważ de barao to wysoka odmiana, potrzebuje wsparcia. Dlatego zwyczajowo umieszcza się natychmiast roślinę w pobliżu stacjonarnych budynków, na przykład ogrodzenia, w pobliżu drzew..

Budowane są również kraty, naciągane sieci, wbijane wysokie kołki, dzięki czemu roślina nie pęka i może stale rosnąć w górę. Tworzenie się krzewu na otwartym polu występuje w 1-2 łodygach, pasierbowie są regularnie usuwane. Owocowanie trwa prawie do mrozów, pomidorów, w ostatnich dniach usuwa się zarówno zielenie, jak i brązowe (można je razem pokroić szczotkami, a następnie zawiesić), dojrzewając w pomieszczeniach.

Wszystkie odmiany de barao są odporne na choroby pomidorów, wystarczy, aby zapobiec rozwojowi infekcji.

Warunki szklarniowe

We wszystkich regionach de barao uprawia się w szklarniach. Muszą być wysokie, aby krzewy stale rosnące na wysokość czuły wolność..

Zejście na ląd w przygotowanej szklarni odbywa się na przełomie maja i czerwca w zależności od warunków atmosferycznych. Rośliny tej odmiany nie przepadają za dzielnicami z innymi pomidorami, dlatego lepiej jest je umieszczać osobno, po różnych stronach.

Aby zapobiec gromadzeniu się wody, a wraz z nią próchnicy i chorobom, pomoże ściółkowanie pozostałego terytorium szklarni. Pomidory sadzone w rzędach podlewamy 7 dni po posadzeniu. Szklarnia jest regularnie wentylowana w ciągu dnia..

Podwiązka zaczyna się, gdy roślina nie może stać samodzielnie. Formacja odbywa się w 1-3 łodygach. Pasierbowie usuwają bez litości - nieusunięte przyczyni się do zgrubienia nasadzeń, chorób i braku składników odżywczych niezbędnych do zawiązywania owoców. Podpory muszą być również umieszczone pod dużymi szypułkami, na przykład tylko jedna szczotka de barao giganta może ważyć więcej niż 2-3 kilogramy. W szklarni pomidory zachwycą Cię smacznymi owocami przez długi czas, aż do późnej jesieni.