Ogórki lukhovitsky - opis odmiany z recenzjami doświadczonych letnich mieszkańców

Wszyscy wiedzą, że prawdziwą ojczyzną ogórków są Indie. Od najdawniejszych czasów w tym kraju były jedzone, a wkrótce warzywa rozprzestrzeniły się na Egipt i Grecję. Ogórek przybył do naszego kraju dopiero w XV wieku i od razu zyskał ogromną popularność. Próbowałem uprawiać kulturę różnymi metodami, ponieważ jest wiele odmian. Na przykład ogórek Lukhovitsky jest bardzo popularny w moim rodzinnym regionie moskiewskim.

Niemal wszyscy okoliczni mieszkańcy otrzymali działki pod przetwarzanie i uprawę roślin. Po długiej uprawie różnych roślin ogrodnicy zwrócili uwagę na to, że ogórki dają najlepsze plony. Stopniowo na takich działkach w pobliżu Lukhovitsy ogrodnicy opanowali specjalną technologię uprawy ogórków. Najpierw zboża wysłano na sprzedaż do Moskwy, a następnie do innych regionów Rosji..

Opis odmiany

Błędem jest to, że wiele osób uważa, że ​​ogórki Lukhovitsky`ego to jedna odmiana, nie, to tylko ogólna nazwa dla kilku. Co jest między nimi wspólnego? Ogólne warunki uprawy ogórków, które są niezbędne do bogatych zbiorów. Ten typ obejmuje wszystkie odmiany ogórków uprawianych w Lukhovitsy. Ta technologia pozwala uzyskać nie tylko dobre zbiory, ale także doskonałe chrupiące ogórki..

Popularne odmiany

W ubiegłym stuleciu było znacznie więcej odmian ogórków Łukhowickich, ale najpopularniejsze z nich przetrwały:

1. Vyaznikovsky - ta odmiana wyróżnia się krótkimi rzęsami, same owoce osiągają długość 11 cm, a waga jednego z nich wynosi średnio 130 gramów. Ogórek ma wydłużony kształt, z guzkami na skórze. W smaku nie ma goryczy. Z metra kwadratowego gleby można uzyskać około 3,5 kg plonu. Odmiana doskonale toleruje ekstremalne temperatury, ataki szkodników i chorób..
2. Mirinda - odmiana ma średni okres dojrzewania. Owoce są cylindryczne, powierzchnia ogórka jest szorstka, w smaku nie ma goryczy. Owoc ma około 12 cm długości i waży nie więcej niż 110 gramów. Z metra kwadratowego gleby można uzyskać do 6 kg plonów.
3. Wdzięczna - średnio dojrzewająca odmiana o wysokiej odporności na plamistość oliwek. Ogórek ma kształt eliptyczny, na skórze widoczne są charakterystyczne guzki. Długość ogórka sięga 13 cm i waży do 130 gramów. Z metra kwadratowego gleby uzyskuje się około 7 kg plonu, co jest wynikiem dobrym..
4. Muromsky - masa ogórka dochodzi do 140 g, a waga do 14 cm Skórka ma guzki, owoc wydłużony, jajowaty. Odmiana dobrze znosi bakteriozę i mączniaka prawdziwego. Otrzymasz około 3 kg ogórków na metr kwadratowy działki.

Lukhovitsky F1 jest uznawany za najpopularniejszą odmianę. Na krzaku zwykle tworzy się około 4 jajniki, krzew jest średnio rosnący. Dojrzewanie następuje w krótkim czasie, owoce można spożywać na świeżo, jak również konserwować. Ogórki są ciemnozielone z jasnymi paskami i owalnym, podłużnym kształtem. Wszystkie te odmiany można uprawiać w szklarni i na zewnątrz..

Zalety i wady odmian

Ogórki, które są uprawiane zgodnie z technologią Lukhovitskaya, mają szczególne cechy. Wśród zalet tych ogórków są:

• kompaktowy rozmiar i dobry kształt;
• ten sam rozmiar każdego owocu;
• zdolność do dobrego owocowania w otwartym polu i w szklarni;
• wysoka wydajność;
• w smaku ogórków nie ma goryczy;
• wczesne dojrzewanie owoców;
• miąższ jest bardzo soczysty i chrupiący;
• w ogórku nie ma pustek;
• ogórki podlegają długiemu przechowywaniu;
• wysoka odporność na ekstremalne temperatury;
• wysoka odporność na choroby;
• dobre właściwości transportowe.

Oczywiście zalet takich ogórków jest wiele, ale wadą jest konieczność ciągłego utrzymywania specjalnych warunków uprawy ogórków Lukhovitsky`ego. Z tego powodu początkujący nie powinni podejmować się uprawy takiej rośliny..

Rosnąca technologia

Podobnie jak w starożytności, współczesna uprawa ogórków Łukhowickich w dużej mierze zależy od specjalnego mikroklimatu, który charakteryzuje dolny bieg rzeki Oka. Właściciele działek w tym regionie osiągają doskonałe plony ze względu na brak mrozu i wysoką wilgotność. Ogórki uprawia się przy użyciu następującej technologii:

1. W dużych szklarniach słoma jest przykryta na dnie, która następnie zacznie gnić i podgrzewać sadzonki.
2. Na warstwę słomy wylewa się ziemię, torf i próchnicę.
3. Następnie sadzi się ogórki. Najpierw nasiona należy namoczyć w wodzie, a następnie posadzić.
4. Na wierzchu szklarnia pokryta jest dwiema warstwami folii polietylenowej.

Dlatego musisz sadzić tylko wiosną. Po miesiącu sadzenie można przenieść na otwarty teren. Powierzchnia podłoża pokryta jest perforowanym materiałem zapobiegającym wzrostowi chwastów. W okresie wzrostu temperaturę w łóżkach należy utrzymywać ręcznie. Nie zapomnij o podlewaniu. Zelentsy, którzy osiągnęli wymagany rozmiar, są oszukiwani. Ta technologia uprawy została zachowana od wielu dziesięcioleci..

Trochę więcej o ogórkach Lukhovitsky na wideo:

Opinie

Michaił, region moskiewski:

Ogórki Lukhovitsky`ego od dawna są priorytetem do sadzenia. Po krótkiej namyśle zdecydowałem się jednak i podrzuciłem Mirindę do mojej daczy. Bogate zbiory tej odmiany pozwoliły nie tylko na uzupełnienie zapasów konserwatorskich, ale także pozostawienie niewielkiej ilości na sprzedaż. Nawiasem mówiąc, transport owoców jest po prostu doskonały, a wygląd aktywnie przyciąga kupujących..

Natalia, region moskiewski:

Odmiana Muromsky rośnie na moim otwartym polu. Zbiory są najlepsze od kilku lat. Pomimo pewnych trudności w pielęgnacji i procesie uprawy, jestem zadowolony z ogórków. Owoce te są niezwykle smaczne, chrupiące i mają doskonałą trwałość..

W areszcie

• Ogórki Lukhovitsky mają wiele odmian;
• pomimo trudności w uprawie dają wysoką wydajność;
• owoce mają dobry smak i konsystencję.