Jak karmić bakłażany do wzrostu po posadzeniu w ziemi: środki ludowe

W słynnej komedii Leonida Gajdaja „Iwan Wasiljewicz zmienia swoją profesję” zamorski kawior, który jest jednocześnie bakłażanem, prezentowany jest jako wyśmienity przysmak. I to nie jest incydent historyczny, ale rzeczywistość tamtych czasów..

W dzisiejszych czasach bakłażany nie są ciekawostką, ale są piękne i kochane przez wiele ciepłolubnych roślin warzywnych, które na południu Rosji nazywane są „błękitnymi”. Jak obejść się bez chemii, ale tylko za pomocą środków ludowej i wyhodować bakłażany zdrowe, mocne, wydajne i smaczne? Zostanie to omówione dalej ...

Przy 20 ℃ zapłodnienie ustaje, proces owocnikowania ustaje, przy 15 ℃ i mniej, kwiaty i jajniki odpadają, obserwuje się całkowite zatrzymanie wzrostu roślin.

Długotrwała ekspozycja na niskie temperatury powoduje żółknięcie i masową śmierć roślin.

Wysoka podatność bakłażanów na zmiany temperatury wynika zarówno z ich tropikalnego pochodzenia, jak i późniejszej aklimatyzacji roślin głównie w południowych regionach Rosji, Mołdawii, Ukrainy, Azji Środkowej.

Bakłażany są bardzo wrażliwe na światło i są roślinami krótkiego dnia. Przy niewystarczającym oświetleniu rośliny spowalniają swój rozwój, przy silnym cieniowaniu mogą całkowicie przestać się rozwijać.

Bakłażany dobrze rosną tylko na glebach strukturalnych o dość wysokim poziomie żyzności. Pilnie potrzebują regularnego podlewania, zwłaszcza w krytycznych okresach wzrostu i rozwoju, a mianowicie: kwitnienia i zawiązywania się owoców.

Jak karmić bakłażany po posadzeniu w ziemi

Konsekwencje niedoboru niezbędnych makroskładników

Brak podstawowych makroskładników (NPK) przy uprawie bakłażanów prowadzi do bardzo poważnych konsekwencji: spadku odporności, chorób, niskiego plonu, niedorozwoju owoców, ich złej jakości i prezentacji.

Metodą zapobiegawczą niedoboru głównych makroelementów żywienia roślin (NPK) jest terminowe karmienie bakłażanów, zwłaszcza przy użyciu środków ludowej.

Pierwsze karmienie po posadzeniu sadzonek oberżyny w ziemi przeprowadza się w celu dobrego przeżycia roślin i intensywnego wzrostu masy wegetatywnej, stosując roztwór odchodów ptaków lub obornika dziewanny. Ten nawóz górny eliminuje brak azotu (N), którego rośliny pilnie potrzebują w krytycznym okresie wzrostu..

Zalecane przepisy na sosy

Proporcje składników przygotowanej paszy są następujące:

• 1 część dziewanny i 10 części wody (1:10);
• 1 część odchodów drobiowych (po 1 tygodniowej fermentacji) i 15 części wody (1:15)

Zużycie przygotowanego roztworu nawozowego: 1 wiadro (10 l) na 20 roślin.

Konieczne jest wlewanie roztworu nawozu tylko do podstawy systemu korzeniowego, a następnie nawadnianie czystą wodą: w celu uniknięcia poparzeń roślin.

Późniejsze karmienie powinno odbywać się w następujących fazach: kwitnienia i zawiązywania owoców według ludowej receptury, potwierdzonej praktycznym doświadczeniem:

• 700 g sprasowanych drożdży rozpuścić w 1 litrze ciepłej wody, dodać 10 g granulowanego cukru, 0,5 kg popiołu drzewnego, pozostawić na 5 godzin (fermentacja), następnie rozcieńczyć wodą w stosunku 1:10 (1 część dojrzałej mieszanki składników odżywczych i 10 części wody)

Praktyczne wskazówki i triki

Planując miejsce dla bakłażana konieczne i wystarczające jest przestrzeganie następujących warunków:

• Wysiewać wstępnie skalibrowanymi dużymi nasionami. Podana metoda agronomiczna znacznie zwiększa plon. Nasiona kalibruje się w następujący sposób: 50 g soli kuchennej rozpuścić w wiadrze z 5 litrami wody, wlać nasiona do roztworu soli, mieszać przez 1-2 minuty, odstawić na 5-7 minut. Nasiona pływające nie nadają się do siewu. Pozostałe nasiona przepłucz kilkakrotnie wodą, następnie osusz na specjalnie przygotowanej szmatce (płótnie);
• Uważnie obserwuj płodozmian: nie umieszczaj corocznie upraw bakłażanów nad bakłażanami, ponieważ taki stały siew prowadzi do nagromadzenia patogenów chorób grzybowych i wirusowych w glebie. Najlepszymi poprzednikami bakłażana są: cebula, kapusta, warzywa korzeniowe, melony;
• Wysiewać wyłącznie nasionami odmian strefowych lub mieszańców, ponieważ są one najlepiej przystosowane do uprawy w danych warunkach agroklimatycznych, mają przewidywalny potencjał plonowania, stabilną odporność na pospolite choroby;
• Systematycznie przeprowadzaj obserwacje fenologiczne faz wzrostu i rozwoju, wizualnie diagnozując charakterystyczne oznaki azotu (ciemnienie liści), fosforu (liście zwijają się, rośliny mają niebieski odcień zamiast zielonego) i głodu potasu (brązowe plamy na owocach);
• Okresowo, co najmniej raz w roku, przeprowadzaj analizę agrochemiczną gleby w celu określenia poziomu głównych makroelementów odżywiania roślin (NPK), kwasowości, zdiagnozuj skład mechaniczny, ponieważ powyższe informacje analityczne pozwolą na odpowiedzialne i w jak najkrótszym czasie podejmować trafne i terminowe decyzje co do celowości wprowadzenia tych lub innych nawozów i opatrunków.