Nidularium
Menu
- Oświetlenie
- Reżim temperaturowy
- Jak podlewać
- Wilgotność
- Mieszanka ziemi
- Top dressing
- Funkcje przeszczepu
- Metody reprodukcji
- Szkodniki i choroby
Rodzaj Nidularium jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną Bromeliaceae. Skupia około 80 gatunków różnych roślin. W naturze roślina ta występuje w lasach tropikalnych Brazylii..
Ten rodzaj jest reprezentowany przez rośliny półepifityczne, a także rośliny epifityczne, które są bez łodyg. Mają gęstą dużą rozetę, w której znajduje się od 15 do 20 szerokich liniowych liści, których końce są spiczaste. Często krawędzie liści są drobno ząbkowane. Małe kwiaty zebrane w złożone kwiatostany w kształcie kolców nie mają żadnej wartości dekoracyjnej. Kwiatostany są ukryte za głęboko zabarwionymi przylistkami, aw wielu gatunkach nabierają czerwonego koloru przed rozpoczęciem okresu kwitnienia.
Po zakończeniu kwitnienia rozeta liści obumiera, ale jednocześnie ma kilka bocznych dzieci. Dość szybko się zakorzeniają i wkrótce zaczynają kwitnąć. Pozwala to tej roślinie rosnąć na dość dużych obszarach..
Uprawa nidularium w pomieszczeniach nie jest wcale trudna, wystarczy przestrzegać kilku niezbyt skomplikowanych zasad.
Oświetlenie
Roślina od pierwszej wiosny do ostatnich jesiennych tygodni potrzebuje jasnego, ale rozproszonego światła (około 2600-3000 luksów). W związku z tym jesienią, a także wiosną, zaleca się dodatkowe oświetlenie kwiatu..
Doświadczeni hodowcy kwiatów radzą umieścić go na parapecie okna znajdującego się w zachodniej lub wschodniej części pomieszczenia. Okno północne nie jest odpowiednie ze względu na to, że jest mało światła i może z tego powodu nie kwitnąć, a okno południowe jest spowodowane obecnością bezpośrednich promieni słonecznych.
Reżim temperaturowy
Latem nidularium czuje się komfortowo w temperaturach od 22 do 25 stopni, czyli prawie tak samo jak klimat na średnich szerokościach geograficznych. Zimą zaleca się umieszczenie go w chłodnym miejscu (18–20 stopni), ale temperatura nie powinna spaść poniżej 16 stopni, w przeciwnym razie kochający ciepło kwiat może umrzeć.
Jak podlewać
W okresie wiosenno-letnim woda powinna być pod dostatkiem. Podłoże nie może wyschnąć i konieczne jest, aby było stale lekko nawilżane. Podczas podlewania woda wlewa się bezpośrednio do wylotu liści.
Gdy jest zimno zimą, a także jeśli jest wystarczająco chłodno latem, zaleca się mniej podlewania. A doświadczeni hodowcy kwiatów odradzają w tym czasie w ogóle podlewanie nidularium, a jedynie spryskiwanie jego liści.
Podlewanie należy wykonywać wyjątkowo miękką i osiadłą wodą, która powinna być lekko ciepła.
Wilgotność
Aby roślina mogła normalnie rosnąć i rozwijać się, potrzebuje dużej wilgotności. Dlatego zaleca się ją uprawiać w wilgotnych szklarniach lub florariach. Jeśli nie jest to możliwe, wilgotność można zwiększyć poprzez systematyczne opryskiwanie kwiatu (co najmniej 2 razy dziennie). Ponadto, aby zwiększyć wilgotność, można wlać ekspandowaną glinę do palety i wlać trochę wody. Możesz to również zrobić, umieszczając pojemnik z wodą obok nidularium..
Mieszanka ziemi
Odpowiednia mieszanka gleby składa się z lekkiej darni, próchnicy, torfu i gleby liściastej, które są pobierane w równych proporcjach, a także należy dodać trochę drobno posiekanej kory sosnowej, węgla drzewnego i piasku (można je zastąpić perlitem). Możesz również kupić gotową mieszankę gleby na bromelie.
Najlepiej sadzić roślinę w dość szerokiej doniczce, ponieważ rośnie wystarczająco szybko. I nie zapomnij o dobrej warstwie drenażowej..
Top dressing
Nawożenie pogłówne przeprowadza się od połowy wiosny do połowy jesieni, raz na 4 tygodnie, podczas gdy nawozy są nawożone na glebę wraz z podlewaniem. W tym celu odpowiedni jest specjalny nawóz do bromeli. Możesz również wziąć nawóz do roślin domowych, ale użyj tylko ¼ zalecanej dawki na opakowaniu. Zimą nie żerują.
Funkcje przeszczepu
Roślinę przesadza się tylko w razie potrzeby, jeśli roślina rośnie bardzo silnie, zajmując całą powierzchnię gleby. Rozety liściowe należy sadzić na tym samym poziomie co poprzednio. Jeśli zostaną pogłębione, nidularium może umrzeć..
Metody reprodukcji
Może być łatwo rozmnażany przez sklepy córki (niemowlęta). Możesz więc podzielić całą kurtkę podczas przenoszenia. Oddzielając wylot córki, konieczne jest, aby miał co najmniej 4 liście, ponieważ w tym przypadku będzie już miał system korzeniowy.
Możesz wyhodować ten kwiat z nasion. W takim przypadku kwitnienie nastąpi dopiero w 4 roku życia kwiatu..
Szkodniki i choroby
Może osiedlić się na nidularium wełnowca i tarcza. Zainfekowaną roślinę należy leczyć specjalnymi środkami chemicznymi..
Roślina może zachorować, jeśli nie będą przestrzegane zasady opieki. Na przykład:
- końcówki liści wysychają - niska wilgotność powietrza;
- pojawienie się jasnobrązowych plam - na roślinę wpadają bezpośrednie promienie słoneczne;
- jeśli roślina jest podlewana zbyt obficie, może umrzeć.
Recenzja wideo
Główne rodzaje
W domu uprawia się tylko kilka rodzajów nidularium..
Nidularium innocentii
Ma dość długie liście około 30-50 centymetrów, a ich szerokość wynosi 4-5 centymetrów. Spód jest koloru magenty, a wierzch ciemnozielony z czerwonawym odcieniem. Łodygi kwiatowe, na których tworzą się kwiatostany, są raczej krótkie. Przylistki są ciemnoczerwone. Kwitnienie trwa od czerwca do października. Istnieją różnorodne odmiany, które mają blade podłużne paski.
Nidularium billbergioides
Liście tego gatunku są ciemnozielone i osiągają 50–70 cm długości i 3-4 cm szerokości. Kwiatostany są przymocowane do cienkich i wysokich, prostych szypułek, które wyrastają bezpośrednio z rozety liści. Siedmiocentymetrowe wypustki są koloru cytrynowożółtego, ale po zakończeniu kwitnienia zmieniają kolor na zielony. Kwitnienie obserwuje się od maja do października.
Nidularium brilliant (Nidularium fulgens)
liście o nasyconym zielonym kolorze, z ciemnozielonymi plamami, osiągają 30 centymetrów długości i 3 centymetry szerokości. Zewnętrzna strona liścia jest jaśniejsza. Różnica między tym gatunkiem a innymi polega na tym, że ma brązowawe, zakrzywione w górę kolce, osiągające 4 centymetry długości. Przyczepiają się do krawędzi liści. Ciernie w środku są mniejsze i na początku kwitnienia zmieniają kolor na jaskrawoczerwony.