Ciemiężyca

Ciemiernik zielny wieloletni (Helleborus) jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną jaskier. Według różnych źródeł ten rodzaj obejmuje 14-22 gatunki. W warunkach naturalnych takie rośliny można spotkać w zacienionych obszarach gór Europy (na przykład w rejonie Morza Śródziemnego), a także w Azji Mniejszej. Większość gatunków występuje na Półwyspie Bałkańskim. W Niemczech tradycyjnym prezentem bożonarodzeniowym jest ciemiernik doniczkowy. Istnieje legenda, która mówi, że małe jedzenie było bardzo zdenerwowane, gdy nie miał nic do przekazania narodzonemu Jezusowi jako prezent, zaczął płakać, a tam, gdzie spadły jego łzy, rosły cudowne kwiaty, chłopiec zbierał je i podawał Chrystus. W krajach europejskich taka roślina nazywana jest „różą Chrystusa”, aw Rosji „zimą”, faktem jest, że ciemiernik zaczyna kwitnąć w styczniu lub listopadzie.

Wysokość ciemiernika może wahać się od 0,2 do 0,5 metra. Gruby krótki kłącze i lekko rozgałęziona prosta łodyga. Skórzane blaszki liściowe mają długie ogonki. Są w kształcie stopu lub nacięte palcem. Kwiaty w kształcie miseczek mają długą łodygę, kwitną na samym szczycie łodygi. Kwitnienie obserwuje się od końca okresu zimowego do ostatnich dni czerwca. Płatki działek są często mylone z płatkami kwiatów. W rzeczywistości płatki zostały przekształcone w nektarniki. Kwiaty mogą być barwione na różne odcienie bieli, jasnożółtego, fioletowego, różowego, fioletowego i tuszu, są również odmiany dwukolorowe. Same kwiaty są podwójne i proste. Wielu ogrodników uwielbia tę roślinę, ponieważ kwitnie bardzo wcześnie i miło jest, gdy po nudnej zimie w ogrodzie pojawiają się piękne kwiaty. Ale to nie jedyna zaleta, jest też bardzo odporna na mróz i suszę. Planując jednak zasadzenie ciemiernika, należy pamiętać, że jest to roślina trująca, podobnie jak wszystkie inne jaskry..

Sadzenie ciemiernika w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Bez przeszczepu taki kwiat można uprawiać w tym samym miejscu przez około 10 lat. Wybierając miejsce do sadzenia należy pamiętać, że ciemiernik reaguje wyjątkowo negatywnie na przeszczep. W związku z tym wybór odpowiedniej lokalizacji należy traktować bardzo poważnie. Aby wyhodować ten kwiat, najlepiej wybrać luźną, wilgotną, neutralną, gliniastą glebę, która musi być dobrze osuszona. Teren powinien być zacieniony i dobrze, jeśli będzie zlokalizowany pomiędzy krzewami i drzewami. Aby uzyskać maksymalną dekoracyjność z takiego kwiatu, zaleca się sadzenie go w małych grupach. Musisz posadzić ciemiernik w kwietniu lub wrześniu..

Jak sadzić

Wielkość otworów do sadzenia powinna wynosić 30x30x30 centymetrów, a między krzewami należy zachować odstęp około 0,3 metra. Otwór ½ części należy przykryć kompostem. Następnie kłącze ciemiernika umieszcza się w otworze i stopniowo przykrywa glebą, która jest dobrze zagęszczona. Posadzone kwiaty należy podlać. Sadzone krzewy należy podlewać obficie i często w ciągu 20 dni od momentu posadzenia.

Pielęgnacja ciemiernika

Dbanie o taki kwiat jest dość proste. Zanim ciemiernik zakwitnie wiosną, należy odciąć wszystkie stare blaszki liściowe. Jest to konieczne, aby roślina nie została zarażona grzybem. Młode liście wyrastają, gdy roślina przestaje kwitnąć. Po uschnięciu kwiatów konieczne będzie posypanie gleby wokół roślin warstwą ściółki (kompostu lub rozłożonego torfu). Jeśli pogoda jest upalna, ciemiernik należy systematycznie podlewać, a chwasty usuwać w odpowiednim czasie i poluzować powierzchnię gleby. Należy go również karmić 2 razy w sezonie nawozem mineralnym i mączką kostną..

Rozmnażanie ciemiernika

Te kwiaty są często uprawiane z nasion, ale można je również rozmnażać metodami wegetatywnymi. Wysiew sadzonek przeprowadza się w ostatnich dniach czerwca, bezpośrednio po zebraniu dojrzałych nasion. Aby to zrobić, użyj humusu, wilgotnej, luźnej gleby, a nasiona należy zakopać na około półtora centymetra. Pierwsze zdjęcia można zobaczyć w marcu przyszłego roku. Wyhodowane sadzonki po pojawieniu się 1 lub 2 par blaszek liściowych należy zanurzyć w klombie (musi znajdować się w cieniu). Tam ciemierniki będą rosły przez 2-3 lata. Przeszczep dojrzałych sadzonek na stałe miejsce można wykonać we wrześniu lub kwietniu, a ogrodnik pierwsze kwitnienie zobaczy dopiero 3 lata później, po pełnym wyzdrowieniu rośliny po przesadzeniu. Należy pamiętać, że śmierdzący ciemiernik dobrze rozmnaża się przez samosiew.

Ta roślina jest również rozmnażana przez podzielenie buszu. Wiosną, kiedy kończy się kwitnienie, krzewy mające 5 lat należy usunąć z ziemi. Kłącze należy ostrożnie podzielić na kilka części, następnie miejsca nacięć posypać pokruszonym węglem, a następnie sadzonki posadzić we wcześniej przygotowanych dołkach. Wiosną w ten sposób rozmnaża się ciemiernik czarny, a do podziału krzewów ciemiernika wschodniego zaleca się preferowanie okresu jesiennego.

Choroby i szkodniki

Liście ciemiernika mogą przyciągać ślimaki, takie jak ślimaki i ślimaki, a także myszy, mszyce, a także gąsienice chmielu mogą mu zaszkodzić. Aby zabić myszy, stosuje się przynętę z trucizną, którą należy umieścić w miejscach, w których widziano te gryzonie. Ślimaki i ślimaki wyrywa się z krzaków rękami, a do zabijania owadów używa się środków owadobójczych, np. Można pozbyć się gąsienic za pomocą Aktellik, a mszyc za pomocą Biotlin lub Antitlin.

Najczęściej na ciemiernik występuje antraknoza, mączniak rzekomy i plamistość pierścieniowa. Należy pamiętać, że mszyce są nosicielem plamienia, w związku z tym konieczne jest podjęcie działań w celu zwalczania takiego szkodnika w odpowiednim czasie. Zainfekowane części krzewu są odcinane i niszczone, a następnie roślina i otaczająca ją gleba są traktowane fungicydem. Jeśli na blaszkach liści pojawią się brązowawo-czarne plamy z ledwo widocznym wzorem pierścieni, oznacza to, że ciemiernik jest dotknięty antraknozą. Zainfekowane liście należy odciąć i spalić, podczas gdy krzew jest traktowany narzędziem zawierającym miedź. Jeśli na krzaku nie rosną nowe płytki liściowe, a te, które już wyrosły, podlegają deformacji, na przedniej powierzchni pojawiają się plamki ciemnego koloru, a na seamy powierzchni pojawiają się szare plamy, oznacza to, że ma na to wpływ mączniak rzekomy . Zainfekowane części rośliny należy wyciąć, a krzak i powierzchnię miejsca należy spryskać tlenochlorkiem miedzi lub Pervikur.

Powinieneś wiedzieć, że ciemiernik jest dość odporny na choroby i szkodliwe owady, a problemy z nim zaczynają się po naruszeniu zasad sadzenia lub pielęgnacji, na przykład roślina została posadzona w zbyt kwaśnej glebie. Aby sprawdzić kwasowość gleby, możesz przeprowadzić następujący test, w tym celu należy wziąć 1 małą łyżkę ziemi, wlać ją na szklankę, która powinna znajdować się na powierzchni ciemnego koloru, a następnie lekko zwilżyć glebę octem stołowym. Następnie musisz ocenić wynik:

• duża ilość piany wskazuje, że ziemia jest alkaliczna;
• średnia piana oznacza, że ​​gleba jest neutralna;
• brak piany wskazuje, że gleba jest kwaśna.

W celu utrwalenia kwaśnej gleby zaleca się dodanie do niej popiołu drzewnego, wapna puszystego lub mąki dolomitowej..

Ciemiernik po kwitnieniu

Zbiór nasion

Dojrzewanie nasion rozpoczyna się w czerwcu i może trwać przez całe lato. Należy zauważyć, że w pewnym momencie skrzynka może nagle pęknąć, a nasiona wyleją się na miejsce. Aby temu zapobiec, woreczki z gazy należy położyć na kilku kawałkach jeszcze niedojrzałych pudełek. Następnie wystarczy poczekać, aż dojrzałe nasiona same wysypią się do tej torby. Następnie należy je wysuszyć, umieszczając je w suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Następnie umieszcza się je w papierowej torbie. Ale nie zaleca się przechowywania takich nasion, ponieważ bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania, dlatego najlepiej je wysiać natychmiast po zebraniu..

Zimowanie

Wspomniano już powyżej, że ta roślina wieloletnia ma bardzo wysoką odporność na mróz. Ale jednocześnie, w bardzo mroźnej, niewielkiej śnieżnej zimie, może nadal lekko zamarzać, szczególnie w przypadku młodych okazów. Dlatego na zimę lepiej przykryć ciemiernik gałęziami świerkowymi ze słynnymi suszonymi opadłymi liśćmi.

Rodzaje i odmiany ciemiernika ze zdjęciami i nazwami

Istnieje kilka popularnych typów i odmian ciemiernika.

Ciemiernik czarny (Helleborus niger)

Gatunek ten należy do najpiękniejszych i najbardziej rozpowszechnionych. W warunkach naturalnych taki ciemiernik można spotkać w lasach górskich od Jugosławii po południowe Niemcy. Taka wiecznie zielona bylina osiąga wysokość 0,3 m. Średnica jej dużych, skierowanych ku górze kwiatów sięga 8 centymetrów. Kwiaty osadzone są na długich szypułkach, których wysokość waha się od 0,3 do 0,6 m. Wewnątrz kwiaty są śnieżnobiałe, a na zewnątrz jasnoróżowe. Kwitnienie rozpoczyna się w pierwszych dniach kwietnia i trwa nieco mniej niż pół miesiąca. Płytki liściowe tego gatunku hibernują, są skórzaste, mają dużą gęstość i efektowny ciemnozielony kolor. Posiada bardzo wysoką mrozoodporność (do minus 35 stopni). Gatunek ten był uprawiany od średniowiecza. Najpopularniejsze odmiany to Nigristern i Nigerkors oraz odmiany:

1. Potters Will. Ta odmiana ma białe kwiaty o największej średnicy (około 12 centymetrów).
2. HGC Joshua. Ten ciemiernik jest najwcześniejszy, jego kwitnienie rozpoczyna się w listopadzie..
3. Pracox. Kwitnie w listopadzie, kwiaty mają jasnoróżowy kolor.

Ciemiernik kaukaski (Helleborus caucasicus)

W naturze gatunek ten można spotkać zarówno na całym Kaukazie, jak iw Turcji i Grecji. Zimozielone twarde, skórzaste płytki liściowe z długimi ogonkami mogą osiągnąć długość 15 centymetrów, są podzielone na 5-11 szerokich segmentów. Wysokość szypułek może wynosić od 0,2 do 0,5 metra. Na nich opadają kwiaty, których kolor może być zielono-żółty z brązowawym odcieniem lub biały z zielonym, a średnica osiąga 8 centymetrów. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach kwietnia i trwa 6 tygodni. Gatunek ten jest odporny na zimę i jest uprawiany od 1853 roku. Uważany jest za najbardziej trujący ze wszystkich.

Ciemiernik abchaski (Helleborus abchasicus)

Nagie, skórzaste płytki liściowe mają długie ogonki, ich kolor jest zielono-fioletowy lub ciemnofioletowy. Szypułki są koloru czerwono-fioletowego i osiągają 0,3–0,4 metra wysokości. Średnica opadających ciemnoczerwonych kwiatów wynosi około 8 centymetrów, czasami można dostrzec na nich plamki ciemniejszego koloru. Kwitnienie tego mrozoodpornego gatunku rozpoczyna się w kwietniu i trwa 6 tygodni. Ma różnorodne formy ogrodowe.

Ciemiernik wschodni (Helleborus orientalis)

W warunkach naturalnych można go spotkać w Grecji, Turcji i na Kaukazie. Taka wiecznie zielona bylina osiąga wysokość 0,3 m. Średnica kwiatów bzu to 5 cm. Na talerze liściowe tego gatunku często wpływa grzyb. Istnieje wiele odmian, z których najpopularniejsze są:

1. biały łabędź. białe kwiaty.
2. Rock and roll. Na powierzchni kwiatów tego gatunku występują różowawo-czerwone plamki..
3. Niebieski Anemon. Kolor kwiatów to blady liliowy.
4. Seria odmian Leidy Series. Krzewy wyprostowane rosną szybko, łodygi kwiatowe osiągają 0,4 m wysokości. Kwiaty są w 6 różnych kolorach.

Śmierdzący ciemiernik (Helleborus foetidus)

Gatunek ten pochodzi ze skalistych zboczy i jasnych lasów zachodniej Europy. Pędy liściaste, w okresie jesiennym osiągają wysokość od 0,2 do 0,3 m. Zimujące blaszki liściowe są podzielone na wąskie ciemnozielone błyszczące segmenty. Wysokość szypułek wynosi około 0,8 metra, rosną na nich gęste kwiatostany, które obejmują wiele małych kwiatów w kształcie dzwonu, które mają zielony kolor i brązowo-czerwoną krawędź. Gatunek ten ma bardzo wysoką odporność na suszę. Najpopularniejszą odmianą jest Vester Flix: segmenty liści są jeszcze węższe niż główny gatunek, gałęzie kwiatostanów mają bladoczerwony odcień.

Ciemiernik korsykański (Helleborus argutifolius)

W warunkach naturalnych występuje na wyspach Sardynii i Korsyce. Taka wiecznie zielona bylina osiąga wysokość około 0,75 m. Istnieje kilka wyprostowanych pędów, które bardzo szybko rosną na szerokość. Kwiaty są złożone i mają zielono-żółty kolor i tworzą duże, złożone kwiatostany racemiczne. W warunkach naturalnych taka roślina zaczyna kwitnąć w lutym, aw klimacie umiarkowanym około kwietnia. Na średnich szerokościach geograficznych konieczne jest dla niego schronienie na okres zimowy. Najpopularniejsza jest odmiana Grunspecht: kwiaty mają zielonkawo-czerwony kolor.

Ciemiernik czerwony (Helleborus purpurascens)

Ojczyzną jest Europa Południowo-Wschodnia, preferuje rosnąć na skraju lasów oraz w zaroślach na terytorium od Rumunii i Węgier po zachodnie regiony Ukrainy. Duże podstawne płytki liściowe mają długie ogonki, pocięte palcem na 5–7 części. Ich przednia powierzchnia jest naga, lśniąco zielona, ​​a tylna jest błyszcząca. Opadające kwiaty mają około 4 centymetry średnicy i nieprzyjemny zapach. Na zewnątrz pomalowane są na zakurzony fioletowo-fioletowy kolor, a wewnątrz - na jasnozielony, po chwili zielenieją. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu i trwa około 4 tygodni. Uprawiany od 1850 roku.

Ciemiernik hybrydowy (Helleborus x hybridus)

Gatunek ten łączy odmiany mieszańców ogrodowych pomiędzy różnymi typami ciemiernika. Kwiaty można pomalować na różne kolory i mieć średnicę 5-8 centymetrów. Na przykład:

1. Violetta. Centralna część białych kwiatów jest puszysta, występują również cienkie różowe żyłki i obwódka.
2. Belinda. Kwiaty podwójne, białe z różowozieloną poświatą i obwódką wzdłuż krawędzi płatków.
3. Królowa Rycerza. Ciemnofioletowe kwiaty mają żółte pręciki.

Oprócz tych gatunków uprawiane są również takie jak: zielone, pachnące, krzewiaste, wieloczęściowe, tybetańskie, sterne itp..

Właściwości ciemiernika

W medycynie alternatywnej często wykorzystuje się właściwości lecznicze ciemiernika czarnego, a także rasy kaukaskiej. Rośliny te są w stanie normalizować procesy metaboliczne w organizmie, obniżać ciśnienie krwi i zmniejszać ilość cukru we krwi. Mają również działanie moczopędne, przeczyszczające i przeciwbakteryjne. Pomagają oczyścić narządy przewodu pokarmowego z polipów i pasożytów, a kamienie są usuwane z dróg moczowych i woreczka żółciowego. Stosuje się je w leczeniu migreny, wrzodów żołądka, osteochondrozy, reumatyzmu, zapalenia stawów i rwy kulszowej. Przyczynia się do utrzymania układu sercowo-naczyniowego. Oczyszczają krew, wzmacniają układ odpornościowy organizmu. Są stosowane w zapobieganiu onkologii i przeziębieniom, a takie rośliny są również w stanie zniszczyć formacje nowotworowe na wczesnym etapie. To nie jest pełna lista właściwości leczniczych ciemiernika, o których być może nie wiedziałeś, uprawiając go w swoim ogrodzie przez wiele lat..

Leki są przygotowywane tylko z korzenia tej rośliny, podczas gdy nie należy zapominać, że zawiera truciznę. Korzenie zbiera się we wrześniu, po osiągnięciu pełnej dojrzałości nasion. Należy je wypłukać szczotką o twardym włosiu. Następnie kroi się je na kawałki i suszy w temperaturze od 40 do 45 stopni w specjalnych suszarkach. Takie surowce mogą zachować swoje właściwości przez 2 lata. Z tego korzenia możesz zrobić napar lub wywar, a także proszek o bardzo silnych właściwościach leczniczych..

Ciemiężyca jest również szeroko stosowana przez tych, którzy chcą schudnąć. Utrata wagi następuje dzięki temu, że roślina delikatnie usuwa toksyny z organizmu, usuwa nadmiar płynów, sprzyja szybkiemu rozkładowi tłuszczów i przyspiesza metabolizm tłuszczów. Jednocześnie kilogramy odejdą bez ścisłej diety i głodówek. Przez 4 tygodnie stosowania ciemiernika do odchudzania przeciętnemu człowiekowi udaje się pozbyć 4-5 kilogramów nadwagi.

Taka roślina ma bardzo dużą liczbę przeciwwskazań, nie wolno jej używać:

• z chorobami wątroby;
• dzieci poniżej 14 lat;
• osoby z problemami z układem sercowo-naczyniowym (tachykardia, zawał serca itp.);
• podczas ciąży i karmienia piersią.

W przypadku przedawkowania osoba może odczuwać dzwonienie w uszach, pragnienie, obrzęk języka i gardła, w przypadku, gdy zatrucie jest ciężkie, często prowadzi to do zapaści lub zatrzymania akcji serca. Spośród wszystkich roślin ciemiernik wyróżnia się tym, że ma największą ilość trucizn serca. W niektórych przypadkach ludzie umierają po pierwszym użyciu produktu wykonanego z tej rośliny. W związku z tym, zanim zaczniesz przyjmować taki lek, skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą, który może wybrać wymaganą dawkę i schemat.