Bujny, przystojny asplenium cebulowy
Według różnych źródeł asplenium cebulowe przybyło do nas z Indii, Australii i Nowej Zelandii. Ten rodzaj paproci najczęściej można spotkać na parapetach wewnętrznych, ale dobrze czuje się też w ogrodzie zimowym czy szklarniach, gdzie temperatura powietrza nie spada poniżej 20 stopni Celsjusza..
Opis odmiany
Asplenium cebulowe to zielne paprocie liściaste. Ma bardzo piękne liście, wydłużone w kształcie trójkąta, trzykrotnie pierzaste i zwisające. Szerokość blaszki liściowej to prawie połowa jej długości - odpowiednio 30 i 60 cm. A sam ogonek jest również dość długi, do 30 cm, prosty, twardy i ciemnozielony, a pióra mają jaśniejszy odcień.
Liście asplenium bulwiaste trochę przypominają wierzchołki marchwi, ale w przeciwieństwie do niego błyszczą, a nie matowo.
Pąki przybyszowe rosną na górnej stronie blaszki liściowej, a zarodnie znajdują się na dolnej stronie każdego płata. Z pąków powstają małe cebulki iz czasem wyrastają z nich dzieci. Kiedy dzieci dorosną, oddzielają się od liścia matki i opadają na ziemię, gdzie zapuszczają korzenie i tworzą własny system korzeniowy. W ten sposób można uzyskać bujny krzew lub posadzić je w osobnej misce do rozmnażania paproci..
Rosnące funkcje
W naturze bulwiasta Asplenium rośnie pod koronami dużych drzew lub bezpośrednio na skałach, w wąwozach.
W naturze liście paproci są w stanie pozostać zielone aż do mrozów, ale zimą opadają.
Wewnątrz roślina rozwija się w ograniczonej przestrzeni doniczkowej. Opieka nad nim nie jest trudna i obejmuje:
- Obfite podlewanie. Podobnie jak wszystkie rodzaje paproci, odmiana bardzo kocha wilgoć, dlatego ważne jest, aby nie dopuścić do całkowitego wyschnięcia gleby w doniczce..
- Częste opryskiwanie. Kwiat potrzebuje wilgotnego powietrza i dobrze reaguje nie tylko na opryski, ale także na zabiegi wodne, na przykład kąpiel pod prysznicem.
- Okresowy przeszczep. Zasadniczo asplenium rośnie bardzo wolno, ale w wyniku linienia dzieci przez rok w doniczce uzyskuje się zbyt gęsty i gęsty krzew. Podczas przesadzania nie powinieneś brać zbyt dużej doniczki - możesz zostawić starą doniczkę, ale podzielić paproć, aby nie była ciasna.
Jeśli latem roślina jest sadzona na otwartym terenie lub po prostu umieszczona doniczkę na zewnątrz, na zimę należy ją zabrać do domu, aby liście nie spadły, a wzrost nie zatrzymał się.