Forsycja

Rodzaj niezbyt dużych drzew i krzewów forsycja (forsycja), czyli forsycja, jest przedstawicielem rodziny oliwek. Kwitną wczesną wiosną z bogatymi żółtymi kwiatami. Ten rodzaj jest uważany za bardzo stary, co wyjaśnia jego powszechne występowanie. Tak więc w Azji Wschodniej można zobaczyć jednocześnie 6 różnych gatunków tej rośliny (w Korei, Japonii i Chinach). A w krajach europejskich można znaleźć tylko jeden gatunek - forsycje europejskie (Forsythia europaea), większość roślin występuje na Bałkanach. Ta roślina została nazwana na cześć Szkota W. Forsytha, który był botanikiem, głównym ogrodnikiem Pałacu Kensington, a także jednym z założycieli Royal Horticultural Society. Po raz pierwszy roślina ta trafiła z Chin do krajów europejskich dzięki firmie Forsyth..

Forsycja nie jest bardzo dużym drzewem ani krzewem, którego wysokość może wahać się od 1 do 3 m. Brązowo-szara kora ma szorstką teksturę. U niektórych gatunków blaszki liściowe są trójlistkowe. Najczęściej jednak są owalne, proste, usytuowane przeciwnie, nie mają przylistków, z ząbkowaną krawędzią, na długości mogą osiągać 2-15 centymetrów. Bogate, żółte kwiaty mają kształt dzwonu. Forsycja kwitnie na początku okresu wiosennego, a czas kwitnienia wynosi 20 dni (w niektórych przypadkach dłużej). Owocem jest pudełko ze skrzydlatymi nasionami..

Cechy rosnącej forsycji

Obecnie w krajach europejskich większość placów, prywatnych ogrodów i ulic miast zdobi forsycja. Jest uważany za symbol nadejścia wiosny. Wyobraź sobie wczesną wiosnę, kiedy na ulicach wszystko jest jeszcze szare i nijakie, i nagle twój wzrok przyciąga dalekowzroczność płonącą jasnymi kwiatami. Charakterystyczną cechą tego krzewu jest bardzo wczesne kwitnienie. Roślina ta zyskała również ogromną miłość ogrodników, ponieważ nie narzuca specjalnych wymagań warunkom uprawy i pielęgnacji. Główne cechy uprawy:

• taka roślina najlepiej rośnie w dobrze oświetlonym miejscu, ale można ją również uprawiać w cieniu;
• odpowiednią glebę należy wapnować;
• zaleca się sadzenie obok drzew iglastych o ciemnozielonym kolorze.

Jesienią zielone liście zmieniają kolor na fioletowo-fioletowy lub złoty, co sprawia, że ​​roślina jest ponownie bardzo dekoracyjna..

Sadzenie forsycji w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Forsycja można sadzić lub przesadzać wiosną lub wczesną jesienią, zanim zaczną się przymrozki, ponieważ roślina musi się dobrze zakorzenić, zanim zaczną się przymrozki. Roślina dobrze rośnie w cieniu, ale preferuje słoneczne tereny, które należy chronić przed podmuchami wiatru. Jakość gleby nie jest dla tej rośliny istotna, ale najlepiej czuje się w glebie suchej, lekko zasadowej. W przypadku, gdy ziemia na miejscu jest kwaśna, zaleca się dodanie popiołu drzewnego do kopania w nim.

Funkcje lądowania

Dół do sadzenia powinien mieć rozmiar 50x50x60 centymetrów, a system korzeniowy sadzonej rośliny powinien znajdować się na głębokości od 0,3 do 0,4 m, przy jednoczesnym sadzeniu kilku okazów należy zachować odległość co najmniej 150 centymetrów między nimi . Na dnie przygotowanego dołu do sadzenia należy ułożyć warstwę drenażową z tłucznia i łamanej cegły, której grubość powinna wynosić od 15 do 20 centymetrów. Od góry pokryta jest warstwą piasku, której grubość powinna wynosić 10 centymetrów. Następnie do dołu wlewa się mieszaninę gleby, składającą się z piasku, ziemi liściastej i torfu, pobranej w stosunku 1: 2: 1, do której należy dodać 0,2 kg popiołu drzewnego. Następnie sadzonkę należy umieścić w przygotowanym dołku, który jest wypełniony ziemią i dobrze zagęszczony. Posadzone forsycje należy obficie podlewać. Podczas sadzenia wiosną sadzonkę należy pielęgnować jako dorosłą roślinę. Jeśli sadzenie przeprowadzono jesienią, to bez względu na rodzaj sadzonej rośliny konieczne będzie pokrycie koła pnia warstwą ściółki. Na zimę roślinę należy przykryć. W takim przypadku należy używać tylko materiału pokrywającego, który przepuszcza powietrze, aby pąki kwiatowe nie zaczęły gnić podczas małych roztopów w zimie..

Funkcje pielęgnacyjne

O forsycję trzeba dbać w taki sam sposób, jak o inne krzewy uprawiane w ogrodzie. Jeśli latem regularnie pada deszcz, nie będziesz musiał podlewać tej rośliny. Należy to robić tylko w przypadku długotrwałej suszy, 1 lub 2 razy w ciągu 4 tygodni, podczas gdy na 1 krzak pobiera się 10 do 12 litrów wody. Po podlaniu rośliny, odchwaszczeniu i poluzowaniu gleby na głębokość bagnetu łopaty, jest to jedyny sposób na zapewnienie normalnego dostępu powietrza do systemu korzeniowego. Po zakończeniu spulchniania posyp krąg pnia warstwą ściółki (sucha ziemia lub kompost).

Forsycja powinna być karmiona 3 razy w ciągu sezonu. Po raz pierwszy musisz nakarmić roślinę na początku wiosny. Aby to zrobić, na powierzchni koła pnia układa się wystarczająco grubą warstwę nawozu (koniecznie zgniłego), upewnij się, że nie dotyka ona gałęzi ani pnia. Następnie jest podlewany dużą ilością wody. Obornik stanie się nie tylko organicznym nawozem dla rośliny, ale także ściółką. Kompletny nawóz mineralny (na 1 metr kwadratowy od 60 do 70 gramów) należy aplikować do gleby w kwietniu. Kiedy roślina zakwitnie i zacznie się układanie pąków kwiatowych na przyszły rok, konieczne będzie karmienie jej Kemira-universal (na 1 metr kwadratowy od 100 do 120 gramów).

Powielanie forsycji

Do rozmnażania najczęściej wybiera się metody wegetatywne. Na przykład sadzonki. Zbiór sadzonek zielonych należy przeprowadzić w czerwcu, a ich długość powinna wynosić około 15 cm. Przy cięciu należy odciąć blaszki liściowe znajdujące się poniżej, a następnie potraktować lekiem stymulującym wzrost korzeni (Epin, Kornevin lub Heteroauxin). Sadzi się w szklarni, używając piasku lub perlitu. Zdrewniałe sadzonki, które zbiera się w październiku, nadają się również do rozmnażania; do ukorzeniania sadzi się je bezpośrednio w otwartej glebie, przy czym 2 lub 3 pąki powinny pozostać nad jej powierzchnią. Nie zapomnij przykryć sadzonek opadłymi liśćmi na zimę. Wiosną konieczne jest usunięcie schronienia, po czym sadzonki zaczną aktywnie rosnąć, a jesienią staną się już pełnoprawnymi sadzonkami. Do reprodukcji możesz użyć warstw. Aby je zdobyć, należy wybrać łodygę rosnącą bardzo blisko powierzchni stanowiska latem lub jesienią. U podstawy naciąga się go drutem, a na powierzchni zwróconej w stronę ziemi należy wykonać nacięcie w korze. Łodyga jest przymocowana do powierzchni gleby i pokryta pożywną glebą. Warstwy zakorzeniają się w stosunkowo krótkim czasie. Wiosną konieczne jest oddzielenie warstwy od rośliny rodzicielskiej, a już po 12 miesiącach zacznie kwitnąć.

Z nasion można wyhodować forsycje, ale tylko specjaliści stosują tę metodę rozmnażania..

Przycinanie forsycji

Młode krzewy wymagają tylko sanitarnego przycinania, podczas którego usuwa się wszystkie wysuszone, zranione i uszkodzone przez mróz łodygi. Jeśli forsycja jest dorosła, to wiosną odcina się od niej tylko zamarznięte końcówki gałęzi. Główna fryzura jest wykonywana latem, kiedy krzew wyblakł. Gałęzie, które wyblakły, należy ściąć ½ części, a wysuszone i stare ścinać na wysokości od 40 do 60 mm od powierzchni gleby, w tym przypadku odejdą z nich młode pędy boczne. Za pomocą przycinania możesz kontrolować wysokość, gęstość i kształt korony, która może być kulista lub miseczkowa. W przypadku, gdy stary krzew wymaga przycinania odmładzającego, wszystkie jego gałęzie należy przyciąć na wysokość od 4 do 6 centymetrów lub skrócić o 2/3, dzięki czemu młode pędy zaczną aktywnie rosnąć. Jednak bardzo często nie można przeprowadzić przycinania przeciwstarzeniowego, ponieważ z tej forsycji bardzo rośnie, ale kwitnienie całkowicie ustaje. Z reguły zaleca się odmładzającą fryzurę raz na 3 lub 4 lata..

Choroby i szkodniki

Roślina ta jest bardzo odporna na choroby i szkodniki. W rzadkich przypadkach na krzak może wpływać monilioza, więdnięcie lub bakterioza. Zarażony więdnięciem krzew należy traktować roztworem fundamentolu (2–5%). Jeśli forsycja zostanie dotknięta bakteriozą, wówczas w tym przypadku będzie musiała zostać wykopana i spalona. Jeśli na powierzchni blaszek liściowych utworzyły się brązowe plamy, oznacza to, że roślina jest chora na moniliozę. W takim przypadku zaleca się wycięcie wszystkich dotkniętych części rośliny i dokładne oczyszczenie do zdrowej tkanki. Również krzew może cierpieć na nicienie, w tym przypadku gleba jest dezynfekowana Carbation.

Forsycja po kwitnieniu

Aby zapobiec zamarzaniu forsycji w zimie, należy ją przykryć. Aby to zrobić, posyp koło pnia opadłymi liśćmi, a grubość warstwy powinna wynosić 10 centymetrów. Gałęzie są zgięte do gleby i zamocowane w tej pozycji, a następnie krzew pokryty jest świerkowymi gałęziami. Na samym początku okresu wiosennego schronienie należy usunąć, a gałęzie uwolnić, a opadłe liście usunąć z pnia. Jeśli krzewy są jeszcze młode, na zimę pokryte są świerkowymi gałęziami. Jeśli zimą pada dużo śniegu, forsycja może obejść się bez schronienia, ale nikt nie jest w stanie dokładnie przewidzieć prognozy na całą zimę..

Rodzaje i odmiany forsycji ze zdjęciami i nazwami

Forsycja europejska (Forsythia europaea)

Gatunek ten jest najbardziej popularny wśród ogrodników mieszkających na średnich szerokościach geograficznych. Na wysokości taki wyprostowany krzew może osiągnąć 200 centymetrów. Blachy na całej krawędzi są podłużne i mają około 7 centymetrów długości. Kolor pojedynczych dzwonkowatych kwiatów jest żółto-złoty.

Forsythia giraldiana (Forsythia giraldiana)

Gatunek ten jest bardzo podobny do forsycji europejskiej, jednak jest mniej odporny na mróz. Na wysokości krzew może również osiągnąć 200 centymetrów. Prawie wszystkie pędy są proste, ale mają brązowo-żółty kolor i są czworościenne. Ciemnozielone eliptyczne płytki liściowe mają 10 cm długości. Kwitnienie obserwuje się w maju. Pełne wdzięku duże, jasnożółte kwiaty mają poskręcane płatki.

Forsycja wisząca lub opadająca lub opadająca (Forsythia suspensa)

Ten krzew z rozłożystą koroną może osiągnąć wysokość 300 centymetrów. Cienkie czworościenne łukowate opadające gałęzie są koloru oliwkowego lub brązowo-czerwonego. Na starych łodygach blaszki liściowe są proste, podczas gdy na łodygach wzrostowych są trójlistkowe. Duże (ok. 25 mm średnicy) żółto-złote kwiaty zebrane w kilka kawałków w pęczki. Uprawia się kilka form:

1. Srokaty (forsycja variegata). Kolor kwiatów jest intensywnie żółty. Blaszki liściowe są bladożółte, barwne.
2. Fortuna (forsythia fortunei). Kwiaty są ciemnożółte w gronach. Wąskie płytki liściowe są potrójne.
3. Fioletowa łodyga (forsycja artocaulis). Łodygi są ciemnoczerwone. W momencie otwierania blaszki skrzydeł są pomalowane na ten sam kolor.
4. Inne formy: forsycja Zimbolda, oszukiwanie forsycji, zwisająca forsycja.

Forsycja ciemnozielona (Forsythia viridissima)

Wysokość krzewu nie przekracza 300 centymetrów. Jego zielone gałęzie są skierowane do góry. Gęsto rosnące proste blaszki liściowe mają lancetowato-podłużny kształt, ich górna część jest ząbkowana. Są koloru ciemnozielonego, mają 15 centymetrów długości i 4 centymetry szerokości. Małe bukiety składają się z kwiatów pomalowanych na intensywny żółto-zielony kolor. Odporny na suszę.

Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia)

Ta hybryda została stworzona przez skrzyżowanie ciemnozielonej forsycji i opadającej forsycji. Może osiągnąć wysokość 300 centymetrów. Krzew zaczyna kwitnąć dopiero po ukończeniu 4 lat. Płytki liściowe są z reguły podłużne z ząbkowaną krawędzią, ale występują również trójlistkowe, osiągają 10 centymetrów długości. Mają barwę ciemnozieloną, a ich kolor pozostaje niezmieniony do późnej jesieni. Kolor kwiatów jest intensywnie żółty, zebrane są w pęczki po kilka sztuk. Bloom obserwuje się w kwietniu i maju. Krzew szybko rosnący, odporny na mróz i suszę. Odmiany:

1. Beatrix Farrand. Krzew osiąga wysokość 400 centymetrów. Nasycone żółte kwiaty mają u podstawy ciemnożółty pasek.
2. Denziflora. Wysokość i średnica krzewu wynosi 150 centymetrów. Skręcone kwiaty są jasnożółte. Kwitnienie obserwuje się w maju i trwa 15-20 dni. Nie toleruje mrozu.
3. Spectabilis. Ta odmiana jest jedną z najpiękniejszych. Wysokość krzewu wynosi około 100 centymetrów, a jego średnica to 120 centymetrów. W ciepłym sezonie blaszki liściowe mają zielony kolor, który jesienią zmienia się w intensywny żółty i fioletowy. Średnica ciemnożółtych kwiatów około 45 mm, kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach kwietnia.

Forsycja śnieżna lub biała (Forsythia abeliophyllum)

Wysokość krzewu może wynosić od 150 do 200 centymetrów. Długość owalnych blaszek liściowych wynosi około 8 centymetrów, a ich seamy powierzchnia latem staje się fioletowa. Kwiaty są białe i mają żółte gardło. Pąki mają kolor jasnoróżowy.

Forsycja jajowata (Forsythia ovata)

Wysokość krzewu może wynosić od 150 do 200 centymetrów. Rozłożyste gałęzie są koloru żółto-szarego. Długość blaszek liściowych wynosi około 7 centymetrów, latem są one pomalowane na intensywny zielony kolor, który jesienią zmienia kolor na fioletowy. Średnica pojedynczych kwiatów wynosi około 20 mm, ich kolor jest intensywnie żółty. Ten gatunek zaczyna kwitnąć wcześniej niż inne. Rośnie szybko, jest odporna na mróz i suszę. Najpopularniejsze odmiany to:

1. Spring Glory. Wysokość krzewu wynosi około 300 centymetrów. Płytki liściowe są zielone latem, a jesienią stają się barwne (od ciemnofioletowego do jasnożółtego). Bujny rozkwit obserwuje się w maju. Duże kwiaty mają intensywny żółty kolor.
2. Tetragold. Wysokość krzewu wynosi około 100 centymetrów. Średnica ciemnożółtych kwiatów wynosi około 30 mm. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie kwietnia.
3. Goldsauber. Ta odmiana jest bardzo cenna i popularna. Duże kwiaty są w kolorze żółto-złotym. Odporny na mróz. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie kwietnia i trwa około 20 dni.