Ligustr

Rodzaj ligustrum (Ligustrum) reprezentowany jest przez krzewy liściaste, zimozielone i półzimozielone oraz małe drzewa i jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną oliwek. Ten rodzaj łączy ponad 50 gatunków różnych roślin. W warunkach naturalnych można je spotkać w Azji, Afryce Północnej, Europie, a także w Australii. Wiele różnych typów ligustrów można znaleźć w naturze w Japonii, na Tajwanie, w Chinach i Himalajach. Nazwa ligare pochodzi od łacińskiego słowa „ligare”, które tłumaczy się jako „wiązać”. Faktem jest, że kora rośliny ma właściwości ściągające. Ligustr jest bardzo podobny do bzu, ponieważ jest jego bliskim krewnym. Liście i kora tych dwóch roślin są bardzo podobne, ale liliowy jest nieco większy niż ligustr, a jego kwitnienie jest wspanialsze i bardziej efektowne. Jeśli nie zajmiesz się tym krzewem, nabierze on wyjątkowo nieatrakcyjnego i niechlujnego wyglądu. Jeśli jednak go wytniesz, natychmiast się zmieni, a ponadto można nadać mu różne atrakcyjne kształty..

Wysokość krzewu sięga 200 centymetrów, a szerokość około 100 centymetrów. Ligustr występuje również w postaci niewielkich drzewek, które mają rozłożystą koronę i wysokość około 6 metrów. Skórzane, obrzeżone blaszki liściowe mają wydłużony jajowaty kształt, są usytuowane przeciwnie. Ich przednia strona jest pomalowana na ciemnozielony, a tylna na jasnozieloną. Białe pachnące kwiatuszki są praktycznie bezszypułkowe. Są zebrane w wierzchołkowe luźne kwiatostany o wiechowatym kształcie. Ich długość waha się od 6 do 18 centymetrów. Kwitnienie trwa 3 miesiące i rozpoczyna się w czerwcu lub lipcu. Owoce są podobne do jagód, małe, zaokrąglone pestki, które są koloru czarnego lub ciemnoniebieskiego. Każdy owoc zawiera od 1 do 4 nasion. Privet to roślina szybko rosnąca. W pasie środkowym najczęściej uprawia się ligustr zwyczajny, ponieważ gatunek ten jest najbardziej odporny na zimę. Poniżej zostanie opisane, jak sadzić, pielęgnować i rozmnażać ten szczególny typ ligustr. Najczęściej taki krzew służy do tworzenia żywopłotu, ale uprawia się go również jako pojedynczą roślinę iw małych grupach. Prywatne bonsai stają się coraz bardziej popularne.

Ligustr do sadzenia

O której godzinie sadzić

Ponieważ krzew ten w warunkach naturalnych woli rosnąć w zaroślach, można go uprawiać w ogrodzie w zacienionym miejscu. Taka roślina jest również odporna na suszę i gaz, a także nie wymaga specjalnej gleby. Nie zaleca się jednak uprawy ligustrów na suchych, kwaśnych glebach piaszczystych. Ale jeśli chcesz, aby Twój krzew był tak dekoracyjny, jak to tylko możliwe, będzie musiał zapewnić najkorzystniejsze warunki. Dlatego zaleca się sadzenie go w dobrze oświetlonym miejscu, jednocześnie należy wycofać się z budynków lub drzew co najmniej 0,7-1 metra. Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna, bogata w składniki odżywcze. Powinien być również lekko zasadowy lub neutralny. Gleba powinna składać się z próchnicy, darni i piasku (2: 3: 1). Przeszczep takiej rośliny można przeprowadzić przez cały sezon wegetacyjny. Jednak najlepiej toleruje tę procedurę wiosną i musi nastąpić na czas, zanim pąki się otworzą. Ale niektórzy ogrodnicy uważają, że tę procedurę najlepiej wykonać we wrześniu lub październiku..

Jak sadzić ligustr

Przed posadzeniem ligustr, musisz wykopać miejsce. Następnie musisz zrobić otwór do sadzenia, którego szerokość będzie równa 65 centymetrom. Głębokość takiego otworu powinna być o 30 centymetrów większa niż wielkość systemu korzeniowego krzewu. Następnie należy wlać wodę do otworu i poczekać, aż zostanie całkowicie wchłonięta przez glebę. Na dno otworu zasypać gruz, grubość warstwy powinna wynosić 10–20 cm. W niezbyt dużej ilości mieszanki gleby (skład opisano powyżej) należy wlać 130 gramów nitroammofoski. Następnie wlewa się go do dołka z kopcem, na którym umieszcza się sadzonkę. Jego korzenie są wyprostowane, a dziurę wypełnia się mieszanką ziemi (bez nawożenia). Przez 4 tygodnie należy uważać, aby koło przy pniu nie wyschło. Następnie jego powierzchnię trzeba będzie posypać warstwą ściółki (torfu), której grubość powinna wynosić 5-8 centymetrów.

Jeśli ten krzew zostanie posadzony w celu stworzenia żywopłotu, wykonuje się do tego wykop, którego głębokość powinna wynosić 60 centymetrów, a szerokość - 50 centymetrów. Sadząc między roślinami, należy zachować odległość 30-40 centymetrów. Musisz sadzić w taki sam sposób, jak w przypadku pojedynczego sadzenia. Wykop należy wypełnić mieszanką ziemną, którą należy zagęścić. Następnie rośliny należy dobrze podlać u nasady..

Prywatna opieka

Dbanie o ligustr jest bardzo proste. Należy go podlać, odciąć, poluzować na czas, usuwając chwasty. Aby zmniejszyć liczbę podlewania i odchwaszczania, możesz posypać krąg warstwą ściółki. Konieczne jest jednak ściółkowanie gleby dopiero po odpowiednim nagrzaniu. Podlewanie powinno odbywać się tylko podczas długiego okresu suszy. W umiarkowanym okresie letnim rośliny będą miały wystarczającą ilość opadów. Należy pamiętać, że podlewanie powinno być rzadkie, ale wystarczająco obfite, ponieważ gleba musi być namoczona na głębokość około pół metra. Tak więc jeden krzew powinien zająć 3-4 wiadra wody. W sezonie wegetacyjnym podlewanie będzie musiało być wykonywane średnio 3 lub 4 razy.

Wiosną zaleca się karmienie roślin nawozami organicznymi, w tym celu pod każdym krzakiem należy dodać 1 wiadro kompostu lub próchnicy. Jeśli jest to żywopłot, wówczas nawóz organiczny jest rozprowadzany wzdłuż krzaków, a następnie posypywany jest granulowanym superfosfatem (10 gramów substancji na m2). Następnie nawóz należy osadzić w glebie na płytkiej głębokości, a następnie podlać.

Przycinanie ligustr

Privet to roślina wymagająca regularnego przycinania formującego. Ponieważ taki krzew szybko rośnie, szybko ukryje wszystkie wady powstałe podczas przycinania. Musisz rozpocząć przycinanie prawie natychmiast, ponieważ roślina jest sadzona w ziemi. Kiedy ustalona sadzonka zacznie rosnąć, będzie musiała nieznacznie skrócić wierzchołki pędów. W rezultacie roślina stanie się bardziej krzaczasta. Gdy łodygi urosną o 10-15 centymetrów, ponownie będą musiały zostać lekko skrócone. Zabieg ten należy przeprowadzać regularnie w pierwszych dwóch latach życia ligustrowego, w efekcie krzew będzie gęsty i bujny. Po utworzeniu zielonej masy przez okaz można wykonać cięcie formujące. Obecnie coraz więcej ogrodników woli ścinać ten krzew w postaci gęstych poduszek (karikomi). Ta fryzura pochodzi z Japonii.

W krajach europejskich, gdzie klimat jest raczej łagodny, ligustr w żywopłocie może osiągnąć wysokość 200 centymetrów. Jednak na średnich szerokościach tak wysokie krzewy mogą zostać uszkodzone przez mróz, dlatego na takich obszarach optymalna wysokość ligustra wynosi około pół metra. Aby zimą uniknąć uszkodzeń pędów przez mróz, krzewy przykrywa się warstwą śniegu. Żywopłot przycinany jest w maju, a następnie w sierpniu. Cięcie sanitarne należy przeprowadzić wczesną wiosną, a uszkodzone, zamrożone, wysuszone i chore gałęzie należy usunąć. A te gałęzie, które pozostają, należy skrócić o 1/3 (w razie potrzeby).

Jesienna pielęgnacja

Na średnich szerokościach geograficznych najczęściej uprawia się ligustr zwyczajny, ponieważ gatunek ten jest odporny na mróz. W tym samym czasie roślina może wytrzymać mróz do minus 30 stopni, ale tylko wtedy, gdy jest krótkotrwały. W przypadku, gdy krzew pokryty jest warstwą śniegu, będzie w stanie wytrzymać spadek temperatury do minus 40 stopni. Końcówki łodyg, które ucierpiały podczas zimy, dostatecznie szybko wracają do zdrowia na wiosnę. Tego typu ligustr nie należy przykrywać na zimę. U innych gatunków na zimę krąg pnia musi być posypany warstwą ściółki, sam krzew należy zgiąć do powierzchni gleby i zamocować w tej pozycji. Z góry roślina musi być pokryta świerkowymi gałęziami.

Choroby i szkodniki

Privet jest wysoce odporny na różnego rodzaju choroby. Jeśli jednak rośnie w glebie o dużej kwasowości, może rozwinąć się u niego mączniak prawdziwy lub plamistość. W związku z tym konieczne jest monitorowanie kwasowości gleby. Bardzo ważne jest, aby w odpowiednim czasie dodać do niego odtleniacz (mąkę dolomitową, kruszony wapień lub puszyste wapno).

Na tym krzewie mogą osiedlić się przędziorków, wciornastki, robaki, mszyce i owady łuskowate. Możesz je zniszczyć Actellikiem lub Fitovermem i może to zająć od 1 do 4 zabiegów z półmiesięczną przerwą. Ale jeśli zapewnisz roślinie odpowiednią pielęgnację i optymalne warunki wzrostu, szkodniki raczej nie osiądą na krzewie..

Reprodukcja ligustr

Ligustr można rozmnażać za pomocą nasion, sadzonek, sadzonek, pędów lub odrostów korzeniowych..

Rosnący ligustr z nasion

Uprawa ligustrów z nasion to bardzo długi i pracochłonny proces. Ponadto kiełkowanie nasion jest niskie (około 65 procent). Privet zaczyna przynosić owoce dopiero po ukończeniu 6 lat. Tak więc roślina ta jest uprawiana tylko w warunkach przemysłowych, w związku z tym lepiej nie zbierać nasion jesienią, ponieważ istnieją sposoby, które pozwalają znacznie łatwiej i szybciej rozmnażać ligustr..

Jeśli nadal decydujesz się wyhodować ten krzew z nasion, musisz wybrać je z dojrzałych owoców, a największe należy zostawić. Następnie umieszcza się je w pojemniku wypełnionym wodą. Po pewnym czasie część nasion pozostanie na powierzchni płynu, można je zebrać i wyrzucić. Kolejna część nasion utonie, to one należy poddać dalszej stratyfikacji. Aby to zrobić, wysiewa się je w październiku na otwartej glebie, zimą ulegną naturalnemu rozwarstwieniu. Pierwsze sadzonki można zobaczyć po 1 roku. Jeśli jednak zdecydujesz się siać wiosną, to nasiona należy wsypać do skrzyni wypełnionej piaskiem i torfem i przechowywać w miejscu o temperaturze prawie 0 stopni, aż do wiosny.

Rozmnażanie ligustrów przez sadzonki

Lepiej jest wybierać sadzonki letnie, ponieważ procent ich ukorzenienia wynosi 90-100%. Cięcie należy wykonać, gdy kwitnienie praktycznie dobiegło końca, wybierając najbardziej dojrzałe i rozwinięte pędy. Sadzonki powinny mieć 10–12 cm długości. Sadzonki sadzi się w glebie darniowej, której powierzchnię należy przykryć warstwą przemytego gruboziarnistego piasku. Sadzi się je pod kątem 45 stopni, zakopując je w podłożu o 5 centymetrów. Sadzonki zakorzeniają się najszybciej w temperaturach od 20 do 25 stopni, przy czym wymagana jest stała wilgotność. Aby zapewnić sadzonkom optymalne warunki, każdy z nich należy umieścić na 1,5-litrowej plastikowej butelce, w której należy odciąć szyjkę i zrobić kilka otworów w dnie. Pierwsze korzenie wyrośnie za pół miesiąca, a po 3 miesiącach rośliny będą miały już dobrze rozwinięty system korzeniowy. Po całkowitym ukorzenieniu sadzonki będą musiały rosnąć przez około rok, aw razie potrzeby przesadzane do większych pojemników. Sadzenie w otwartej glebie można wykonać dopiero po wysokości sadzonek 50-60 centymetrów.

Powielanie ligustrów przez nakładanie warstw

Wiosną musisz wybrać mocną gałąź, która rośnie blisko ziemi. Należy go przechylić do powierzchni gleby i zamocować w tej pozycji, wykonując wcześniej niezbyt duże płytkie nacięcie na dolnej powierzchni części gałęzi, która zostanie zanurzona w glebie. Następnie część gałęzi, wygiętą do ziemi, należy przykryć ziemią, na której kładzie się torfowiec. Ważne jest, aby przez cały czas utrzymywać wilgotność mchu. Jednocześnie pamiętaj, że nie musisz upuszczać w górę gałęzi. Jeśli sadzonki pomyślnie się zakorzenią, zaczną rosnąć. Konieczne będzie rozdzielenie warstw i zasadzenie na stałym miejscu dopiero po nadejściu następnej wiosny.

Warstwowanie można również uzyskać bez kopania. Aby to zrobić, weź igłę do szycia i użyj jej do zrobienia kilku zadrapań na powierzchni gałęzi. Następnie należy wlać zwilżoną glebę do torby z polietylenu. Następnie należy go zamocować na gałęzi, aby część gałęzi z zadrapaniami znajdowała się w glebie. Następnie uszczelnij worek hermetycznie taśmą. Ta metoda umożliwia jednoczesne pobranie kilku warstw z jednego krzaka. Po napełnieniu worka korzeniami warstwy należy ostrożnie odpiłować. Następnie ostrożnie zdejmij worek i posadź sadzonki na otwartej glebie..

Główne typy i odmiany ze zdjęciami i nazwami

Poniżej znajdują się typy i odmiany, które są najbardziej popularne wśród ogrodników..

Ligustrum vulgare)

W warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w południowo-zachodnich i południowych regionach Ukrainy, na Kaukazie, w północnej części Mołdawii i Afryki, w Europie Środkowej i Południowej oraz w Azji Mniejszej. Jednocześnie takie krzewy wolą rosnąć w podszyciu dębowym. Ten liściasty, rozgałęziony krzew dobrze rośnie w cieniu i osiąga wysokość około 5 metrów. Skórzane talerze są podłużne, jajowate lub lancetowate, ich ciemnozielona strona jest jasnozielona, ​​a przednia ciemnozielona. Białe pachnące kwiatuszki są częścią stojących wiech, które mogą mieć do 6 centymetrów długości. Kwitnienie może rozpocząć się od czerwca do połowy lipca i trwać 20 dni. Czarne owoce opadają dopiero w styczniu. Gatunek ten jest najbardziej odporny na zimę, dlatego jest powszechnie uprawiany na środkowym pasie. Oprócz oryginalnych gatunków uprawia się jeszcze 10 jego form dekoracyjnych: piramidalne, płaczące, zimozielone, szaro-szare, szaro-białe z obramowaniem, złote, żółtawe, złotobarwne, srebrno-barwne, sterylne i żółto-owocowe.

Najpopularniejsze odmiany to:

1. Aureum. Na wysokości taka półzimozielona roślina osiąga około 100 centymetrów. Ta wolno rosnąca, nie kwitnąca roślina ma złote liście. Jeśli zima nie jest mroźna, część liści pozostaje na krzaku do wiosny.
2. Wikariusz. Ta półzimozielona roślina może osiągnąć wysokość 100 centymetrów. Ma gęstą koronę, składającą się z szeroko-owalnych liści o żółto-złotym kolorze, a jesienią są pomalowane na brązowo-fioletowy odcień. Ich długość nie przekracza 6 centymetrów. Kwitnienie występuje w połowie lata. Małe, białe, pachnące kwiaty. Do zimowania krzew należy przykryć.
3. Aureo-variegatum. Wysokość tej kwitnącej rośliny wynosi około 1 metra. Posiada barwne talerze w złotym kolorze. Średnica korony około 1,2 metra.

Błyszczący Ligustr (Ligustrum lucidum)

W warunkach naturalnych występuje w Chinach, Japonii i Korei. Jest to duży zimozielony krzew lub zwarte drzewo. Ciemnozielone blaszki liściowe mają wydłużony jajowaty kształt, ich przednia strona jest błyszcząca, a długość sięga 15 centymetrów. Pachnące kwiatostany wiechowate mają około 18 centymetrów długości i składają się z małych białych kwiatów. Kwitnienie trwa 3 miesiące. Gatunek ten jest w stanie wytrzymać temperatury do minus 15 stopni, dlatego aby przetrwać zimę, potrzebuje schronienia. Formy dekoracyjne: obramowane złotem, pstrokate złociste, trójkolorowe.

Ligustrum japonicum (Ligustrum japonicum)

W warunkach naturalnych można spotkać się w Japonii i Korei Południowej. Ten typ ma wiele podobieństw z błyszczącym ligustrem, dlatego często są mylone. Taka wiecznie zielona roślina nie przekracza 400 centymetrów wysokości, ma zwartą koronę i małe skórzaste ciemnozielone blaszki liściowe. Kwiatostany tego gatunku mają krótszą długość w porównaniu z ligustrem błyszczącym, okres kwitnienia jest krótszy, a roślina ta nie rośnie tak szybko. Jednak gatunek ten jest bardziej odporny na mróz i cień. Istnieją 2 odmiany dekoracyjne: barwne i okrągłolistne.

Privet owalny (Ligustrum ovalifolium)

Wysokość krzewu nie przekracza 100 centymetrów, a wszystko dlatego, że podczas uprawy na środkowym pasie zimą cały czas zamarza. Wiosną krzew jest przywracany. Kwitnienie jest nieregularne. Zapach wąskich kwiatów nie jest zbyt przyjemny.

Formy dekoracyjne:

1. Variegatum (srokaty). Taki wiecznie zielony krzew na obszarach o łagodnych zimach może osiągać wysokość kilku metrów. Talerze z zielonych liści mają biało-kremową obwódkę.
2. Argentum (Srebro). Na krzewach średniej wielkości liście obnoszą się z kremowym brzegiem.
3. Aureum (Złoty). Blaszki liściowe mają żółto-złotą obwódkę. W regionach południowych uprawia się ją bez schronienia, często wykorzystywaną jako kultura kontenerowa.

Privet Ibota (Ligustrum ibota)

W warunkach naturalnych występuje w Korei, Chinach i Japonii. Ten liściasty krzew może osiągnąć wysokość 200 centymetrów. Korona się rozszerza. Błyszczące blaszki liściowe o wydłużonym, jajowatym kształcie są ciemnozielone z przodu i niebieskawe po stronie morskiej. Latem obserwuje się nieregularne kwitnienie. Pachnące białe kwiatostany mają około 7 centymetrów długości. Gatunek ten kocha ciepło i reaguje negatywnie na nagłe zmiany temperatury. Do zimowania należy go przykryć.

Ligustrum yezoense (Ligustrum yezoense)

Jest to gatunek zimotrwały, podobnie jak ligustr. Jego ojczyzną jest Sachalin. Kochający cień krzew osiąga wysokość 150 centymetrów. Ma małe, szerokie blachy.

Pikantny Ligustr (Ligustrum acutissumum)

Pochodzi ze zboczy górskich południowych Chin. Wysokość krzewu wynosi około 300 centymetrów. Obfite kwitnienie, trwające pół miesiąca, rozpoczynające się w pierwszych dniach lipca. Owoce dojrzewają w pełni w październiku. Nie jest odporny na zimę.

Ligustrum compactum zwarty (Ligustrum compactum)

Taki półzimozielony krzew nie kwitnie. W warunkach naturalnych osiąga 400 centymetrów wysokości i 200 centymetrów w kulturze. Korona ma średnicę około 1,8 metra. Duże płytki liściowe pozostają na gałęziach do następnego sezonu wegetacyjnego. Zimotrwalosc jest niska.

Privet Kvihoui (Ligustrum quihoui)

Występuje naturalnie w prowincjach Chin: Sichu-an, Shanxi, Yunnan. Wysokość takiego półzimozielonego krzewu wynosi około 200 centymetrów. Blaszki liściowe są małe i twarde. Długość wiech kwiatowych składających się z małych kwiatów wynosi około 20 centymetrów. Kwitnienie rozpoczyna się późnym latem. Gatunek charakteryzuje się pokwitaniem seamy powierzchni blaszek liściowych i młodych pędów. Odmiany:

1. Variegatum. Liście mają białą obwódkę.
2. Wikariusz. Jasnożółte płytki liściowe brązowieją po mrozie.