Dziwaczny „peruwiański starzec” - wszystko o uprawie espostoas
Menu
Espostoa wyróżnia się z całej rodziny puszystym, grubym „szlafrokiem”. Dzięki dziwacznym kształtom kwiat ozdobi każdy dom, stanie się egzotycznym dodatkiem do wystroju i zachwyci mieszkańców i gości domu na długie lata. W tym artykule dowiemy się o historii kaktusów z rodzaju Espostoa, o popularnym rodzaje i odmiany, o zasadach pielęgnacji kaktusów, cechach sadzenia, osobliwościach uprawy i hodowli w klombie, rozmnażaniu, a także o niuansach kwitnienia, podobnych rodzajach sukulentów oraz najczęstszych szkodnikach i problemach.
Opis botaniczny
Espostoa (espostoa) należy do licznego rodzaju sukulentów z rodziny kaktusów. Łacińska nazwa kaktusa Espostoa Kaktus nosi zabawny przydomek „puszysty” lub „Peruwiański staruszek” ze względu na grubą szarą powłokę. Niektórzy botanicy uważają Espostoy za gatunek z rodzaju cleistocactus (Cleistocactus) (czytaj o Cleistocactus Straussa w ten materiał). Rośliny mogą być drzewiaste, kolumnowe lub krzewiaste. Łodygi mogą się lekko rozgałęziać lub zarośli. Rodzaj obejmuje do 15 odmian espostoas.
Ważny! W domu hodowcy kwiatów uprawiają głównie wełniane espoo. Ta odmiana jest bardziej dostosowana do naszego klimatu..
Historia odkrycia, geografia siedliska i wygląd kaktusa
Pierwsze opisy rodzaju pochodzą z początku XX wieku. Kwiat nosi imię Nicholasa Esposto, botanika z Peru, dyrektora ogrodu botanicznego w Limie, stolicy Peru. Miejsce narodzin egzotyki to RPA, Ekwador, północne i środkowe regiony Peru. Siedlisko naturalne - stromy teren skalny, łagodne zbocza górskich dolin. Pędy są masywne, kolumnowe, mogą być dobrze rozgałęzione, w kształcie kandelabrów.
W domu kaktusy nie rozgałęziają się..
W naturze kaktus dorasta do 4-7 m wysokości. Średnica dorosłych pędów dochodzi do 15 cm Żebra niskie, tępe, proste. Liczba żeber - 20 - 30. Kolce wyrastają z otoczek, dorastają do 30 - 40 sztuk. Ciernie są cienkie, proste o długości 0,5 - 1 cm, ich kolor może być żółtawy, czerwony, szaro-szary. Grzbiety środkowe są gęste, twarde, ciemne, o długości 1 - 3 cm, w otoczkach tworzy się również wełnisty włos. Kwiaty dzwonkowate pojawiają się głównie w naturze.
Gęste pokwitanie zapobiega przegrzaniu i oparzeniom słonecznym łodygi. Owoce są soczyste, z natury uważane są za jadalne. Nasiona są matowe, czarne, mają gęstą osłonę - pokwitanie.
Popularne gatunki i odmiany
Espostoa lanata (wełnisty, lanata)
Ze względu na swój wygląd i zabawny wygląd kwiat ten nazywany jest „starym peruwiańskim”, „kaktusem - starcem”. Różni się dekoracyjnością. Pień w naturze może dorastać do 3 - 5 m. W domu dorasta do zaledwie 1 m. Łodyga rozgałęzia się tylko u dojrzałych roślin. Żebra są liczne, do 25-30 na łodydze. Cała łodyga pokryta jest gęstym białym pokwitaniem, przez które przebijają się kolce. Kolce są krótkie, liczne, żółtawe z czerwoną końcówką. Kwiaty są białe, utworzone na cefalii. Odmiana ma wiele odmian hybrydowych..
Melanostele (w kształcie czarnego collona)
Synonimiczne nazwy rośliny to Pseudoespostoa melanostele, Pseudoespostoa melanostele. Pnie dojrzałych roślin przybierają ciemny, czarny odcień. Pędy dorastają do 2 m wysokości. Wierzchy są ciasno splecione białym kokonem z wełnianych włosów. Żeberka proste, do 25 sztuk. Liczne kolce, jasne lub ciemne z żółtym odcieniem. Długość kolców 2 - 4 cm, kwiaty białe. W naturze rosną na skalistych obszarach pustynnych (przeczytaj o kaktusach pustynnych tutaj).
Ritteri (Ritter)
Ritter to jedna z najpiękniejszych odmian puszystych kaktusów, wyhodowana odmiana, hybryda wełnistego eposto (więcej o puszystych kaktusach można dowiedzieć się tutaj). Otwarty w latach 60-tych XX wieku w Peru. Łodyga jest gęsta, drzewiasta, dorasta do 4 m wysokości. Posiada pędy boczne. Żebra niskie, poprzeczne rowki. Areolae mają cienkie, białe włosy o długości do 2-3 cm. Kolce są cienkie, w kształcie igieł, o długości 1 - 2 cm. Kolor cierni może być jasnożółty, istnieją podgatunki z czerwono-brązowymi cierniami (czy są jakieś kaktusy bez kolców?). Kwiaty są białe, duże, do 5 cm średnicy. Kwiaty osiągają długość 7-8 cm.
Jak dbać w domu?
Temperatura
Temperatura pokojowa jest optymalna od wiosny do jesieni. Zimą temperaturę zawartości można obniżyć o kilka stopni. Latem pustynia Espostoa może wytrzymać temperatury do 25-30 ° C.
Ważny! spadek temperatury poniżej 8 ° С jest niedopuszczalny.
Podlewanie
Ważnym warunkiem jest ograniczone podlewanie przez cały rok. Jesienią i zimą podlewanie ustaje, glebę można nawilżać raz w miesiącu. Podlewanie odbywa się, gdy ziemna śpiączka całkowicie wysycha. Roślina nie wymaga dodatkowego oprysku.
Kwiat uwielbia świeże powietrze, latem, w upale, należy wyjmować doniczki, aby otworzyć werandy.
Oświetlenie
Espostoa pochłania dużo światła przez cały rok. Nadaje się do wschodniego i zachodniego ułożenia donic. Lepiej jest osłonić południowe okna w południe lekką osłoną, agresywne słońce może uszkodzić kwiat. Po zimowym odpoczynku kwiat stopniowo uczy się słońca..
Podkładowy
Podłoże powinno być lekkie, luźne i dobrze przepuszczać wodę i powietrze. Wymagany jest drenaż. Jako drenaż stosuje się wióry marmurowe, keramzyt, pokruszony polistyren.
Skład podłoża ogrodniczego:
- Ziemia liściasta - 1 godz.
- Piasek - 1 godz.
- Ziemia sodowa - 2 godz.
- Zrębki cegieł - 2 godz.
- Warstwa drenażowa.
Przycinanie
Zabieg najlepiej wykonywać podczas przeszczepu. Przycinanie jest wymagane tylko w przypadku dorosłej rośliny.
Schemat przycinania:
- Zdrowe pędy są odcinane - łodygi do szczepienia.
- W celu dalszego ukorzenienia sadzonek odcina się wierzchołki zarośniętych roślin.
- Należy również odciąć uszkodzone procesy zakażone chorobotwórczymi bakteriami..
- Wymaga sanitarnego przycinania suchych i zgniłych fragmentów korzeni.
Ważny! miejsca cięć są suszone i sproszkowane kruszonym węglem drzewnym lub węglem aktywnym.
Top dressing
Nawozy stosuje się od maja do września w małych dawkach poprzez podlewanie. Schemat karmienia to 1 raz na 3 - 4 tygodnie. Zwykle do kaktusów i sukulentów stosuje się specjalne złożone nawozy. Wiosną kwiat potrzebuje nawozów azotowych. Latem i jesienią lepiej jest karmić podłoże potasem i fosforem. Możesz używać organicznych nawozów o niskim stężeniu.
Zaleca się przemianę nawozów mineralnych i materii organicznej.
Garnek
Garnek nie powinien być bardzo duży i głęboki. Podczas przesadzania użyj doniczki o średnicy 2 cm większej. Doniczka jest wybierana z uwzględnieniem objętości systemu korzeniowego. Lepiej jest używać pojemników ceramicznych, które nie zostały przeszklone. Szorstka powierzchnia wewnętrzna doniczki pomaga lepiej wzmocnić procesy korzeniowe.
Upewnij się, że na dnie garnka znajdują się otwory, aby spuścić nadmiar wody.
Transfer
Kwiaty są przesadzane co roku. Dorosłe rośliny wymagają przesadzania raz na 5 lat., gdy doniczka jest mała, korzenie nie mieszczą się w pojemniku.
Ważne: wierzchnią warstwę podłoża należy odnawiać raz na 3 lata. Podczas przesadzania uszkodzenie integralności systemu korzeniowego jest niedopuszczalne, może to doprowadzić do śmierci rośliny. Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną.
Schemat przeszczepu:
- Na dno garnka wylewa się warstwę drenażową 3 - 4 cm.
- Gleba krzewu macierzystego jest przemoczona.
- Roślinę usuwa się wraz z glinianą grudką.
- Sanityzacja i przycinanie zgniłych i suchych korzeni.
- Krzew przesadzany jest metodą przeładunkową.
- W puste przestrzenie doniczki wlewa się nowy substrat.
- Gleba jest lekko zagęszczona po bokach, mocując sadzonkę.
Ważny! Podlewanie zatrzymuje się na 3 do 4 dni. Doniczki są instalowane w zacienionym miejscu na cały okres adaptacji.
Zimowanie
Zimą roślina jest w stanie uśpienia. Przenieś garnki do chłodniejszego pomieszczenia.
Optymalna temperatura zimą to 14-16 ° C. Zimą krótkie godziny dzienne wymagają sztucznego oświetlenia specjalnymi lampami przez kilka godzin dziennie. Nie zaleca się nawożenia kwiatu w tym okresie..
Cechy sadzenia w otwartym terenie
Espostoa nie jest rośliną odporną na zimę. Kwiat nie toleruje zimy i mroźnej, wilgotnej jesieni w klimacie umiarkowanym. Latem możesz sadzić lub kopać w doniczkach na wielopoziomowym kwietniku wśród kamieni. W otwartym polu na zimę kwiaty są przenoszone do mieszkania. Rosa, obfitość opadów, dzienne spadki temperatury, woda gruntowa są przeciwwskazane dla rośliny.
Reprodukcja
Sadzonki
Dość prosty sposób. Zabieg przeprowadza się wiosną lub latem.
Schemat cięcia:
- Wycinane są sadzonki wierzchołkowe lub wyrostki boczne.
- Punkty cięcia są przetwarzane z węglem.
- Materiał do sadzenia suszy się w ciągu 2 dni w zacienionym miejscu.
- Sadzonki są zakorzenione w mieszance torfu.
- Temperatura zawartości - 18 - 23 ° С.
- Ukorzenione sadzonki przesadza się do małych doniczek.
Posiew
Proces siewu jest żmudny i długotrwały. Zabieg przeprowadzany jest wiosną. Nasiona wysiewa się w mieszaninie piasku i ziemi ogrodowej.
Wzór wysiewu:
- Glebę umieszcza się w przestronnych płytkich pojemnikach.
- Równomiernie rozprowadza nasiona bez zakopywania.
- Wysiew jest lekko posypany piaskiem na wierzchu.
- Wysiew jest lekko nawilżony.
- Pojemniki pokryte są folią lub szkłem.
- Szklarnia jest codziennie wentylowana.
- Temperatura powietrza - do 27 ° С.
- Gdy tylko pierwsze pędy przebijają się, szkło jest usuwane.
- Oświetlenie jest jasne.
- Sadzonki zanurza się po 3-4 tygodniach w oddzielnych pojemnikach.
Uprawa i rozmnażanie w kwietniku
Espostoa ma mały wzrost, rośnie powoli, ogrodnicy często szczepią go na potężnym pniu cereus i inne duże sukulenty. Mieszankę składników odżywczych ze zwykłej ziemi ogrodowej i piasku stosuje się w kwietniku w stosunku 2: 1. Drenaż jest dodawany do każdego otworu - fragmenty żwiru lub cegły, wióry marmuru. Możesz karmić kwiat roztworem dziewanny o słabym stężeniu.
Mamy materiały o innych odmianach i typach. Czytać o Astrophytum, Gymnocalycium, Mammillaria, Opuncja, Pereskiy, Rhipsalidopsis, Ripsalis, Hatioru, Epiphyllum lub phyllocactus, Echinocactus.
Niuanse kwitnienia
Kwiaty wyłaniają się z cefaliusa utworzonego z czasem na szczycie łodygi. Kwiaty lejkowate, dość duże, o długości 5 - 8 cm. Kolor kwiatów jest różowy lub biały (przeczytaj o kaktusach z różowymi kwiatami tutaj).
Ważny! Specyfika kwitnienia - same kwiaty kwitną z reguły w nocy.
Co zrobić, jeśli pąki się nie pojawiają?
Należy obserwować roczny cykl rozwoju rośliny. Pamiętaj, aby obserwować okres uśpienia, przenieś kwiat do chłodnego miejsca. Zimą, aby stymulować tworzenie się pąków, zapewnić dobre oświetlenie i suchość..
Kwiaciarnie to zauważają w domu Espostoa i jej hybrydowi zwolennicy rzadko kwitną.
Choroby i szkodniki
- Z powodu przepełnienia występuje zgnilizna łodygi. Wymaga przycięcia zainfekowanych łodyg, przesadzenia kwiatu, zastąpienia podłoża ogrodniczego.
- Osady kamienia na skórze głowy są wynikiem stęchłego powietrza i wysokiej wilgotności. Podlewanie należy przerwać na 7 do 10 dni. Doniczki są przenoszone w jaśniejsze i cieplejsze miejsce.
- Traktowanie podłoża i spryskiwanie łodygi roztworem Actary lub Fitoverm pomoże pozbyć się przędziorków, wełnowców.
- Leczenie krzewów biotlinem lub innymi fungicydami pomoże mszycom.
Podobna flora
- Espostoa niesamowite (Espostoa mirabilis) rośnie jako krzew podobny do drzewa. Pędy są jasne, zielone z szarym odcieniem. Kolce - cienkie igły.
- Espostoa starczy (Espostoa senilis) dorasta do 2 m wysokości. Kolce są owłosione, białe. Kwiaty są kremowe, kwitną tylko w nocy.
- Escobaria dasyacantha var. Chaffeyi ma również puszystą „szatę”. Kolce igieł do 2 cm.
- Escobaria Schneda (Escobaria sneedii) rośnie w skupiskach łodyg. Żebra są cylindryczne. Kolce są białe, gęste.
- Escobaria gruba kolczasta (Escobaria dasyacantha). Łodyga jest wydłużona, do 7 cm średnicy. Kolce są mocne, długie, do 1,5 cm długości. Różowe kwiaty.
Espostoa to kwiat pustyni, odporny i nie kapryśny. Przestrzegając wszystkich zasad pielęgnacji, w krótkim czasie można wyhodować zdrowe, puszyste, ozdobne rośliny egzotyczne.
Przydatne wideo
Zapraszamy do obejrzenia filmu o pielęgnacji kaktusów z rodzaju Espostoa: