Zdjęcia i nazwy puszystych kaktusów. Cechy uprawy i utrzymania kudłatych sukulentów

Kaktus to roślina, w której zakochało się już wielu ogrodników. Jego popularność zapewnia różnorodność form, bezpretensjonalna pielęgnacja i kolorowe kwiaty, które nie pojawiają się tak często..

Szczególne miejsce w tej rodzinie zajmują puszyste kaktusy, które czasami nazywane są również włochatymi.

W artykule powiemy Ci, jakie są charakterystyczne cechy puszystych kaktusów i jak się nimi opiekować, jakie są ich typy i jak się nazywają, a także pokażemy zdjęcia tych pięknych bezpretensjonalnych roślin, które można kupić zarówno do domu, jak i dla miejsce pracy..

Rosnące funkcje

Puszyste kaktusy nie różnią się kształtem od innych rodzajów znanych kaktusów domowych.. Główna różnica polega na tym, że na powierzchni rośliny znajdują się cienkie, białe włosy, które całkowicie ją pokrywają. Ze względu na ten charakterystyczny kolor włosów rośliny tego typu zyskały nawet przydomek „peruwiański staruszek”.

1. Puszyste kaktusy są odporne na suszę. Należy je podlewać, gdy ziemna śpiączka wysycha, a od października do kwietnia podlewanie można zmniejszyć do 1 raz w miesiącu, gdy roślina jest w stanie uśpienia.
2. Głównym warunkiem uprawy sukulentów, w tym puszystych kaktusów, jest dobrze przepuszczalna, lekko kwaśna gleba, w której wilgoć nie pozostanie. Do doniczki można dodać keramzyt lub nawet pokruszoną cegłę, co pozwoli na przedostanie się powietrza do korzeni rośliny.
3. Pomimo zamiłowania do suszy kaktusy czasami potrzebują nawilżania. Jednak puszystych kaktusów nie należy kąpać pod prysznicem. Włosy pokrywające ich powierzchnię pełnią funkcję ochronną.

   A z powodu wilgoci przestaną być tak puszyste i zgniecione. Spowoduje to przełamanie naturalnej bariery ochronnej, a roślina będzie narażona na wpływy środowiska. Powietrze wokół rośliny lepiej jest po prostu zwilżyć drobnym pyłem wodnym, który nie osadza się na włosach i nie tworzy na nich kamienia..

4. Puszyste kaktusy uwielbiają światło słoneczne. Im więcej włosów na powierzchni soczyste, tym więcej światła potrzebuje. Co więcej, wcale nie boi się bezpośredniego światła słonecznego. Najważniejsze to nie wystawiać go ostro w jasno oświetlonym miejscu po zimie, ale trochę przyzwyczaić.

Puszyste kaktusy na ogół nie kwitną w domu. Najprawdopodobniej brak kwitnienia wynika z faktu, że w domu na parapecie nie osiągają tego samego rozmiaru, co w swoim naturalnym środowisku. Tylko specjalistom w wyposażonych szklarniach udało się stworzyć komfortowe warunki do kwitnienia..

Nazwy i zdjęcia gatunków

Sugerujemy zapoznanie się z listą nazw różnych rodzajów kudłatych roślin z rodziny Cactus, ich opisami i zdjęciami, a także zapoznanie się z krótkimi zaleceniami, jak dbać o sukulenty, aby zapewnić im wygodne życie.

Cephalocereus senilis

Cephalocereus to duża grupa sukulentów, składający się z około 50 gatunków. Jednak szczególnie popularny jest Cephalocereus senilis lub Senile Cephalocereus..

Cephalocereus nie lubi nadmiernie wilgotnej gleby, należy ją podlewać dopiero po wyschnięciu. Jednocześnie suche powietrze jest również destrukcyjne dla rośliny, więc nie można go trzymać w pobliżu urządzeń grzewczych. Czasami zaleca się nawilżanie powietrza wokół rośliny.

Cephalocereus nie lubi nawozów organicznych. Absolutnie nie można ich dodawać do gleby, w przeciwnym razie roślina zareaguje negatywnie i może zachorować..

Espostoopsis

Espooopsis pochodzi z Brazylii. W naturze dorasta do 4 m, tworząc cienkie łodygi rozgałęziające się u podstawy. Obecność białego puchu wraz z żółtymi włoskami nadaje roślinie szczególny wygląd. Ale nawet tak gruba warstwa ochronna nie zapewnia odpowiedniej ochrony - przy zbyt agresywnym oświetleniu espostoopsis może się poparzyć.

Espooopsis jest bardzo ciepłolubny i nie toleruje stojącej wilgoci. Ogólnie roślina ta jest bardziej nastrojowa niż inne rodzaje puszystych kaktusów. Dlatego w kolekcjach kwiaciarni jest znacznie mniej powszechny..

Oreocereus celsianus (Oreocereus celsianus)

Oreocereus selsa w warunkach naturalnych może dorastać do 1 metra wysokości. Jego charakterystyczną cechą jest obecność zarówno igieł, jak i włosów w tym samym czasie. Co więcej, z biegiem czasu zmienia się kolor igieł. U młodego kaktusa są żółte, a wraz z wiekiem nabierają czerwonego odcienia. Kwiaty Oreocereus Selsa są czerwone, ale rzadko pojawiają się w domu i tylko w wystarczająco dojrzałych roślinach.

Selsa Oreocereus jest wyjątkowo bezpretensjonalna w opiece. Głównym warunkiem jego komfortowego rozwoju jest obecność jasnego oświetlenia..

Trolle Oreocereus (Oreocereus trollii)

Ojczyzną tego kaktusa jest północna Argentyna. Podobnie jak wspomniana wcześniej Selsa Oreocereus ma zarówno włosy, jak i igły..

Trolle Oreocereus dorastają do 60 cm wysokości. Jego łodyga pokryta jest długimi włosami, które mogą mieć do 7 cm długości. Aby zachować zdrowe ciernie i włosy tego kaktusa, zaleca się dodanie do gleby odrobiny wapna.

Espostoa nana

Nazwa Espostoa pochodzi od nazwiska peruwiańskiego botanika Nicolasa Esposto. W domu w Peru i Ekwadorze kaktusy te rosną na zboczach gór i mogą osiągnąć wysokość 5 metrów. Na parapetach zwykle uprawia się jego ozdobne odmiany, dorastające do 70 cm i bez gałęzi.

Espooa nana ma dużo białych włosów. Z daleka przypomina biały lub srebrzysty kokon, tak gruby.

Espostoa senilis

Espostoa Senilis lub Espostoa Senilis pochodzi z Ekwadoru i środkowego Peru. Jest soczysty kolumnowy, w naturze osiąga 2 metry wysokości.

Zasady pielęgnacji tego gatunku niewiele różnią się od innych sukulentów. Wymagana jest umiarkowana wilgotność i jasne oświetlenie, a brak światła może powodować nieregularnie wydłużony kształt rośliny..

odniesienie. Espostoa senilis kwitnie nie tylko w warunkach naturalnych, ale również w nocy. Dlatego złapanie jego rozkwitu jest rzadkim sukcesem..

Mammillaria bocasana (Mammillaria bocasana)

Mammillaria bocasana lub Mammillaria bokasana to karłowaty soczysty pochodzący z Meksyku. Ma kulisty kształt. Cechą charakterystyczną jest skłonność do tworzenia krzewów z kilku roślin oraz brak żeber na powierzchni..

odniesienie. Mammillaria wyróżnia się kształtem kolców: ma ich dwa rodzaje. W każdej otoczce znajduje się od 1 do 4 centralnych kolców, które mają kształt haczykowaty, a wokół nich znajduje się aż 30-40 promieniście cienkich kolców, podobnych do włosów. Ze względu na swój niezwykły kształt środkowe kolce były używane przez rdzennych mieszkańców jako haczyki wędkarskie..

Mammillaria rośnie wystarczająco szybko i dobrze rozmnaża się wegetatywnie. W domu kwitnie też chętniej niż inne puszyste kaktusy. Kwitnienie występuje zwykle latem. Kwiaty Mammillaria są małe, do 2 cm średnicy i mogą być jasne, biało-kremowe lub jaskrawoczerwone.

Cleistocactus Strausa (Cleistocactus strausii)

Cleistocactus Straussa wyróżnia się swoim kształtem. Ma wydłużony cienki pień z około 15-25 żebrami. Na jego powierzchni znajdują się cienkie igły, które mają srebrzysty odcień. Są tak grube, że przypominają również włosy właściwe dla powyższych odmian, chociaż tak nie jest..

W naturze Cleistocactus może dorastać do 4 metrów wysokości, rośnie jednak bardzo wolno, kwitnąc dopiero w wieku 5 lat. Podobnie jak inne puszyste kaktusy, najczęściej można to osiągnąć tylko w szklarni..

Pomimo faktu, że kwitnienie puszystych kaktusów jest raczej rzadkim widokiem i prawie niemożliwym w domu, nie należy odmawiać ich hodowli. Niezwykły wygląd tych sukulentów jest tak hipnotyzujący, że z pewnością staną się ulubieńcem w kolekcji każdego hodowcy..