Wrzos ozdobny i leśny: tajemnice odpornego krzewu

Na wzmiankę wrzos

mieszkańcy Szkocji, Norwegii i innych krajów północnoeuropejskich reprezentują małe, wieloletnie krzewy o wysokości od 15 do 50 cm z pędami gęsto obsadzonymi łuskowatymi liśćmi i małymi dzwoneczkami o różowawym lub liliowym kolorze.

Wrzos leśny - symbol wytrwałości i powodzenia

W naturalnych warunkach klimatu umiarkowanego wrzos pospolity rośnie na rozległych nieużytkach i pooparzeniach lasów, na torfowiskach i na skalistych zboczach. Roślina jest wyjątkowo bezpretensjonalna.

W jednym miejscu może istnieć nawet 40-50 lat i występuje nawet tam, gdzie inne rośliny wieloletnie po prostu nie mogą przetrwać: na bagnach i ubogich piaszczystych glebach lasów iglastych.

Nisko rosnące gatunki wrzosu leśnego zdobią skąpą roślinność w tundrze. Ze względu na swoją bezpretensjonalność i odporność Norwegowie od niepamiętnych czasów uhonorowali wrzos leśny, aby stał się symbolem kraju, ale w ogrodach Europy mieszkaniec wietrznych wzgórz zaczął pojawiać się dopiero w XVIII wieku. W Rosji, gdzie w naturze występuje do 50 gatunków należących do tej rodziny, ogród wrzosowy pojawił się zaledwie dwadzieścia lat temu na bazie Ogrodu Botanicznego w Moskwie.

W Szkocji szczęśliwy człowiek podobno widział białe kwiaty wrzosu.

Rzeczywiście, dziki wrzos biały jest prawie niemożliwy do zobaczenia na rozległych wrzosowiskach, które są tradycyjnym punktem orientacyjnym kraju. Ale dziś, kiedy roślina wzbudziła zasłużone zainteresowanie ogrodników, nie tylko krzewy z chwostami z białych dzwonków nie są rzadkością, ale także odmiany o prostych malinach, fioletowych, żółtawych i pomarańczowych, a także podwójne kwiaty.

Wrzos ogrodowy i gatunki pokrewne

W ciągu ostatnich 200 lat hodowcy uzyskali kilkaset spektakularnych odmian wrzosu ozdobnego, który można warunkowo podzielić na rośliny niskie, średnie i wysokie. Ponadto, oprócz nich, najbliżsi przedstawiciele rodziny wrzosowatych są aktywnie wykorzystywani w kształtowaniu krajobrazu, na przykład erika i dziki rozmaryn, krzewy jagodowe, takie jak brusznica, gołąb i borówka, a także rododendrony.

Najbliższe wrzosowi pospolitemu są różne gatunki eriki, które występują w naturze od atlantyckich wybrzeży Ameryki po kraje Afryki Północnej. Dzikie wrzosy można spotkać również w regionie azjatyckim, na Kaukazie iw Alpach..

Jeśli pędy lasu i wrzosu ozdobnego nie rosną dłużej niż 70 cm, to niektóre rodzaje eriki, na przykład drzewiaste, są prawdziwymi drzewami o wysokości do 5-7 metrów.

Inną różnicą między Ericą a wrzosem są małe liście w kształcie igieł i wydłużone miseczki kwiatowe. Prawdziwy wrzos różni się od pokrewnych gatunków nie tylko wyglądem, ale także czasem pojawiania się pąków. Kiedy kwitnie wrzos, większość nasadzeń ozdobnych w ogrodzie kończy już sezon wegetacyjny i przygotowuje się do zimy. Na środkowym pasie dopiero w drugiej połowie lata, a częściej w sierpniu na krzakach otwierają się kwiaty, które w zależności od odmiany mogą utrzymywać się do momentu powstania pokrywy śnieżnej.

W kilku krajach europejskich i Ameryce wrzos ogrodowy jest rośliną wiecznie zieloną. Roślina nie traci efektu dekoracyjnego i doskonale toleruje łagodne zimy z temperaturami do +8 ° С.

Po zakończeniu masowego kwitnienia wrzos pozostaje jasny i być może jedyną ozdobą ogrodu. W wielu odmianach pędy są zabarwione wszystkimi kolorami tęczy, a na przebarwionym późną jesienią obszarze wyraźnie widać żółte, bordowe, fioletowe lub srebrzyste liście ozdobnego wrzosu..

Rozmnażanie i sadzenie wrzosu ozdobnego i leśnego

Możesz rozmnażać swoją ulubioną odmianę frotte, burgund lub biały wrzos zarówno z dobrze wschodzącymi nasionami, jak i wegetatywnie:

• przy pomocy sadzonek ukorzenionych latem lub jesienią, dając system korzeniowy odpowiedni do sadzenia w ciągu 1–1,5 miesiąca na lekkiej glebie piaszczystej;
• przez nawarstwianie z dorosłych pędów lasu lub wrzosu ozdobnego.

Aby uzyskać materiał nasadzeniowy w miejscu kontaktu z glebą, gałąź jest cięta, traktowana stymulatorem wzrostu, przypinana i posypana pożywną glebą. Jesienią młody wrzos jest gotowy do sadzenia..

Sadzonki wrzosu odmianowego szybko się zakorzeniają, których system korzeniowy znajduje się w pojemniku z glebą torfową.

Zalecenia ekspertów ds. Hodowli i sadzenia:

• Jeśli krzewy wrzosu ogrodowego nie zostaną przesadzone do końca września, lepiej odłożyć ich przeniesienie do stałego miejsca w kwietniu..
• W przypadku krzewu lepiej wybrać chroniony, oświetlony obszar przed wiatrem..
• Ponieważ wrzos rośnie z wiekiem, od jednej rośliny do drugiej pozostaje odległość od 40 do 50 cm.
• Głębokość dołu do sadzenia wrzosu nie przekracza 25 - 30 cm, ale lepiej jest go nieco poszerzyć, około 40 cm, aby rozłożyć korzenie.
• Na dole ułożona jest warstwa drenażowa.
• Podczas wypełniania otworu ważne jest, aby nie pogłębiać szyjki korzeniowej..

Przygotowanie gleby do sadzenia dekoracyjnego wrzosu

Ale głównym zadaniem ogrodnika, który zdecydował się posadzić na tym terenie ozdobny wrzos, jest przygotowanie gleby dla tej rośliny. Pomimo bezpretensjonalności kultury, w wielu przypadkach doświadczenie uprawy wrzosu kończy się niepowodzeniem. Przyczyną śmierci jest często fakt, że zarówno wrzos leśny, jak i wrzos ozdobny żyją w symbiozie z prymitywnymi grzybami glebowymi, które tworzą białawy nalot lub formacje na korzeniach rośliny. Jeśli grzybnia grzyba obumrze lub zostanie całkowicie nieobecna w glebie ogrodowej, krzew słabnie i może umrzeć..

Tak więc, bez podjęcia pilnych działań, ogrodnik nie może czekać na moment, w którym zakwitnie wrzos na miejscu:

• Aby utrzymać żywotną aktywność mikoryzy, potrzebna jest kwaśna gleba o pH od 4 do 5 jednostek, do sztucznego zakwaszenia, której na metr kwadratowy dodaje się 40 gramów siarki ogrodowej, kwasu borowego lub cytrynowego.
• Mieszanka gleby składa się z dwóch części konia torf, jedna część piasku i taka sama objętość zgniłych igieł lub liści.
• Jako nawóz podczas sadzenia można dodać złożoną kompozycję mineralną, bez wapnia i materii organicznej.

Jeśli w pobliżu znajdują się nasadzenia iglaste z jagodami, warto dodać piaszczystą ziemię spod takiej roślinności do mieszanki do sadzenia dekoracyjnego wrzosu.

Pielęgnacja wrzosu ogrodowego

Zachowaj poziom wilgoci w glebie, zapobiegaj jej przegrzaniu, a także zapobiegaj aktywnemu rozwojowi chwastów, pozwala na gęste ściółkowanie gleby pod krzakami dobrze reagują na ściółkowanie gleby. Jeśli mimo to pojawiły się pędy roślinności chwastów, aby nie uszkodzić powierzchniowych korzeni wrzosu ogrodowego, lepiej jest chwastować tylko rękami. W przeddzień zbioru pąków wrzos można nawozić granulowanym złożonym nawozem w ilości 10-15 gramów na roślinę.

Aby utrzymać kwasowość gleby i zapobiec wnikaniu chloru i wapnia, który jest niebezpieczny dla mikoryzy, do nawadniania stosuje się deszcz, wodę filtrowaną i zakwaszoną, do której 3-4 gramy kwasu cytrynowego, borowego lub szczawiowego jest dodawany do 10 wiadra.

W pierwszych dwóch latach życia ozdobny wrzos nie wymaga przycinania, ale na dorosłych krzewach wiosną odcina się nie tylko zeszłoroczne kwiatostany, ale całą zieloną część tej gałęzi do drewna, a także zamrożone i suche pędy.

Jeśli podczas sadzenia weźmie się pod uwagę wszystkie cechy tej ciekawej kultury, odmiany dobierane są z uwzględnieniem terminu kwitnienia, mrozoodporności i wzrostu, to późna jesień, kiedy zakwita wrzos, stanie się najjaśniejszym sezonem w ogród. Niezwykle trwały i odporny krzew pokaże się w całej okazałości, a cały wysiłek ogrodnika na pewno się opłaci..

Filmy Heather