Zasady zbioru sadzonek jesienią i ich przechowywania zimą

Uprawiana przez wszystkich uprawa winorośli już dawno migrowała z południa do bardziej północnych regionów. Obecnie wyhodowano wiele odmian jagód, które są dość łatwe do rozmnażania na Twojej stronie..

Możesz kupić sadzonki w kwiaciarni lub samemu przygotować i uratować golonki.

Zbiór sadzonek winogron jesienią i przechowywanie ich zimą nie jest tak trudnym procesem. Poradzi sobie z tym nie tylko doświadczony ogrodnik, ale także początkujący w uprawie winorośli..

Aby to zrobić, wystarczy dokładnie przeczytać ten artykuł, w którym znajdziesz odpowiedzi na wszystkie swoje pytania..

Kiedy ściąć golonki

Najbardziej odpowiednim czasem do zbioru materiału do sadzenia jest późna jesień. Różne regiony mają swoje własne warunki. Wszystko zależy od tego, kiedy nadejdzie zimowe mrozy. Konieczne jest zrobienie pustki po opadnięciu liści, ale przed nadejściem pierwszych przymrozków.

Na środkowym pasie daty te przypadają na drugą połowę października - początek listopada. W innych regionach - różne terminy: na południu - koniec listopada-początek grudnia, na północy - znacznie wcześniej.

Zbiór goleni odbywa się jesienią z tego powodu, że zimą niektóre pąki zamarzają, a jesienią wszystkie oczy są produktywne.

Jakie sadzonki nadają się do przechowywania

Nie każde cięcie nadaje się do kiełkowania. Przede wszystkim musisz zebrać łodygi z silnej i zdrowej rośliny, która daje wysokie plony. Na pędach nie są dozwolone żadne wady ani zadrapania. Również gałęzie, które planujesz wyciąć, powinny być w pełni dojrzałe, a ich rdzeń powinien być gęsty..

Dojrzałość można określić na podstawie koloru pędu - będzie to ciemna słomka, podczas gdy niedojrzała winorośl ma zielony kolor. Określają również dotykiem, czy pęd jest dojrzały, czy nie. Jeśli dotkniesz w pełni dojrzałego pędu, poczujesz, że jest ciepły.

Jeśli nadal masz wątpliwości, czy ta gałąź jest dojrzała, czy nie, możesz skorzystać z następującej metody określania jej dojrzałości - umieść pociętą łodygę w wodnym roztworze jodu (1% jest odpowiedni) i sprawdź, czy łodyga zmienia kolor.

Jeśli kolor się nie zmienił, pęd jest niedojrzały, a jeśli kolor cięcia stał się ciemnofioletowy lub czarny, tego potrzebujemy.

Cięcie trzpieni

Jak prawidłowo ciąć sadzonki:

• bardzo ważne jest, jaki będzie rozmiar trzpienia. Jego średnica nie powinna przekraczać 10 cm, ale nie mniej niż 6, a długość nie więcej niż 70 cm;
• gałązki wolne od wszystkiego, co zbędne, pozostawiają tylko 4 aktywne pąki;
• cięcie sadzonek odbywa się za pomocą zaostrzonego sekatora lub noża poddanego obróbce w roztworze dezynfekującym;
• dolne cięcie wykonuje się bezpośrednio pod okiem, a górne cięcie między nerkami pośrodku. Środkowa część pędu lub dolna część jest zwykle używana jako cięcie;
• gotowe trzonki są wiązane w wiązki, na których zawieszone są etykiety z napisem, jaki to stopień.

Metody przechowywania materiału do sadzenia w zimie

Co zrobić z sadzonkami jesienią? Przed umieszczeniem przygotowanych sadzonek do przechowywania należy je przygotować. Po pierwsze, aby pędy jak najdłużej zatrzymywały wilgoć, zanurza się je w wodzie na jeden dzień, po wykonaniu świeżych cięć na jednym końcu.

Następnie są trzymane w roztworze dezynfekującym (odpowiedni jest 3% roztwór siarczanu żelaza lub miedzi lub 1% nadmanganian potasu), aby podczas przechowywania nie tworzyła się pleśń. Następnie suszono w temperaturze pokojowej.

Następnie parafina jest topiona i zanurzane w niej oba końce wałów. W miarę stwardnienia parafiny sadzonki są wysyłane do przechowywania. Przechowywane w ten sposób pędy będą mogły długo zatrzymywać wilgoć w środku.

Sadzonki są przechowywane zimą na kilka sposobów:

• w piwnicy lub piwnicy;
• w komorze chłodniczej;
• na części smarnej w wykopie.

Każda z tych metod przechowywania pozwoli Ci zaoszczędzić materiał do sadzenia od momentu posadzenia sadzonek w ziemi..

Przechowywanie w piwnicy lub piwnicy

W piwnicy szyby można przechowywać w drewnianych skrzyniach z piaskiem. Aby to zrobić, biorą pudełka, wlewają mokry piasek o grubości nie większej niż 10 cm na dno, kładą na nim wiązki trzpieni, wypełniają tym samym mokrym piaskiem i tak dalej. Zamiast piasku można użyć trocin.

Jest inny sposób. Nawilżony piasek lub trociny o grubości 15 cm wylewa się również na dno pudełka, sadzonki są tam przyklejane, aby się nie stykały, a góra pokryta jest polietylenem, aby wilgoć nie uciekała lub poziom wilgoci jest stale monitorowany.

Przynajmniej raz w miesiącu należy sprawdzić stan pędów - wysuszone zwilżyć, a spleśniałe przetrzeć szmatką nasączoną 3% roztworem siarczanu miedzi.

Nie zapominaj również, że wilgotność powietrza w piwnicy, niezbędna do normalnego przechowywania trzpieni, musi wynosić co najmniej 60%, a temperatura - od 0 do + 4 ° C.

Chłodnia

Jeśli nie ma piwnicy, wystarczy zwykła lodówka. Jedyną wadą takiego przechowywania jest to, że ta metoda nie oszczędza dużej liczby trzpieni.

Przed włożeniem do lodówki pędy są zawijane w gazę zanurzoną w 3% roztworze siarczanu miedzi lub żelaza, a następnie pakowane w plastikowe torby składane w pojemniki na warzywa.

Możesz umieścić sadzonki w plastikowych butelkach. Weź 1,5-litrową butelkę i przekrój ją na pół. Do części z dnem wsypuje się zwilżony piasek lub trociny, wbijają tam trzonki, a drugą połowę butelki zamyka, a butelkę wkłada się do lodówki.

Aby zapobiec pogorszeniu się sadzonek, należy kontrolować wilgotność powietrza w lodówce, która powinna wynosić co najmniej 60-70%, a temperatura powietrza - 0- + 4 ° C. Jeśli temperatura spadnie poniżej lub powyżej tego wskaźnika, nerki zamarzną lub wykiełkują - ani jedno, ani drugie nie jest dopuszczalne.

Jak trzymać sadzonki w rowie

Niektórzy ogrodnicy przechowują materiał do sadzenia bezpośrednio w ogrodzie, w wykopie:

• aby wykopać rów, musisz najpierw znaleźć dla niego odpowiednie miejsce. Powinien znajdować się na wzgórzu, aby stopiona woda nie gromadziła się w wykopie, ale także aby nie było przeciągów;
• dalej wykopują rów o głębokości 15-20 cm głębiej niż pęczek sadzonek, na dnie których wylewa się piasek, trociny lub kładzie się gałęzie mchu lub świerku. Następnie składane są wiązki z trzonami, które również są pokryte piaskiem, mchem lub gałęziami świerkowymi;
• po spadku temperatury powietrza do 0– + 1 rowy zasypywane są ziemią.

Przygotowanie do rootowania

Na początku wiosny, gdzieś w połowie marca, golonki są wyjmowane z magazynu, przeprowadzana jest kontrola w celu upewnienia się, że materiał sadzeniowy nadaje się do ukorzenienia - wykonuje się świeże kawałki, które powinny być zielone. Ponadto sadzonki są podzielone na pół, tak aby każda połowa miała dwa pąki.

Cięcie w dolnej części jest ukośne, aby nie pomylić go z górną częścią. Zadrapania wycina się od środka pędu do dna ostrym, czystym nożem, a następnie pędy umieszcza się w wodzie na 24 godziny.

Po tym czasie trzonki wyjmujemy z wody i wkładamy ponownie na jeden dzień do specjalnego roztworu, który będzie sprzyjał tworzeniu się korzeni. Następnie taką ilość wlewa się do słoika, aby dolne części pędów były pokryte nie więcej niż 5 cm, a sadzonki zostały tam umieszczone. Słoik umieszczony jest na słonecznym parapecie. Woda jest uzupełniana, gdy paruje.

Po dwóch tygodniach pąki zaczną puchnąć na sadzonkach, a za miesiąc pojawią się pierwsze korzenie. Materiał do sadzenia jest teraz gotowy do sadzenia w ziemi..

Lądowanie w ziemi

Kolejność sadzenia wałów w ziemi:

• najpierw przygotuj pojemniki z ziemią. Mogą to być odcięte kartony na mleko, torebki z sokami lub zwykłe plastikowe butelki. Gleba jest mieszaniną żyznej ziemi ogrodowej, próchnicy, piasku i trocin (1: 1: 1: 1);
• w zbiorniku wykonuje się otwory do odpływu cieczy, na dnie kładzie się drenaż i przygotowuje, wylewa się lekko zwilżoną ziemię o wysokości nie większej niż 8 cm, na którą kładzie się trzon i przykrywa pozostałą ziemią. Następnie podlać i umieścić w słonecznym miejscu;
• nasadzenia wymagają opatrunku górnego, który nadaje się do wodnego roztworu popiołu drzewnego. Jeśli pędy rosną szybko, należy je uszczypnąć;
• gdy tylko nadejdzie ciepła pogoda i minie zagrożenie mrozem, rośliny można sadzić w stałym miejscu wzrostu.

Jeśli cały proces zbioru, przechowywania i ukorzeniania pędów przebiegnie pomyślnie, pędy zakorzenią się bez żadnych problemów i za kilka lat zachwycą się pierwszym zbiorem pysznych pachnących jagód uprawianych własnymi rękami z wielką miłością.