Jak sadzić i uprawiać bakłażany na zewnątrz

„Niebieska” to ciepłolubna roślina, która nie toleruje mrozu i braku wilgoci, a także „pustej” gleby. Trudno je wyhodować, ale wielu się udaje.

• słoneczne miejsca,
• bez przeciągów i chwastów,
• gleba piaszczysta lub lekko gliniasta,
• wąskie łóżka (około metra szerokości, do 30 cm wysokości).

Jeśli twoja gleba jest ciężka, lepiej jesienią dodać obornik lub torf do wybranego łóżka. Lub alternatywnie podczas przygotowań można „rozjaśnić” ziemię dodając ścinkę słomy, trociny lub niewielką ilość piasku rzecznego.

Czy ziemia jest zbyt piaszczysta? To też nie jest zbyt dobre, „rozcieńczyć” go ziemią torfowo-gliniastą lub tymi samymi trocinami. Cóż, jeśli gleba jest torfowa, pomoże humus.

Myślisz o posadzeniu bakłażana wczesną wiosną? W takim przypadku pomoże ci tylko jeden rodzaj nawozu: zgniły humus (obornik). Jeśli dodasz inne rodzaje nawozów, cała roślina zapadnie się w liście, „zapominając” o tworzeniu się owoców.

Przygotowane łóżko można również podlać gorącym roztworem dziewanny „Effecton”.

Doświadczeni ogrodnicy odradzają sadzenie bakłażanów na ziemi, na której w zeszłym roku rosły „niebieskie” rośliny, a także pomidory, paprykę, ziemniaki i pęcherzycę. Będzie lepiej, jeśli bakłażan „odziedziczy” ogródek po marchewce, kapuście, ogórkach, cukinii, cebuli, groszku czy fasoli.

Siać nasiona

Jeśli podejdziesz do sprawy mądrze, nie wrzucaj nasion do dziur w ogrodzie - wykiełkuj je wcześniej w domu i dopiero gdy zielone sadzonki zachwycą Cię świeżymi liśćmi przez co najmniej 75 dni, przenieś je na otwarty teren.

Schemat kiełkowania nasion jest następujący:

1. Przygotuj ziemię. Możesz kupić gotowe lub samodzielnie wymieszać (najbardziej optymalny skład: 60% torfu wysokiego, 20% próchnicy, 10% ziemi darniowej, 5% wermikompostu i trocin lub piasku). Należy go wcześniej zdezynfekować, trzymając go w gorącym piekarniku przez około 40 minut lub po prostu zalewając wrzącą wodą. Następnie nawozi się popiołem drzewnym (1 szklanka na 10 kg gleby) lub siarczanem potasu (0,5 szklanki).
2. Następnie gleba jest utrzymywana w cieple przez około 2 tygodnie. Po pierwsze, zimna gleba nie nadaje się do sadzenia, ponieważ bakłażan jest kulturą kochającą ciepło. Po drugie, „prawidłowe” mikroorganizmy będą miały czas na rozwój w glebie w tym czasie.
3. Na jeden dzień napełnij nasiona roztworem humatu potasu 3%. Doświadczonym ogrodnikom zaleca się wybieranie nasion nie z pierwszego, ale z drugiego roku przechowywania. Następnie można je napełnić gorącą (do 50 stopni) wodą przez 15-25 minut.
4. 2-3 nasiona umieszcza się w każdej szklance lub komórce specjalnego pojemnika z nawilżoną glebą. Należy je lekko posypać (2 cm), lekko ubić ręcznie. Aby zapobiec parowaniu życiodajnej wilgoci, pojemniki przykrywa się folią. Temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej 25 stopni.
5. Gdy liście wylęgają się z ziemi, przenieś skrzynkę do szafy lub balkonu. Teraz roślina potrzebuje innego „mikroklimatu”: przynajmniej 14 stopni w dzień i 10 stopni w nocy.
6. Po 7 dniach zacznij przenosić pudełko do domu, aby roślina rozgrzała się w temperaturze 25 stopni. W nocy ponownie umieść go na balkonie, imitując najbardziej naturalne warunki. „Hartowanie” temperaturowe uczyni roślinę bardziej odporną na ekstremalne temperatury w otwartych przestrzeniach. Te „zabiegi” powinny trwać do 2 tygodni.
7. Nie zapomnij od czasu do czasu podlać „chłopaków” (wystarczy woda osiadła, którą „podasz” butelką z rozpylaczem). Widząc pierwsze dwa prawdziwe liście, możesz karmić kiełki roztworem superfosfatu z mocznikiem i solą potasową.
8. Pamiętaj też: sadzonki potrzebują dużo światła. W lutym lub na początku marca dzień jest jeszcze krótki, a samo trzymanie pudełka na oknie nie wystarczy. Włącz żarówkę dla sadzonek tak, aby "się nagrzewały" pod nią przez co najmniej 12 godzin (aw pierwszych trzech dniach wzrostu nie można jej wyłączyć przez cały dzień).
9. Zrywanie, czyli przeniesienie rośliny do większej doniczki, nie jest warunkiem wstępnym. Uważa się, że bakłażany nie lubią tej procedury. Nasiona należy kiełkować w oddzielnych pojemnikach, a wtedy zbieranie nie będzie potrzebne.

Prawidłowe sadzenie sadzonek

Sygnałem, że kiełki można przenieść na rabatkę, będzie dobrze ugruntowana ciepła pogoda (brak mrozu, gleba jest rozgrzana do 20 stopni lub więcej), a także fakt, że sadzonki urosły do ​​10 cm i są ozdobione kilkunastoma liśćmi. Druga połowa maja jest uważana za dobrą porę - jeśli mieszkasz w zimnym regionie, poczekaj do połowy czerwca (ale nie musisz też jej dokręcać, bo warzywo powinno mieć czas na dojrzewanie).

• Łóżko jest wstępnie nawilżone.
• Odległość między "krzewami" wynosi od 20 cm. Jeśli jednak w ogrodzie jest wystarczająco dużo miejsca, można zostawić 40 cm między pędami (jeśli odmiana jest krótka) lub 50 cm (jeśli jest wysoka).
• „Chłopaki” wyjmuje się z miseczek wraz z dostępną tam ziemią i razem z nią przenosi do dołków. Aby ułatwić ten proces, kiełki należy podlewać dzień przed sadzeniem, a także tuż przed sadzeniem..
• Ostatni akcent: łóżko ogrodowe jest dokładnie podlewane wodą (bardzo dobrze nagrzaną na słońcu) i trochę posypane piaskiem lub torfem.

Małe warzywa liściaste są dobrymi sąsiadami dla bakłażana. Ale należy sadzić słoneczniki, kukurydzę i wszystkie inne rośliny, które mogą osłonić sąsiadów.

Dbanie o to warzywo

• Teren należy regularnie puchnąć, zwłaszcza po deszczu. Nie należy go „zacementować”.
• Bakłażany należy podlewać często i stopniowo (nie lubią stać w kałuży, dlatego w korzeniach może rozwinąć się zgnilizna). Wodę należy podgrzać na słońcu.
• Można je karmić trzy razy. Po raz pierwszy - 10 dni po zejściu ze statku, drugi raz - 20 dni później, a trzeci - kiedy owoce zaczynają wiązać. Odpowiednie są odchody drobiowe (tzw. „Kurpomet”), gnojowica, nawozy mineralne.
• Można je również hulać. Jest to szczególnie widoczne w przypadku odmian, które rosną wysoko.
• Kiedy roślina osiąga 30 cm, wierzchołek jest często ściągnięty. Niech nie dorośnie, ale na boki - krzak.
• Czy cieszysz się, że roślina jest pokryta dużą ilością kwiatów? Niektóre z nich trzeba uszczypnąć. Lepiej jest, gdy bakłażan daje całą siłę do powstania kilku dużych owoców niż kilkunastu małych. Więc zachowaj najbardziej rozwinięte kwiaty, a resztę ostrożnie usuń. To samo dotyczy pędów bocznych, które pojawiły się podczas formowania owoców - nie są potrzebne.

Główni wrogowie bakłażana

Wielu doświadczonych ogrodników uważa za głównego i najstraszniejszego wroga „niebieskich” chrząszczy Colorado. Te paskudne stworzenia szczęśliwie rzucają wszystkimi innymi warzywami i rzucają się na bakłażany, tylko wtedy, gdy widzą je w ogrodzie. Dlatego w żadnym wypadku nie rób legowiska z „niebieskim” obok ziemniaków lub pomidorów, ulubionego „przysmaku” tych chrząszczy.

Istnieje kilka ogrodowych „trików”, które pomogą uniknąć szkodników bez użycia trucizn.

• Możesz posypać liście rośliny, a także ziemię w ogrodzie mieszanką soli i mąki.
• Łóżko można posypać mokrym popiołem drzewnym („dozowanie” to 0,5 kg popiołu na każdy metr kwadratowy łóżka). Popiół boi się też innych szkodników - ślimaków (są zbierane z roślin ręcznie, ale czasami wkrada się do nich zbyt wielu złoczyńców, lub powiedzmy, że trzeba wyjść i nie ma czasu na ich zebranie, wtedy tylko popiół).

Jeśli chrząszcze nadal jedzą bakłażany, ale już się uformowały, zerwij je na zielono. Tak jak w przypadku pomidorów warzywa te potrafią leżeć na parapecie i „chodzić”. Takie warzywa będą nieco trudniejsze w dotyku niż ich krewniaki dojrzewające w ogrodzie, ale doskonale nadają się do jedzenia, w tym do konserwacji..

Pluskwy można nazwać innym szkodnikiem. Aby te wścibskie owady nie dostały się do soczystych liści, przed sadzeniem sadzonek można spryskać glebę środkiem przeciw nim (dobrą opcję można nazwać „Prestige”).

Najczęstsze choroby roślin

• Mozaika. Choroba wirusowa, która często pojawia się podczas przycinania. Liście pokryte są kolorowymi, złymi plamami, wzdłuż owoców pojawiają się żółte plamki. Lepiej jest usuwać chore rośliny i dezynfekować sekatory i inne narzędzia. Resztę krzewów lepiej spryskać zapobiegawczo preparatem „Fitosporin”.
• Zaraza późna (zaraza późna w sposób ludowy). Liście „rdzewieją” i albo odpadają, albo gniją. Ta choroba grzybicza jest leczona siarczanem miedzi (0,02%). Jest spryskiwany po zachodzie słońca, ale przed opadnięciem rosy..
• Szuler. Noga korzenia zostaje pokryta czarnym nalotem, co prowadzi do śmierci całego buszu. Chore krzaki należy usunąć, glebę zdezynfekować fungicydami.
• Szara zgnilizna. Na liściach pojawiają się ciemne plamy, a na łodygach pojawiają się szare plamy. W takim przypadku samą roślinę należy traktować fungicydami..
• Biała zgnilizna. Biały nalot, „malujący” łodygi. Choroba psuje owoce, ponieważ powoduje, że stają się wodniste. Chore rośliny należy usunąć, a sekcje sterylizować popiołem drzewnym..

Żniwny

Zbiorów można się spodziewać 30-40 dni po pojawieniu się kwiatów.

Nie czekaj, aż bakłażan stanie się przejrzały i delikatny. Czy pociemniały, stały się błyszczące, ale nasiona nie są jeszcze dojrzałe? Świetnie, można je zbierać!

Nie lubią być długo przechowywane. Maksymalny czas ich trwania to miesiąc, a nawet wtedy tylko w temperaturze około 2 stopni iw ciemności. Jeśli więc masz czas, natychmiast po cięciu zacznij je konserwować lub suszyć..

A jakie odmiany „niebieskiego” zakorzenią się dobrze w glebie środkowego pasa? Doświadczony ogrodnik nie tylko powie, nazywanie odmian i dzielenie się wrażeniami z sadzenia, ale także pokaże opakowania z najlepszych nasion w tym filmie: