Aganizia - niebieska orchidea z wybrzeży demerary

Przedzierając się przez tropikalne lasy deszczowe w ogromnej Gujanie, anglojęzycznym kraju położonym na północno-wschodnim krańcu Ameryki Południowej, rzeka Demerara niesie swoje wody do Oceanu Atlantyckiego. Na jego wybrzeżach po raz pierwszy odkryto niesamowitą epifityczną orchideę z niebieskimi płatkami - aghanizia. Wśród Orchievods znana jest również pod imieniem Akakallis. Nazwa botaniczna rośliny pochodzi od greckiego agnos - czysty, czysty.

Z biegiem czasu przedstawicieli rodzaju Aganizia znaleziono w Brazylii, Kolumbii, Trynidadzie, Wenezueli, Peru i Surinamie. Urocze krasnale żyją zwykle w wilgotnych dolinach rzecznych, ale można je również spotkać w górach lub na sawannie.

Okres kwitnienia aganizii przypada na okres od końca zimy do początku lata. U podstawy pseudobulwy rośnie łukowata szypułka o długości do 30 cm, na szczycie ma kwiatostan 2-10 liliowych lub niebieskawych kwiatów o zwykłej zygomorficznej formie dla storczyków - z trzema działkami działek, dwoma bocznymi płatkami-płatkami i łopatkowata warga z charakterystycznym odrostem. Kwitnienie trwa 10-12 dni, a przez cały ten czas roślina emanuje subtelnym słodkawym aromatem, którego niestety nie ma w mieszańcach.

Sadzenie i podłoże dla aganizii

Aganizia jest uprawiana w podłożu doniczkowym lub na blokach. Jako składniki mieszanki do sadzenia biorą jako główny składnik korę zwykłej sosny lub sosny, dodają trochę perlitu, węgla drzewnego i mchu torfowca. Podczas sadzenia brany jest pod uwagę ważny punkt: podłoże wlewa się do pojemnika na kwiaty ze szkiełkiem, w którym zakopane są tylko korzenie (kłącze), pseudobulwy są na wierzchu, nawet stare nie zapadają się w podłoże, dla nich jest najeżona zgnilizną.

Przy wyborze doniczki należy wziąć pod uwagę szczególny charakter wzrostu aganizia - orchidea dodaje nowe pseudobulwy w odległości 3-5 cm od poprzednich, czyli rośnie jak drabina wzdłuż kłącza , więc w pojemniku na kwiaty powinno być wystarczająco dużo miejsca na wzrost kłącza.

W przypadku uprawy na bloku roślina jest przytwierdzona do sosny, a korzenie są owinięte mchem lub włóknami kokosowymi. Metoda uprawy aganizji w małym plastikowym koszyczku sprawdziła się stosunkowo dobrze..

Należy pamiętać, że system korzeni aganizii jest niezwykle delikatny, dlatego nie jest niepotrzebnie naruszany i rzadko jest przeszczepiany..

Wymagania dotyczące umiejscowienia, oświetlenia i temperatury

Najbardziej optymalnym miejscem w mieszkaniu na aganizję jest okno wschodnie lub zachodnie. Podobnie jak wiele gatunków z rodziny Orchidea, roślina wymaga rozproszonego oświetlenia, liście palącego słońca palą się na liściach. Brak światła wpływa na kwitnienie - orchidea odmawia tworzenia szypułek i pąków.

Epifit jest szczególnie wymagający ze względu na temperaturę: wskazania termometru w pomieszczeniu, w którym rośnie aganizja, powinny być utrzymywane w zakresie od 25 do 32 stopni Celsjusza w ciągu dnia i 18–22 stopni powyżej zera w nocy. Dla kwitnienia bardzo ważna jest różnica temperatur dziennych - różnica między dziennym i nocnym poziomem termometru powinna wynosić co najmniej 5 stopni, a jeszcze lepiej - do 10.

Pielęgnacja Aghanizia: podlewanie i karmienie

Roślina bardzo lubi naśladować ciepły tropikalny prysznic, dlatego kąpią ją pod prysznicem ciepłą wodą o temperaturze około 30 stopni. Jeśli jednak woda jest twarda, lepiej zrezygnować z takiego zabiegu i podlać rzadką orchideę zanurzając doniczkę z kwiatkiem w miękkiej, osadzonej na 5-6 godzin wodzie o temperaturze pokojowej na 20 minut. Gdy woda spłynie, doniczka z rośliną wraca na swoje pierwotne miejsce. Częstotliwość podlewania zależy od całkowitego wyschnięcia podłoża, ale należy pamiętać, że orchidea nie wytrzyma dłużej niż jeden dzień w całkowicie wysuszonej mieszance gleby.

Wysoka wilgotność jest ważna dla aganizji - od 70 do 90%. Często trudno jest go zapewnić w domu, dlatego praktycznie konieczne jest zakupienie specjalnych urządzeń do utrzymania wymaganego środowiska powietrznego. Ponadto należy pamiętać o dobrej cyrkulacji powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się egzotyczne piękno, bez przeciągów.

Opatrunek górny przeprowadza się przez korzeń - raz w miesiącu i na liściu - w przerwie między korzeniem. W tym celu stosuje się wodę do nawadniania, dodając do niej złożone nawozy mineralne do storczyków w czterokrotnie zmniejszonej dawce w stosunku do wskazanej przez producenta na opakowaniu. Opatrunek dolistny nakłada się opryskując liście roztworem o stężeniu jeszcze niższym niż po zanurzeniu.

Powielanie aghanizia

W domu aganizia rozmnaża się tylko w jeden sposób - dzieląc kłącze na kilka części, ale z zastrzeżeniem ważnego warunku - każdy z fragmentów musi zawierać co najmniej 3 pseudobulwy. Taki podział łatwiej przeniesie rozcięcie kłącza i będzie znacznie silniejszy w adaptacji do samodzielnej egzystencji..

Metoda hodowli nasion aghanizia jest używana tylko na skalę przemysłową i jest produkowana w dużych szklarniach lub szklarniach, które posiadają laboratoria wyposażone w specjalny sprzęt zapewniający niezbędną sterylność upraw.

Rosnące problemy, choroby i szkodniki

W przypadku aganizji najważniejsze jest zapewnienie warunków przetrzymywania blisko środowiska naturalnego, w którym rośnie w swojej ojczyźnie, co jest dość trudne. Wszelkie znaczące odchylenia prowadzą do tego, że roślina jest narażona na zagrożenie różnymi chorobami i atakiem szkodników..

Najczęstsze błędy w uprawie aganizji to:

• nadmierne wysychanie podłoża;
• umieszczenie orchidei w przeciągach lub brak wystarczającej cyrkulacji powietrza w pomieszczeniu, w którym się znajduje;
• niska temperatura powietrza połączona z dużą wilgotnością;
• naruszenie reżimu oświetlenia;
• brak dziennych spadków temperatury.

Niewiele jest informacji o możliwych chorobach i inwazjach szkodników ze względu na rzadkość jej uprawy, ale ponieważ roślina należy do podrodziny Epidendric, należy do plemienia Cymbidium i podgrupy Zigopetal, logicznie sugeruje się, że aganizia jest narażona na działanie te same choroby co cymbidium - zgnilizna korzeni, pokrywanie się i pseudobulwy z liśćmi, brązowa i szara zgnilizna, antraknoza.

Całkiem prawdopodobne, że na liściach rośliny mogą znajdować się nieproszeni goście przędziorków i roztoczy płaskich, wełnowce i pochwy, dwa rodzaje wciornastki - tytoń i szklarnia mszyca buraczana na pąkach.

Rodzaje aganizji

W rodzaju Aganisia tylko 4 gatunki naturalne są oficjalnie uznane, wszystkie pozostałe to formy i odmiany. W ozdobnej uprawie kwiatów istnieją tylko dwa rodzaje:
Niebieski (cyanea) jest prawdopodobnie najbardziej oryginalnym przedstawicielem nie tylko rodzaju Aganizia, ale całej rodziny Orchidei o niesamowitym i rzadkim kolorze płatków kwiatów - błękitu z niezwykłym metalicznym połyskiem. Małe - zaledwie 5-6 cm w obwodzie - kwiaty są niezwykle piękne i konkurują w efektowności z powszechnie uznaną królową orchidei - cattleya.

Zarówno płatki działkowe, jak i płatki z wargą są umieszczone pod kątem 120 stopni względem siebie. Działki działek lekko pofalowanych są równej długości, ale różnią się szerokością: środkowy jest szerszy niż boczny, nieco wydłużony. Płatki są zwężone w gardle, nieco krótsze niż działki, ale szersze. Warga jest również wąska u nasady, poszerzona ku końcowi, ozdobiona po bokach naroślami przypominającymi skrzydła, kształtem zbliżonym do wklęsłej łopatki z potarganym brzegiem. Znane są piękne odmiany Lionstar i Riopelle, a także formy alba i tricolor..
Piękny (pulchella) - mniejszy od poprzedniego gatunku, nie więcej niż 25 cm wysokości Szypułka dorasta do 15 cm długości, u szczytu 2–5 mlecznobiałych kwiatów o średnicy nie większej niż 4 cm Płatki i działki są w przybliżeniu takie same, eliptyczne, wydłużone, nieco węższe u podstawy i skierowane w stronę wierzchołka. Warga przypomina wklęsłą łopatkę z ostrym końcem i fioletowym wyrostkiem bliżej gardła na tle słoneczno-żółtej plamki.

Wniosek

Oczywiście uprawianie rzadkich egzotycznych roślin jest niezwykle trudne i niezwykle kłopotliwe, ale cóż za nagroda dla storczyka, jego doświadczenia, talentu florystycznego i cierpliwości - osiągnięcie rozkwitu legendarnej niebieskiej orchidei aganizia, kapryśnego obcokrajowca. Nawet jeśli nie ma imponujących rozmiarów i luksusowej kolorystyki płatków, jego główną atrakcją jest odcień płatków, którego praktycznie nie ma w naturze - bladoniebieski.