Araukaria

Rodzaj roślin Araucaria, należący do rodziny Araucariaceae, liczy około 14 gatunków. Roślina pochodzi z Australii i Ameryki Południowej. Araukaria to roślina iglasta o twardych liściach w kształcie igieł. Jej nasiona można jeść, a drewno służy do produkcji mebli.

Niektóre gatunki araukarii są uprawiane jako rośliny ozdobne w pobliżu wybrzeża Morza Czarnego na Kaukazie. Drzewo to jest dość trudne w uprawie w niskiej wilgotności, którą obserwuje się w większości mieszkań, najlepiej rośnie w szklarniach. Przy niewłaściwej opiece zachoruje, a czasami prowadzi to do jego śmierci. Araukaria to jedno z tych drzew iglastych, które można uprawiać w pomieszczeniach. Jest uprawiana jako ozdobna roślina liściasta, ponieważ w domu kwitnie niezwykle rzadko. Araukaria jest uprawiana w kompozycjach w ogrodach zimowych lub w doniczkach. Jak wszystkie inne drzewa iglaste, jest w stanie oczyszczać powietrze..

1. Kwiat. Araukaria uprawiana jest jako roślina ozdobno-liściasta, kwitnie bardzo rzadko w warunkach wewnętrznych..
2. Oświetlenie. Drzewo potrzebuje dużo jasnego światła, które musi być koniecznie rozproszone.
3. Reżim temperaturowy. W ciepłym sezonie nie więcej niż 20 stopni, aw miesiącach zimowych - od 10 do 15 stopni.
4. Podlewanie. W okresie wegetacji obficie podlewane, aw zimnych porach roku podłoże nawilża się dopiero po wyschnięciu do 2/3 głębokości.
5. Wilgotność powietrza. Musi być wysoka, więc drzewo jest często i regularnie spryskiwane butelką z rozpylaczem.
6. Nawóz. W okresie wegetacji nawozy nakłada się na podłoże raz na 15 dni. Aby to zrobić, weź złożony nawóz mineralny o niskiej zawartości wapnia..
7. Okres uśpienia. Rozpoczyna się późną jesienią, a kończy wraz z nadejściem wiosny.
8. Transfer. Zabieg przeprowadza się wiosną lub w pierwszych tygodniach letnich. Młode krzewy przesadza się dopiero wtedy, gdy ich korzenie przestaną pasować do pojemnika, a starsze - raz na 3 lub 4 lata.
9. Mieszanka gleby. Powinien zawierać torf, piasek, liście i glebę darniową (1: 2: 1: 2).
10. Reprodukcja. Metoda sadzonkowa i generatywna (nasienna).
11. Szkodliwe owady. Wełnowce i mszyce.
12. Choroby. Krzew może zachorować z powodu niewłaściwej pielęgnacji lub nieodpowiednich warunków..

Domowa pielęgnacja araukarii

Oświetlenie

Araukaria jest rośliną kochającą światło i potrzebuje dużo jasnego światła, gdy rośnie w pomieszczeniach. Należy go jednak chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W ciepłym sezonie, jeśli chcesz, możesz go przenieść na zewnątrz i wybrać miejsce, które będzie niezawodnie chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i opadów atmosferycznych.

Najlepiej umieścić krzak w miejscu, w którym światło będzie padać na niego z dwóch stron jednocześnie. W przypadku, gdy światło pada tylko z jednej strony, aby korona rosła i rozwijała się równomiernie, roślinę należy obrócić o 90 stopni 1 raz na 7 dni.

Reżim temperaturowy

Araukaria wewnętrzna dobrze się czuje tylko w chłodzie. Latem temperatura powietrza powinna wynosić około 20 stopni. W zimnych porach roku powinna wynosić około 10 stopni, a w pomieszczeniu nie powinno być cieplej niż 15 stopni.

Podlewanie

Przez cały rok do nawadniania używana jest dobrze osadzona woda. Upewnij się, że bryła ziemi w doniczce nie wysycha latem, ponieważ może to znacznie uszkodzić roślinę. Pod tym względem w ciepłym sezonie podlewanie powinno być systematyczne i obfite, ale nie można dopuścić do stagnacji płynu w systemie korzeniowym. Zimą podlewanie powinno być rzadsze i rzadsze, zwłaszcza jeśli krzew hibernuje na zimno.

Wilgotność powietrza

Roślinę należy regularnie nawilżać z butelki z rozpylaczem, w tym celu używać dobrze osadzonej wody (co najmniej 24 godziny) w temperaturze pokojowej. Liście są nawilżane przez cały rok, zwłaszcza jeśli zimowanie araukarii odbywa się w pomieszczeniu, w którym działają urządzenia grzewcze.

Nawóz

Podczas intensywnego wzrostu roślina jest karmiona 1 raz w ciągu 15 dni i stosuje się do tego roztwór złożonego nawozu mineralnego o niskiej zawartości wapnia, którego stężenie powinno być bardzo niskie. Również doświadczeni kwiaciarnie zalecają karmienie go naparem dziewanny co 30 dni..

Przeszczep araukarii

Przeszczep araukarii przeprowadza się tylko wtedy, gdy jest to konieczne, gdy system korzeniowy jest bardzo zatłoczony w doniczce. Ta procedura jest wykonywana w pierwszej połowie wiosny lub wczesnym latem. Ta kultura nie toleruje przesadzania całkiem dobrze, w związku z tym zaleca się przeszczepianie tylko dobrze wyrośniętych krzewów.

Przeszczepianie dorosłych krzewów odbywa się 1 raz na 3 lub 4 lata, w tym celu używają szerokiej doniczki, która jest wypełniona mieszanką gleby składającą się z torfu, darni i gleby liściastej, a także piasku (1: 2: 1: 2). W tym celu można również użyć mieszanki gleby składającej się z piasku, próchnicy, torfu, gleby iglastej, liściastej i sodowej, które są pobierane w równych częściach. Nie zapomnij wykonać warstwy drenażowej na dnie pojemnika, która zapobiegnie zastojowi wody w podłożu. W razie potrzeby araukaria może być uprawiana hydroponicznie.

Metody reprodukcji

Uprawa z nasion

Tylko świeży materiał siewny araukarii ma dobre kiełkowanie, więc nie może być przechowywany przez długi czas. Świeże nasiona wysiewa się natychmiast do oddzielnych doniczek, które są wypełnione ziemną mieszanką składającą się z darni, gleby liściastej i torfowej, a także piasku (1: 1: 1: 1). Lub możesz użyć podłoża składającego się z piasku i torfu, do którego dodaje się bardzo mało drobnego węgla drzewnego. Uprawy podlewa się niewielką ilością wody, a ich powierzchnię pokrywa cienka warstwa mchu torfowca. Zapewnij uprawom systematyczną wentylację i nawilżanie z butelki z rozpylaczem, podczas gdy temperatura powietrza powinna wynosić około 20 stopni.

Nie należy czekać na zaprzyjaźnione sadzonki, niektóre sadzonki mogą pojawić się po 15 dniach, inne - dopiero po kilku miesiącach. Gdy system korzeniowy młodego krzewu stanie się bardzo ciasny w doniczce, przeszczep go do nowego, większego pojemnika.

Sadzonki

Do zbioru sadzonek używa się w połowie zdrewniałych górnych gałęzi krzewu. Odbywa się to w pierwszej połowie wiosny, natomiast cięcie następuje kilka centymetrów poniżej okółka. Przygotowane sadzonki umieszcza się w zacienionym miejscu na 24 godziny, następnie z naciętego kawałka usuwa się żywiczny sok i posypuje proszkiem węglowym. Aby ukorzenienie zakończyło się sukcesem, dolna część sadzonek jest traktowana środkiem stymulującym wzrost korzeni. Sadzi się je do ukorzeniania w oddzielnych doniczkach, które są wypełnione mieszanką torfu i piasku (1: 1) lub po prostu piaskiem. Od góry sadzonki przykrywa się szklanym słojem lub odciętą plastikową butelką. Sadzonki umieszcza się w ciepłym miejscu (około 25 stopni) i systematycznie wietrza i zwilża opryskiwaczem. Sadzonki, które są ciepłe, dadzą korzenie po kilku miesiącach, ale jeśli pomieszczenie jest chłodniejsze, proces ukorzeniania może potrwać do pięciu miesięcy..

Kiedy korzenie ukorzenionych sadzonek stają się bardzo ciasne w doniczce, należy je przesadzić do większych pojemników, podczas gdy mieszanka gleby jest używana tak samo, jak do uprawy dorosłych araukarii (patrz powyżej).

Możliwe problemy

Jeśli araukaria jest niewłaściwie pielęgnowana, mogą wystąpić z nią następujące problemy:

1. Po przycięciu wzrost krzewu ustał. Jeśli górna część araukarii została uszkodzona podczas przycinania, to w przyszłości jej rozwój będzie nieprawidłowy lub jego wzrost całkowicie się zatrzyma. Zapewnij roślinie wystarczającą ilość jasnego światła, upewnij się, że w pomieszczeniu nie jest zbyt zimno zimą i nie zapominaj, że wilgotność zawsze powinna być wysoka.
2. Krzew wysycha i kruszy się. Jeśli oświetlenie jest zbyt słabe, a wilgotność jest niska, igły zaczynają się kruszyć na krzaku, a łodygi wysychają i żółkną. Jeśli pomieszczenie jest zbyt gorące lub regularnie obserwuje się stagnację wody w podłożu, gałęzie rośliny zaczynają opadać.
3. Wzrost krzewu jest bardzo powolny. Araukaria rośnie i rozwija się powoli, jeśli mieszanka gleby zawiera dużo wapnia.
4. Bardzo cienkie gałęzie. Młode gałęzie będą zbyt cienkie, jeśli roślina będzie karmiona nieregularnie.
5. Szkodliwe owady. Araukaria może szkodzić mszycom i wełnowcom, a także szkodnikom drzew iglastych.

Gatunki Araucaria

Araucaria Cook (Araucaria columnaris)

W naturze gatunek ten występuje na Pine Island oraz w tropikalnej części południowych Nowych Hebrydów. Krótkie gałęzie, zebrane w okółki, wyrastają z pnia pod kątem prawie 90 stopni. Korona zwykle rozszerza się na wierzchołku. Długość szyszek wynosi około 10 centymetrów, na zewnątrz wyglądają na szczeciniaste, ponieważ mają wyrostek w kształcie szydła ciągnięty od góry do dołu. Igły są miękkie, zwężenie górnej części korony bardzo gładkie. Najczęściej gatunek ten jest uprawiany w krajach subtropikalnych i tropikalnych..

Araucaria heterophylla (Araucaria heterophylla)

Roślina pochodzi z wyspy Norfolk, gdzie może osiągnąć wysokość około 60 metrów. Łuszcząca się kora jest jasnobrązowa. Ze względu na to, że gałęzie rosną prostopadle do pnia, korona ma kształt piramidalny. Czworościenne liście w kształcie igieł znajdują się na gałęziach spiralnie, osiągają około 20 mm długości i wyginają się lekko w górę. Niedoświadczeni hodowcy często mylą ten gatunek z araukarią wysoką (Araucaria excelsa).

Araucaria angustifolia (Araucaria angustifolia)

Lub brazylijska araukaria (Araucaria brasiliana). Gatunek rośnie w naturze na południu Brazylii w jej górzystej części. W naturze wysokość drzewa może sięgać 50 metrów, aw domu - nie więcej niż trzy metry. Na zwisających cienkich gałęziach rosną liniowo-lancetowate blaszki liściowe o intensywnym zielonym kolorze, osiągające do 50 mm długości. Drewno takiej araukarii jest szeroko stosowane w budownictwie i przemyśle meblarskim, a także do produkcji instrumentów muzycznych i papieru..

Chilijska araukaria (Araucaria araucana)

Taką roślinę można spotkać w naturze w zachodniej części Argentyny, a także w Chile. Pień może mieć do 60 metrów wysokości, a jego średnica do półtora metra. Podłużne pęknięcia pokrywają żywiczną grubą korę. Z reguły niższe gałęzie leżą na powierzchni gleby iz czasem obumierają. Boczne gałęzie są zbierane w zwoje po 6–7 sztuk. U roślin w średnim wieku takie gałęzie rosną prostopadle do pnia, a na starszych drzewach lekko zwisają. Kolczaste i twarde, ciemnozielone, liściaste talerze na gałęziach ułożone są spiralnie i bardzo ciasno. Można jeść zdrowe i smaczne nasiona. Drewno jest szeroko stosowane w budownictwie.