Amorphophallus

Roślina liściasta amorphophallus (Amorphophallus) należy do rodziny aroidów (Araceae). Pochodzi z Indochin. Nazwa tego rodzaju składa się z greckich słów, więc „Amorpho” oznacza „bezkształtny”, a „Fallus” - „potomstwo, ucieczka”. Roślina została tak nazwana ze względu na pojawienie się kwiatostanu kolby..

Ta roślina jest efemeroidalna (krótkotrwała). Tak więc jego okres odpoczynku ma inny czas trwania i trwa dłużej niż sześć miesięcy. W ziemi wyrasta bulwa zbliżona wielkością do grejpfruta i waży około 5 kilogramów. Z takiej właśnie bulwy wyrasta zielona, ​​dość gruba łodyga, która wygląda jak pień palmy. Na pniu rośnie tylko jedna złożona półmetrowa blaszka liściowa. Jest zabarwiony na zielono-brązowo z białawymi kropkami na powierzchni. Liść jest trójdzielny i dwukrotnie pierzasto wycięty. Jest pusty ogonek.

Żywotność takiej blaszki liściowej to tylko kilka miesięcy. Rośnie więc z reguły w ostatnich tygodniach marca, aw połowie października żółknie i obumiera. Z każdym kolejnym rokiem liść rośnie nieco wyżej i staje się coraz bardziej rozcięty..

Rozwój kwiatu następuje po zakończeniu okresu spoczynku i przed wyrośnięciem nowego liścia. Roślina kwitnie około pół miesiąca, ale nawet zanim wyrosną nowe korzenie, przestanie. W okresie kwitnienia wielkość bulwy staje się znacznie mniejsza. A wszystko dlatego, że do wzrostu i rozwoju kwiatu zużywa się dużą ilość składników odżywczych, które są pobierane z bulwy. W związku z tym, gdy roślina wyblaknie, ponownie będzie miała krótki okres uśpienia (około 3-4 tygodni). Po zakończeniu płytka liściowa zacznie rosnąć. Zdarza się, że okres spoczynku po kwitnieniu trwa prawie rok (do następnej wiosny). W przypadku zapylenia kwiatu, po zakończeniu kwitnienia nasiona zaczną rosnąć, składające się z mięsistych jagód, w których znajdują się nasiona. Ponadto w przypadku rozwoju owoców roślina mateczna obumiera. Ta roślina jest również nazywana „kwiatem zwłok”. Dzieje się tak, ponieważ ma unikalny zapach, który jest bardzo podobny do zapachu rozłożonej tuszy myszy lub zgniłej ryby. Jednak ten aromat nie emanuje z niego zbyt długo, tylko 1 lub 2 dni. W ten sposób roślina powiadamia owady zapylające o otwarciu kwiatu. Kwiaty męskie z reguły otwierają się nieco później niż kwiaty żeńskie, pod tym względem roślina rzadko zapyla się samoczynnie. Zapylanie wymaga jednoczesnego kwitnienia przynajmniej 2 roślin.

Oświetlenie

Potrzebuje jasnego oświetlenia, ale jednocześnie powinno być rozproszone.

Reżim temperaturowy

W ciepłym sezonie odpowiada mu zwykła temperatura pokojowa. W okresie odpoczynku potrzebny jest chłód (od 10 do 13 stopni).

Wilgotność

Potrzebuje dużej wilgotności. Konieczne jest systematyczne nawilżanie rośliny z opryskiwacza.

Jak podlewać

W okresie intensywnego wzrostu podlewanie powinno być obfite. Jednocześnie nie pozwól, aby woda dostała się do bulwy podczas podlewania. Gdy liście obumierają, należy ograniczyć podlewanie.

Top dressing

Kiedy świeże sadzonki zaczną rosnąć, należy nawozić 2 razy w miesiącu, używając nawozów mineralnych i organicznych (naprzemiennie). Trzeba też pamiętać, że taka roślina potrzebuje po prostu dużej ilości fosforu. Aby bulwa w stosunkowo krótkim czasie nabrała masy, konieczne będzie systematyczne dokarmianie, a nawóz powinien zawierać fosfor, azot i potas, które należy przyjmować w proporcji 3: 1: 2 lub nawet 4: 1 : 1. Jeśli bulwa jest dość duża, zaleca się wlanie próchnicy do zakupionej gleby dla aroidów (1 część). Przed zastosowaniem nawozu do gleby eksperci zalecają dobre podlewanie.

Okres uśpienia

Taka roślina potrzebuje po prostu okresu odpoczynku. W trakcie przygotowań do zimowania wszystkie liście giną. W tym okresie zaleca się przestawienie doniczki w zaciemnionym i dość chłodnym miejscu. Wymagane jest systematyczne nawilżanie. W ostatnich dniach marca konieczne jest przeszczepienie bulw, używając nowych doniczek o większym rozmiarze niż poprzednie. Jeśli na bulwie pojawi się zgnilizna, należy ją usunąć z gleby. Weź bardzo ostry nóż i ostrożnie odetnij dotkniętą część. Następnie musisz przetworzyć cięcie posiekanym węglem drzewnym i pozostawić bulwę na 1 dzień na świeżym powietrzu do wyschnięcia. Następnie amorphophallus można sadzić w świeżej mieszance gleby. Wielu ogrodnikom nie zaleca się pozostawiania bulw do przechowywania w podłożu. Po całkowitym obumarciu liści należy ostrożnie wyjąć bulwy z pojemnika, usunąć z nich podłoże i dokładnie zbadać. Następnie musisz oddzielić guzki córki. Jeśli są martwe korzenie i zgniłe obszary, należy je wyciąć bardzo ostrym nożem. Miejsca cięć traktuje się mocnym roztworem potasu manganu. Następnie bulwy należy przechowywać w ciemnym, suchym i ciepłym miejscu..

Funkcje przeszczepu

Przeszczep przeprowadza się pod koniec okresu odpoczynku. Aby przygotować mieszankę gleby, konieczne jest połączenie humusu, torfu, darni i gleby liściastej, a także piasku, które należy pobierać w równych proporcjach.

Metody reprodukcji

Możesz rozmnażać się przez nasiona, dzieci, a także podzielić bulwę.

Najczęściej propagowane przez dzieci. Okres spoczynku rozpoczyna się po uschnięciu liści danej rośliny. W tym czasie bulwy należy wyciągnąć z pojemnika, usunąć z nich cały substrat i oddzielić guzki potomne. Do przechowywania umieszcza się je w raczej ciemnym, zawsze suchym i ciepłym (od 10 do 15 stopni) miejscu (przez całą zimę). Lądowanie odbywa się w marcu lub kwietniu.

Możliwe jest również podzielenie bulwy, ale do takiej procedury nadaje się tylko ta, która ma wykiełkowane pąki. Należy pamiętać, że na każdym oddziale musi znajdować się co najmniej 1 taka nerka. Cięcie należy wykonywać bardzo ostrożnie, uważając, aby nie uszkodzić nerek. Następnie musisz przetworzyć sekcje, a do tego używa się pokruszonego węgla drzewnego. Pozostaw sadzonki na świeżym powietrzu do wyschnięcia na 24 godziny. Następnie posadź go w mieszance gleby. Na początku podlewanie należy wykonywać z dużą ostrożnością..

Rozmnażanie nasion jest bardzo rzadko stosowane. Taki amorphophallus zaczyna kwitnąć dopiero po kilku latach..

Szkodniki i choroby

Z reguły roślina ta jest odporna na szkodniki, ale mszyce lub przędziorki mogą osiedlić się na młodym liściu. Jeśli podlewasz bardzo obficie, na bulwach może pojawić się zgnilizna..

Jeśli liść zacznie wysychać, oznacza to, że roślina albo nie ma wystarczającej ilości światła, albo podlewanie jest bardzo słabe. Jeśli kolor liścia nabiera dużego kontrastu, oznacza to brak światła.

Recenzja wideo

Główne rodzaje

Amorphophallus koniak (Amorphophallus konjac)

Kształt bulwy przypomina spłaszczoną kulkę, a jej średnica wynosi 20 centymetrów. Ogonek liściowy osiąga 80 centymetrów długości, jest pomalowany na ciemny kolor oliwkowy, a na jego powierzchni znajdują się jasne, a także ciemne plamy. Liście rozcięte na okrągło mają kolor ciemnozielony. Długość szypułki może wynosić od 50 do 70 centymetrów. W uchu znajduje się koc, który może mieć od 25 do 30 centymetrów długości. Długość ucha sięga pół metra, a podczas kwitnienia może nagrzewać się do 40 stopni. Ma czerwonawo-fioletowy lub bordowy kolor. Ma bardzo nieprzyjemny, ostry zapach. Ta roślina, uprawiana w domu, z reguły kwitnie i nie wydaje owoców..

Amorphophallus bulbifer

Bulwa ma półkulisty kształt i osiąga od 7 do 8 centymetrów średnicy. Jest 1 liść ogonka, który osiąga 100 centymetrów długości. Ma ciemnooliwkowy kolor, a na jego powierzchni występują plamy o jaśniejszym odcieniu. Blacha liściowa jest podzielona na segmenty, trzyczęściowa, a u jej podstawy znajduje się żarówka. Z reguły długość szypułki nie przekracza 30 centymetrów. Długość nausznika wynosi 10-12 centymetrów. Ma brudny zielony kolor z różowawymi plamkami na powierzchni. Narzuta jest nieco dłuższa niż kolba. W uprawie indoor roślina z reguły nie owocuje, a jedynie kwitnie.

Amorphophallus Rivera (Amorphophallus rivieri)

Średnica bulwy może wynosić od 7 do 25 centymetrów. Płytka liściowa petiolate ma długość od 40 do 80 centymetrów. Na jego powierzchni znajduje się wzór plam w kolorze brązowo-białym. Średnica takiego potrójnie ciętego arkusza może osiągnąć 100 centymetrów. Segmenty, na które podzielony jest liść, są pierzasto rozcięte. Segmenty należące do drugiego rzędu mają kształt eliptyczno-podłużny z zaostrzeniem w górnej części. Występują wypukłe zielone żyłki. Wysokość szypułki może osiągnąć 100 centymetrów. Długość narzuty to 30 centymetrów. Narzuta jest błyszcząca, owalna wzdłuż krawędzi, jej przednia powierzchnia jest w kolorze jasnozielonym. Okładka jest 2 razy krótsza od kolby. Z reguły w warunkach wewnętrznych taka roślina kwitnie tylko, a owoce nie powstają..