Starszy

Roślina czarnego bzu (Sambucus) jest krzewem należącym do rodzaju roślin kwiatowych z rodziny Adox. Jednak wcześniej roślina ta była uważana za przedstawiciela rodziny wiciokrzewu, a także została wyizolowana w oddzielnej starszej rodzinie. Rodzaj ten zrzesza około 40 gatunków, z których część uważana jest za ozdobną, są też lecznicze, na przykład czarny bez bzu i czarny bez. W naturze taki krzew najczęściej można spotkać w regionach o klimacie subtropikalnym i umiarkowanym półkuli północnej, a także w Australii. O istnieniu starszego drzewa dowiedział się mężczyzna w starożytności. Tak więc starożytni Grecy zrobili instrumenty muzyczne z pędów takiej rośliny, o czym wspomina się również w pismach Pliniusza.

Bz jest najczęściej reprezentowany przez niezbyt duże drzewa lub krzewy, ale w rodzaju występują również rośliny zielne, które są bylinami, na przykład bzu zielnego. Na średnich szerokościach geograficznych uprawia się tylko 13 gatunków czarnego bzu. A najpopularniejszym wśród ogrodników z tych szerokości geograficznych jest czarny bez, który zostanie szczegółowo opisany poniżej..

Czarny bez jest reprezentowany przez niezbyt duże drzewa lub krzewy, jak większość gatunków z tego rodzaju. Roślina dorasta do 2–6 m wysokości, w naturze preferuje wzrost w zaroślach lasów iglastych i liściastych, w niektórych przypadkach tworzy gęste zarośla. Pędy rozgałęzione mają cienką, zdrewniałą skorupę, a ich biały rdzeń jest miękki i porowaty. Kolor młodych gałęzi jest zielony, z czasem zmienia się na szarobrązowy z wieloma bardzo małymi soczewicami. Długość dużych blaszek liściowych sięga 10-30 centymetrów. Są imparipinnate, zawierają kilka długich podłużnych liści naprzeciwko i krótko-petiolate. Średnica dużych wielokwiatowych, płaskich kwiatostanów corymbose wynosi 0,25 m, składają się z pachnących, brudno-żółtych lub kremowych średniej wielkości (średnica 0,5-0,8 cm) kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w maju lub czerwcu. Owocem jest pestkowiec w kształcie jagody o prawie czarnym kolorze, jego średnica wynosi około 0,7 cm, miąższ jest ciemnoczerwony, jest od 2 do 4 nasion. Początek owocowania przypada na sierpień-wrzesień.

Czarny bez to nie tylko roślina ozdobna, ma również właściwości lecznicze..

Sadzenie czarnego bzu w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Sadzenie czarnego bzu jest dość proste, ponieważ proces ten różni się nieco od sadzenia innych krzewów w otwartym terenie. Zejście na ląd można przeprowadzić wiosną i jesienią. Eksperci zalecają wybranie do sadzenia sadzonek w wieku 1 lub 2 lat. Pomimo tego, że roślina ta wyróżnia się bezpretensjonalnością, nie można jej uprawiać na ubogiej glebie lub w cieniu, ponieważ nie będzie to najlepszy sposób, aby wpłynąć na efekt dekoracyjny krzewu oraz jego wzrost i rozwój. Do sadzenia należy wybrać otwarty, nasłoneczniony teren znajdujący się po wschodniej lub północnej stronie ogrodu. Pamiętaj, że odmiana czarnego bzu o barwnych lub kolorowych liściach potrzebuje dużo światła słonecznego. Młode pędy czarnego bzu mają nieprzyjemny zapach, którego nie tolerują nawet muchy, dlatego często sadzi się taką roślinę w pobliżu kompostu lub szamb i toalet.

Zaleca się sadzenie takiego krzewu w glebie bielicowo-bielicowej lub wilgotnej glinie o pH 6,0–6,5. Jeśli gleba jest kwaśna, to na kilka lat przed sadzeniem czarnego bzu należy ją poddać wapnowaniu, ponieważ dodaje się do niej mąkę dolomitową.

Sadzenie wiosną

Sadząc sadzonkę takiej rośliny wiosną, otwór do sadzenia należy przygotować na 4 tygodnie przed sadzeniem. Należy pamiętać, że głębokość otworu powinna wynosić 0,8 m, a jego szerokość 0,5 m. Podczas kopania dołka odżywcza górna i dolna słaba warstwa gleby będą musiały być wyrzucane w różnych kierunkach. W przypadku, gdy chcesz nadać roślinie kształt drzewa, znajdź środek dna dołka i umieść w nim kołek tak długo, aby po posadzeniu unosił się 50 centymetrów nad powierzchnią gleby. Jeśli czarny bez będzie uprawiany jako krzew, nie musisz go wspierać. Górną warstwę gleby należy połączyć z 30 gramami nawozów potasowych, 50 gramami fosforanów, a także 7–8 kilogramami próchnicy. Powstałe podłoże należy bardzo dobrze wymieszać. 2/3 tej mieszanki należy wlać do dołu.

Podczas sadzenia sadzonki konieczne będzie dokładne poluzowanie górnej warstwy podłoża wlanego do dołu. Następnie samą sadzonkę należy zainstalować w jamie. Jego system korzeniowy należy przykryć dolną warstwą gleby, a następnie dół wypełnić do góry pozostałą mieszanką gleby. W sadzonej roślinie szyjka korzeniowa powinna wznosić się kilka centymetrów nad powierzchnię gleby. Po dokładnym zagęszczeniu gleby w kręgu przy łodydze, roślinę podlać 1–1,5 wiadra wody. Gdy ciecz zostanie całkowicie wchłonięta, a gleba opadnie, szyjka korzeniowa sadzonki powinna zrównać się z powierzchnią gleby. Na samym końcu, jeśli to konieczne, bzu czarnego przywiązuje się do kołka..

Sadzenie jesienią

Sadzonkę tej rośliny należy sadzić jesienią w taki sam sposób jak wiosną. Przygotowanie dołu do sadzenia należy wykonać z wyprzedzeniem, należy dodać do niego niezbędne nawozy mineralne i organiczne. Sadząc sadzonkę pamiętaj, że po podlaniu i osiadaniu gleby jej szyjka korzeniowa musi koniecznie znajdować się na tym samym poziomie co powierzchnia gleby.

Pielęgnacja czarnego bzu

Jak dbać o wiosnę

W marcu istnieje duże prawdopodobieństwo oparzeń słonecznych na powierzchni kory bzu czarnego. Faktem jest, że w ciągu dnia, z powodu bardzo jasnego światła słonecznego, skorupa jest silnie podgrzewana, a nocą ostro się ochładza. Aby uniknąć pojawienia się oparzeń, wystarczy pomalować podstawę gałęzi szkieletowych i łodygę rośliny wapnem. W przypadku, gdy kora rośliny została zraniona zimą przez gryzonie, takie miejsca należy zdezynfekować wystarczająco mocnym roztworem potasu manganu, a następnie poddać je lakierem ogrodowemu.

Wybierz wystarczająco ciepły, słoneczny dzień i przycinaj czarny bez. Następnie krzew należy spryskać, aby zapobiec chorobom i szkodnikom roztworem płynu Bordeaux lub Nitrafenu. Usuń materiał izolacyjny i zeszłoroczne opadłe liście z powierzchni koła pnia. Jeśli zimą było bardzo mało śniegu, a wiosna okazała się sucha, roślina będzie potrzebować podlewania doładowania wody.

Jak dbać latem

Gdy roślina zaniknie, konieczne będzie zapobieganie mączniakowi i szkodnikom.

W pierwszych tygodniach letnich czarny bez zaczyna tworzyć jajniki i intensywnie rosnąć. W związku z tym w tej chwili bardzo ważne jest, aby rośliny miały wystarczającą ilość wody i składników odżywczych. Pamiętaj, że powierzchnia koła pnia powinna być cały czas wilgotna i luźna. Jeśli roślina została uszkodzona przez mróz zimą, to wiosną wykazuje dość szybki wzrost korzeni. Ten wzrost należy usunąć, gdy tylko się pojawi, ponieważ może bardzo szybko wyprzedzić samą roślinę w okresie wzrostu. Aby zapobiec niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się czarnego bzu na działce ogrodowej, należy cofnąć się o 1,5 metra od krzewu i wkopać w koło stare arkusze łupków, zakopując je na 50 centymetrów w ziemi.

W sierpniu niektóre odmiany czarnego bzu zaczynają dojrzewać, więc należy być gotowym do zbioru. Już w ostatnich tygodniach letnich należy rozpocząć przygotowywanie rośliny do okresu zimowego. Jeśli latem było dużo deszczu, może to spowodować wzrost pędów wtórnych. Aby temu zapobiec, konieczne jest usunięcie warstwy ściółki z powierzchni koła pnia i uszczypnięcie wierzchołków rosnących łodyg.

Jesienna pielęgnacja

Jesienią bardzo ważne jest przygotowanie bzu do zimowania. We wrześniu zbierane są jagody, a następnie sanitarne przycinanie rośliny. W ostatnich dniach września konieczne jest wykopanie gleby w kole pnia, podczas którego aplikuje się nawozy. Jeśli jesienią jest mało deszczu, roślina będzie potrzebować zimowego podlewania. W przypadku, gdy planowane jest sadzenie sadzonek, wówczas w ostatnich dniach września konieczne jest wykonanie otworu do sadzenia i dodanie do niego wszystkich niezbędnych nawozów.

Konieczne jest spryskanie kory bzu czarnego i powierzchni kręgu pnia, aby w październiku zniszczyć szkodniki i chorobotwórcze mikroorganizmy. Duże gałęzie i pnie należy wybielić kredą zmieszaną z klejem do drewna i siarczanem miedzi lub świeżo gaszonym wapnem. W ten sposób zapewnisz roślinie ochronę przed oparzeniami wiosennymi i gryzoniami. Powierzchnia kręgu pnia musi być pokryta warstwą próchnicy, torfu lub wysuszonych liści.

Aby zabezpieczyć krzew przed mrozem, należy pod roślinę wrzucić warstwę świeżo opadłego śniegu.

Leczenie

Profilaktyczne leczenie krzewów i powierzchni kręgu pnia przed chorobami i szkodnikami przeprowadza się 2 razy w roku, a mianowicie: wiosną przed otwarciem pąków i jesienią, kiedy wszystkie liście odpadną. Do rozpylania użyj roztworu Nitrafen (2-3%) lub płynu Bordeaux (1%). Możesz zastąpić te fundusze roztworem siarczanu miedzi (1%) lub innym preparatem o podobnym działaniu. Wiosną do opryskiwania czarnego bzu zaleca się stosowanie roztworu mocznika (7%), co pozwoli nie tylko zniszczyć patogeny i szkodniki, ale także nakarmić roślinę azotem, bo potrzebuje tej substancji o tej porze roku.

Jak prawidłowo podlewać

Jeśli latem pada dużo deszczu, nie trzeba podlewać bzu czarnego. Również warstwa ściółkowania na powierzchni kręgu pnia znacznie zmniejsza liczbę podlewania, gdyż zapobiega szybkiemu odparowaniu wody z gleby. Zaleca się stosowanie zgniłego obornika lub kompostu jako ściółki. Jeśli latem występuje długotrwała susza, taką roślinę należy podlewać raz na 7 dni, a 1–1,5 wiadra wody wlewa się pod 1 krzew. Jeśli latem jest dużo deszczu, czarny bez może obejść się bez podlewania. Młodsze krzewy będą wymagały częstszego podlewania. Pamiętaj, że gleba w kręgu pnia nigdy nie powinna wysychać. Gdy bzu czarnego jest podlewany lub pada deszcz, należy poluzować powierzchnię koła pnia, jednocześnie wyciągając wszystkie chwasty.

Nawóz

Jeśli gleba na tym terenie jest nasycona substancjami odżywczymi, czarny bez może się obejść bez karmienia. Jeśli gleba jest słaba, to wiosną i latem eksperci zalecają stosowanie w niej nawozów zawierających azot, co będzie miało pozytywny wpływ na wzrost i rozwój rośliny. Czarnym bzem można również karmić materią organiczną, a do tego najlepiej jest używać kurzego obornika i gnojowicy. Ponadto do nawożenia można użyć złożonego nawozu mineralnego i mocznika. Pamiętaj, że jesienią nie możesz karmić rośliny..

Przycinanie bzu czarnego

Przycinanie sanitarne i modelujące bzu czarnego należy wykonywać corocznie. Przycinanie odmładzające wykonuje się raz na 3 lata, a wszystkie gałęzie należy skracać do wysokości 10 centymetrów. Przycinanie jest zalecane, gdy roślina jest w stanie spoczynku. Ten czas przypada na początek okresu wiosennego (przed obrzękiem pąków). W niektórych przypadkach po zebraniu jagód i opadnięciu wszystkich liści jesienią przeprowadza się przycinanie sanitarne..

Przycinanie czarnego bzu wiosną

W sadzonce zasadzonej na otwartym terenie tego samego dnia łodygi są skracane o 10 centymetrów na silny zewnętrzny pączek. Naturalny kształt korony takiej rośliny jest owalny i dość schludny, więc ogrodnik będzie musiał w odpowiednim czasie usunąć tylko te gałęzie i pędy, które rosną w niewłaściwym kierunku lub wewnątrz buszu. Należy również wyciąć wszelkie suche, słabe, zniszczone przez mróz lub choroby łodygi. Gdy tylko na powierzchni gleby pojawi się wzrost korzeni, należy go natychmiast wyciąć. Co roku ¼ starych gałęzi należy przycinać do podstawy rośliny. Nie zapominaj, że miejsca cięć należy obrabiać lakierem ogrodowym..

Cięcie czarnego bzu jesienią

Po zakończeniu zbioru sprawdź roślinę. Jeśli istnieje duża liczba uszkodzonych gałęzi, wymagane będzie przycinanie sanitarne. Jednocześnie razem z uszkodzonymi gałęziami można wyciąć te, które rosną w buszu i są uszkodzone przez chorobę. Pamiętaj jednak, że jesienne przycinanie odbywa się tylko wtedy, gdy jest to konieczne..

Rozmnażanie bzu czarnego

Czarny bez można rozmnażać przez nasiona, a także wegetatywnie - dzieląc krzew, sadzonki i odkłady. Ogrodnicy z reguły stosują metody rozmnażania wegetatywnego, ponieważ sadzonki wyhodowane z nasion prawie nigdy nie zachowują cech odmianowych ani gatunkowych rośliny rodzicielskiej..

Jak wyrosnąć z nasion

Jesienią (w połowie października) będziesz musiał wyekstrahować nasiona z dojrzałych owoców, w tym celu przeciera się je przez sito. Nasiona wysiewa się w rzędach, między którymi należy zachować odstęp 0,25 m. Nasiona należy zagłębić w glebie o 20-30 cm. Do następnej jesieni wysokość wyhodowanych sadzonek osiągnie 0,5-0,6 m.

Rozmnażanie bzu przez sadzonki

Zbiór zielonych sadzonek odbywa się w czerwcu lub w pierwszych dniach lipca. Sadzonki powinny mieć od 10 do 12 centymetrów długości i posiadać 2 lub 3 międzywęźla oraz 1 parę blaszek górnych liści, natomiast na ogonku należy pozostawić tylko 2 sparowane segmenty. Sadzi się je na podłożu składającym się z torfu i piasku (1: 1). Do ukorzeniania sadzonek potrzebne są warunki szklarniowe, dlatego należy je przykryć plastikową torbą na górze. W celu 2-3 krotnego zwiększenia zdolności sadzonek do formowania korzeni konieczne jest zanurzenie ich dolnych części w preparacie poprawiającym korzenie bezpośrednio przed posadzeniem w podłożu. W ciągu pierwszych 4-6 dni sadzonki będą wymagały bardzo dużej wilgotności powietrza, dlatego wewnętrzną powierzchnię worka trzeba będzie systematycznie nawilżać butelką z drobnym rozpylaczem. Jednocześnie staraj się zapobiegać spadaniu kropel wody na powierzchnię blaszek liściowych, ponieważ może to spowodować ich gnicie. Do początku okresu jesiennego sadzonki będą musiały się zakorzenić i można je sadzić na otwartej glebie w stałym miejscu..

Jeśli istnieje chęć, możesz rozmnażać bzu czarnego za pomocą jednorocznych zdrewniałych sadzonek. Są zbierane pod koniec sezonu wegetacyjnego. Zimą można je przechowywać w piwnicy lub zakopać w śniegu. Wiosną sadzi się je w pożywnej luźnej glebie w ogrodzie. W takim przypadku każdy z sadzonek należy przykryć od góry przezroczystym szklanym słojem lub wyciętą plastikową butelką. Takie schronienie jest usuwane dopiero po ukorzenieniu sadzonek..

Rozmnażanie czarnego bzu przez nakładanie warstw

Rozmnażając się w ten sposób, prawie zawsze zapuszcza korzenie 10 z 10. Warstwę można uzyskać, wybierając dwu- lub trzyletnie zdrewniałe lub młode zielone pędy. Musi być wygięty do powierzchni miejsca i ułożony w rowku, który jest wykonany z góry. Zabezpiecz strzał w tej pozycji metalowym haczykiem. Następnie pęd jest zaszczepiany w taki sposób, aby jego wierzchołek pozostał wolny.

Warto pamiętać, że zdrewniałą warstwę u podstawy trzeba przeciągnąć drutem. Jeśli pędy zostaną ułożone w rowkach w maju lub w pierwszych tygodniach letnich, wówczas ukorzenione warstwy można odciąć z krzewu jesienią i posadzić w stałym miejscu. Zielone pędy nie są wiązane drutem i będzie można je odciąć od macierzystego krzewu dopiero w następnym roku po zdrewnieniu.

Jak rozmnażać się, dzieląc krzak

Czarny bez można rozmnażać, dzieląc krzew jesienią. Aby to zrobić, musisz usunąć duży dorosły krzew z gleby. Jest podzielony na kilka równych części. Cięcie systemu korzeniowego takiej rośliny jest dość trudne, dlatego zaleca się użycie piły lub siekiery. Wszystkie poletka powinny mieć dobrze rozwinięte łodygi i korzenie. Miejsca nacięć i nacięć posypujemy popiołem drzewnym, a następnie przegrody osadzamy w miejscach stałych. W razie potrzeby można je sadzić w dużych pojemnikach i przesadzać do ogrodu dopiero następnej wiosny. Dzięki tej metodzie rozmnażania ogrodnik otrzymuje jednocześnie kilka dużych krzewów..

Choroby i szkodniki

Czarny bez jest bardzo odporny na szkodniki i choroby. Bardzo rzadko zielone mszyce mogą osiedlić się na krzaku. Aby temu zapobiec, na wiosnę przeprowadzają profilaktyczną obróbkę rośliny Karbofosem, podczas gdy należy przestrzegać instrukcji na opakowaniu.

Rodzaje i odmiany czarnego bzu ze zdjęciami i nazwami

Jak wspomniano powyżej, czarny bez jest najpopularniejszy wśród ogrodników ze średnich szerokości geograficznych. Oprócz tej rośliny na takich szerokościach geograficznych uprawia się około 10 różnych rodzajów czarnego bzu, które zostaną omówione poniżej..

Czarny bez

Ta roślina jest dekoracyjna. W warunkach naturalnych występuje w Ameryce Północnej, natomiast woli rosnąć na pastwiskach górskich oraz wzdłuż brzegów rzek i strumieni. U tego gatunku wysokość drzew nie przekracza 15 metrów. Czasami pojawiają się krzewy o cienkich gałęziach, które w młodym wieku mają czerwony kolor. Kolor pni jest blado piaskowy. W skład blaszki liściowej wchodzi od 5 do 7 gruboziarnistych, zielonkawo-niebieskich liści, które osiągają około 15 centymetrów długości. Średnica kwiatostanów w kształcie corymbose wynosi około 15 centymetrów, składają się z pachnących kremowych kwiatów. Kwitnienie trwa około 20 dni. Owoce mają spektakularny wygląd, ich kształt jest kulisty, a kolor jest niebieskawo-czarny, ponieważ powierzchnia jagód jest niebieskawa. Odporność na zimę u tego gatunku jest poniżej średniej.

Syberyjski starszy

W warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w europejskiej części Rosji, na Dalekim Wschodzie, w Azji Wschodniej oraz na zachodniej i wschodniej Syberii. Roślina ta woli rosnąć w ciemnych lasach iglastych i mieszanych, podczas gdy można je spotkać na wysokości do 2200 metrów nad poziomem morza. Ten ozdobny krzew osiąga wysokość 4 metrów, wyróżnia się średnią mrozoodpornością.

Bzu zielnego

W naturze gatunek ten można znaleźć na Białorusi, Ukrainie, na Kaukazie i na południu europejskiej części Rosji; ten czarny bez preferuje rosnąć wzdłuż brzegów rzek i na skalistych trzewiach. Wysokość takiej rośliny zielnej sięga 150 centymetrów, emanuje z niej nieprzyjemny zapach, ale wygląda bardzo efektownie podczas kwitnienia i owocowania. Owoce tworzą tarcze na wierzchołkach łodyg. Pamiętaj, że świeże owoce są trujące, ponieważ zawierają kwas cyjanowodorowy. W niektórych przypadkach takie rośliny sadzi się wokół porzeczki, ponieważ może odstraszyć roztocze nerki i wszystkie szkodliwe motyle. Warto jednak wziąć pod uwagę, że jeśli chcesz pozbyć się później czarnego bzu, będzie to niezwykle trudne, ponieważ ma gęsty pełzający kłącze. Suszone kwiaty tego typu mają przyjemny aromat, często służą do polewania jabłek podczas przechowywania..

Starszy Kanadyjczyk

W naturze gatunek ten występuje we wschodniej części Ameryki Północnej, natomiast preferuje wzrost w wilgotnej glebie nasyconej azotem. Ten czarny bez jest bardzo dekoracyjny i często jest używany do kształtowania działek ogrodowych. Wysokość krzewu wynosi około 4 metry. Kolor łodyg jest szaro-żółty. Długość dużych blaszek liściowych wynosi około 0,3 m. Kwiatostany baldaszkowate lekko wypukłe osiągają średnicę 0,25 m, składają się z małych pachnących biało-żółtych kwiatów. Jagody błyszczące są kuliste i ciemnofioletowe i można je jeść. Gatunek uprawiany od 1761 r. Zewnętrznie krzew podobny do czarnego bzu, ale ten gatunek bardziej nadaje się do uprawy w średnich szerokościach geograficznych. Formy dekoracyjne:

• maksyma - ta forma jest najpotężniejsza ze wszystkich;
• acutiloba ―slender krzew ma silnie wypreparowane blaszki liściowe;
• chlorokarp - owoce są zielone, a kolor liści jest zielonkawo-żółty;
• aurea - liście są latem zielone, a jesienią i wiosną - intensywnie żółte.

Czarny bez racemiczny lub czerwony

Ojczyzną tego typu są góry Europy Zachodniej. Gatunek ten jest reprezentowany przez małe drzewo, którego wysokość nie przekracza 500 centymetrów, oraz krzew liściasty z gęstą, jajowatą koroną. Długość pierzastych płytek liściowych wynosi około 16 centymetrów, są pomalowane na jasnozielony kolor, zawierają od 5 do 7 liści, spiczastych i wydłużonych, na krawędzi których znajdują się ostre zęby. Średnica bujnych podłużnych kwiatostanów wynosi około 60 mm, składają się z żółto-zielonych kwiatów. Owocem jest mała ciemnoczerwona jagoda. Gałęzie i blaszki liściowe rośliny mają nieprzyjemny zapach. Ten czarny bez wygląda najbardziej efektownie podczas owocowania. Uprawiany od 1596 r. Formy ozdobne:

1. Niska. Kompaktowy krzew, karzeł.
2. Cienkolistna. Podczas otwierania blaszki liściowe są koloru fioletowego, są cięte na wąskie segmenty, to jest powód wdzięcznego wyglądu krzewu.
3. Fioletowy. Kolor kwiatów jest różowy lub fioletowy.
4. Żółtawy. Beczki z żółtymi jagodami mają kolor pomarańczowy.
5. Rozcięty. Ten typ starszego racemose jest najbardziej popularny wśród ogrodników. Duże płytki liściowe otwierają się bardzo wcześnie, składają się z 2 lub 3 par drobno rozciętych liści.
6. Pierzasty. Podczas otwierania ząbkowane liście są fioletowe, ścięte prawie do połowy. Popularne odmiany tej odmiany:

• Plumosa Aurea Cieniowane blaszki liściowe są zielone w cieniu i żółte w świetle;
• Sutherland Gold - żółte płytki liściowe są jeszcze bardziej rozcięte.

Starszy Siebold

W naturze gatunek ten można znaleźć na Kurylach, na Dalekim Wschodzie, Sachalinie i Japonii. W Europie Zachodniej uprawiana jest jako roślina ozdobna. Gatunek ten reprezentowany jest przez rozłożysty krzew lub drzewo, osiągające wysokość 8 metrów. Zewnętrznie wygląd jest podobny do czerwonego bzu, ale starszy Zimbold jest silniejszy. Skład blach obejmuje 5-11 części. Liście mają około 20 centymetrów długości i 6 centymetrów szerokości. W porównaniu z bzem czerwonym kwiatostany są większe, ale mniej gęste. Uprawiany od 1907 roku.

Czarny bez, którego opis przedstawiamy na początku artykułu, ma również kilka form dekoracyjnych:

1. Guincho Purple. Wysokość krzewu 200 cm, młode blaszki liściowe zielone, dojrzałe fioletowo-czarne, jesienią czerwonawe zabarwienie. Pąki są pomalowane na ciemnoróżowy kolor, otwarte białe kwiaty mają tylko lekko różowawy odcień. Kolor łodyg jest fioletowy. Należy zauważyć, że gdy rośnie w cieniu, krzew będzie cały czas zielony, dlatego do sadzenia należy wybrać dobrze oświetlone miejsce..
2. Marginata. Krzew ma około 250 cm wysokości i szybko rośnie. Na powierzchni blaszek liściowych znajduje się fragmentaryczne obrzeże koloru kremowo-srebrnego.
3. Sproszkowany. Taka roślina wyróżnia się powolnym wzrostem, ma bardzo piękne blaszki liściowe, na powierzchni których znajdują się paski, plamy i obrysy bieli.

Najczęściej formy ozdobne są mniej odporne na mróz, ale mają bardziej efektowny wygląd, sadzi się je w ogrodzie jako tasiemce lub w grupie z innymi roślinami.

Właściwości czarnego bzu: korzyści i szkody

Lecznicze właściwości czarnego bzu

W kwiatostanach bzu czarnego można znaleźć następujące dobroczynne substancje: kwasy organiczne waleriana, octowy, kawowy, jabłkowy i chlorogenowy, garbniki, olejek półstały, cholina, karoten (prowitamina A), substancje śluzowe i parafinopodobne, cukry. Kwiaty tej rośliny mają wyjątkowe właściwości..

Owoce zawierają kwas askorbinowy (witamina C), karoten, kwas jabłkowy, żywicę, glukozę, fruktozę, aminokwasy i barwniki.

Świeże liście czarnego bzu zawierają karoten i kwas askorbinowy, olejek eteryczny, garbniki, substancje żywiczne i suszone liście - prowitaminę A1.

Kora zawiera cholinę, olejek eteryczny i fitosterol.

Z suszonych owoców przygotowuje się napar (1:10). Stymuluje wydalanie żółci, poprawia motorykę jelit i diurezę. Z kwiatów tej rośliny przygotowuje się herbatę, którą stosuje się przy zapaleniu krtani, grypie, zapaleniu oskrzeli i nerwobólach. Służy również do płukania jamy ustnej jako środek przeciwzapalny..

Medycyna alternatywna wykorzystuje korę, liście, owoce i kwiaty czarnego bzu. Buliony i napary z koloru czarnego bzu stosowane są jako środek przeciwbakteryjny i napotnie, który nadal jest stosowany w leczeniu grypy, przeziębienia, zapalenia migdałków i innych chorób górnych dróg oddechowych..

Aby przygotować napar w kolorze czarnego bzu, potrzebujesz 1 łyżki. Połącz gorącą wodę z 1 dużą łyżką suszonych kwiatów. Mieszaninę gotuje się na małym ogniu przez kwadrans. Schłodzony napar należy przefiltrować i wycisnąć. Przyjmuje się go w dawce 100 mg 2 lub 3 razy dziennie w przypadku dny moczanowej, reumatyzmu lub zapalenia stawów. Z kwiatów przygotowuje się balsam o działaniu odmładzającym i tonizującym skórę. 1 łyżka. świeżo przegotowaną wodę należy połączyć z 5 kwiatostanami bzu czarnego, pozostawić mieszaninę na 24 godziny. Odcedzony balsam jest przechowywany w lodówce.

Liście takiej rośliny mają działanie uspokajające, przeczyszczające, ściągające, moczopędne i przeciwgorączkowe. Liście gotowane na parze są używane zewnętrznie na hemoroidy, oparzenia, pieluszkowe i czyraki. Liście gotowane w miodzie są używane w leczeniu zaparć.

Odwar z kory takiej rośliny stosuje się w leczeniu dny moczanowej, artretyzmu, reumatyzmu, chorób skóry i nerek..

Z czarnego bzu robi się również galaretki, konfitury i wina..

Przeciwwskazania

Należy pamiętać, że jagody czarnego bzu nie nadają się do jedzenia, ponadto jeśli dotkniesz ich rękami, dokładnie umyj je detergentem. Jeśli sok z takich owoców dostanie się do pęknięć w błonie śluzowej lub ran na skórze, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy..

Eksperci zalecają kobietom powstrzymanie się od spożywania owoców czarnego bzu w okresie ciąży, a także osobom z cukrzycą, zapaleniem jelita grubego, czy z przewlekłymi chorobami żołądka. Również czarnego bzu nie należy spożywać z indywidualną nietolerancją i chorobą Leśniowskiego-Crohna..

Jeśli nie wiesz, jaki rodzaj czarnego bzu jest przed tobą, pamiętaj, że do pewnego stopnia dojrzałości owoce czarnego i czerwonego bzu mogą być bardzo podobne..