Vallota

Vallota

Taka roślina Vallot (Vallota) jest bezpośrednio spokrewniony z rodziną Amaryllidaceae. Pochodzi z wilgotnych subtropikalnych regionów Ameryki Południowej. Ta roślina została nazwana na cześć Francuza Pierre`a Valleau, który był botanikiem.

Ta bulwiasta roślina jest wieloletnia. Na powierzchni małej owalnej żarówki znajduje się warstwa suchych brązowawych łusek. Ciemnozielone liście u podstawy są fioletowe. Mają kształt mieczykowaty i osiągają długość od 50 do 60 centymetrów. Bezlistna szypułka ma kwiatostan w kształcie parasola, który składa się z 3-9 kwiatów. Taką roślinę można łatwo odróżnić od innych przedstawicieli amarylis ze względu na pewne cechy. Tylko w tej roślinie są podstawy liści o bogatym fioletowym odcieniu, a wewnętrzne łuski cebulek mają jednocześnie jasny szkarłatny kolor. W Vallotcie formacja dzieci jest bardzo nietypowa. Tak więc w niektórych roślinach dzieci przebijają się przez osłony żarówki u samej podstawy. A w tej roślinie specjalne nogi pojawiają się bezpośrednio w żarówce, popychając dzieci w górę. Często takie dzieci można zobaczyć na powierzchni gleby, ale nie są one zagrożone. Faktem jest, że tworzą specjalne korzenie, stopniowo wciągając dzieci w głąb gleby, co pozwala takim roślinom zajmować nowe terytoria.

Oświetlenie

Bardzo kocha światło. Zalecane do umieszczenia na parapecie. Okno orientacyjne jest świetne.

Reżim temperaturowy

W ciepłym sezonie wymagana jest temperatura od 20 do 25 stopni, a zimą - od 10 do 12 stopni.

Wilgotność

Latem, gdy temperatura wzrasta powyżej 25 stopni, liście są systematycznie nawilżane z opryskiwacza. Jednocześnie nie pozwól, aby woda dostała się do powierzchni kwiatów. Liście trzeba też systematycznie przecierać wilgotną bawełnianą serwetką.

Jak podlewać

Woda oszczędnie podczas intensywnego wzrostu. Zrób to po wyschnięciu wierzchniej warstwy podłoża. Zimą częstotliwość podlewania zależy od temperatury pokojowej. Tak więc w tej chwili roślina jest albo słabo podlewana, albo całkowicie przestaje się ją podlewać. Nie pozwól, aby liście obumarły, ponieważ ma to wyjątkowo negatywny wpływ na kondycję rośliny..

Top dressing

Opatrunek górny przeprowadza się w okresie aktywnego wzrostu raz na 2 tygodnie. Aby to zrobić, użyj nawozu do kwitnienia roślin domowych..

Funkcje kwitnienia

Jeśli żarówka jest dobrze rozwinięta, zakwitnie dwa razy w roku. Kwiat utrzymuje się około 5 dni. W tym przypadku 2 lub 3 kwiaty otwierają się w tym samym czasie.

Mieszanka ziemi

Gleba musi być nasycona substancjami odżywczymi. Aby przygotować mieszankę gleby, połącz darń i glebę liściastą z próchnicą (1: 4: 2), a do mieszanki dodaj piasek.

Funkcje przeszczepu

Roślina negatywnie reaguje na uszkodzenie cebul i systemu korzeniowego, ponieważ może to spowodować jej gnicie. Pod tym względem przeszczep jest rzadko przeprowadzany, mniej więcej raz na 2 lub 3 lata wiosną i tylko przy silnym namnożeniu cebul. Podczas przeszczepu dzieci są oddzielane od żarówki, ponieważ wyczerpują roślinę mateczną. Zaleca się, aby podczas sadzenia nie pogłębiać szyjki cebulki, aby można było szybko rozdzielić dzieci.

Metody reprodukcji

Możesz rozmnażać się przez nasiona i dzieci.

Odseparowane dzieci podczas przeszczepu siedzą w oddzielnych pojemnikach, których średnica nie przekracza 9 centymetrów. Powinny być zakopane w ziemi tylko 2/3. Na początku podlewanie powinno być rzadkie. Kwitnienie obserwuje się już w drugim roku życia.

Wysiew nasion w wilgotnej glebie odbywa się w październiku lub listopadzie. Pojemnik przykryty jest szkłem lub folią. Szklarnię należy codziennie wietrzyć i jednocześnie nawilżyć podłoże opryskiwaczem. Utrzymuj temperaturę powietrza od 16 do 18 stopni. Sadzonki pojawią się po 3-4 tygodniach. Jeśli istnieje taka potrzeba, można je przeszczepić. Pierwszy wybór następuje po 6 miesiącach. Młode cebule sadzi się w glebie, aby ich szyje nie były widoczne. Woda z umiarem. Wiosną, w drugim roku, rośliny sadzi się w pojedynczych doniczkach, a ich szyjka powinna nieznacznie wznosić się ponad powierzchnię podłoża. Kwitnienie obserwuje się 3 lata po siewie.

Szkodniki i choroby

Największym zagrożeniem jest zgnilizna korzeni (fusarium), zwłaszcza dla młodych cebul. Wzrost rośliny zwalnia, liście obumierają, a łuski zewnętrzne zaczynają gnić. Często roślina zaraża się tą chorobą z gleby. Dlatego przed sadzeniem vallota glebę należy kalcynować..

Szara zgnilizna powstaje, jeśli roślina jest obficie podlewana w okresie spoczynku..

Może się ustatkować przędziorków, mszyce i pochwy.

Recenzja wideo

Główne rodzaje

Rodzaj ten łączy 3 gatunki, ale według najnowszych danych Vallota speciosa i Vallota purpurea są przenoszone do rodzaju Cyrtanthus, a Vallota miniata do rodzaju Clivia.

Vallota speciosa

Roślina ta nazywana jest również sublime cyrtanthus (Cyrtanthus elatus), amarylis purpurowy (Amaryllis purpurea Aiton), piękny crinum (Crinum speciosum). Na powierzchni owalnej, wydłużonej bańki znajduje się warstwa brązowawych łusek. Ciemnozielone, skórzaste liście osiągają 40 centymetrów długości i mają kształt mieczykowaty. Długość bezlistnego zagłębienia wewnątrz szypułki wynosi około 30 centymetrów i wyrasta ze środka cebulki. Kwiatostan w kształcie parasola ma 3–6 kwiatów. Korona składa się z 6 płatków; kwiat może mieć do 8 centymetrów długości i od 8 do 10 centymetrów średnicy. Można je pomalować na różne odcienie od ciemnoczerwonego do pomarańczowego. Ale odmiana "Alba" ma białe kwiaty.

Vallota purpurea (Vallota purpurea)

Ta bulwiasta roślina jest wieloletnia. Jego skórzaste, krótkie, wąskie liście osiągają 25-30 centymetrów długości. Są pomalowane na jasnozielony. Kwiatostany mają od 2 do 8 małych kwiatów o średnicy od 5 do 6 centymetrów. Kwiaty w kształcie dzwonu są czerwone i mają lekko spiczaste płatki.

Powiązane posty