Zdjęcie i opis rodzajów alocazji

Obszar naturalnego siedliska alocazji rozciąga się na tropikalne regiony Azji Południowo-Wschodniej, Nowej Gwinei, części kontynentu australijskiego i Malezję. Do tej pory botanicy mówią o istnieniu ponad siedemdziesięciu niezależnych i na swój sposób unikalnych gatunków alocazji.

Wszystkie rośliny noszące wspólną nazwę rodzajową to byliny zielne z kłączem przypominającym bulwę, soczystą mocną łodygą i liśćmi o różnych kształtach i kolorach. I chociaż wszystkie rodzaje alocasii kwitną, tworząc pojedyncze kwiatostany kolb, to dzięki liściom alocasii przyciągnęły uwagę miłośników upraw w pomieszczeniach. Dziś zarówno miniaturowe, jak i naprawdę gigantyczne rośliny znalazły swoje miejsce we wnętrzach budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej. A w regionach, gdzie klimat na to pozwala, alocazje są wspaniałą ozdobą ogrodów i parków. Na ich podstawie możesz tworzyć wspaniałe kompozycje kwietniki.

Alocasia longiloba

Na zdjęciu ten gatunek Alocasia żyje w cienistym poszyciu wilgotnej tropikalnej dżungli. Wysokość roślin nie przekracza 50-100 cm, aw naturze są zadowolone ze skalistych zboczy z niewielką warstwą gleby.

Część powietrzna alocasii składa się z pełzających łodyg i dużych, strzałkowatych liści. Górna strona blaszki liściowej o długości do 30–45 cm jest zielona z niebieskim lub niebieskawym odcieniem. Tył jest fioletowy lub fioletowo-zielony. na takim tle dobrze wyróżniają się potężne srebrzystoszare lub białawe żyłki. Opadające liście alocasia Lowe lub longiloba, jak dziś nazywa się ten gatunek, trzymając się zrozumienia cylindrycznych ogonków, mają kształt strzałkowy w kształcie włóczni.

Ogonki alocasia lowii są koloru brązowego lub zielonego, z wyraźnie widocznym ciemnobrązowym wzorem w postaci kresek i pasków.

Kwiatostany alocazji Lowa mogą być pojedyncze lub wielokrotne. Na szypułce o długości od 8 do 18 cm tworzą się kolby, owinięte zielonkawymi kocami. Po zapyleniu prawie kuliste ciemnopomarańczowe jagody o średnicy do 8 mm dojrzewają w miejscu kwiatostanu.

Alocasia sanderiana

Pokazana na zdjęciu alocasia Sandera rozmiarem i wieloma cechami zewnętrznymi przypomina poprzedni widok, ale liście o długości 30–40 cm są nie tylko w kształcie strzały, ale dodatkowo ozdobione dziwacznymi strzępami. Dlatego liście bardziej przypominają starożytną włócznię lub halabardę..

Wśród hodowców kwiatów popularna jest roślina o gęstych liściach odlewanych metalem, na których wyraźnie widać białe żyłki i takie obrzeża wzdłuż krawędzi. Alocasia Sandera, niegdyś występująca na wyżynach Filipin, jest dziś uprawą pokojową i inspiruje hodowców do tworzenia interesujących hybryd międzygatunkowych..

Alocasia amazonica

Za przykład takiej pracy hodowlanej można uznać alokazję amazońską, uzyskaną ze skrzyżowania alocazji Lowe`a i alocasii Sandera. Roślina wchłonęła wszystkie najlepsze cechy gatunku rodzicielskiego. Jest zwarty, dekoracyjny, a wysokość, w zależności od odmiany, może sięgać od 40 do 60 cm.

Wydłużone z ostrym końcem i karbowaną krawędzią, gęste liście alocasia Amazonica dorastają do 50 centymetrów długości. Na ciemnej blaszce liściowej, podobnie jak u gatunków rodzicielskich, wyraźnie widoczne są szerokie, białe lub zielonkawe żyłki.

Kwitnienie alocazji pokazane na zdjęciu polega na pojawieniu się 20-centymetrowej wyprostowanej szypułki, na której tworzy się biała lub różowawa kolba o długości od 8 do 10 cm, kwiatostan pokryty dużym zielonkawym kocem, dwukrotnie większym kolby.

Alocasia micholitziana

Ta alocasia ma wysokość 40-50 cm i bardzo dobrze pasuje do każdego wnętrza. Liście alocasia Misholc mają również wiele cech ogólnych w porównaniu z poprzednim gatunkiem. Ma 50 centymetrów długości, bogatą kolorystykę i trójkątny kształt w kształcie włóczni. Pokazane na zdjęciu blaszki liściowe typu alocasia mają ciekawy aksamitny zielony kolor i jasne białe żyłki. To prawda, że ​​w tym przypadku nie ma krawędzi wzdłuż krawędzi.

Ogonki liściowe są wyprostowane lub lekko nachylone, koloru brązowo-zielonego z czerwonawymi lub brązowymi paskami. Alocasia micholitziana pochodzi z tropikalnych regionów Filipin, co tłumaczy podobieństwo opisywanego gatunku.

Mgławica Alocasia

Alocasia mglista należy również do gatunków wewnętrznych tej niesamowitej rośliny. Największe okazy gatunku alocasia pokazane na zdjęciu osiągną 70 centymetrów wysokości.

Kształt liści tej rośliny jest bardziej zaokrąglony, miękki. A wzór na srebrzystozielonej blaszce liściowej jest wyraźnie rozmyty. Ciemne liliowe lub szare smugi wydają się być ukryte przez mgłę. Długość liścia może sięgać 45-50 cm, szerokość jest o połowę mniejsza.

Alocasia acuminata

Wysokość innego gatunku alocasii, uprawianej jako roślina doniczkowa, sięga 75 cm.

W domu, podobnie jak w naturze, alokazja regularnie kwitnie, tworząc małe kwiatostany o długości do 10 cm, ukryte przez gęsty jasnozielony okwiat. Jeśli szypułka nie zostanie przycięta, a roślina jest karmiona, można uzyskać średniej wielkości pomarańczowe jagody zawierające nasiona nadające się do rozmnażania..

Alocasia zebrina

Zdjęcia alocasia zebrin niezmiennie wywołują zdziwienie i zachwyt hodowców kwiatów. Wąskie trójkątne blaszki liściowe tego typu mają kształt strzały i niezwykły kolor. Na jasnozielonym lub oliwkowym tle wyróżniają się nie tylko ciemne smugi, ale także dziwaczne wzory promieniujące do krawędzi liścia. Długość liści 30–40 cm Ogonki liściowe, podobnie jak listowie, są pstrokate, wyprostowane, do 50 cm wysokości.

W naturze ten typ alocazji można spotkać w górskich lasach Filipin, a rośliny alocasia zebrin coraz częściej stają się ozdobą domów i mieszkań..

Alocasia boyceana

Ten typ alocazji o wysokości do 60 cm, pokazany na zdjęciu, ma niezaprzeczalne podobieństwo do alocasia zebrin, przy podobnych wymiarach i kształcie liści roślina pozbawiona jest unikalnego wzoru i jest pomalowana na piękny jasnozielony kolor.

Alocasia clypeolata

Inny mieszkaniec filipińskich tropików, alocasia clypeolata, ma liście w kształcie owalnego serca, które przypominają starożytną tarczę. Blaszki liściowe są dość cienkie, jasnozielone. Na tym tle wyraźnie widoczne są ciemne smugi. Ogonki są wyprostowane lub w niższych warstwach wylegających, długie.

Alocasia fallax

Będący kontynentalnym azjatyckim gatunkiem alocasii, występujący w pokojach i korytarzach z subtropikalnych Himalajów, botanicy są uważani za potencjalnego przodka słynnej alocasia odora. Wysokość tej dużej rośliny może sięgać 2,5 metra. Kiedy liść jest ścięty, wydziela się białawy mleczny sok. Ogonki są gęste, grube, do półtora metra długości.

Blaszka liściowa przypomina wiele rodzajów alocazji. Jest zaokrąglony owalny, ze spiczastą końcówką. Długość dorosłego liścia może osiągnąć 130 centymetrów. Szypułki powstają w kątach liści, a jednocześnie na roślinie mogą kwitnąć 2-3 kwiatostany.

Alocasia reginula

Mała i bardzo atrakcyjna alocasia reginula jest dobrze znana hodowcom kwiatów z odmiany Even Velvet. Pędy tego gatunku są dość małe, ledwie przekraczają 10 cm, mają lekkie, cylindryczne ogonki o 30 cm, jajowatych lub owalnych liściach. Blaszka liściowa jest gęsta, często wypukła, ze spiczastym końcem i widocznymi białymi żyłkami. Rośliny czasami kwitną, tworząc krótką, 10-centymetrową (6-calową) szypułkę z kremową kolbą wetkniętą w biały lub różowawy okwiat.

Alocasia reversa

Gatunek Alocasia, który coraz bardziej przyciąga uwagę miłośników roślin tropikalnych. Powodem tego zainteresowania jest bardzo mały rozmiar i niezwykły wygląd kultury. Srebrzystozielone liście w kształcie strzały bardzo dokładnie imitują grot strzały. Jednocześnie ciemne żyłki odchodzące od krawędzi nadają talerzom szczególnego uroku..

Alocasia melo

Niskie rośliny gruboziarnistej alocasii mają grube, pełzające łodygi i liście w kształcie serca. Przede wszystkim płaskie, grube liście o szaro-zielonym odcieniu przypominają skórę starożytnego zwierzęcia lub plastikowy produkt. Powierzchnia blachy jest nierówna, mała bulwiasta. Żyły są przygnębione, zaciemnione. Młode liście są jaśniejsze niż dorosłe i znacznie bardziej miękkie w dotyku.

Alocasia cucullata

Łodygi alocasia klobuchkovaya, jak na zdjęciu, dorastają do 60-100 centymetrów wysokości. Liście są spiczaste, sercowate. Ich długość w zależności od odmiany może dochodzić do 10–40 cm. Ogonki są soczyste, zwężające się ku górze, do 80 cm długości.

Alocasia cucullata jest domem dla tropikalnych lasów deszczowych Birmy i Bengalu Zachodniego, gdzie rośliny można znaleźć pod osłonami wyższych gatunków, a także na obrzeżach obszarów leśnych.

Alocasia cuprea

Miedziana alokazja jest słusznie uważana za jeden z najbardziej niezwykłych rodzajów włokazji, jak na zdjęciu, uderzając w wyobraźnię kwiaciarni wyglądem i fakturą jasnych liści.

Liście alocasia cuprea mają piękny spiczasty kształt tarczy. Płytki liściowe są gęste, skórzaste. Długość liścia 25–30 cm Zewnętrzna strona błyszczącej blaszki ma zielonkawo-miedziany odcień. A z tyłu fioletowe odcienie gęstnieją do fioletowego lub liliowego odcienia. Żyły na liściach przygnębione, ciemne.

W naturze alokazja miedziano-czerwona nadal występuje na Borneo, gdzie rośliny zasiedlają głównie kredowe klify porośnięte lasami tropikalnymi. Wśród miłośników alocazji domowych dobrze znana jest odmiana „Dragon Skin”, która w pełni posiada wszystkie cechy gatunkowe.

Alocasia lauterbachiana

Przedstawiony na zdjęciu typ alocazji charakteryzuje się silnie wydłużonymi, karbowanymi liśćmi, trzymającymi się pstrokatych, wyprostowanych ogonków. Co ciekawe, do niedawna botanicy przypisywali alocasia lauterbachiana, która przyciągała hodowców kwiatów, do innego rodzaju roślin. Dołączając do dużej społeczności alocasia, od razu stała się popularną kulturą pokojową..

Roślina ma wysokość od 80 do 130 cm, długie ciemnozielone liście, na grzbiecie z wyraźnym bordowym odcieniem. Ogonki fioletowe i liściowe oraz łodygi kwiatowe z dużymi pojedynczymi kwiatostanami.

Film o alocazji dużych korzeni