Śliwka wiśniowa

Śliwka wiśniowa (Prunus cerasifera) nazywana jest również śliwką wiśniową lub śliwką rozłupaną, jest przedstawicielem rodzaju śliwki z rodziny różowych. Ta zdrewniała roślina owocowa jest jedną z oryginalnych form śliwki domowej. Nazwa takiej rośliny pochodzi z języka azerbejdżańskiego, co oznacza „mała śliwka”. Ojczyzną wiśni jest Zakaukaz i Azja Zachodnia. W naturze występuje również w Mołdawii, na Bałkanach i na Kaukazie Północnym, w południowej części Ukrainy, w Tien Shan, a także w Iranie. Śliwka wiśniowa jest uprawiana na Ukrainie, w Azji, Rosji i Europie Zachodniej.

Śliwka wiśniowa to rozgałęzione drzewo lub krzew o wielu łodygach. Jego wysokość może wynosić od 1,5 do 10 metrów. System korzeniowy jest bardzo potężny. Cienkie łodygi są koloru zielono-brązowego. Blaszki liściowe mają eliptyczny kształt, są skierowane ku górze. Kwiaty są pojedyncze, średnica może osiągnąć 2-4 centymetry. Mogą być pomalowane na różowo lub biało. Kwitnienie rozpoczyna się w pierwszych dniach maja, a pokryty kwiatami krzew wiśni przypomina dwie krople wody jak śliwka. Owocem jest soczysty, okrągły pestkowiec, czasem spłaszczony lub wydłużony. Długość owocu wynosi około 30 mm, a jego barwa może być zielona, ​​różowa, prawie czarna, żółta, czerwona lub fioletowa, a na jego powierzchni występuje cienki woskowy nalot. Okrągła lub wydłużona kość może być płaska lub wypukła i często trudno ją oddzielić od miazgi. Jądro nasion zawiera olej, którego jakość jest podobna do oleju migdałowego. Dojrzewanie owoców zależy całkowicie od odmiany rośliny i można je obserwować w lipcu - wrześniu. Śliwka wiśniowa może żyć od 30 do 50 lat.

Większość mieszańców i odmian tej rośliny jest samopłodna, co oznacza, że ​​aby śliwka wiśni zawiązała owoce, należy posadzić na miejscu co najmniej dwie rośliny, które zakwitną mniej więcej w tym samym czasie. Jeśli uprawiasz odmianę samozapłodną, ​​posiadanie drugiego drzewa w pobliżu zwiększy plon rośliny i sprawi, że owocowanie będzie bardziej stabilne..

Krewnymi wiśni są takie uprawy jak: śliwka, morela, brzoskwinia, migdał, jabłoń, gruszka, dzika róża, głóg, niesplik, irga, irga, pigwa, jarzębina i aronia. Ta roślina wyróżnia się bezpretensjonalnością i plastycznością, jednak nie cieszy się dużą miłością od ogrodników, w przeciwieństwie do większości swoich krewnych. Wcześniej taką kulturę można było uprawiać tylko w regionie o ciepłym klimacie. Jednak gdy skrzyżowano go ze śliwką chińską, urodziła się hybryda o wysokiej mrozoodporności, nazywana jest hybrydową śliwką wiśniową lub rosyjską. Ta hybryda daje stabilny plon, jest wysoce odporna na suszę, choroby i szkodniki, zaczyna owocować 2 lub 3 lata wcześniej niż śliwka wiśniowa.

Sadzenie wiśni w otwartym terenie

O której godzinie sadzić

Jeśli śliwka wiśniowa jest uprawiana w regionie o ciepłym klimacie, zaleca się sadzenie jej jesienią na otwartej glebie. Na obszarach o mroźnych zimach najlepiej jest to robić wiosną. Eksperci zalecają zakup jednorocznych sadzonek uprawianych w regionie, w którym mieszkasz. Jeśli system korzeniowy rośliny jest otwarty, sadzenie jej na otwartej glebie należy wykonać tak szybko, jak to możliwe. Jeśli sadzonka rośnie w pojemniku, możesz nie spieszyć się z jej przeszczepem.

Teren nadający się do sadzenia powinien być dobrze oświetlony i dobrze chroniony przed zimnymi wiatrami. Bardzo odpowiednie do tego jest nachylenie zbocza ekspozycji zachodniej, północnej i północno-zachodniej. Jeśli śliwka wiśniowa zostanie posadzona po południowej stronie budynku, aby była chroniona przed podmuchami zimnego wiatru, to jej owoce będą bardzo słodkie i duże, a to również wpłynie pozytywnie na plon. Śliwka wiśniowa najlepiej rośnie na pożywnej glinie. System korzeniowy tej rośliny znajduje się z reguły na głębokości 0,3-0,4 m, w związku z tym do sadzenia należy wybrać takie obszary, w których występowanie wód gruntowych odnotowuje się na głębokości co najmniej 100 cm.

Sadzenie jesienią

Dół należy przygotować 7-15 dni przed sadzeniem w ostatnich dniach września. Jego głębokość powinna wynosić 0,4–0,6 m, a średnica 0,6–1 m. Wykopany dołek należy wypełnić w 2/3 mieszanką glebową, 1 kg Nitrofoskiego i 15–20 kg próchnicy. Do gleby zasadowej dodaje się gips, a do gleby kwaśnej kredę, mączkę dolomitową lub wapno. Ponadto niewielką ilość ziemi darniowej należy wlać do gleby piaszczystej, a do gleby gliniastej dodać trochę piasku i torfu. W przypadku posadzenia kilku sadzonek należy zachować między nimi odległość od 2 do 4 metrów, jej wartość zależy od wielkości korony dorosłej rośliny wybranej przez Ciebie odmiany.

Bezpośrednio przed posadzeniem śliwki wiśniowej na dnie dołu konieczne jest wykonanie małego kopca mieszanki ziemnej. Przed sadzeniem system korzeniowy sadzonki należy na chwilę zanurzyć w zacierze gliniastym zmieszanym ze środkiem stymulującym wzrost korzeni (heteroauzyna). Następnie sadzonkę należy umieścić w otworze do sadzenia, który jest wypełniony mieszanką ziemi. Należy zauważyć, że kołnierz korzeniowy sadzonej szczepionej sadzonki powinien znajdować się na poziomie gruntu. Jeśli sadzona sadzonka ma własne korzenie, jej szyjka korzeniowa może być lekko zakopana w glebie.

Posadzona roślina wymaga obfitego podlewania. Gdy woda zostanie całkowicie wchłonięta przez glebę, jej powierzchnię trzeba będzie pokryć warstwą ściółki.

Sadzenie wiosną

Jesienią zaleca się przygotowanie pestki na śliwkę wiśniową. Aby to zrobić, wykopują go i wypełniają mieszanką ziemi. Faktem jest, że wiosenne sadzenie takiej sadzonki odbywa się przed rozpoczęciem przepływu soków..

Aby sadzenie zakończyło się sukcesem, musisz odpowiednio przygotować sadzonki. Jeśli mają zamknięty system korzeniowy, przed wyjęciem z pojemnika należy je obficie podlać. Jeśli śliwka wiśniowa ma otwarty system korzeni, wytnij wszystkie wysuszone i zgniłe korzenie, a następnie zanurz je w wodzie na 24 godziny. W tym czasie korzenie powinny dobrze puchnąć. Bezpośrednio przed sadzeniem, otwarte korzenie rośliny należy zanurzyć w zacierze gliniastym zmieszanym ze środkiem stymulującym ich wzrost. Dalsze działania podczas wiosennego sadzenia śliwki powinny przebiegać dokładnie tak samo jak jesienią.

Pielęgnacja śliwek wiśniowych

Jak dbać o wiosnę

Jeśli dużo śniegu spadło zimą, to w ostatnich dniach marca lub pierwszego - kwietnia konieczne będzie wykonanie rowków w ziemi, aby roztopiona woda nie zatrzymała się na miejscu. Całą martwą korę należy usunąć z powierzchni pnia i gałęzi szkieletowych, a następnie przemyć roztworem siarczanu miedzi (3%). Opieka nad śliwką wiśniową w kwietniu obejmuje przycinanie formacyjne i sanitarne, sadzenie sadzonek, zabiegi w celu zapobiegania różnym chorobom i szkodnikom, szczepienie sadzonek, kopanie gleby wokół rośliny, dokarmianie nawozami azotowymi, a także wycinanie pędów korzeni.

Gdyby okres zimowy okazał się mało śniegu, a okres wiosenny był bez deszczu, śliwka wiśniowa wymagałaby podlewania wodą źródlaną. Po pewnym czasie roślinę należy spryskać pąkami, a do tego stosuje się roztwór pierwiastków śladowych.

Czasami w maju mamy do czynienia z ochroną śliwki wiśniowej przed nawracającymi nocnymi przymrozkami. W tym samym miesiącu wykonuje się nawożenie złożonym nawozem mineralnym.

Jak dbać latem

Latem takie drzewo należy systematycznie podlewać. Po tej procedurze powierzchnia koła pnia zostaje poluzowana na głębokość od 8 do 12 centymetrów, podczas gdy konieczne będzie wyciągnięcie wszystkich chwastów. Podczas podlewania należy pamiętać, że osobniki dorosłe potrzebują mniej wody niż młode..

Konieczne jest terminowe leczenie rośliny przed chorobami i szkodnikami. Nie zapomnij także uszczypnąć końców pędów, które nie mają czasu dojrzeć przed końcem sezonu wegetacyjnego..

W przypadku, gdy zakłada się, że będzie dużo owoców, należy wcześniej zainstalować rozlewiska. Po upływie 4 tygodni od pierwszego dokarmiania dolistnego drzewa procedura ta będzie musiała zostać powtórzona ponownie, ale teraz mieszanka składników odżywczych powinna zawierać nie tylko pierwiastki śladowe, ale także potas z fosforem.

Jeśli roślina już owocuje, to w sierpniu będzie wymagała szczególnej opieki. Faktem jest, że w tym czasie karmi swoje owoce, a pąki generatywne układane są na następny rok. W tym miesiącu roślina musi dobrze odchwaszczać i poluzować powierzchnię koła pnia, podczas podlewania staraj się zmoczyć glebę do głębokości systemu korzeniowego. Nawozić nawozem organicznym, do tego użyć roztworu ptasich odchodów w proporcji 1:20 lub dziewanny (na 10 litrów substancji pobiera się 70–80 litrów wody). W razie potrzeby związki organiczne można zastąpić mineralnym nawozem potasowo-fosforowym.

Jak dbać o jesień

Po zebraniu całej plonu pod koniec września, a liście zaczynają zmieniać kolor na żółty, do gleby należy dodać nawozy mineralne i organiczne do kopania. Zanim opadanie liści stanie się masywne, roślina będzie wymagała nawadniania, a gleba powinna zmoczyć się o 0,4-0,6 m. W przypadku sadzenia sadzonek należy pamiętać, że tę procedurę zaleca się wykonać w pierwsza dekada października, w tym czasie wierzchnia warstwa gleby nie powinna jeszcze zamarznąć.

Po zakończeniu sadzenia sadzonek musimy zacząć przygotowywać śliwkę wiśniową na zimę. Najpierw należy oczyścić korę z wymarłych cząstek, a następnie wapnem wybielić łodygę i podstawę gałęzi szkieletowych. Następnie musisz uszczelnić istniejące wgłębienia i odciąć cały wzrost korzeni. Opadłe liście i inne resztki roślin należy usunąć z terenu i zniszczyć..

Przetwarzanie śliwki wiśniowej

W kwietniu w celach profilaktycznych drzewo należy traktować roztworem siarczanu żelazawego (2%) i siarczanu miedzi (1%), co pomoże chronić je przed chorobami wirusowymi, grzybiczymi i bakteryjnymi, a także przed szkodnikami. Ale możesz spryskać roślinę tylko przed rozpoczęciem przepływu soków, w przeciwnym razie pąki, które zaczęły się otwierać, mogą się wypalić. Zabieg ten należy powtórzyć jesienią, gdy opadną całe liście, co uchroni śliwkę wiśniową przed takimi samymi problemami, jak na wiosnę..

Jak podlewać

Pomimo tego, że takie drzewo jest odporne na suszę, należy je podlewać. Jeśli lato okazało się suche, średnio może potrzebować 3 podlewania: kiedy kwitnie, kiedy zatrzymuje się wzrost łodyg i kiedy jagody zmieniają się w zamierzony kolor. Nawadnianie podlewania Podzimnego przeprowadza się w październiku. W przypadku, gdy okres zimowy okazał się mało śniegu, a wiosną nie ma deszczu, roślinę w maju trzeba będzie podlać. Pod każdym dorosłym drzewem za 1 podlewanie wlewa się 15–20 litrów wody na każdy rok życia. Młode rośliny wymagają częstszego podlewania, czyli 4-5 razy w sezonie.

Nawóz

Wprowadzenie nawozu organicznego do kręgu przyłodygowego rośliny przeprowadza się jesienią, pobierając 10 kilogramów na 1 metr kwadratowy. Ten rodzaj nawadniania doładowującego wodę powinien być wykonywany nie częściej niż 1 raz na 2 lub 3 lata. Nawożenie nawozami mineralnymi odbywa się corocznie. Zanim roślina zakwitnie, wiosną konieczne jest zastosowanie nawozu zawierającego azot do kręgu przy łodydze. W czerwcu śliwka wiśniowa potrzebuje nawozów fosforowych i potasowych. Przybliżone zużycie nawozu potasowego (siarczan potasu) - na 1 metr kwadratowy od 15 do 25 gramów, azot (na przykład mocznik) - od 1 do 20 gramów na ten sam obszar i fosfor (superfosfat) - od 40 do 50 gramów . Ponadto, oprócz tych opatrunków korzeniowych, roślina potrzebuje dwóch liści w ciągu sezonu. Pierwszy oprysk śliwki wiśniowej odbywa się w maju i używa się do tego roztworu pierwiastków śladowych, drugie karmienie odbywa się w czerwcu, podczas gdy potas i fosfor należy dodać do tej samej mieszanki składników odżywczych.

Zimowanie śliwki wiśniowej

Jeśli krzew jest dojrzały, będzie w stanie przetrwać zimę bez schronienia. A u młodych okazów jesienią konieczne jest wyrzucenie boli bardzo wysoko i pokrycie powierzchni kręgu pnia grubą warstwą ściółki (próchnica, torf lub kompost). Możesz także ściółkować glebę wokół dorosłej śliwki wiśniowej. Po pojawieniu się zasp, zaleca się przykrycie pnia rośliny śniegiem, a także zakrycie koła pnia, aby uzyskać dobrą zaspę. W tym przypadku śliwka wiśniowa może przetrwać każdy mróz..

Przycinanie śliwek wiśniowych

Wiosna jest idealna do przycinania śliwki wiśniowej, a to opinia nie tylko amatorskich ogrodników, ale także specjalistów. W marcu lub kwietniu, zanim pąki zaczną pęcznieć, wykonuje się przycinanie formujące i sanitarne, ponieważ w tych miesiącach roślina nie obserwuje jeszcze silnego przepływu soków. W przypadku, gdy spóźnisz się z przycinaniem, a otwieranie nerek już się rozpoczęło, lepiej zostawić tę procedurę do następnego okresu wiosennego..

W niektórych przypadkach przycinanie odbywa się latem, ale powinno być korygujące i nieistotne..

Funkcje przycinania

Istnieje kilka rodzajów przycinania, a mianowicie: trzebieżowe, przeciwstarzeniowe, sanitarne i modelujące. Podczas przycinania sanitarnego wszystkie niepotrzebne gałęzie są usuwane. To przycinanie odbywa się w razie potrzeby, z wyjątkiem okresu zimowego. Z reguły wiosną lub latem wykonuje się cięcie przerzedzające, wycinając wszystkie łodygi i gałęzie, co zapobiega przedostawaniu się promieni słonecznych do dojrzewających owoców znajdujących się w grubej koronie. Przycinanie formujące ma pozytywny wpływ na powstawanie i dojrzewanie owoców, a prawidłowe ukształtowanie korony rośliny znacznie ułatwi jej pielęgnację, przedłuży jej żywotność i wzmocni odporność. Aby śliwka wiśniowa żyła dłużej, a jej stare gałęzie zostały zastąpione nowymi, konieczne jest terminowe przycinanie odmładzające.

Przycinanie wiosenne

Ta roślina może mieć kształt krzewu lub drzewa z koroną w kształcie miski. Jeśli zimotrwalosc wybranej odmiany nie jest bardzo wysoka, najlepiej wyhodować taką roślinę jak krzew; w tym celu sadzonka jest przycinana na wysokości 15 do 30 centymetrów od powierzchni gleby. Na tym segmencie powinno być 5 lub 6 gałęzi, które należy skrócić do 50 centymetrów. Używając odciągów, należy je rozłożyć w pozycji poziomej (jak najdalej). Takie krzewy dobrze jest trzymać zimą pod zaspą, co wyklucza przemarzanie i późniejszy długi okres regeneracji wiosną. Takie krzewy przyniosą obfite owoce.

Łodyga może osiągnąć wysokość 0,4–0,5 m, co pozwoli chronić dolne gałęzie szkieletu śniegiem przed silnymi mrozami zimą. Jednak niektórzy ogrodnicy wolą tworzyć bole, których wysokość sięga 0,8-1,2 m, tłumaczą to faktem, że jeśli roślina ma niski bole, to gdy pokrywa śnieżna zaczyna się topić, a zaspy śnieżne zaczynają osiadać, to może prowadzić do urazów i deformacji małych gałęzi, dlatego na śliwce wiśniowej mogą powstawać rany. W związku z tym ogrodnik musi samodzielnie zdecydować, jaka będzie wysokość pnia na drzewie, a tutaj decydującą rolę powinny odgrywać warunki klimatyczne regionu, w którym uprawia się śliwkę wiśniową..

Jeśli taka roślina jest uprawiana jako drzewo, zaleca się uformowanie rzadkiej korony. W tym przypadku korona jest uformowana w kształcie miski, na roślinie powinno pozostać od 5 do 7 głównych gałęzi, a pozostałe są pocięte w pierścień. W pierwszym roku podczas przycinania konieczne jest, aby nad pniem pozostały tylko 3 gałęzie, które należy układać wzdłuż pnia w odległości od 15 do 20 cm od siebie, przy czym należy wybrać gałęzie wystające z pień pod kątem 45-60 stopni, a pomiędzy nimi powinien tworzyć kąt około 120 stopni. Przez kolejne dwa lata konieczne jest dodawanie nowych oddziałów do istniejących, przy czym ich charakterystyka powinna być taka sama. Po 2 lub 3 latach korona powinna być już w pełni uformowana, a końcówka przewodnika powinna być przycięta równo z trzecią gałęzią szkieletu.

W ostatnich dniach marca, czyli w pierwszych dniach kwietnia, młode okazy są przycinane formacyjnie, natomiast dorosłe drzewa wymagają trzebieży i sanitarnych. Aby to zrobić, musisz odciąć wszystkie zranione i wysuszone gałęzie i łodygi, a pogrubiającą się koronę i gałęzie roczne należy wyciąć w pierścień. Kiedy drzewo zaczyna owocować, następuje znaczne spowolnienie wzrostu jego łodyg, a procedura przycinania stanie się łatwiejsza..

Przycinanie latem

W pierwszych 2 latach życia gałęzie śliwki wiśniowej mogą osiągnąć długość 1,5–2 m, w związku z czym trzeba je będzie skrócić do 0,6–0,8 metra. Zaleca się wykonanie tej procedury latem, ponieważ gałęzie zaczynają intensywnie rosnąć w miejscach cięć. Po przeprowadzeniu tej procedury rozpocznie się rozwój nowych owocnych gałęzi z bocznych pąków.

Przycinanie jesienią

Śliwki wiśniowej nie przycina się jesienią, gdyż prowadzi to do jej znacznego osłabienia przed zimowaniem. Jeśli zajdzie taka potrzeba, to gdy wszystkie liście opadną, a drzewo zacznie spać, będzie można odciąć wszystkie zranione i wysuszone łodygi. Miejsca nacięć na dużych gałęziach należy posmarować lakierem ogrodowym.

Powielanie śliwki wiśniowej

Istnieje kilka form śliwki wiśniowej, w przypadku których do rozmnażania stosuje się metodę nasion. Jednak roślina ta rozmnaża się głównie wegetatywnie: przez sadzonki, odrosty korzeniowe i szczepienia. Sadzonki ukorzenione samodzielnie można rozmnażać przez sadzonki zielone lub korzeniowe, a także przez pędy. Należy jednak pamiętać, że do ukorzeniania zielonych sadzonek potrzebna będzie instalacja zdolna do wytwarzania mgły. Pod tym względem ta metoda hodowli jest stosowana tylko przez profesjonalistów. Jeśli hodujesz śliwkę wiśniową z nasion, musisz być przygotowany na to, że sadzonka nie będzie w stanie zachować cech odmianowych rośliny matecznej. Nie zaleca się również uprawy podkładek dla form uprawnych z nasion wiśni. W tym celu najczęściej stosuje się podkładki mrozoodporne, na przykład sadzonki śliwek odmian: Volzhskaya krasavitsa, Vengerka Moskovskaya, Renklod kołchozny i Eurasia 21, można również użyć drzewek moreli, tarniny, śliwki ciernistej i filcu wiśnia.

Powielanie runa śliwki wiśniowej

W porównaniu z innymi metodami rozmnażanie śliwki wiśniowej przez pędy uważane jest za najprostsze. Najlepiej jest wybierać wzrost do rozmnażania jak najdalej od rośliny rodzicielskiej. Faktem jest, że potomstwo to ma dobrze rozwinięty system korzeniowy w porównaniu z pędami rosnącymi obok rośliny macierzystej. Na początku okresu wiosennego konieczne jest wykopanie miejsca, w którym wzrost odchodzi od korzenia śliwki wiśniowej. Następnie należy odciąć korzeń rodzicielski i nie zapomnieć cofnąć się wzdłuż niego z 15 do 20 centymetrów w kierunku rośliny matecznej. Cięcie powinno być proste. I pamiętaj, że zanim pochowasz potomstwo, to cięcie będzie musiało być posmarowane var..

W przypadku, gdy wykopane potomstwo jest dobrze rozwinięte, można je natychmiast posadzić w stałym miejscu. Słabe i niezbyt duże pędy należy sadzić w luźnej glebie, do której wcześniej aplikowano nawozy. Powinien rosnąć, aż stanie się silniejszy i nie dorośnie. Następnie będzie można przeszczepić go na stałe..

Rozmnażanie śliwki wiśniowej przez sadzonki korzeniowe

Zbiór sadzonek odbywa się wczesną wiosną lub jesienią, w tym celu wybiera się najbardziej produktywne rośliny. Jeśli śliwka jest już dorosła, należy wykopać jej korzenie w odległości 100–150 cm od pnia, u młodych osobników odległość ta wynosi 0,7–1 m. Należy wykopać tylko te korzenie, których grubość wynosi 0,5-1,5 centymetra. Następnie tnie się je na sadzonki, których długość powinna wynosić około 15 centymetrów. W przypadku, gdy zbiór sadzonek odbywa się jesienią, należy je umieścić w pudełku wypełnionym trocinami i umieścić w chłodnym (od 0 do 2 stopni) pomieszczeniu, w którym będą przechowywane do początku wiosna. W pierwszych dniach maja sadzonki należy sadzić na otwartym terenie, który powinien być luźny. Górny koniec cięcia należy zakopać 30 mm w ziemi. Co więcej, jego dolny koniec trzeba jeszcze bardziej pogłębić. Takie sadzonki sadzi się w rzędzie, zachowując odległość między nimi od 8 do 10 centymetrów. Sadzone rośliny należy przykryć folią, a jeśli pogoda jest słoneczna, na wierzchu są również pokryte płótnem. Upewnij się, że gleba jest zawsze lekko wilgotna. Po 4 tygodniach film jest usuwany. Przed posadzeniem takich sadzonek w stałym miejscu należy je uprawiać przez rok lub dwa lata..

Rozmnażanie śliwki wiśniowej przez szczepienie

Przed przystąpieniem do tej metody rozmnażania konieczne jest przygotowanie zapasu - na tej roślinie zostanie przeprowadzony szczepienie, a szczepienie - zostanie wykonane cięcie odmianowe. Do uprawy zapasów zaleca się stosowanie nasion lub pędów. Jak wyhodować sadzonkę z odrostu korzeniowego, opisano powyżej. Do uprawy zaleca się użycie cierni lub śliwki, którą sadzi się na luźnej wilgotnej glebie w ostatnich dniach września. Wraz z nadejściem okresu wiosennego uprawy należy lekko zakopać. Sadzonki powinny pojawić się w maju, latem będą wymagały regularnego podlewania, odchwaszczania i spulchniania powierzchni gleby. Takie sadzonki można wykorzystać jako zapas dopiero następnego lata (lipiec-sierpień), w tym czasie na drzewach panuje intensywny przepływ soków.

Zrazy są cięte w dniu zaszczepienia, przy czym należy wybrać gałęzie dłuższe niż 0,3-0,4 m. Do szczepienia można wybrać jedną z następujących metod: w kolbie, za korą, w nacięciu w kształcie litery T. , metodą ulepszonej kopulacji i skręcania.

Przed przystąpieniem do pączkowania bulion należy obficie podlać, aby pobudzić przepływ soków, a wilgotną gąbką należy usunąć kurz z łodygi. Wszystkie blaszki liściowe należy wyciąć z zrazu, a długość pozostałego ogonka powinna wynosić pół centymetra. Następnie nerkę z takim ogonkiem trzeba będzie odciąć bardzo ostrym nożem wraz z paskiem kory, którego długość powinna wynosić 30 milimetrów, a szerokość - co najmniej 5 milimetrów. Powyżej poziomu gleby o 30–40 mm na podkładce należy wykonać nacięcie w kształcie litery T. Na przecięciu długiego i krótkiego nacięcia kora należy ostrożnie odchylić, a następnie pod nią umieścić nerkę z paskiem kory (tarczą). Następnie korę należy bardzo mocno docisnąć do drewna, a miejsce szczepienia owinąć taśmą izolacyjną lub taśmą tak, aby pączek z pozostałą częścią ogonka był otwarty.

Często stosuje się pączkowanie stosowane, ponieważ metoda ta jest stosunkowo prosta i daje doskonałe rezultaty. Ulepszoną metodę kopulacji można stosować tylko wtedy, gdy podkładka i zraz są jednakowej grubości. Metodę szczepienia kory i skręcania stosuje się, gdy przeszczep jest cieńszy niż podkładka.

Choroby śliwki wiśniowej

Śliwkę wiśniową mogą zakłócać te same szkodniki i choroby, co jej najbliższa krewna śliwka. Aby w odpowiednim czasie podjąć wszystkie niezbędne środki i uratować roślinę, musisz znać oznaki każdej choroby i opis szkodników.

Miejsce dziury

Jeśli na powierzchni blaszek liściowych pojawiają się brązowe plamki z ciemnymi brzegami, jest to objaw choroby, takiej jak choroba Clasterosporium (plamka perforowana). Z biegiem czasu dotknięta część liścia obumiera i wypada, a na jej miejscu tworzy się dziura. Ponadto na owocach tworzą się małe, brudne czerwone plamy, które powodują ich deformację. Na powierzchni gałęzi pojawiają się również jasnoczerwone plamy, pod nimi obserwuje się pękanie kory, a z powstałych pęknięć zaczyna wypływać guma. W celach profilaktycznych jesienią należy zebrać i spalić wszystkie pozostałości roślinne. Aby wyleczyć dotknięte drzewo, konieczne jest przetwarzanie pąków za pomocą Hom lub roztworu płynu Bordeaux (1%) podczas barwienia pąków. Ponowne przetwarzanie odbywa się po pół miesiąca. W przypadku, gdy uszkodzenie jest bardzo poważne, należy spryskać śliwkę wiśni jeszcze 1 raz 20 dni przed zbiorem. Wiosną, przed otwarciem pąków, przeprowadza się profilaktyczne opryskiwanie, w tym celu stosuje się roztwór siarczanu żelazawego (3%). Zaleca się również terminowe przycinanie trzebieży, co nie pozwoli na zgrubienie korony..

Mleczny połysk

Kiedy na powierzchni blaszek liściowych pojawia się srebrzysty nalot, oznacza to porażkę rośliny z fałszywym mlecznym lub mlecznym połyskiem. Te choroby mają inny charakter pochodzenia. Fałszywy mleczny połysk z reguły pojawia się w wyniku zamarzania drzewa podczas zimowania, a jeśli jest dobrze pielęgnowany, karmiony i podlewany, to po 1-3 latach powinien całkowicie wyzdrowieć. Z kolei mleczny połysk to choroba grzybicza. Wnika bardzo głęboko w drewno, przez co zaczyna się rozwijać zgnilizna łodygi. W środku lata liście brązowieją, a sama roślina zaczyna wysychać. Aby wyleczyć chore drzewo, należy wyciąć i zniszczyć wszystkie jego dotknięte części, a miejsca nacięć należy potraktować roztworem siarczanu miedzi (1%), a następnie pokryć lakierem ogrodowym. Aby zapobiec takiej chorobie jesienią i wiosną, należy leczyć roślinę środkiem zawierającym miedź. Wszystkie miejsca cięć i cięć należy pokryć lakierem ogrodowym, a gałęzie szkieletu i łodygę rośliny należy pomalować wapnem na czas.

Monilioza

Na owocach pojawiają się szare płatki, w których znajdują się zarodniki grzybów, gdy roślina jest dotknięta szarą zgnilizną lub moniliozą. Gałęzie i łodygi brązowieją i zaczynają blaknąć jak spalone, a na powierzchni kory pojawiają się narośla. Z dotkniętych owoców choroba jest przenoszona na zdrowe, dlatego należy je odciąć i spalić w odpowiednim czasie. Konieczne jest również wycięcie wszystkich części drzewa dotkniętych moniliozą. Wiosną przed otwarciem pąków drzewo należy spryskać mieszanką Bordeaux (3%). Przed rozpoczęciem okresu kwitnienia i bezpośrednio po jego zakończeniu, śliwka wiśniowa jest traktowana lekiem, który w działaniu na roślinę jest podobny do płynu Bordeaux.

Choroba torbaczy

Kieszenie śliwkowe lub choroba torbaczy to również choroba grzybicza. W zaatakowanym egzemplarzu w owocach nie występuje tworzenie się nasion. Owoc ulega deformacji, wzrostowi, a na jego powierzchni tworzy się pudrowy nalot. Porażone owoce mają bladozielony i pomarszczony miąższ. Zainfekowane łodygi stają się spuchnięte i skręcone. Wszystkie dotknięte chorobą części drzewa, w tym owoce, należy usunąć i zniszczyć. W profilaktyce przeprowadza się takie samo leczenie, jak w przypadku moniliozy.

Kokomikoza

Na początku lata śliwka wiśniowa może zarazić się kokomikozą. W tym przypadku na przedniej powierzchni blaszek liściowych powstają małe brązowo-czerwone plamy. W miarę postępu choroby plamy te zaczną się ze sobą łączyć. Jasnoróżowa, pudrowa powłoka tworzy się na sełastej powierzchni talerza. Pożółkłe płytki liściowe latają przed czasem, owoce przestają się rozwijać i wysychają. W celu zapobiegania konieczne jest terminowe zbieranie opadłych liści i opadłych owoców, które następnie są spalane. Wiosną, zanim zacznie się przepływ soków, a jesienią, gdy wszystkie liście odpadną, drzewo i powierzchnię koła pnia należy potraktować roztworem płynu Bordeaux (1%) lub Hom.

Szkodniki śliwki wiśniowej

Poniżej zostaną szczegółowo opisane te szkodniki, które najczęściej osiadają na śliwce wiśniowej.

Roztocze brunatne

Kiedy na roślinie pojawia się brązowy roztocz owocowy, płytki liściowe zmieniają kolor na brązowy i obumierają. Proces układania przyszłych zbiorów jest znacznie spowolniony. W celach profilaktycznych martwą korę należy w odpowiednim czasie usunąć z powierzchni pnia drzewa. Będziesz musiał spryskać śliwkę wiśniową Fufanonem lub Karate, zanim pąki puchną, podczas ich pęcznienia i w okresie tworzenia pąków.

Śluzowaty sawfly

Śluzowata muchówka wyrządza znaczną szkodę roślinie, pożera blaszki liściowe, z których pozostają tylko żyły. Jesienią konieczne jest usunięcie z terenu pozostałości roślinnych, które następnie są spalane. W lipcu lub w pierwszych dniach sierpnia, kiedy wylęgają się larwy szkodnika, konieczne jest spryskanie rośliny Novaktionem lub Fufanonem.

Żółta śliwka śliwkowa

Gąsienice żółtej śliwki są w stanie wyrządzić znaczną szkodę roślinie, zjadają kość i pożerają miąższ owocu. Jajniki mogą również zostać uszkodzone przez młode larwy. Dorosłe owady trzeba będzie ręcznie usunąć z rośliny; w razie potrzeby możesz rozłożyć folię pod drzewem i strząsnąć ją z niej. Przed rozpoczęciem kwitnienia, a także po jego zakończeniu, śliwkę wiśniową należy spryskać preparatem Novaktion lub Fufanon.

Ćma wschodnia

Ćma wschodnia uszkadza młode pędy, wygryzając w nich dziury. Po dotarciu do zdrewniałego miejsca decyduje się na nową sesję zdjęciową. O obecności ćmy możesz dowiedzieć się poprzez suszenie i łamanie pędów. Gąsienice zwracają również uwagę na owoce, uszkadzając ich miąższ. Przetwarzanie przeprowadza się dwukrotnie: po wyblaknięciu drzewa i zebraniu wszystkich owoców. W tym celu użyj roztworu soli (na 1 wiadro wody 0,5–0,7 kg soli). Aby spryskać młodą roślinę, wystarczy od 1,5 do 2 litrów gotowego roztworu, a dla osoby dorosłej - około 7 litrów.

Ćma śliwkowa

Wchodząc w owoc, śliwka zakrywa wejście kawałkami miazgi z pajęczynami. W młodych owocach taka gąsienica zjada miękką kość i całą miazgę. W dojrzałych owocach kość jest twarda i dlatego nie dotyka jej. Ruchy tego szkodnika są wypełnione jego odchodami. Owoc, który stał się „domem” dla takiego szkodnika, zmienia kolor na purpurowy i spada znacznie wcześniej. Aby zwalczyć taką ćmę, zaleca się zbieranie i niszczenie wszystkich latających liści i opadłych owoców, martwą korę usuwa się z pnia, a samą roślinę spryskuje się środkami owadobójczymi.

Mszyca śliwkowa

Mszyca śliwkowa wysysa sok komórkowy z płytek liściowych i młodych pędów śliwki wiśniowej. W rezultacie liście są zdeformowane, żółkną i giną. Wierzchołki łodyg również wysychają. Aby pozbyć się szkodnika, roślinę traktuje się środkiem owadobójczym (na przykład Sumition lub Karbofos) na etapie odsłaniania pąków. Podczas opryskiwania należy zwrócić szczególną uwagę na seaminowatą powierzchnię blaszek liściowych..

Liść podkorowy różni się tym, że wykonuje ruchy w drewnie, co może prowadzić do śmierci pojedynczych gałęzi, a nawet całej rośliny. Uszkodzone pędy należy przyciąć i zniszczyć. Miejsca nacięć należy posmarować var.

Kontrola przerostu

Rośliny takie jak czereśnia, śliwka czereśniowa i śliwka wyróżniają się silnym wzrostem korzeni. Po prostu trzeba z tym walczyć, w przeciwnym razie rozprzestrzeni się po całej działce ogrodowej. W przypadku, gdy zdecydujesz się pozbyć zarastającego drzewa, musisz je wyciąć, w pozostałym pniu wykonanych jest kilka otworów, starając się umieścić je jak najbliżej warstwy przewodzącej soki. Do otrzymanych otworów wlewa się roztwór azotanu amonowo-potasowego lub Tornado. Przykryj powierzchnię konopi szczelnie folią lub kawałkiem plastiku. Po 5-7 dniach musisz trochę wywiercić te otwory, do których wlewa się ten sam produkt. Powtórz to samo po 7 dniach. Nawet po obumarciu pędów trzeba chwilę odczekać przed usunięciem pnia z gleby, gdyż środek niszczący system korzeniowy rośliny musi dotrzeć do każdego korzenia.

W przypadku, gdy chcesz uratować śliwkę wiśniową, będziesz musiał systematycznie usuwać wzrost korzeni. Niektórym ogrodnikom zaleca się wykopanie potomstwa, a następnie oddzielenie go od rośliny matecznej, starając się ciąć jak najbliżej pnia. Jednak eksperci zapewniają, że w miejscu takiego cięcia wkrótce pojawi się 2-3 nowe potomstwo zamiast jednego. W związku z tym konieczne jest odcięcie potomstwa na poziomie powierzchni ziemi. Możesz je kosić razem z chwastami. Innym wyjściem może być uprawa odmian, które nie są w stanie zapewnić wzrostu..

Odmiany śliwek wiśniowych z opisem i zdjęciami

Wszystkie odmiany śliwki wiśniowej są podzielone według okresów dojrzewania:

• wczesne dojrzewanie obserwuje się w ostatnich dniach lipca lub 1 sierpnia;
• dojrzewanie średnie - dojrzewają w połowie sierpnia;
• późno - dojrzewają w ostatnich dniach sierpnia lub we wrześniu.

Są również podzielone ze względu na wysokość rośliny na niewymiarowe, średnie i wysokie. A także metodą zapylania na samozapłodnienie i samozapłodnienie.

Odmiany śliwek wiśniowych dla regionu moskiewskiego

W wyniku hybrydyzacji międzygatunkowej pojawiły się odmiany i formy, które można uprawiać nie tylko w regionie moskiewskim, ale także w regionach o jeszcze ostrzejszym klimacie. Zalecane odmiany dla regionu moskiewskiego:

1. Nesmeyana. Ta wczesna odmiana jest stosunkowo nowa, samopłodna, odporna na zimę. Kamień dobrze oddziela się od miazgi. Samo drzewo jest rozłożyste i wysokie. Miąższ bladoczerwonych owoców jest włóknisty, gęsto różowy, słodko-kwaśny.
2. Złoto Scytów. Ta bardzo wczesna samopłodna odmiana o przeciętnym plonie i dość dużej odporności na mróz. Wysokość takiej rośliny jest przeciętna, a rozłożysta korona wyróżnia się przepychem. Owoce żółte ważą około 35 gramów, ich miąższ jest bardzo smaczny i soczysty.
3. Podróżny. Ta wczesna odmiana jest samopłodna i odporna na mróz. Drobne owoce, żółte z fioletowo-czerwonym nalotem ważą około 27 gramów. Słodki miąższ ma pomarańczowy kolor, delikatny zapach i drobną strukturę włókien. Takie rośliny dają stabilne zbiory, ale w ich owocach nasiona są dość trudne do oddzielenia od miazgi..
4. Kleopatra. Ta późna odmiana samozapłodnienia jest odporna na zimę. Rośliny średniej wysokości mają szeroką stożkową koronę. Duże ciemnofioletowe owoce ważą około 37 gramów, na ich powierzchni występuje niebieskawy nalot. Gęsty czerwony miąższ jest bardzo smaczny, ma strukturę chrzęstną. Oddzielenie kości następuje tylko o ½ części.
5. Mara. Ta odmiana śródsezonowa powstała dzięki białoruskim hodowcom. Jest odporna na choroby i mróz, roślina średniej wielkości. Owoc waży około 23 gramów i jest koloru żółtego. Soczysty miąższ jest bardzo słodki.

Wczesne odmiany śliwki wiśniowej

Najpopularniejsze wczesne odmiany:

1. Znaleziony. Ta odmiana samopłodna wyróżnia się stabilnością i plennością. Jest bardzo odporny na mróz i choroby. Owoce mają fioletowo-czerwony kolor, mogą być średniej wielkości lub duże i ważyć do 31 gramów. Soczysty miąższ ma włóknistą strukturę i pomarańczowy kolor.
2. Krzemień. Odmiana samopłodna jest odporna na choroby i suszę. Ciemnofioletowe owoce ważą około 29 gramów i mają woskowy nalot na powierzchni. Soczysty, gęsty miąższ jest koloru czerwonego, kość jest trudna do oddzielenia.
3. Prezent dla Petersburga. Ta odmiana samopłodna jest mrozoodporna i plonuje stabilnie. Po otrzymaniu uszkodzeń mechanicznych regeneracja roślin następuje dość szybko. Stosunkowo małe owoce ważą około 12 gramów. Mają pomarańczowo-żółty kolor i lekko woskowatą powłokę na powierzchni. Smak soczystego, bogatego żółtego miąższu jest słodko-kwaśny, ma drobnoziarnistą strukturę. Trudno jest oddzielić kość od miazgi.
4. Yarilo. Odmiana bardzo wczesna. Owoce błyszczące, czerwone, okrągłe, średniej wielkości ważą około 35 gramów. Gęsty, soczysty miąższ barwy żółtej, bardzo smaczny, słodko-kwaśny. Kość jest oddzielona od miazgi ½ części.
5. Monomakh. Ta wcześnie rosnąca odmiana wyróżnia się plonem. Fioletowe owoce ważą około 25 gramów. Soczysty, słodki miąższ ma włóknistą strukturę i czerwony kolor. Kość jest od niej bardzo dobrze oddzielona.

Średnie odmiany śliwki wiśniowej

Popularne odmiany średnie:

1. Huck. Ta średniej wielkości odmiana samopłodna o stabilnym plonie i odporności na mróz. Korona jest bujna, płasko zaokrąglona. Duże żółte owoce ważą około 35 gramów. Miąższ jest gęsty, koloru żółtego, słodkawo-kwaśny. Trudno jest oddzielić od niego kość.
2. Sarmatka. Odmiana samopłodna, odporna na mróz i choroby. Owoce średniej wielkości jajowate mają czerwono-fioletową barwę. Miąższ jest żółty i średniej gęstości, słodko-kwaśny. Trudno jest oddzielić kość od miazgi.
3. Sigma. Ta mrozoodporna odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością. Duże żółte owoce ważą około 35 gramów. Gęsty, słodko-kwaśny miąższ ma żółty kolor.
4. Obfity. Odmiana samopłodna o wysokiej wydajności. Na powierzchni fioletowo-czerwonych owoców występuje woskowy nalot, ważą około 40 gramów. Miąższ średnio soczysty, jędrny, o średniej strukturze włóknistej i kolorze pomarańczowym.
5. Lama. Odmiana samopłodna, wyróżniająca się wysoką plennością i odpornością na mróz. Płytki liściowe są czerwone. Duże ciemne owoce maliny ważą około 40 gramów. Pachnący, soczysty, słodko-kwaśny miąższ ma ciemnoczerwony kolor. Bardzo łatwo jest oddzielić od niej kość..

Późne odmiany śliwki wiśniowej

Popularne późne odmiany:

1. Późna kometa. Odmiana wyróżnia się bardzo wysoką mrozoodpornością i wysoką wydajnością. Ciemnoczerwone owoce ważą około 30 gramów. Miąższ pachnący słodko-kwaśny jest koloru czerwonego.
2. Chuk. Samopłodna, słabo rosnąca odmiana o zwartej koronie, wyróżnia się plennością i odpornością na choroby. Ciemne bordowe owoce ważą 28 gramów. Pachnący, gęsty, soczysty, słodko-kwaśny miąższ ma kolor pomarańczowy. Trudno jest oddzielić od niego kość.
3. Kolumnowy. Ta hybryda została stworzona przez skrzyżowanie wiśniowo-śliwkowej Hiawatha i wielkoowocowej wiśniowej śliwki. Roślina wysoka, o zwartej koronie, mrozoodporna. Na powierzchni ciemnoczerwonych owoców znajduje się woskowy nalot, są bardzo duże i ważą około 40 gramów. Soczysty, smaczny pachnący różowy miąższ ma średnią gęstość.
4. Melon. Samopłodna średniej wielkości odmiana odporna na szkodniki i choroby. Na powierzchni ciemnoczerwonych owoców znajduje się woskowy nalot, są bardzo duże i ważą około 45 gramów. Słodki, średnio gęsty miąższ ma bardzo delikatny zapach, wspaniały smak i żółty kolor.
5. Złota jesień. Odmiana mrozoodporna średniej wielkości o koronie wrzecionowatej. Owoce są małe, złociste, ważą około 20 gramów, trzymają się gałęzi nawet po opadnięciu wszystkich liści. Miąższ żółty z migdałowym odcieniem jest bardzo smaczny.

Ogrodnicy chętnie uprawiają również następujące hybrydy i odmiany śliwki wiśniowej: morela, skoroplodnaya, brzoskwinia, kometa Kuban, Globus, Amers, Pearl, Stenley, Olenka, Purple, Violet deser, Anastasia, Alyonushka, Lykhny, President, Vizhen, Lyubimaya Mliyeva, Shater Karminnaya, Vetraz, Nasaloda, Pchelnikovskaya, Seedling Rocket, Krasa Orlovshchina, Timiryazevskaya, General, Ariadna, Karminnaya Zhukova, Rubinova itp..