Parch

Parch to choroba zakaźna, która stanowi wielkie zagrożenie dla wielu upraw. Czynnikami wywołującymi tę chorobę są chorobotwórcze mikroskopijne grzyby, bakterie i promieniowce. U rośliny dotkniętej parchem obserwuje się deformację powierzchni blaszek liściowych, bulw, łodyg i owoców, co ma wyjątkowo negatywny wpływ na plon. Najbardziej rozpowszechnione występowanie tej choroby obserwuje się w klimacie umiarkowanym. Występuje parch, z powodu którego cierpią krzewy i drzewa, a także są takie rodzaje chorób, na które podatne są buraki i korzenie ziemniaka..

Eksperci zauważyli, że wszystkie kultury są dotknięte różnymi patogenami parcha. Na przykład parch na jabłoni nigdy nie rozprzestrzeni się na ziemniaki ani gruszki. Jednak wszystkie rodzaje takiej choroby mają wspólne objawy. Podczas badania chorej rośliny można wykryć następujące objawy choroby: skóra zaczyna się łuszczyć, na owocach, bulwach, pędach, blaszkach liściowych, łodygach i kwiatach tworzą się krosty, plamki, brodawki i wrzody. Jeśli roślina jest bardzo silnie dotknięta parchem, następuje wysychanie i latanie liści, naruszenie równowagi wodnej kultury, a to jest bardzo złe dla owocowania zarówno obecnego, jak i przyszłego sezonu. Wokół latają chore kwiaty i pąki, a owoce stają się brzydkie z powodu tej choroby. Ponadto podczas przechowywania takie owoce zaczynają gnić, ponieważ patogeny gnicie bardzo łatwo przenikają do nich przez pęknięcia powstałe na powierzchni skórki z powodu parcha..

Taka choroba zakaźna wpływa na kulturę tylko w określonych warunkach. Na przykład wysoka wilgotność gleby. Ta choroba nie może się rozwijać bez wilgoci. Grzyb uaktywnia się, gdy wiosenna pokrywa śnieżna topnieje, a temperatura powietrza powinna wynosić około 12 stopni. Latem strup zaczyna się rozwijać, jeśli często pada deszcz lub często występują mgły i rosa. Zbyt zagęszczone nasadzenie przyczynia się do rozwoju choroby. Na tych działkach ogrodniczych, na których rośnie wiele drzew tego samego gatunku, choroba rozprzestrzenia się szybko, zwłaszcza jeśli powierzchnia gleby między rzędami jest porośnięta chwastami, przez które, jak na moście, zarodniki przenoszone są z jednej rośliny na drugą. Również szybkie rozprzestrzenianie się parcha w ogrodzie obserwuje się z jednolitością genetyczną, na przykład, gdy drzewa tego samego gatunku rosną obok siebie. Na przykład, jeśli śliwka lub gruszka zostanie posadzona w pobliżu jabłoni dotkniętej parchem, jest mało prawdopodobne, aby „zaraziły” się one taką chorobą jabłoni. A jeśli w pobliżu chorej jabłoni rosną kolejne 2-3 jabłonie, to wszystkie te rośliny po pewnym czasie zostaną dotknięte parchem. Również niektóre rośliny są bardziej podatne na parch ze względu na podatność odmiany. Tak więc eksperci odkryli, że niektóre odmiany rzadziej zapadają na parch, podczas gdy inne częściej (ze względu na ich wysoką podatność). Do tej pory hodowcom udało się uzyskać odmiany wysoce odporne na parch..

Kontrola parcha

Jak leczyć parch

Chemikalia najszybciej i najskuteczniej radzą sobie ze strupami. W niektórych przypadkach pestycydy są jedyną nadzieją na uratowanie chorej rośliny. Do leczenia drzew stosuje się takie preparaty grzybobójcze, jak: But, Skor, mieszanka Bordeaux, Hom, Fitosporin itp..

Aby pozbyć się parcha, należy wykonać kilka zabiegów, a niezwykle ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas oprysku roślin. Aby to zrobić, musisz wiedzieć, jak długo przypada początek i koniec rozprzestrzeniania się askosporów grzyba. Pierwszy raz rośliny opryskuje się przeciwko tej chorobie w fazie zielonej szyszki, ponownie - w fazie różowej szyszki, a ostatni najważniejszy zabieg wykonywany jest po opadnięciu płatków. Latem kultury na tę chorobę leczy się z przerwą 15–20 dni. Jeśli pora jest deszczowa, z powodu której poziom wilgotności regularnie rośnie, rośliny będą musiały zostać spryskane parchem co najmniej 5 lub 6 razy.

Zapobieganie

Wielu ogrodników przekonało się z własnego doświadczenia, że ​​o wiele łatwiej jest zapobiegać rozwojowi parcha, regularnie podejmując działania profilaktyczne, niż walczyć z chorobą później..

Istnieją pewne techniki agronomiczne, które są bardzo skuteczne w zwalczaniu parcha. Na przykład:

1. Konieczne jest terminowe oczyszczenie powierzchni gleby pod drzewami i krzewami z luźnych liści, a także wykopanie gleby w kręgach przy pniu.
2. Aby w odpowiednim czasie zauważyć początek rozwoju choroby, w okresie wegetacji konieczne jest przeprowadzanie częstych i regularnych kontroli drzew. Owoce i liście, które wyglądają podejrzanie, są natychmiast odcinane i niszczone.
3. Nie zapomnij co roku przerzedzać korony krzewów i drzew, ponieważ gdy gęstnieją, parch rozwija się bardzo szybko.
4. Zaleca się dokarmianie roślin na liściach przy użyciu nawozów na bazie fosforu, węglanu potasu i krzemu, np .: Opty Sil i Solfan PK.
5. Gdy opadanie liści kończy się jesienią, krzewy, drzewa, a także powierzchnię gleby pod nimi spryskuje się roztworem mocznika (7%), azotanu amonu (10%) lub nitroammofoskiego (10%). Podczas opryskiwania roślin tymi preparatami temperatura powietrza powinna wynosić co najmniej 4 stopnie. Dzięki temu zabiegowi nie tylko zniszczona zostanie większość patogennych drobnoustrojów i szkodników, ale również krzewy i drzewa otrzymają dodatkowe pożywienie..

Parch na drzewach

Parch jabłoni

Parch najczęściej dotyka jabłonie. Najpierw pojawia się parch liści: na przedniej powierzchni porażonych blaszek liściowych tworzą się plamki koloru oliwkowego, które są pokryte aksamitnym nalotem zawierającym zarodniki grzyba. W miarę postępu choroby liście zaczynają latać. Później obserwuje się uszkodzenie owoców: na ich powierzchni tworzą się plamki brązowego koloru z obwódką o jaśniejszym odcieniu, na której pojawia się aksamitny nalot. Ta płytka z czasem znika, a pod nią można znaleźć tkankę korkową. Ponadto występuje wzrost i pękanie takich plamek korka i często są one łączone ze sobą. Kształt dotkniętych owoców staje się nieregularny i brzydki, a one same są bardzo słabo przechowywane.

Najbardziej podatne na uszkodzenia parcha są następujące odmiany jabłek: Grushovka Moskovskaya, Slavyanka, Borovinka, Antonovka, Papirovka i Bellefleur-Kitaika. Najbardziej odporne na chorobę są takie odmiany jak: szafran pepinowy, Jonathan, anyżek Kitayka, Rodnichok, Union, Fortuna, Juno, Dawn, Fairy, Red Amber, Golden Summer, Lyubava, Vasilisa, Orpheus, Margo, Nocturne, Talida, Jekaterinodar i dr.

Aby wyleczyć chorą jabłoń, środki agrotechniczne należy połączyć z opryskiwaniem drzew specjalnymi pestycydami. Chore łodygi znajdujące się na roślinie należy wyciąć, a także upewnić się, że koło przy łodydze jest zawsze czyste, w tym celu usuwaj i niszcz luźne owoce i liście w odpowiednim czasie oraz usuwaj chwasty. Jesienią przeprowadza się obowiązkowe kopanie kręgu pnia. Trzebież i sanitarne przycinanie drzew przeprowadza się wczesną wiosną.

Aby zapobiec parchowi, jabłonie opryskuje się na krótko przed rozpoczęciem przepływu soków, w tym celu używa się roztworu emulsji Nitrafen (20 gramów na 1 litr wody) lub DNOC (10 gramów na 1 litr wody). Pierwsze opryskiwanie jabłoni w celach leczniczych przeprowadza się w fazie zielonego stożka roztworem mieszanki Bordeaux (1%), a drugi raz drzewo jest traktowane w fazie różowego pąka, w tym celu należy użyć roztworu Scor ( 2 miligramy na wiadro wody). Jeśli nie zdążyłeś spryskać rośliny na uśpione pąki Nitrafenem lub DNOC na czas, to zaleca się wykonanie „niebieskiego” oprysku roztworem Bordeaux (3-4%) w fazie zielonego stożka, iw razie potrzeby leczenie w fazie różowego pąka w tym przypadku można pominąć. Następnie jabłonie są regularnie spryskiwane parchem z przerwą 15-20 dni, w tym celu na przemian używają takich środków jak Tsineb lub Kaptan w postaci emulsji (5 g na 1 litr wody), Khom (4 g na 1 litr wody) oraz koloidalną siarkę w postaci zawiesiny (10 g na 1 litr wody). Kiedy pozostało co najmniej 30 dni przed zbiorem, konieczne jest zaprzestanie wszelkich oprysków pestycydami. W tych latach, kiedy następuje masowe porażenie jabłoni parchem, po zbiorze rośliny opryskuje się jeszcze raz roztworem Tsineb (0,5%) lub Bordeaux (1%).

Parch na gruszce

Objawy uszkodzenia parcha gruszki są prawie takie same, jak w przypadku jabłoni (patrz wyżej). Jednak na liściach gruszek na dolnej powierzchni tworzą się plamy, a oprócz owoców i blaszek liściowych choroba ta dotyka również młode pędy. Patogen parcha zimuje na gałęziach drzew, a także na luźnych liściach pod rośliną.

Pierwsze objawy parcha pojawiają się 15–20 dni po otwarciu pąków. W przypadku, gdy drzewo zostało dotknięte chorobą wcześnie (wiosną lub w pierwszych tygodniach letnich), plamy, które pojawiły się na liściach i owocach, będą duże. A jeśli drzewo zostanie później zarażone parchem, plamki będą mniejsze. Późne pojawienie się parcha obserwuje się, gdy przed zbiorem jest mokra pogoda. W tym przypadku pojawiające się plamy są bardzo małe i są prawie niewidoczne, jednak podczas przechowywania z pewnością się pojawią. Te owoce nazywane są „gruszką magazynową”. Na chorych łodygach na korze pojawia się wiele bardzo małych pęcherzyków, a ich powierzchnia staje się szorstka i zaczyna złuszczać.

Najbardziej podatne na uszkodzenia parcha są takie odmiany gruszek jak: Forest Beauty, Bergamot Mlievsky, Sapezhanka i Winter Bere Ligel. Następujące odmiany są stosunkowo odporne na tę chorobę: Bere Gardi, Bere Ardanpon, Bere Bosch, Mlievskaya jesień, Lyubimitsa Klappa, Vrodlyva, Vyzhnitsa, Etude, Trembita, Zolotovorotskaya, Stryiskiia itp..

Aby wyleczyć drzewa dotknięte parchem, konieczne jest terminowe oczyszczenie powierzchni gleby pod nimi z luźnych liści i owoców. Wiosną przeprowadzają obowiązkowe przycinanie w celu rozrzedzenia korony i usunięcia wszystkich chorych i wysuszonych gałęzi, które są niszczone przez ogień. Jesienią miejsce jest oczyszczane z luźnych liści i owoców, które również są spalane. Aby zniszczyć czynniki wywołujące chorobę tej zimy w glebie kręgu pnia i kory rośliny późną jesienią i na początku okresu wiosennego wykopuje się ziemię pod gruszą, a drzewo i gleba pod nią spryskuje się roztworem nitrafenu (3%) lub DNOC (1%). Aby przetworzyć sto metrów kwadratowych, potrzebujesz 2 wiadra roztworu. Wiosną pierwszy zabieg, zwany „niebieskim” opryskiem, przeprowadza się na gruszkach z parchem w fazie zielonego stożka, w tym celu stosuje się roztwór mieszanki Bordeaux (3%). Następnie roślinę opryskuje się w fazie różowego pąka i pod koniec kwitnienia, w tym celu pobierają roztwór preparatu Skor (2 gramy na wiadro wody). Po upływie 1,5–2 tygodni od momentu zgrubienia liści i ponownie po 20 dniach na gruszki spryskuje się roztworem jednego z następujących środków: Hom, Kaptan, Skor, Tsineb, siarka koloidalna i inne preparaty o podobnym działaniu.

Brzoskwinia i morela

Parch poraża owoce pestkowe rzadziej niż rośliny ziarnkowe, ale nadal ta choroba jest dla nich niebezpieczna. Przy wysokiej wilgotności na tle umiarkowanych temperatur powietrza zwiększa się prawdopodobieństwo uszkodzenia moreli i brzoskwini przez parch. Gdy temperatura powietrza wzrośnie do 30 stopni, choroba zaczyna się rozwijać znacznie wolniej.

Pierwszymi objawami parcha na owocach moreli i brzoskwini są plamy o rozmytym zarysie zielonobrązowej barwy. Z biegiem czasu obserwuje się ciemnienie i wzrost plam, na ich powierzchni pojawia się aksamitny rozkwit czarnego lub oliwkowego odcienia, a ich granice stają się wyraźniejsze. Jeśli roślina jest bardzo mocno dotknięta, plamy łączą się i tworzą skorupę. Następuje spowolnienie wzrostu owoców, na ich powierzchni tworzą się wrzody i pęknięcia, przez które mogą wnikać w nie patogeny zgnilizny owoców. Często dotknięte owoce latają dookoła. W chorych łodygach występuje opóźnienie w rozwoju, a na dolnej powierzchni dotkniętych liści pojawia się wiele rozmytych plamek zielonkawego lub brązowego koloru. Największą podatność na parch wyróżniają takie odmiany moreli jak: czerwonolicy, Szalach i cała grupa „ananasowa”.

Do opryskiwania drzew na uśpione pąki w celach profilaktycznych stosuje się roztwór mieszanki Bordeaux (3-4%) lub inny środek zawierający miedź. Roślinę opryskuje się bezpośrednio z parcha w pierwszej dekadzie czerwca, a do tego używa się Skor, Horus lub Kaptan (ściśle przestrzegać instrukcji na opakowaniu). Po 15 dniach przeprowadza się ponowne opryskiwanie. Późniejsze zabiegi nie przyniosą oczekiwanego efektu, jednak po opadnięciu wszystkich liści z moreli jesienią można ją spryskać roztworem mieszanki Bordeaux (1%). Preparaty grzybobójcze zawierające miedź są najbardziej skuteczne przeciwko parchowi moreli. Aby chronić roślinę przed tą chorobą, nie należy zapominać o zasadach technologii rolniczej tej kultury..

Śliwka

Uszkodzenie przez parch śliwy następuje w takich samych warunkach jak w przypadku innych upraw owoców pestkowych, pojawiają się też takie same objawy choroby. W związku z tym śliwkę należy traktować w taki sam sposób jak morelę:

• pierwszy zabieg na roślinie wiosną na uśpionych pąkach („oprysk niebieski”);
• w pierwszej dekadzie czerwca przeprowadza się leczenie roztworem Horusa lub Skor, po 15 dniach konieczne jest wielokrotne opryskiwanie;
• kiedy wszystkie liście latają z rośliny jesienią, jest traktowana mieszanką Bordeaux (1%).

wiśnia

Podobnie jak inne uprawy owoców pestkowych, wiśnie rzadko chorują na parch. Ale jeśli roślina jest nadal uszkodzona przez tę chorobę, to nie sam parch jej najbardziej zaszkodzi, ale patogeny różnych zgnilizn, które łatwo przenikają przez pęknięcia w owocach powstałe w wyniku choroby. W związku z tym, aby nie stracić zbiorów i chronić wiśnie przed chorobami, nie należy zaniedbywać zabiegów profilaktycznych, które rozpoczynamy wczesną wiosną takimi samymi środkami i na tej samej zasadzie jak w przypadku moreli..

Drzewa owocowe

Parch może również wpływać na uprawy cytrusów, ale na średnich szerokościach geograficznych pomarańcze, cytryny i mandarynki nie są uprawiane przez ogrodników w ich ogrodach. Parch może zapadać również na śliwkę wiśniową, pigwę, brzoskwinię i wiśnię, a z chorobą można sobie radzić w taki sam sposób iw takich samych ramach czasowych jak w przypadku gruszki, jabłka i moreli. Nie zapomnij o środkach zapobiegawczych, które są prawie takie same dla wszystkich drzew ogrodowych..

Leczenie parcha

Agrest

Agrest jest również podatny na uszkodzenia parcha. Jednak objawy tej choroby na takim krzewie są często mylone przez ogrodników z objawami mączniaka prawdziwego, ale są to zupełnie inne choroby. Dlatego przed przystąpieniem do leczenia krzewu spróbuj porównać wszystkie dostępne objawy choroby, aby upewnić się, że jest to strup.

Aby zapobiec zachorowaniu rośliny na parch, nie zapomnij o regularnym przeprowadzaniu profilaktycznego leczenia wiosennego na jeszcze nie opuchniętych pąkach. Do tej procedury stosuje się roztwór mocznika (7%) i należy zauważyć, że po opryskaniu zarówno gałęzie, jak i pąki oraz powierzchnia gleby pod rośliną powinny być dobrze nawilżone środkiem. Gdy opadanie liści kończy się jesienią, ziemia w pobliżu agrestu jest oczyszczana z luźnych liści, a koło pnia jest wykopywane i ponownie spryskiwane roztworem mocznika.

Jeśli jednak krzew został dotknięty parchem, spryskuje się go na spuchnięte pąki mieszaniną takich środków, jak Horus i Aktara lub roztworem mieszanki Bordeaux (2-3%). Po 30 dniach powtórz oprysk z Aktarą i Horusem.

Porzeczka

W porównaniu z agrestem porzeczki znacznie rzadziej są dotknięte parchem. Jednak eksperci nie zalecają podejmowania ryzyka i zalecają podjęcie wszystkich niezbędnych środków zapobiegawczych. Ponieważ agrest i porzeczki są uprawami pokrewnymi, te same metody i preparaty są stosowane do zwalczania parcha. Ale nawet w tym przypadku przed przystąpieniem do zabiegu należy upewnić się, że roślina jest zdecydowanie chora na parch, a nie na mączniaka prawdziwego..

Parch na ziemniakach

Parch, podobnie jak drzewa owocowe, może również wpływać na ziemniaki. W tym przypadku najczęściej cierpi powierzchnia bulw, przez co stają się brzydkie, a jakość nasion i smak takich ziemniaków znacznie się pogarsza. W takim przypadku dotknięte rośliny okopowe nie mogą być przechowywane przez długi czas. Jeśli ziemniak jest bardzo mocno dotknięty, nie możesz go użyć do jedzenia..

Obszary, na których rosły krzewy dotknięte parchem, nie są zalecane do uprawy ziemniaków przez 4 lub 5 lat (przynajmniej). Na tę kulturę mogą wpływać następujące typy parcha: pospolity, grudkowaty (oosporoza), czarny (rizoktonia), srebrzysty i pudrowy. Bardziej szczegółowo o każdym z typów:

1. Parch zwykły. Na powierzchni bulw powstają niezbyt głębokie małe wrzody o nieregularnym kształcie. Z biegiem czasu plamy rosną, łączą się ze sobą, a na ich powierzchni pojawia się formacja korka. Jeśli wykopiesz chorego ziemniaka, to na jego powierzchni widać rozkwit pajęczyny, ale gdy tylko bulwy wyschną, znika.
2. Parch prószysty. Pojawia się, jeśli patogeny dostaną się do korzeni, bulw i rozłogów przez mechaniczne uszkodzenia lub oczy. Na powierzchni korzeni obserwuje się tworzenie się galasów, czyli nieregularnych narośli o białym kolorze, które ciemnieją wraz z postępem choroby. Na bulwie pojawia się wiele brodawkowatych krost, które ostatecznie stają się wrzodami z zakurzoną brązowawą masą. Podczas przechowywania chore ziemniaki są często uszkadzane przez suchą zgniliznę lub zarazę zarazy.
3. Srebrzysty strup. Możesz zrozumieć, że ziemniaki chorują podczas zbioru bulw lub podczas przechowywania. Na chorych bulwach powstają słabo widoczne matowe plamki o różnych rozmiarach i kształtach o brązowawym odcieniu. Choroba zaczyna się aktywnie rozwijać bliżej wiosny. W tym czasie dotknięta tkanka bulwy nabiera metalicznego połysku i wygląda na nieco przygnębioną do wewnątrz. Jeśli ziemniak jest bardzo chory, traci dużą ilość wilgoci, przez co skórka ulega pomarszczeniu.
4. Parch guzowaty (oosporoza). Klęska bulw następuje w ziemi, podczas ich aktywnego wzrostu, ale można zrozumieć, że są chore tylko w magazynie. Na ziemniakach pojawiają się okrągłe krosty, które są zabarwione w tym samym odcieniu co skórka. Te krosty są wypukłe, przygnębione lub płaskie. Z biegiem czasu zwiększają się i tworzą obszary, które są na zewnątrz podobne do zarazy, ale w tym przypadku pod skórą nie ma zgnilizny.
5. Parch czarny (Rhizoctonia). Ten typ parcha atakującego ziemniaki jest najbardziej niebezpieczny. Z tego powodu ogrodnik może stracić do 20 procent plonów. Z powodu tej choroby bulwy giną, obserwuje się skręcenie wierzchołkowych blaszek liściowych, a na korzeniowych częściach krzewu pojawia się pleśń. Z tego powodu łodygi krzewu mogą gnić i umrzeć..

Aby zapobiec porażce ziemniaków z tą chorobą, musisz sadzić tylko całkowicie zdrowy materiał do sadzenia o wysokiej jakości. Tuż przed sadzeniem nie zapomnij potraktować bulw roztworem Rovral, Fito Plus lub Aquaflo. Dodatek manganu, boru i miedzi do gleby może pomóc zmniejszyć prawdopodobieństwo uszkodzenia rośliny przez parch. Aby zapobiec tak groźnej chorobie, bardzo ważne jest również, aby nie zapominać o zasadach płodozmianu. Dlatego na miejscu zaleca się uprawiać na przemian ziemniaki i rośliny z rodziny motylkowatych. A jeśli nie możesz co roku sadzić ziemniaków na nowym obszarze, pamiętaj, aby odmówić dodania świeżego obornika do gleby.

Zaleca się zakwaszenie zasadowej gleby na miejscu roztworem siarczanu amonu (2 łyżki na wiadro wody). Przy takim rozwiązaniu gleba na miejscu jest zrzucana w okresie kwitnienia krzewów i zużywa się 1 litr mieszanki na roślinę. Gdy do zbioru pozostanie około 15 dni, zaleca się skoszenie wierzchołków, dzięki czemu skórka na bulwach stanie się silniejsza. Podczas formowania się pąków spryskaj krzaki roztworem cyrkonu, co nie tylko zatrzyma rozwój parcha, ale także przyczyni się do wzrostu plonu. Po 15–20 dniach rośliny poddaje się działaniu preparatu Phyto Plus (1 saszetka na 3 litry wody), dzięki czemu stopień porażenia parchem bulw będzie się zmniejszał. A eksperci radzą również wybrać do uprawy te odmiany, które są najbardziej odporne na parch, na przykład: Aspia, Skoroplodny, Alpha, Lady Rosetta, Mentor, Nicolas, Prevalent, Patrones, Element, Polyana, Yavir, Vesta, Dara, Rakurs, Tiras, Riwiera, Lyubimets, Reserve, Spring, Bulletin, Varmas, Ramensky, Vilnya, Vyatka, Zhukovsky wcześnie, Bezhitsky, Bryansk nowość itp..

Preparaty parchowe

Aby wyleczyć roślinę dotkniętą parchem, stosuje się preparaty grzybobójcze należące do 3-4 klasy zagrożenia, ponieważ nie są one w stanie tworzyć trwałych związków, przenikać przez skórkę ani gromadzić się wewnątrz owocu. To, co oznacza wybór w tym lub innym przypadku, zależy od różnych czynników i osobistych preferencji letniego mieszkańca. ale najczęściej walczą z chorobą lekami np: Horus, Skor, Raek, Stroby, Abiga-Peak, Fitoflavin, płyn Bordeaux i siarczan miedzi.