Scindapsus

Roślina Scindapsus należy do rodziny Aroidów. Ten rodzaj łączy około 25 gatunków, które są reprezentowane przez winorośl. W warunkach naturalnych rosną w lasach tropikalnych południowo-wschodniej Azji. Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa „skindapsos”, które tłumaczy się jako „drzewo podobne do bluszczu”. Dość często niedoświadczeni hodowcy mylą Scindapsus liana z Epipremnum (Epipremnum), faktem jest, że te rośliny należą do tej samej rodziny Aroidów i mają uderzające podobieństwo. Poniżej skupimy się na epipremnum, ale dla ułatwienia obie te rośliny będą nazywane scindapsus.

1. Kwiat. Scindapsus jest uprawiana jako ozdobna roślina liściasta.
2. Oświetlenie. Penumbra lub cień (kwiat powinien stać w odległości dwóch metrów od okna wychodzącego na południe). Odmiany barwne potrzebują więcej światła niż odmiany o zielonych liściach.
3. Reżim temperaturowy. W okresie wegetacji - od 20 do 22 stopni, a zimą - od 14 do 16 stopni.
4. Podlewanie. Woda musi być systematyczna i umiarkowana. Zrób to natychmiast po wyschnięciu mieszanki gleby w doniczce do 1/3 głębokości..
5. Wilgotność powietrza. Powinien być tylko trochę wyższy niż zwykle (około 25 procent). Lianę należy systematycznie zwilżyć rozpylaczem, regularnie urządzać ciepły prysznic i spłukiwać liście wilgotną miękką szmatką (gąbką).
6. Nawóz. Roślinę karmi się przez cały sezon wegetacyjny z częstotliwością 1 raz na 15–20 dni, w tym celu stosuje się złożony nawóz mineralny, przyjmując jedynie części dawki zalecanej na opakowaniu przez producenta. Zimą karmienie powinno być rzadsze - raz na 6 tygodni.
7. Okres uśpienia. Mniej więcej od drugiej połowy listopada do ostatnich dni lutego.
8. Transfer. Podczas gdy liana jest młoda, potrzebuje corocznego przeszczepu. Dorosłe rośliny przesadza się raz na 2 lub 3 lata..
9. Szczypanie, podwiązka, przycinanie. Przeprowadzane systematycznie.
10. Reprodukcja. Nakładanie warstw, dzielenie łodyg i szczepienie.
11. Szkodliwe owady. Mszyce, wciornastki, przędziorki, wełnowce i owady łuskowate.
12. Choroby. Na krzaku może pojawić się zgnilizna, a także z powodu niewłaściwej pielęgnacji lub z powodu nieodpowiednich warunków przetrzymywania traci efekt dekoracyjny.

Cechy scindapsusa

W naturze roślina scindapsus jest potężną półepifityczną lianą, która owija się wokół pni drzew, podczas gdy wzdłuż nich może wznieść się na wysokość około 15 m. Scindapsus, podobnie jak spokrewniona z nim monstera, ma nie tylko włóknisty podziemny system korzeniowy ale także korzenie powietrzne, które pomagają lianie wspinać się bardzo wysoko i rozprzestrzeniać tysiące metrów. Na Sri Lance i Florydzie taka winorośl zajmuje bardzo duże terytoria, dlatego tam walczą z nią jako groźnym pasożytem, ​​który negatywnie wpływa na środowisko w regionie..

W warunkach wewnętrznych scindapsus jest rośliną pnącą o ozdobnych, różnorodnych lub bogatych zielonych liściach, które są podobne do liści niektórych gatunków filodendronów. Blaszki liściowe są na przemian proste, błyszczące i skórzaste, ich kształt jest owalny. Podczas kwitnienia tworzy się mały kwiatostan, który wygląda jak kłos kukurydzy, owinięty w przylistkę jak koc. Jednak liana uprawiana w domu kwitnie niezwykle rzadko, ale jest mało wymagająca..

Opieka nad Scindapsusem w domu

Reżim temperaturowy

Co najważniejsze, w ciepłym sezonie scindapsus rośnie i rozwija się w temperaturze powietrza od 20 do 25 stopni. Zimą musisz upewnić się, że pomieszczenie, w którym się znajduje, nie jest zimniejsze niż 12 stopni.

Oświetlenie

Ta winorośl należy do wielu roślin kochających cień, dlatego można ją umieścić w odległości około 200 cm od jasno oświetlonego okna. Należy jednak pamiętać, że różnorodne odmiany wymagają jaśniejszego oświetlenia niż formy o zielonych liściach, w przeciwnym razie pstrokaty wzór na ich liściach może wyblaknąć lub całkowicie zniknąć. Jeśli kwiat zostanie umieszczony w najciemniejszym rogu, może to prowadzić do latania masywnych liści.

Podlewanie

Podlewanie rośliny jest stosunkowo rzadkie i niezbyt duże. Dlatego konieczne jest zwilżenie podłoża w doniczce dopiero po wyschnięciu o 1/3 głębokości. Jeśli zaczniesz go częściej podlewać lub użyjesz do tego więcej wody, na korzeniach może pojawić się zgnilizna..

Wilgotność powietrza

Liana najlepiej rośnie w lekko wysokiej wilgotności (około 25 procent). Jednak może rozwijać się całkiem normalnie nawet przy niższym poziomie wilgotności, ale jeśli systematycznie zwilżysz taki kwiat opryskiwaczem lub przetrzesz liście wilgotną miękką szmatką, stanie się jeszcze piękniejszy. W ciepłym sezonie może czasami wziąć ciepły prysznic, aw miesiącach zimowych należy upewnić się, że jest jak najdalej od urządzeń grzewczych..

Przycinanie

Przez 1 rok łodygi zwiększają długość o około 0,4 metra. W związku z tym, aby scindapsus zawsze wyglądał schludnie, konieczne jest systematyczne przeprowadzanie przycinania formacyjnego. W razie potrzeby przycięte części pędów można wykorzystać jako sadzonki. W razie potrzeby krzew można regularnie szczypać, co sprawi, że będzie bardziej rozgałęziony. Jednak najczęściej do formowania młodych winorośli używa się podpór (schodów lub łuków). Aby uformować krzewy dla dorosłych, stosuje się plastikową rurę, w której wykonuje się kilka otworów. Wypełniony jest zwilżonym torfowcem i owinięty koprą. Korzenie powietrzne rośliny są kierowane do wykonanych otworów, co pozwoli im uzyskać dodatkową wilgoć i składniki odżywcze.

Top dressing

W okresie wiosenno-jesiennym liana karmiona jest regularnie raz na 15–20 dni, a zimą częstotliwość karmienia zmniejsza się do jednego na 1–2 miesiące. Aby to zrobić, użyj płynnego złożonego nawozu w połowie dawki..

Przeszczep Scindapsus

Młode osobniki wymagają systematycznego przeszczepu, który przeprowadza się co roku. Kiedy roślina osiągnie dorosłość, będzie można ją przesadzać rzadziej, a raczej raz na 2 lub 3 lata. Zaleca się przeszczepianie na początku sezonu wegetacyjnego, a tym razem przypada na luty-marzec.

Zaleca się użycie niskiego, ale szerokiego pojemnika do sadzenia kwiatu, w tym przypadku możliwe będzie systematyczne sadzenie w nim sadzonek, które są wcześniej ukorzenione, dzięki czemu krzew stanie się jeszcze bardziej bujny i efektowny. Najbardziej odpowiednim podłożem do przesadzania powinien być piasek, torf, liście i gleba próchniczna (1: 1: 1: 1), przy czym zaleca się dodanie do niej niewielkiej ilości keramzytu lub perlitu. Nie zapomnij zrobić dobrej warstwy drenażowej na dnie doniczki..

Powielanie scindapsus

Najczęściej hodowcy kwiatów rozmnażają scindapsus przez sadzonki. Sadzonki wierzchołkowe odcięte podczas formowania krzewu do ukorzeniania można umieścić w pojemniku z wodą lub posadzić w podłożu, dość szybko dadzą korzenie. Główne warunki udanego ukorzenienia:

• każde cięcie powinno mieć 2 lub 3 płytki liściowe;
• temperatura powietrza musi wynosić co najmniej 22 stopnie;
• potrzeba dość dużo światła.

Podczas zbioru sadzonek wykonuje się cięcie pod sękiem, po czym miejsca cięcia traktuje się roztworem środka stymulującego wzrost korzeni. Następnie sadzi się je do ukorzeniania w mieszance gleby składającej się z torfowca i piasku. Najlepsze sadzonki są przykryte plastikową przezroczystą torbą lub szklanym słoikiem. Korzenie pojawiają się po 15–20 dniach. Lianę można również rozmnażać, nakładając i dzieląc łodygę.

Choroby i szkodniki

Scindapsus charakteryzuje się dość dużą odpornością zarówno na choroby, jak i szkodliwe owady. Ale przy niewłaściwej pielęgnacji i nieodpowiednich warunkach wzrostu mogą pojawić się problemy..

Możliwe problemy

1. Żółte liście. Najczęściej dzieje się tak z powodu braku składników odżywczych w roślinie. W takim przypadku należy go karmić..
2. Końce blach wysychają. Dzieje się to niezwykle rzadko i tylko wtedy, gdy kwiat nie jest daleko od działającego urządzenia grzewczego i nie był nawilżany przez opryskiwacz przez bardzo długi czas.
3. Liście lecą. Wynika to ze słabego oświetlenia i braku mocy. A przeciąg może również spowodować opadanie liści..
4. Na pędach pojawiła się zgnilizna. Pędy gniją, gdy roślina jest w chłodnym miejscu i jest podlewana zbyt często i obficie.
5. Liście tracą swój efekt dekoracyjny. Jeśli w pstrych formach liście stają się po prostu zielone i obserwuje się ich kurczenie, oznacza to, że roślina nie ma wystarczającej ilości światła. Jeśli w roślinach zielonolistnych blaszki liściowe wyblakną i pojawią się na nich plamki, oznacza to, że oświetlenie jest zbyt intensywne.
6. Jeśli kwiat zaatakuje chorobę grzybiczą lub wirusową, bardzo trudno będzie go wyleczyć. Jednak taka roślina jest w stanie szybko wyzdrowieć. A także łatwo rozmnaża się przez sadzonki, w związku z tym w nagłych przypadkach przygotuj sadzonki ze zdrowych pędów i po prostu wyhoduj nowy kwiat.
7. Szkodniki. Najczęściej na kwiatach osiadają mszyce, przędziorki, wciornastki i owady łuskowe. Aby pozbyć się szkodników, krzew będzie musiał zostać potraktowany roztworem Actellika (20 kropli na 1 litr wody). W razie potrzeby można przeprowadzić do 4 zabiegów z 7-dniową przerwą.

Czy w domu można uprawiać scindapsus??

Niektórzy hodowcy boją się udekorować swój dom scindapsusem, ponieważ jest on powszechnie uważany za „muzhegon”. Nazywają więc te rośliny, które są wyrzucane z mieszkania męża. Wierz lub nie, ale to zależy od ciebie, ale jest wiele szczęśliwych rodzin, które mają męża w domu i skindapsusa na ścianie. Jeśli nadal boisz się założyć taką roślinę, wybierz dowolny inny kwiat, ponieważ jest ich tak wiele. Ciekawe, że wschodni mędrcy zauważyli w takiej winorośli zupełnie inne cechy: jest w stanie wchłonąć lenistwo i stagnację energii, złagodzić napiętą atmosferę w mieszkaniu, zainspirować kreatywność, a także pomóc znaleźć wyjście z psychologicznej ślepej uliczki.

Rodzaje scindapsus ze zdjęciem

Scindapsus złoty (Scindapsus aureus)

Ten typ jest najbardziej popularny wśród hodowców kwiatów. Jest uprawiany jako roślina ampeliczna lub pnąca. Jeśli zdecydujesz się umieścić go na ścianie, w tym przypadku łodygi kwiatowe mogą urosnąć do 200 centymetrów lub więcej. Liście tego gatunku są zewnętrznie podobne do filodendronów, ale mają bardziej spektakularny kolor. Na powierzchni skórzastych, lśniąco zielonych liści występują plamy i smugi o żółtym kolorze. Następujące formy kulturowe złotego scindapsusa są uważane za dość dekoracyjne:

• "Marmurowa Królowa»- blachy są prawie całkowicie białe;
• "Złota Królowa»- w tej formie liście są raczej żółte, z zielonymi plamami;
• "Tricolor„- na powierzchni spektakularnych liści występuje wiele smug zielonkawych, bladokremowych i ciemnozielonych.

Malowany Scindapsus (Scindapsus pictus)

Łodyga takiej rośliny jest kanciasta, z czasem na jej powierzchni tworzą się brodawki. Skórzane liście o krótkich szczytach, jajowate, ciemnozielone, mają około 7 centymetrów szerokości i do 15 centymetrów długości. Jego powierzchnię zdobią srebrzyste plamy. Najlepsze odmiany i kształty:

1. Różnorodna forma Scindapsus pictus var. argyraeus. Liście tej formy są krótsze i szersze niż u głównych gatunków. Na jego powierzchni znajdują się małe plamki o odpowiednim kształcie.
2. "Egzotyczny”. Duże liście mają srebrzyste, długie kreski i duże plamy na powierzchni.

Kwiaciarnie uprawiają również takie rodzaje scindapsus jak: pierzaste, leśne i syjamskie.