Zamia

Taka zimozielona niezbyt duża roślina jak zamia (Zamia) jest bezpośrednio spokrewniona z rodziną Zamiaceae. Ma masywny pień w kształcie beczki, a także spektakularne pierzaste liście. Ta roślina pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych regionów Ameryki.

Jeśli przetłumaczymy nazwę tego kwiatu z łaciny, okaże się - strata, strata. Zamia to nazwa nadana pustym szyszkom drzew iglastych. W tej roślinie narządy rozrodcze (strobila) są bardzo podobne do szyszek iglastych..

Ta niezbyt wysoka zimozielona ma gładką, niską łodygę, która często jest podziemna, wydłużona, bulwiasta. Skórzaste, błyszczące, pierzaste liście są owalne. Ich krawędzie są ząbkowane lub pełne, u podstawy podzielone na parę płatów (wąskich i szerokich). Często równoległe żyły są wyraźnie widoczne na liściach, dostępnych od dołu, które początkowo są pomalowane na jasnozielony kolor, a następnie zmieniają kolor na oliwkowy. Gładkie sadzonki mają czasem kolce.

Ta roślina jest dwupienna. W dorosłej roślinie, która osiągnęła dojrzały wiek, znajdują się liście żeńskie, na których znajdują się megastrobile, składające się z sporofili corymbose z okółkiem, a na ich dolnej stronie tarczki znajdują się 2 wiszące zalążki. Microstrobilis znajdują się na liściach typu męskiego. Ta wolno rosnąca roślina kwitnie bardzo rzadko w domu..

Oświetlenie

Uwielbia jasne światło i bezpiecznie toleruje bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ale należy pamiętać, że w gorące letnie miesiące w południe roślina powinna być zacieniona. Aby stworzyć piękną, jednolitą rozetę liści, palmę należy co kilka dni stopniowo obracać w różnych kierunkach w kierunku światła.

Reżim temperaturowy

Roślina bardzo ciepłolubna, której w ciepłym sezonie należy zapewnić odpowiednio wysoką temperaturę (od 25 do 28 stopni). Zalecana jest chłodna zawartość (14-17 stopni) zimą. Pomieszczenie, w którym znajduje się zamia musi być systematycznie wentylowane, ale jednocześnie chronić je przed prądami zimnego powietrza.

Wilgotność

Nie ma specjalnych wymagań dotyczących wilgotności powietrza. Rośnie i rozwija się prawie równie dobrze przy niskiej i wysokiej wilgotności powietrza. Ze względów higienicznych wymagane jest regularne wycieranie liści wilgotną szmatką.

Jak podlewać

W ciepłym sezonie woda powinna być pod dostatkiem. Jednak pomiędzy podlewaniami wierzchnia warstwa podłoża musi dobrze wyschnąć. W tym celu używają wyjątkowo miękkiej i osiadłej wody. Wraz z nadejściem jesieni podlewanie zaczyna się mniej, a zimą powinno być słabe podlewanie. Upewnij się, że żadna ciecz nie stagnuje w glebie, ale jednocześnie grudka ziemi nie powinna całkowicie wyschnąć.

Top dressing

Opatrunek górny przeprowadza się w ciepłym sezonie 1 raz na 3 lub 4 tygodnie. W tym celu do dekoracyjnych liściastych roślin domowych stosuje się złożony nawóz. W zimnych porach roku nie karmią.

Mieszanka ziemi

Odpowiednia gleba powinna być średniej gęstości i bogata w składniki odżywcze. Do przygotowania mieszanki gleby,

konieczne jest połączenie ziemi liściastej i darniowej, torfu, próchnicy i piasku, pobranych w równych częściach. Musisz również dodać pokruszone wióry granitowe.

Funkcje przeszczepu

Ponieważ jest to roślina wolno rosnąca, należy ją przesadzać rzadko, z reguły raz na 3 lub 4 lata, i lepiej robić to wiosną przed okresem aktywnego wzrostu. Nie zapomnij o dobrym drenażu.

Metody reprodukcji

Można rozmnażać przez nasiona lub sadzonki. Nasiona wysiewa się w lekkiej mieszance gleby, przy czym należy je zakopać o 1/2 części (średnicy). Konieczne jest przykrycie folią lub szkłem i umieszczenie w ciepłym miejscu. Pojawiające się kiełki nurkują osobno do małych pojemników.

Sadzonki należy najpierw umieścić w wodzie. Kiedy pojawiają się korzenie, sadzi się je w glebie..

Szkodniki i choroby

Tarcza może osiąść. Jeśli to możliwe, szkodniki należy usunąć, a liście umyć wodą z mydłem. Jeśli infekcja jest silna, wymagane będzie specjalne leczenie.

Nie należy dopuścić do stagnacji wody w glebie, ponieważ może to spowodować pojawienie się zgnilizny.

Możliwe trudności

1. Dłoń więdnie i gnije podstawę łodygi - zbyt obfite podlewanie zimą.
2. Brązowawe, suche plamki na liściach - brak minerałów lub zbyt mało podlewania.
3. Roślina gwałtownie opuściła liście - został nalany zimną wodą lub podlewanie jest zbyt słabe.

Główne rodzaje

Zamia pseudoparasitica (Zamia pseudoparasitica)

Ta roślina jest wiecznie zielona i może osiągnąć wysokość 300 centymetrów. Dorosłe zamia mają liście o długości do 200 centymetrów, a na ogonkach są rozrzucone nieliczne kolce. Liście liniowe o długości sięgają od 30 do 40 centymetrów, a szerokość - od 2,5 do 3,5 centymetra. Zębate liście w dolnej części mają wyraźne podłużne żyłki.

Sproszkowana zamia (Zamia furfuracea)

Jest to również roślina wiecznie zielona. Jej pień, prawie całkowicie schowany pod ziemią, ma kształt rzepy, a na niej niebiesko-szara rozeta liściowa, osiągająca od 50 do 150 centymetrów długości. Zdarza się, że pień starszej rośliny unosi się nieco ponad powierzchnię gleby. Skórzaste, gęste, podłużne liście mają szereg wyraźnych, równoległych żyłek po stronie seamy. Na ich powierzchni znajduje się gęsta warstwa, składająca się z jasnobiałych łusek, a młode liście mają taką warstwę z 2 stron, a dorosłe tylko po stronie seamy.

Zamia szerokolistna (Zamia latifolia)

Jest to niska, wiecznie zielona palma o dość grubym pniu w kształcie maczugi, który może być całkowicie schowany pod ziemią lub wznieść się ponad jego powierzchnię. Na wierzchołku tworzą się od 2 do 4 liści, które mogą mieć długość 50–100 cm. Liście owalno-podłużne mają 5 centymetrów szerokości i 15 do 20 centymetrów długości.

Zamia karłowata (Zamia pygmaea)

Ta roślina jest zwarta i zimozielona, ​​ze stosunkowo małym pniem, ukrytym pod ziemią, który ma 25 centymetrów długości i 2 lub 3 centymetry szerokości. Liście są niezbyt długie (od 10 do 50 centymetrów), z krótkimi (2 centymetry) strobili. Strobiles damskie osiągają długość 5 centymetrów. Ma również małe nasiona (od 5 do 7 milimetrów).